Εμείς μπορούμε;

Φαίνεται ότι τα κείμενα του Νίκου Γ. Ξυδάκη στη "Καθημερινή" ταιριάζουν "γάντι" στις απόψεις της "Κόκκινης Πιπεριάς". Συμφωνώ απολύτως με το κείμενο του στην "Καθημερινή" του Σαββάτου. Διαβάστε το...

Του Nικου Γ. Ξυδακη

Η εκλογή Ομπάμα χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό σε όλο τον κόσμο. Είναι φυσικό. Το συμβολικό φορτίο είναι πλούσιο και ποικίλο, είναι καινοφανές και είναι οικείο. Με αιχμές της καμπάνιας του την ελπίδα, την αλλαγή και την ισχύ της απόφασης, ο σαραντάρης μαύρος γιος Αφρικανού κινητοποίησε τους νέους και τους μειονοτικούς, όσους απείχαν από την πολιτική, τους έβγαλε στους δρόμους και τους οδήγησε στις κάλπες, δηλαδή τους έβαλε στον δημόσιο χώρο. Υπό υπερατλαντικούς όρους, επανέφερε στο προσκήνιο την πολιτική ως συλλογική δυνατότητα, επιμένοντας σθεναρά στο Εμείς: Εμείς μπορούμε.

Εστειλε έτσι ένα μήνυμα στην Ευρώπη, την πολύ πιο σύνθετη και κερματισμένη και σκεπτικίστρια, την κουρασμένη και χωρίς πειστικό ενοποιητικό όραμα. Υπενθυμίζει καταρχάς την έλλειψη Ευρωπαίων ηγετών με όραμα και πειθώ, με ιστορική προοπτική και συναισθηματική ευφυΐα. Υπενθυμίζει τη βαριά κόπωση της Αριστεράς, η οποία ήταν κινητήρια δύναμη της Ευρώπης για δύο αιώνες: φαίνεται να μην έχει συνέλθει ακόμη από το σοκ του 1989, παραπαίει ακόμη ανάμεσα σε μια χιλιαστική απολογητική της Τρίτης Διεθνούς και σε μια correct συμμόρφωση σε αμφιλεγόμενους εκσυγχρονισμούς. Κατά τη συγκατοίκησή της στην εξουσία, η σοσιαλδημοκρατία στιγματίστηκε από διαφθορά, αλαζονεία και κυνική εγκατάλειψη του κοινωνικού κράτους. Εχασε τις παραδόσεις της κι έχασε την επαφή με τα νέα κοινωνικά υποκείμενα και τα νέα πεδία ανταγωνισμών.

Παράλληλα, η ευρωπαϊκή Αριστερά προσεβλήθη από μια υποκριτική ορθοφροσύνη: εξόρισε από την ατζέντα της οτιδήποτε ακουγόταν ως κράτος, πατρίδα, έθνος, κοινωνία εντέλει, αφήνοντας τα λάφυρα στην άκρα Δεξιά. Αντί να μιλάει για κοινωνική χειραφέτηση, μιλούσε για απελευθέρωση των αγορών...

Κι ενώ οι Ελληνες συγκινούνται ακούγοντας τον Ομπάμα να υμνεί την πατρίδα του America, τους προπάτορες της δημοκρατίας, το κοινοτικό πνεύμα, κανείς δικός μας ηγέτης δεν τολμά να χρησιμοποιήσει παρόμοιο λόγο. Φοβάται. Ή πιστεύει ότι το «Εμείς μπορούμε» ισχύει στην αυτοκρατορία μα όχι στα προτεκτοράτα.

Πηγή: Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σχόλιο "Πιπεριάς": Εύστοχη η παρατήρηση του Νίκου Γ. Ξυδάκη όλοι αυτοί που αποθεώνουν τον Μπάρακ Ομπάμα τι στιγμή που μιλάει για την πατρίδα και τον πατριωτισμό των Αμερικανών, είναι οι ίδιοι που κατηγορούν για εθνικισμό όλους όσοι κάνουν ακριβώς το ίδιο με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ.