"Εμείς χρειαζόμαστε και ελπίδα και Αντίσταση"

Το Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου λαού (ΑΚΕΛ) τίμησε την επέτειο του 1940 με μεγάλη εκδήλωση όπου ομιλητής ήταν ο γ.γ. του κόμματος και υποψήφιος για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας. Η ομιλία του Χριστόφια ήταν (στο μεγαλύτερο μέρος της...) ευχάριστη έκπληξη, καθώς με αυτά που είπε ο γ.γ. του ΑΚΕΛ κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί... "εθνικιστής" από τους διάφορους κοσμοπολίτες, νεοτροτσκιστές που "κυκλοφορούν" σε Ελλάδα και Κύπρο. Φαίνεται ότι το ΑΚΕΛ και ο Δ. Χριστόφιας έχουν καταλάβει πολλά πράγματα από το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για το σχέδιο Αναν το 2004. Η "Κόκκινη Πιπεριά" δημοσιεύει εκτενή αποσπάσματα από την ομίλια του Χριστοφία. Ολόκληρη η ομιλία του ΕΔΩ

«Το Σαράντα γέννησε την ελπίδα. Η Εθνική Αντίσταση έκτισε την προοπτική. Ελπίδα και προοπτική χρειαζόμαστε και μεις σήμερα», υπογράμμισε καταχειροκροτούμενος από μια κατάμεστη αίθουσα από επώνυμους και ανώνυμους, που ξέρουν να τιμούν και την Αντίσταση αλλά και να την κάνουν ζωή και πράξη όταν χρειάζεται, όταν τους καλεί η πατρίδα...»

«Όταν η ενότητα διασαλεύτηκε τον βρήκαν νέες οδυνηρές περιπέτειες. Η ενότητα είναι απαραίτητη για ένα αγωνιζόμενο λαό. Ενότητα δεν σημαίνει ισοπέδωση των όποιων διαφορών. Με δεδομένες τις διαφορές μπορούμε όμως να θέτουμε κοινούς στόχους και να επιδιώκουμε από κοινού την υλοποίηση τους με μοναδικό γνώμονα την επίλυση του Κυπριακού. Χρειάζεται να εργαζόμαστε συνεχώς για την ενότητα, για την συναίνεση, για τη συναντίληψη για το σεβασμό στη διαφορετική άποψη, για τη σύνθεση των απόψεων. Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε».

«Όχι μόνο γιατί μας δένουν ακατάλυτοι δεσμοί με τον ελληνικό λαό, αλλά και γιατί η Κύπρος είχε τη δική της σημαντική συμβολή στον μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο των λαών. Οι Κύπριοι ζώντας σε καθεστώς βρετανικής αποικίας δεν ήταν υπόχρεοι να στρατευτούν και να πολεμήσουν. Παρόλα αυτά δεκάδες χιλιάδες Κύπριοι κατατάχθηκαν εθελοντικά στις ένοπλες δυνάμεις και πολέμησαν τον φασισμό στα μέτωπα της Βαλκανικής, της Ευρώπης και της Β. Αφρικής. Ένα από τα πιο ισχυρά κίνητρα της μαζικής εθελοντικής στράτευσης ήταν και η επιθυμία να πολεμήσουν για την ελευθερία της Ελλάδας».

Ο Δ. Χριστόφιας υπενθύμισε ιδιαίτερα το σκεπτικό της απόφασης της 16ης Ιουνίου με την οποία το νεοϊδρυτο τότε ΑΚΕΛ καλούσε τα μέλη του να καταταγούν στο στρατό: «Η Κ.Ε. του ΑΚΕΛ αποφάσισε ομόφωνα να γίνει έκκλησις προς όλα τα μέλη του Κόμματος δι' εθελοντικήν κατάταξιν εις τας ενόπλους δυνάμεις προς ενίσχυσιν του αγώνος δι' απελευθέρωσιν της Ελλάδος από την Χιτλερικήν τυρρανίαν, απελευθέρωσιν των υποδούλων χωρών και εξασφάλισιν του εθνικού, πολιτικού και κοινωνικού μέλλοντος της Νήσου».

«Στον ιταλικό φασισμό ο ελληνικός λαός πρόταξε ένα μεγάλο όχι. Το ίδιο όχι επανάλαβε όταν η ναζιστική Γερμανία επιτέθηκε κατά της Ελλάδας. Δεν υπήρχε άλλη αξιοπρεπής και εθνικά παραδεχτή απάντηση. Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ο ελληνικός λαός συνέχισε να ανθίσταται. Στα βουνά και στους κάμπους, στις πόλεις και τα χωριά. Δεν περιορίστηκε όμως μόνο στην αντίσταση. Μέρα με τη μέρα μαζί με την αντίσταση έκτιζε και το δημοκρατικό μέλλον της Ελλάδας. Ο πόλεμος, η κατοχή, η αντίσταση αξιοποιήθηκαν για να γεννηθεί μέσα από τις στάχτες μια καινούργια Ελλάδα, που δεν θα είχε καμιά σχέση με την προπολεμική μιζέρια και τον εφιάλτη της 4ης Αυγούστου. Στα βουνά της ελεύθερης Ελλάδας συγκροτήθηκε κυβέρνηση και βουλή τροχοδρομήθηκαν ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, δόθηκαν πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, άνοιξαν σχολειά για τα παιδιά όλου του κόσμου. Το ΕΑΜ δεν ήταν μόνο αντίσταση ήταν και δημιουργία και πρόταση ήταν φορέας ενός μεγάλου οράματος».

Πηγή: Εφημερίδα Χαραυγή