Friday, May 16, 2008

Ανακαλύπτοντας τα Μ.Μ.Μ...

Χρειάστηκε να περάσω μια σοβαρή περιπέτεια με την υγεία μου για να (ξανά)ανακαλύψω την κρυφή (;) γοητεία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Μπορεί να είμαι φανατικά αντίθετος στη χρήση του αυτοκινήτου (δεν έχω ούτε καν δίπλωμα οδήγησης αυτοκινήτου...), αλλά από τα 18 μου κυκλοφορώ με μηχανάκι και σήμερα οδηγώ μια Βέσπα ΡΧ 150. Ομως λόγω του προβλήματος υγείας για κάποιο χρονικό διάστημα η Βέσπα θα μείνει στο γκαράζ και έτσι μοναδικό μέσω για να κυκλοφορώ στη πόλη (και για να πάω από την ερχόμενη εβδομάδα στην εργασία μου...) είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Βέβαια το προηγούμενο διάστημα αρκετές φορές χρησιμοποίησα το Μετρό, όταν κυρίως ήθελα να μετακινηθώ οικογενειακώς, όμως σε λεωφορείο είχα να μπω από τον Μάιο του 2006 όταν πήγα ως οπαδός του Πανιωνίου στο Αιγάλεω για το τελευταίο κρίσιμο (θέλαμε μόνο νίκη για να μείνουμε στην Α’ Εθνική) ματς της χρονιάς. Και πριν από εκείνη τη φορά θα πρέπει να γυρίσω δεκαετίες πίσω τότε που ήμουν μαθητής!!!

Αυτές λοιπόν τις μέρες διαπιστώνω (έστω και πολύ καθυστερημένα...) ότι μοναδική λύση στα προβλήματα της πόλης μας (βλέπε οικολογικό, κυκλοφοριακό, ατμοσφαιρικό κ.λ.π.) είναι τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Και βέβαια το ένα και μοναδικό πρόβλημα είναι το αυτοκίνητο ή καλύτερα η μοναδική σχέση του Αθηναίου (και της Αθηναίας...) με το αυτοκίνητο. Αυτό βέβαια το είχα βιώσει και ως οδηγός δικύκλου.

Την Πέμπτη πήγα μια βόλτα από την εφημερίδα που βρίσκεται στη Λεωφόρο Κηφισίας, στο ύψος της εισόδου προς το Χαλάνδρι. Ξεκίνησα από το Θησείο, πήρα το Μετρό από τον Κεραμεικό (πολύ ωραίος σταθμός...) και μετά από δέκα λεπτά περίπου κατέβηκα στη Πανόρμου. Βγήκα στη Κηφισίας και πήρα λεωφορείο. Η Κηφισίας ήταν «πηγμένη», στις επτά το απόγευμα. Παρ’ όλα αυτά το λεωφορείο μετά από δέκα λεπτά (με κίνηση παρακαλώ...) έφτασε στο προορισμό. Αν μερικές εκατοντάδες Αθηναίοι είχαν αφήσει το αυτοκίνητου, θα είχαμε διανύσει την απόσταση σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα.

Τα Μέσα μαζικής Μεταφοράς έχουν βελτιωθεί. Δεν μιλάω για το Μετρό που είναι ευρωπαϊκού επιπέδου. Και ο «ηλεκτρικός» και τα λεωφορεία είναι σε καλή κατάσταση. Το τραμ αν βελτιωθεί η ταχύτητά του θα είναι εξαιρετικό. Ομως υπάρχει κάποιος ή μάλλον κάποια που φαίνεται ότι διαφωνεί με την βελτίωση των συγκοινωνιών. Και δεν είναι άλλη από την κυβέρνηση. Δυστυχώς παρά την σαφώς βελτιωμένη στάση των τελευταίων κυβερνήσεων προς τα ΜΜΜ, στον πυρήνα της σκέψης των ελληνικών κυβερνήσεων τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς μάλλον δεν είναι μείζονος σημασίας (με εξαίρεση την θαρραλέα απόφαση του Κωστή Χατζιδάκη να λειτουργεί το Μετρό βραδινές ώρες Παρασκευή και Σάββατο). Αλλιώς δεν εξηγούνται οι δηλώσεις του υπουργού (και περιβάλλοντος τρομάρά του...) Γιώργου Σουφλιά ο οποίος προανήγγειλε απόσυρση ΙΧ, δηλαδή νέος στόλος αυτοκινήτων στην πόλη που σύμφωνα με μελέτες συγκοινωνιολόγων σε λίγα χρόνια τα αυτοκίνητα θα είναι ακίνητα στους δρόμους!

Ομως και οι πολίτες (και εγώ μέσα σ’ αυτούς...) αυτής της πόλης έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Οχι μόνο γιατί ψηφίζουν αυτές τις κυβερνήσεις, αλλά και γιατί αφενός δεν απαιτούν καλύτερα Μέσα μαζικής Μεταφοράς. Θυμάστε ποτέ πορεία για καλύτερα λεωφορεία, για καθαρότερους σταθμούς; Εγώ πάντως δεν θυμάμαι! Αφετέρου γιατί έχουμε κάνει το αυτοκίνητο (ή την μηχανή) προέκταση του εαυτού μας. Δεν πάμε πουθενά χωρίς αυτό. Αν θα βγουν αυτοκίνητα με τουαλέτες να ξέρετε ότι στην Ελλάδα θα σπάσουν... ταμεία!

Δυστυχώς (ή ευτυχώς;) χρειάστηκε ένα πρόβλημα υγείας για να ανακαλύψω ότι με τα Μέσα μαζικής Μεταφοράς πας γρήγορα στον προορισμό σου. Θέλει βέβαια λίγη υπομονή, θέλει και περισσότερη κοινωνικότητα, αλλά σίγουρα είναι ασφαλέστερα. Χρειάζεται η πολιτεία να σκύψει με σοβαρότητα πάνω στις δημόσιες συγκοινωνίες. Να τις βελτιώσει, να τις κάνει ακόμα περισσότερο φιλικές προς το περιβάλλον, να τις κάνει ακόμα πιο σύγχρονες. Να γίνουν τα ΜΜΜ ένας από τους βασικούς πυλώνες της πολιτικής της εκάστοτε κυβέρνησης. Είμαστε στον «σκληρό» πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ας «αντιγράψουμε» κάτι από τους εταίρους μας. Ας δούμε πως λειτουργούν οι δημόσιες συγκοινωνίες π.χ. στη Γερμανία, στη Βρετανία, στη Γαλλία, στην Ολλανδία. Και βέβαια χρειάζεται και εμείς οι πολίτες να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τρόπο... μεταφοράς, ας αρχίσουμε να επιλέγουμε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς πριν αναγκαστούμε να το κάνουμε για λόγους υγείας!

Υ.Γ. Φυσικά εκτός από τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ένα εξαιρετικό μέσο μεταφοράς (και ψυχαγωγίας και άθλησης...) είναι το ποδήλατο, το οποίο επίσης είναι «γραμμένο» από τους κυβερνώντες. Αλλά μια πόλη που είναι «εχθρική» προς τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, θα μπορούσε να είναι φιλική προς το ποδήλατο; Οχι βέβαια. Απλά θεωρώ ότι ο αγώνας για καλύτερες και σύγχρονες συγκοινωνίες είναι κοινός με την χρήση ποδηλάτου και την οριοθέτηση ασφαλών ποδηλατοδρόμων!

2 comments:

Γεφυριστές said...

Άντε σιδερένιος! Είδατε πόσο κοινωνικοί γινόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα υγείας; Παράξενο λίγο έτσι; Κι όμως έτσι είναι. Και όχι μόνο λόγω της χρήσης των ΜΜΜ αλλά και από τη χρήση των υπηρεσιών(;) υγείας(;). Οι άνθρωποι στα νοσοκομεία γίνονται κοινωνικοί, λειτουργούν συλλογικά και μαθαίνουν να αυτοεξυπηρετούνται και να αυτοπορστατεύονται.
Τέλος, πάντων όσον αφορά στα ΜΜΜ σίγουρα φτάνεις γρήγορα, ωστόσο όταν δεν μένεις δυτικά του Κηφισού. Γιατι εκεί τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα. Ούτε λεωφορειόδρομοι υπάρχουν, ούτε σε κομβικά σημεία το ΜΕΤΡΟ, ούτε Αττική Οδός (εμ εξαίρεση Ελευσίνα, Μαγούλα, κλπ που σώθηκαν). Και μια και αναφέρατε το Αιγάλεω αξίζει να σημειώσουμε ότι το ΜΕΤΡΟ στήθηκε στο κέντρο του απ΄ όπου χρειάζεται λεωφορείο για να μεταβούν οι χιλιάδες φοιτητές στα δύο ΤΕΙ που φιλοξενεί στις δύο άκκρες της η πόλη. Στους δρόμους κάθε μέρα επικρατεί κυριολεκτικά ένα κομφούζιο το οποίο συνεχώς γίνεται και χειρότερο.
Πάντως ο ένας εκ των δύο επέλεξε, με κόστος, να αλλάξει δουλειά για να μη διαβαίνει τη Λεωφόρο Αθηνών ή την Ιερά Οδό κάθε μέρα. Ο άλλος είναι νέος! Έχει και πόδια!! Γεγονός είναι πάντως ότι χρειάζεται μέριμνα κυρίως για τις πυκνοκατοικημένες περιοχές του Λεκανοπεδίου. Η "τακτοποίηση" στο κέντρο δεν φτάνει. Α! και να σημειώσουμε ότι δεν έχουμε και δεν σκοπεύουμε να πάρουμε αυτοκίνητο...

Anonymous said...

Σιδερένιος κατ`αρχήν.
Καλές χρυσές και άγιες οι μεταφορές, αλλά για να είναι αποτελεσματικές χρειάζεται ένα πολύ δυνατός σχεδιασμός από την αρχή του δικτύου στο σύνολο. Αν είναι να κοπούν τα ΙΧ, πρέπει εν πρώτοις να μην τα έχει ανάγκη ο εργαζόμενος να πάει στη δουλειά τους. Άρα, πύκνωση του δικτύου σε όλη την πόλη και περισσότερα δρομολόγια και παράλληλα δραστική μείωση του εισιτηρίου. Αυτό φοβάμαι θα αργήσει να γίνει (εκτός και κάνουμε γρήγορα την επανάσταση ;) ). Το αυτοκίνητο δεν θα αχρηστευτεί βέβαια, αλλά θα αξιοποιείται κυρίως για βολτίτσα στην επαρχία :)