Ναρκωτικά στις πενθήμερες σχολικές εκδρομές…

Έπεσαν, τάχα, από τα σύννεφα διάφοροι μεγαλοδημοσιογράφοι, για την έκπτωση του θεσμού της πενθήμερης… Να γελάς ή να κλαις με το θράσος τους; Όλοι πλέον, άλλος λίγο άλλος πολύ, γνωρίζουν πως οι πενθήμερες σχολικές εκδρομές της Γ΄ Λυκείου, έρχονται να μυήσουν τους τελειόφοιτους σε αυτό που 12 χρόνια τους εκπαίδευαν: στην υπακοή, στην υποταγή και στην εθελοδουλεία και να τους προσφέρουν μια ψευδαίσθηση ελευθερίας, που υποτίθεται έρχεται με την ενηλικίωση. Δεν είναι τυχαίο που για αυτές τις life style εκδρομές επιλέγονται ξενοδοχεία πολυτελείας και η πενθήμερη «απόδραση» συνδυάζεται με ένα καταναλωτικό τρόπο ζωής.

Αυτές οι εκδρομές έρχονται να «επικυρώσουν» την είσοδο των νέων ανθρώπων στον εν δυνάμει ενεργό πληθυσμό, που για να χάψει το παραμύθι της σκλαβιάς του αποδέχεται το «δικαίωμα της αυτοδιάθεσης» και των καταναλωτικών προτύπων διασκέδασης, στα οποία πρωταρχικό ρόλο παίζουν οι ναρκωτικές ουσίες.

Μαζί με τα «παράνομα» ναρκωτικά (που τις περισσότερες φορές βρίσκονται πανεύκολα), κάθε χρόνο στις πενθήμερες ρέει το αλκοόλ, οι διευθυντάδες έχουν πάρει τα πριμ τους από τα γραφεία τουρισμού που έχουν επιλέξει, μαζί με ένα πριμ από το υπουργείο παιδείας, οι συνοδοί καθηγητές ένα βοήθημα και όλα τελειώνουν μια βδομάδα πριν τις διακοπές του Πάσχα και την «κατάνυξη» της μεγάλης βδομάδας που θα ακολουθήσει.

Για αρκετούς οι αμφεταμίνες θα πάρουν την σκυτάλη για τις όσο το δυνατόν καλύτερες επιδόσεις στις πανελλήνιες που ακολουθούν. Πάντως, η φετινή χρονιά που, εκτός των άλλων, χαρακτηρίστηκε από την απειλή της ματαίωσης των πενθήμερων εκδρομών για την αποφυγή των καταλήψεων στη διάρκεια του χρόνου, αλλά και με σκοπό τον έλεγχο των ανυπότακτων νεολαίων, έχει δείξει πως υπάρχει αύξηση της χρήσης και της διάθεσης ναρκωτικών-εξαρτησιογόνων ουσιών.

Σ’ αυτό είναι βέβαιο πως ο ρόλος των μηχανισμών του κράτους είναι καθοριστικός. Άλλωστε, είναι «τοις πάσει» γνωστό πως οι ναρκωτικές ουσίες αποτελούν ένα εργαλείο που ξέρει καλά να χρησιμοποιεί η κυριαρχία, ιδιαίτερα μετά από περιόδους κοινωνικών συγκρούσεων όπως ήταν αυτές του Δεκεμβρίου 2008, αλλά και παλιότερα μετά από τις μαθητικές κινητοποιήσεις της δεκαετίας του 1990.

Το γνωστό παραμύθι της διάκρισης των εξαρτησιογόνων ουσιών σε «μαλακές» και «σκληρές» «παίζει» καλά το ρόλο του μιας και αποτελεί το διαρκές τέχνασμα που χρησιμοποιείται για την παγίδευση νέων, την ενίσχυση της εξάρτησης και την ανοχή των ανθρώπων στις συνθήκες υποταγής και αλλοτρίωσης.

(Δημοσιεύτηκε από Ε. και Γ. από τη συλλογικότητα anarchypress gr)

Εξαιρετικό ενδιαφέρων παρουσιάζει η θέση της Συσπείρωσης Αναρχικών για το θέμα των ναρκωτικών που δημοσιεύθηκε στο τεύχος Μαρτίου της εφημερίδας "Διαδρομή Ελευθερίας". Μπορείτε να την διαβάσετε ΕΔΩ