Η μεταφορά σχεδόν όλης της πολιτικής δραστηριότητας του κόμματος στο ΣΥΡΙΖΑ επιδείνωσε τα προβλήματα μας .
Πολιτικά, διότι θόλωσε η φυσιογνωμία του ΣΥΝ, προωθήθηκε μια επιχείρηση μετάλλαξης του και η λεγόμενη αριστερή στροφή μετατράπηκε σε υποχώρηση σε αριστερίστικες ιδέες και πρακτικές. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ, σταδιακά εξέπεμψε ένα πολιτικό στίγμα «στενότερο» πολιτικά, προγραμματικά από τον ίδιο το ΣΥΝ και η ενότητα της Αριστεράς αυτής της μορφής συρρίκνωσε αντί να διευρύνει τις δυνατότητες επίδρασης μας. Οργανωτικά, διότι η μεταφορά του κέντρου λήψης των αποφάσεων στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, επικάλυπτε τις ήδη αδύναμες λειτουργίες του κόμματος και αντικειμενικά το περιόριζε σε ρόλο εκτελεστή ειλημμένων αποφάσεων.Στο μοντέλο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάστηκαν πολλά από τα αρνητικά φαινόμενα των παραδοσιακών οργανώσεων της αριστεράς (καθοδηγητισμός, πολεμική στις διαφορετικές απόψεις, καθιέρωση νέου τύπου μονολιθικότητας κ.λ.π)Όλα αυτά έγιναν με τη σύμπραξη τμήματος της πλειοψηφίας με τις άλλες συνιστώσες. Η πλειοψηφία της οργάνωσης Θεσσαλονίκης ακολούθησε αυτή τη γενική πανελλαδική στάση και επαύξησε με ιδιαίτερη θέρμη σε αυτή την κατεύθυνση. Μια σύγκριση της συχνότητας συνεδριάσεων του Συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ με τα αντίστοιχα όργανα του ΣΥΝ είναι ενδεικτική. Υπήρξε ένας ιδιότυπος συναγωνισμός μέσα στην πλειοψηφία για το ποιο στέλεχος θα είναι πιο φιλικό απέναντι στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξαρτήτως των αιτιών που οδήγησαν σε αυτή τη στάση (ιδεολογική προτίμηση, τυφλή πολιτική πίστη στο εγχείρημα, αίσθημα πολιτικής ασφάλειας, αύξηση της προσωπικής επιρροής κ.λ.π ) το βέβαιο είναι ότι αυτή τη στάση δεν βοηθά ούτε το ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΣΥΝ. Η διαλυτική εικόνα του καλοκαιριού, η πολεμική που ασκήθηκε κατά του ΣΥΝ συνολικά και όχι μόνο κατά της Ανανεωτικής Πτέρυγας από συνιστώσες, η υπονόμευση του Προέδρου του ΣΥΝ με την γελοία απόφαση περί 11 αρχηγών, είναι γεγονότα που πρέπει να κατανοηθεί ότι δείχνουν τα αδιέξοδα. Η 3η Π.Σ του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε τη σοβαρή κρίση. Η κατάσταση επιδεινώνεται με τις πρωτοβουλίες του τέως προέδρου του ΣΥΝ Α.Αλαβάνου. Θεωρούμε ότι η διολίσθηση αυτή πρέπει να σταματήσει σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο και να επανακαθοριστεί η σχέση μας με το ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξάρτητα από τις ενστάσεις που έχουμε διατυπώσει από την αρχή για τον τρόπο διαμόρφωσης και άσκησης των πολιτικών του και οι οποίες έχουν επιβεβαιωθεί, θεωρούμε ότι αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα. Θα πείσει όμως ότι μπορεί να υπάρξει ως θετικό εγχείρημα μόνο εάν συνεχίσει την παρουσία και τη δράση του με δεδομένη, αναμφισβήτητη και σεβαστή την εσωτερική του διαφορετικότητα.
Για την πολιτική και οργανωτική ανάταξη του ΣΥΝ
Τα προβλήματα και της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης δεν τα λύνει η λεγόμενη αριστερή στροφή. Ούτε η διάχυση στο ΣΥΡΙΖΑ και η διαδικασία μετατροπής του σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό δια της διολίσθησης. Η ανασύνθεση της Αριστεράς που ρευστοποιεί τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους.
Θεωρούμε αναγκαία μια νέα πορεία με τη συμβολή όλων των δυνάμεων του κόμματος που πιστεύουν ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είναι μια αδιαπραγμάτευτη επιλογή μακράς πνοής όπως καταγράφεται στην απόφαση του ιδρυτικού του συνεδρίου.
Βασικά στοιχεία αυτής της νέας πορείας πρέπει κατά τη γνώμη μας να είναι:
• Ανανέωση του οράματος μας για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, μέσω της όσμωσης με σύγχρονες θεωρητικές συμβολές της οικολογικής προτεραιότητας, του δημοκρατικού προτάγματος, του φεμινισμού, της αλληλεγγύης γενεών, των δικαιωμάτων, του νέου διεθνισμού, της ηθικής διαχείρισης των τεχνολογικών δυνατοτήτων και της οικουμενικής αλληλεξάρτησης κ.λ.π. Δεν πρέπει επιχειρηθεί η μετατροπή του ΣΥΝ σε κόμμα ιδεολογικής ενότητας που διακατέχεται από ένα κλειστό σύστημα ιδεών, αλλά πρέπει να γίνουμε εργαστήρι ανασυγκρότησης των θεωρητικών ιδεών και ένας συλλογικός διανοούμενος με ανοικτές ιδέες για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
• Η πολιτική επιβεβαίωση και εμβάθυνση του χαρακτήρα του ΣΥΝ ως κόμματος της δημοκρατικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς που προωθεί δομικούς μετασχηματισμούς και μεταμορφώσεις, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και οικουμενική οπτική. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να υπάρξει επανακαθορισμός των πολιτικών σχέσεων με το ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίο πιστεύουμε ότι πρέπει να παραμείνει μια πολιτική συμμαχία αυτόνομων κομμάτων και κινήσεων και να γίνει προσπάθεια διεύρυνσής του με τον χώρο των αριστερών σοσιαλιστών και των Οικολόγων – Πράσινων.
• Ο οργανωτικός μετασχηματισμός του ΣΥΝ : Προώθηση ρυθμίσεων για την κατοχύρωση της συμμετοχής των μελών και δημιουργία κλίματος που θα βοηθάει στην όσμωση των διαφορετικών απόψεων με τη διατήρηση του πολυτασικού χαρακτήρα του ΣΥΝ. Προώθηση αμεσότερων σχέσεων με τους πολίτες που διάκεινται φιλικά, μέσω δικτύων αριστερών πολιτών που θα έχουν αμεσοδημοκρατικές λειτουργίες.
• Νέα σχέση του κόμματος με τα κινήματα, με σεβασμό στην αυτονομία τους, επαναλειτουργία του ευρωπαϊκού κοινωνικού φόρουμ, συμμετοχή σε συνδικάτα, ανεξάρτητες αυτοδιοικητικές κινήσεις και κινήσεις πόλης.
Πολιτικά, διότι θόλωσε η φυσιογνωμία του ΣΥΝ, προωθήθηκε μια επιχείρηση μετάλλαξης του και η λεγόμενη αριστερή στροφή μετατράπηκε σε υποχώρηση σε αριστερίστικες ιδέες και πρακτικές. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ, σταδιακά εξέπεμψε ένα πολιτικό στίγμα «στενότερο» πολιτικά, προγραμματικά από τον ίδιο το ΣΥΝ και η ενότητα της Αριστεράς αυτής της μορφής συρρίκνωσε αντί να διευρύνει τις δυνατότητες επίδρασης μας. Οργανωτικά, διότι η μεταφορά του κέντρου λήψης των αποφάσεων στις διαδικασίες του ΣΥΡΙΖΑ, επικάλυπτε τις ήδη αδύναμες λειτουργίες του κόμματος και αντικειμενικά το περιόριζε σε ρόλο εκτελεστή ειλημμένων αποφάσεων.Στο μοντέλο λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάστηκαν πολλά από τα αρνητικά φαινόμενα των παραδοσιακών οργανώσεων της αριστεράς (καθοδηγητισμός, πολεμική στις διαφορετικές απόψεις, καθιέρωση νέου τύπου μονολιθικότητας κ.λ.π)Όλα αυτά έγιναν με τη σύμπραξη τμήματος της πλειοψηφίας με τις άλλες συνιστώσες. Η πλειοψηφία της οργάνωσης Θεσσαλονίκης ακολούθησε αυτή τη γενική πανελλαδική στάση και επαύξησε με ιδιαίτερη θέρμη σε αυτή την κατεύθυνση. Μια σύγκριση της συχνότητας συνεδριάσεων του Συντονιστικού του ΣΥΡΙΖΑ με τα αντίστοιχα όργανα του ΣΥΝ είναι ενδεικτική. Υπήρξε ένας ιδιότυπος συναγωνισμός μέσα στην πλειοψηφία για το ποιο στέλεχος θα είναι πιο φιλικό απέναντι στις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξαρτήτως των αιτιών που οδήγησαν σε αυτή τη στάση (ιδεολογική προτίμηση, τυφλή πολιτική πίστη στο εγχείρημα, αίσθημα πολιτικής ασφάλειας, αύξηση της προσωπικής επιρροής κ.λ.π ) το βέβαιο είναι ότι αυτή τη στάση δεν βοηθά ούτε το ΣΥΡΙΖΑ ούτε το ΣΥΝ. Η διαλυτική εικόνα του καλοκαιριού, η πολεμική που ασκήθηκε κατά του ΣΥΝ συνολικά και όχι μόνο κατά της Ανανεωτικής Πτέρυγας από συνιστώσες, η υπονόμευση του Προέδρου του ΣΥΝ με την γελοία απόφαση περί 11 αρχηγών, είναι γεγονότα που πρέπει να κατανοηθεί ότι δείχνουν τα αδιέξοδα. Η 3η Π.Σ του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαίωσε τη σοβαρή κρίση. Η κατάσταση επιδεινώνεται με τις πρωτοβουλίες του τέως προέδρου του ΣΥΝ Α.Αλαβάνου. Θεωρούμε ότι η διολίσθηση αυτή πρέπει να σταματήσει σε πολιτικό και οργανωτικό επίπεδο και να επανακαθοριστεί η σχέση μας με το ΣΥΡΙΖΑ. Ανεξάρτητα από τις ενστάσεις που έχουμε διατυπώσει από την αρχή για τον τρόπο διαμόρφωσης και άσκησης των πολιτικών του και οι οποίες έχουν επιβεβαιωθεί, θεωρούμε ότι αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα. Θα πείσει όμως ότι μπορεί να υπάρξει ως θετικό εγχείρημα μόνο εάν συνεχίσει την παρουσία και τη δράση του με δεδομένη, αναμφισβήτητη και σεβαστή την εσωτερική του διαφορετικότητα.
Για την πολιτική και οργανωτική ανάταξη του ΣΥΝ
Τα προβλήματα και της Οργάνωσης Θεσσαλονίκης δεν τα λύνει η λεγόμενη αριστερή στροφή. Ούτε η διάχυση στο ΣΥΡΙΖΑ και η διαδικασία μετατροπής του σε ενιαίο πολιτικό οργανισμό δια της διολίσθησης. Η ανασύνθεση της Αριστεράς που ρευστοποιεί τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ μας βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετους.
Θεωρούμε αναγκαία μια νέα πορεία με τη συμβολή όλων των δυνάμεων του κόμματος που πιστεύουν ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είναι μια αδιαπραγμάτευτη επιλογή μακράς πνοής όπως καταγράφεται στην απόφαση του ιδρυτικού του συνεδρίου.
Βασικά στοιχεία αυτής της νέας πορείας πρέπει κατά τη γνώμη μας να είναι:
• Ανανέωση του οράματος μας για το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, μέσω της όσμωσης με σύγχρονες θεωρητικές συμβολές της οικολογικής προτεραιότητας, του δημοκρατικού προτάγματος, του φεμινισμού, της αλληλεγγύης γενεών, των δικαιωμάτων, του νέου διεθνισμού, της ηθικής διαχείρισης των τεχνολογικών δυνατοτήτων και της οικουμενικής αλληλεξάρτησης κ.λ.π. Δεν πρέπει επιχειρηθεί η μετατροπή του ΣΥΝ σε κόμμα ιδεολογικής ενότητας που διακατέχεται από ένα κλειστό σύστημα ιδεών, αλλά πρέπει να γίνουμε εργαστήρι ανασυγκρότησης των θεωρητικών ιδεών και ένας συλλογικός διανοούμενος με ανοικτές ιδέες για το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό.
• Η πολιτική επιβεβαίωση και εμβάθυνση του χαρακτήρα του ΣΥΝ ως κόμματος της δημοκρατικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς που προωθεί δομικούς μετασχηματισμούς και μεταμορφώσεις, με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και οικουμενική οπτική. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να υπάρξει επανακαθορισμός των πολιτικών σχέσεων με το ΣΥΡΙΖΑ για τον οποίο πιστεύουμε ότι πρέπει να παραμείνει μια πολιτική συμμαχία αυτόνομων κομμάτων και κινήσεων και να γίνει προσπάθεια διεύρυνσής του με τον χώρο των αριστερών σοσιαλιστών και των Οικολόγων – Πράσινων.
• Ο οργανωτικός μετασχηματισμός του ΣΥΝ : Προώθηση ρυθμίσεων για την κατοχύρωση της συμμετοχής των μελών και δημιουργία κλίματος που θα βοηθάει στην όσμωση των διαφορετικών απόψεων με τη διατήρηση του πολυτασικού χαρακτήρα του ΣΥΝ. Προώθηση αμεσότερων σχέσεων με τους πολίτες που διάκεινται φιλικά, μέσω δικτύων αριστερών πολιτών που θα έχουν αμεσοδημοκρατικές λειτουργίες.
• Νέα σχέση του κόμματος με τα κινήματα, με σεβασμό στην αυτονομία τους, επαναλειτουργία του ευρωπαϊκού κοινωνικού φόρουμ, συμμετοχή σε συνδικάτα, ανεξάρτητες αυτοδιοικητικές κινήσεις και κινήσεις πόλης.
***Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το κείμενο συμβολής της Ανανεωτικής Πτέρυγας ενόψει της Συνδιάσκεψης της οργάνωσης Θεσσαλονίκης. Στο απόσπασμα που επιλέχθηκε εκτιμάται η κατάσταση της σχέσης ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ και προτείνονται βασικοί άξονες για την πολιτική και οργανωτική ανάταξη του ΣΥΝ. Η επιλογή και παρουσίαση έγινε από τον Σάκη Παπαθανασίου .
No comments:
Post a Comment