Wednesday, October 31, 2007

Και αυτά παιδιά μας είναι...

Εναν δικό τους ύμνο προς την ελευθερία συνθέτουν με τις νότες της ψυχής τους οι νέοι του θεραπευτικού προγράμματος «18 Ανω». Με την τέχνη οδηγό, δύναμη λυτρωτική, πρώην χρήστες ναρκωτικών διαγράφουν μέρα με τη μέρα κι ένα κομμάτι από το εφιαλτικό παζλ της προηγούμενης ζωής τους, που ήταν άμεσα συνυφασμένη με την εξάρτηση. Και κάθε μέρα που κυλάει στις ομάδες μουσικής, θεάτρου, λογοτεχνίας, ζωγραφικής, οι νέοι της απεξάρτησης όχι μόνο γιατρεύουν τις πληγές τους, αλλά πλησιάζουν όλο και πιο κοντά στο συμβόλαιο που θα υπογράψουν με τη νέα τους ζωή. Η Γωγώ, ο Δήμος, η Μαρία και η Χριστίνα δείχνουν πως έχουν το σθένος να σπάσουν τις αλυσίδες και να αντικαταστήσουν την εξάρτηση των ουσιών με μια νέα εξάρτηση, πιο δημιουργική και απελευθερωτική, την εξάρτηση από τις τέχνες.

«Ξαναβρήκα τη χαρά»

«Τα πάντα έχουν αλλάξει· δύσκολα αλλά με αρκετή θέληση. Στην ομάδα της μουσικής ξαναβρήκα τη χαρά και τον πόνο. Είχα φτάσει σε σημείο να μη νιώθω τίποτα και τώρα που τραγουδάω και γράφω μουσική, νομίζω ότι άρχισαν και πάλι να διακινούνται συναισθήματα χαμένα», λέει στην «Κ» η Γωγώ, 26 ετών, που βρίσκεται στην ομάδα κοινωνικής επανένταξης του «18 Ανω» εδώ και 5 μήνες. Η Γωγώ γεννήθηκε στα Χανιά και από πολύ μικρή έπαιζε λύρα. Στα 11 της χρόνια «γνώρισε» από πρώτο χέρι τις ουσίες. Ο πατέρας της αλκοολικός, ο αδερφός της και ο θείος της τοξικομανείς. «Ηταν σχεδόν αναπόφευκτο. Η οικογένειά μου και οι παρέες μου ήταν στη χρήση. Κάποια στιγμή κουράστηκα ψυχολογικά και αναζήτησα τη θεραπεία. Τώρα που είμαι καθαρή, νιώθω έτοιμη να ξαναπιάσω τη λύρα, αλλά και να δουλέψω την έκφρασή μου στη θεατρική ομάδα»...

Ανάσες ελευθερίας

Ο 27χρονος Δήμος μετράει 10 μήνες στο πρόγραμμα απεξάρτησης και αμέτρητες ανάσες ελευθερίας στις ομάδες τέχνης. Εχει αδυναμία στη ζωγραφική. «Νιώθω ελευθερος. Χαίρομαι που καταφέρνω και νιώθω. Οταν έχω καλή διάθεση, ζωγραφίζω τοπία. Οταν είμαι χάλια, ζωγραφίζω ανθρώπους».Ο Δήμος δεν θα ξεχάσει την πρώτη του μέρα στο πρόγραμμα όταν ο θεραπευτής του τον ρώτησε «μιλάς καθόλου με τον Δήμο» κι εκείνος απορημένος τού απάντησε: «Τρελός είμαι να μιλάω με τον εαυτό μου»...«Κι όμως, τώρα συνειδητοποιώ πως όταν δεν μιλάω με τον εαυτό μου, δεν είμαι καλά. Εκανα χρήση ηρωίνης από 13 ετών. Είχα πρόβλημα με την καρδιά μου. Μάλιστα, είχα κάνει και εγχείρηση. Οταν άκουσα τη μητέρα μου να λέει ότι έπρεπε να κάνω κι άλλες εξετάσεις, νόμιζα ότι θα πέθαινα. Και τότε πήρα την απόφαση ν’ αρχίσω τη χρήση ουσιών, για να μη σκέφτομαι τίποτα».Η Μαρία, ύστερα από 5 χρόνια στο «18 Ανω», ολοκληρώνει και τη διαδικασία της επανένταξης. Είναι συνέχεια χαμογελαστή και μιλάει με πάθος για τη μουσική. «Παλιά έπαιζα αρμόνιο και φλογέρα. Κάποια στιγμή τα παράτησα. Οταν έμπλεξα. Ηταν η εποχή που δεν ήθελα να νιώθω έντονα. Με τρόμαζαν τα δυνατά συναισθήματα. Οταν μπήκα στις ομάδες τέχνης του προγράμματος, άρχισα να ξαναβρίσκω τον εαυτό μου. Η μουσική και ειδικά το τραγούδι μού δίνει χαρά και ικανοποίηση. Ο,τι νιώθω, το εκφράζω πλέον με τη μουσική».

Στη δραματική σχολή

Ποτέ δεν είναι αργά, για να εκπληρώσει κανείς το όνειρο που έχασε στη μέση μιας λάθος διαδρομής. Ετσι, η 25χρονη Χριστίνα αποφάσισε να ξαναπιάσει το νήμα από την αρχή και να τελειώσει τη δραματική σχολή που άφησε κάποτε στη μέση. «Ηταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν μπήκα στην ομάδα θεάτρου του “18 Ανω”. Παλιά φοιτούσα στη σχολή Διαμαντόπουλου αλλά τα παράτησα λόγω χρήσης. Είχα πολλά οικογενειακά προβλήματα αλλά ουσιαστικά με νίκησε η περιέργεια. Κάποια στιγμή κατέληξα στη φυλακή... Σήμερα όμως νιώθω πολύ ικανοποιημένη, γιατί είμαι 380 μέρες καθαρή. Για πρώτη φορά στη ζωή μου. Αυτή την περίοδο ανεβάζουμε τις Ευμενίδες του Αισχύλου και σε κάθε πρόβα νιώθω να ξεπηδούν πολλά από τη ζωή μου. Ειλικρινά, χωρίς αυτές τις ομάδες τέχνης, η προσπάθεια για απεξάρτηση θα ήταν και πολύ δύσκολη και μονότονη. Ομως, τώρα έχω κερδίσει πολλά. Βελτίωσα τον λόγο και την κίνησή μου· νιώθω πιο άνετα με το σώμα μου. Νομίζω ότι σιγά σιγά θα είμαι πιο έτοιμη, για να ξαναφτιάξω επιτέλους και τη σχέση μου με την οικογένειά μου».

«Απελευθέρωση από τα δεσμά των ουσιών»

Tο ρόλο της τέχνης στη θεραπεία απεξάρτησης αναλύει στην «Κ» η επιστημονική υπεύθυνη του προγράμματος «18 Ανω», κ. Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος με αφορμή τη χθεσινή ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Αθηναίων. Σύμφωνα με την κ. Μάτσα «η τέχνη βοηθάει τον άνθρωπο που έχει ελλειμματικό ψυχισμό και δυσκολία να εκφραστεί με λόγο ή να δημιουργήσει, να βρει τον τρόπο, ώστε να βγάλει στην επιφάνεια το φορτίο που βίωνε ως πόνο, να έρθει πιο κοντά στους άλλους, να μοιραστεί ιδέες και συναισθήματα. Η τέχνη σε όλες τις μορφές της είναι μια μορφή διαμεσολάβησης που συμβάλλει στη χειραφέτηση του ανθρώπου, στην απελευθέρωσή του από τα δεσμά των ουσιών». Οι ομάδες τέχνης του θεραπευτικού προγράμματος «18 Ανω» λειτουργούν συστηματικά τα τελευταία δέκα χρόνια και μία έρευνα 20ετίας της μονάδας δείχνει ότι χάρη στη συμβολή της τέχνης το ποσοστό απεξάρτησης αγγίζει το 70% των εξαρτημένων.

"Η Τέχνη στην υπηρεσία απεξάρτησης τοξικομανών", της Ελενας Καρανάτση, Εφημ. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 31/10/2007

Η "σελίδα" του "18 Ανω" ΕΔΩ

No comments: