Οι αγρότες όλης της χώρας βρίσκονται στους δρόμους, πραγματοποιώντας τις δυναμικότερες κινητοποιήσεις της τελευταίας 20ετίας. Μιλήστε μας για την κατάστασή τους, καθώς και για το πόσο τους πλήττουν αυτά τα μέτρα.
Τα διαχρονικά προβλήματα της ελληνικής γεωργίας ήταν η έλλειψη εθνικής στρατηγικής, η απουσία δομών υποστήριξης και ινστιτούτων, το κόστος παραγωγής, η Νέα ΚΑΠ, και φέτος ήρθαν το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Κάθε ένα από τα παραπάνω, μας κλείνει από μόνο τους φαντάσου ο συνδυασμός όλων τους. Οι μειώσεις, οι κρατήσεις και οι αυξήσεις φόρων θα προκαλέσουν σωρευτικά μια απώλεια του εισοδήματος της τάξης του… 90% μέχρι το 2019. Ναι, καλά το διάβασες, 90%.
Τι απαντάτε στις κατηγορίες της κυβέρνησης για υποκινούμενες κινητοποιήσεις, συντεχνιασμό και κομματοκρατικό συνδικαλισμό;
Γελοιότητες που δεν αντέχουν σε καμία κριτική. Η κυβέρνηση, απομονωμένη και αποδυναμωμένη, προσπάθησε να διασύρει τους αγρότες. Απέτυχε.
Εξάλλου, για ποια συντεχνιακά αιτήματα μιλάμε; Απόσυρση των νομοσχεδίου ζητάμε. Δεν παζαρεύουμε το τομάρι μας. Μήπως είμαστε κομματικά υποκινούμενοι; Μας χρέωσαν σε όλους τους πολιτικούς χώρους (πλην ΣΥΡΙΖΑ, φυσικά!!!). Πάνω στον πανικό τους, προσπάθησαν με αφορισμούς και συκοφαντίες να μας σπιλώσουν και να στρέψουν την κοινωνία εναντίον μας. Απέτυχαν και τώρα σταμάτησαν να τα λένε.
Παράδειγμα, η ημέρα της μεγάλης απεργίας: Αυτό που μας έκανε μεγάλη εντύπωση κατά την είσοδό μας στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν που ο κόσμος μας επευφημούσε βγαίνοντας στα μπαλκόνια του ή έξω από τα μαγαζιά, ή που περίμενε μποτιλιαρισμένος στις στάσεις των λεωφορείων, ούτε τόσο, όταν κάποια κυρία ενθουσιασμένη χτυπούσε στο πλακόστρωτο με όση δύναμη είχε το «Πι» που χρησιμοποιούσε για να περπατήσει. Ούτε καν οι δύο συμπολίτες μας με προβλήματα όρασης, που αρνήθηκαν να περάσουν τον δρόμο στο ύψος της σχολής τυφλών, όταν σταμάτησε η φάλαγγα των τρακτέρ για να τους το επιτρέψει, αλλά αυτοί μας παρότρυναν να συνεχίσουμε κουνώντας τα μπαστούνια τους στον αέρα και φωνάζοντας μπράβο. Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν το βλέμμα των ανθρώπων. Μέσα του έβλεπες ξανά μια σπίθα ελπίδας, εκείνης της ελπίδας που σβήστηκε το περασμένο καλοκαίρι.
Ηττήθηκαν, δηλαδή, και στο επικοινωνιακό πεδίο, που ήταν το δυνατό τους σημείο!!! Και από ποιους; Από εμάς, τους αγρότες, που είμαστε οι πιο άσχετοι επί του θέματος. Θεία δίκη…
Γράφετε στην ανακοίνωσή σας: «Η ερήμωση της υπαίθρου θα δημιουργήσει εθνικούς κινδύνους στα βόρεια και ανατολικά σύνορά μας. Το σταμάτημα της παραγωγικής διαδικασίας θα μας οδηγήσει σε πλήρη διατροφική εξάρτηση από τις χώρες των δανειστών». Θα μπορούσατε να μας μιλήσετε λίγο παραπάνω γι’ αυτό το ζήτημα…Σ’ αυτή την περίοδο της οικονομικής φούσκας και ευμάρειας των τελευταίων 10ετιών χάθηκαν πολλά πράγματα. Χάσαμε όχι μόνον ένα διαφορετικό τρόπο ζωής, αλλά και σχεδόν όλα τα ντόπια σπορικά και τις παραδοσιακές καλλιεργητικές φροντίδες. Σήμερα είμαστε πλήρως εξαρτημένοι από τα μηχανοκίνητα μέσα και τα υβρίδια.
Επιπλέον, έχουν καταστραφεί σχεδόν κάθε είδους δομές, συλλογικές ή ατομικές. Δεν έχουμε αποθήκες να βάλουμε τα προϊόντα μας, δεν έχουμε ζώα να πάρουμε τρόφιμα ή να καλλιεργήσουμε μικρές εκτάσεις γης, δεν έχουμε σπόρους να φυτέψουμε και πολλά άλλα!
Σε περίπτωση χρεοκοπίας θα πεινάσουμε και εμείς οι ίδιοι. Όσο για να ταΐσουμε τον αστικό πληθυσμό, ούτε κατά διάνοια!…
Η παραπάνω κατάσταση, λοιπόν, θα μας οδηγήσει σ’ ένα νέο κύμα αστυφιλίας, στο οποίο ο νεόπτωχος αγροτικός κόσμος θα εισβάλει απελπισμένος στα ήδη πτωχευμένα αστικά κέντρα. Η κοινωνική συνοχή θα τιναχτεί στον αέρα ενώ τα εγκαταλειμμένα χωριά θα πολλαπλασιαστούν. Η ερήμωση της υπαίθρου θα είναι γεγονός. Η διατροφική μας εξάρτηση, η εγκατάλειψη των εστιών μας και το ξεπούλημα των περιουσιών μας (αγροτική γη και σπίτια), με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται, θα καταστεί αναπόφευκτη πραγματικότητα.
Πώς βλέπετε από εδώ και πέρα τον αγώνα σας να κλιμακώνεται;Η κλιμάκωση του αγώνα μας περνάει υποχρεωτικά μέσα από την αφύπνιση της κοινωνίας. Μας δίνουν ελαφρύνσεις και υποσχέσεις, αλλά δεν κάνουμε πίσω. Ζητούμε την απόσυρση των σχεδίων νόμων για το ασφαλιστικό και το φορολογικό. Μόνο όλοι μαζί θα το καταφέρουμε. Αν η κοινωνία αφυπνιστεί, τότε θα νικήσουμε τώρα. Αν όχι, την επόμενη φορά, όλοι μαζί…
«Ανεξάρτητοι», «Αγωνιζόμαστε με την κοινωνία, για την κοινωνία». Αυτά τα συνθήματα είχαν πολύ καιρό να ακουστούν σε κινητοποιήσεις αγροτών. Πιστεύετε ότι αυτές οι κινητοποιήσεις των αγροτών σηματοδοτούν μια νέα εποχή για τον αγροτικό συνδικαλισμό στη χώρα μας;Δεν είμαστε συνδικαλιστές. Οι συνδικαλιστές μας είναι σε μόνιμη αγρανάπαυση. Απλοί άνθρωποι είμαστε, χωρίς κανένα θεσμικό ρόλο, και αγωνιζόμαστε για μας και την κοινωνία. Όλοι μαζί θα σωθούμε ή όλοι μαζί θα χαθούμε. Ο καθένας μας θα κριθεί από τις πράξεις και το αποτέλεσμα που θα έχουν αυτές.
Πηγή: Εφημερίδα ΡΗΞΗ
No comments:
Post a Comment