Tuesday, October 23, 2007

Αντάρτες μέχρι το 1962 κυνηγημένοι ώς το 1974...

Από αριστερά: Γιάννης Λιονάκης, Ντονάτο Καρμπόνε, Αργυρώ Κοκοβλή, Τζίνο Πολίτι. Ο Γ. Λιονάκης και η Αργυρώ Κοκοβλή ήταν στην ομάδα των ανταρτών και οι δύο Ιταλοί ήταν μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας και της ομάδας που τους περιέθαλψε

Η περιπετειώδης ζωή του Νίκου και της Αργυρώς Κοκοβλή, του Γιάννη Λιονάκη αλλά και συντρόφων τους, που έζησαν ως παράνομοι όλη τη δεκαετία του '50 μέχρι τη φυγή τους στην Ιταλία το '62, γίνεται ταινία-ντοκιμαντέρ από τον Χανιώτη σκηνοθέτη Σταύρο Ψυλλάκη με συμπαραγωγούς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (ΕΚΚ), την ΕΡΤ Α.Ε., τη Massive Productions και την Indigo View. Αφορμή αποτελεί το βιβλίο του Νίκου και της Αργυρώς «Αλλος δρόμος δεν υπήρχε», το οποίο ζωντανεύει την ιστορία της Ελλάδας κατά την Εθνική Αντίσταση, τον εμφύλιο και την πολιτική προσφυγιά μέσα από τη δική τους πραγματική και πολιτική διαδρομή.

Ηδη έχουν ξεκινήσει τα γυρίσματα τα οποία πραγματοποιούνται στο νομό Χανίων (στις Πλακούρες στο Ακρωτήρι όπου ήταν το κρησφύγετο του Νίκου και της Αργυρώς, στις σπηλιές που κρύβονταν στον Αποκόρωνα, τον Ομαλό και τη Σαμαριά και γενικά σε όλα τα κρησφύγετα στις Μαδάρες στα Λευκά Ορη), αλλά και στην Ιταλία.
Ηταν το 1962, δηλαδή πριν από περίπου μισό αιώνα, όταν ο Νίκος Κοκοβλής, σήμερα 87 χρόνων, η Αργυρώ Κοκοβλή, 81 ετών και ο Γιάννης Λιονάκης, 86 χρόνων, μαζί με άλλους τρεις αντάρτες οι οποίοι δεν ζουν πια, έφυγαν κρυφά από το λιμανάκι της Γλυφάδας με ένα μικρό πλεούμενο για να φτάσουν στις ακτές της νότιας Ιταλίας. Ολοι τους ήταν καταδιωκόμενοι και επικηρυγμένοι. Οταν έφτασαν, τους περιέθαλψαν οι Ιταλοί σύντροφοί τους.
Υστερα από 45 χρόνια, στις 28 Σεπτεμβρίου 2007, με αφορμή την ταινία και το βιβλίο, πραγματοποιήθηκε μια συγκινητική συνάντηση στην πόλη Λέτσε της νότιας Ιταλίας όσων ακόμα ζουν. Από τους έξι Ελληνες δεν ζουν πια οι Κώστας Λιονάκης, Σταμάτης Μαριόλης και Παγώνα Κατερίνα Κοκοβλή Λιονάκη (σύζυγος του Γιάννη Λιονάκη). Ο Νίκος Κοκοβλής ζει αλλά δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιήσει ένα τόσο μακρινό ταξίδι και εκπροσωπήθηκε από τον γιο του Γιώργο Κοκοβλή και τα εγγόνια του Νίκο και Φραγκίσκο. Οι συμμετέχοντες στο ταξίδι ήταν από τα τιμώμενα πρόσωπα ο Γιάννης Λιονάκης (αντάρτης) και η κόρη του Βασιλική, η Αργυρώ Κοκοβλή και ο γιος της Γιώργος Κοκοβλής.
Ψυχή της πρωτοβουλίας αυτής ήταν η Ιταλίδα πρ. ευρωβουλευτής της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, Luciana Castellina η οποία μίλησε στην εκδήλωση, την οποία διοργάνωσαν οι Apulia Film Commission, Regione Puglia, Spazio Sociale, και εξήρε τον αγώνα και τη στάση των τιμωμένων. Επίσης, παρευρίσκοντο και οι Ιταλοί Donato & Carmela Carbone, Gino Politi και Sigfrido & Lory Chironi, που εκείνα τα χρόνια περιέθαλψαν και βοήθησαν τους έξι Ελληνες.
Ο σκηνοθέτης Σταύρος Ψυλλάκης σημείωσε: «Το βιβλίο με συγκλόνισε. Προσπάθησα όμως μέσα από το βιβλίο που καταγράφει πολλά πράγματα να δω τι είναι αυτό που θα μπορούσε να ενδιαφέρει και τους σημερινούς θεατές και κυρίως τα νέα παιδιά και ποιο είναι το διαχρονικό στοιχείο όλης αυτής της ιστορίας. Με ενδιαφέρει η υπαρξιακή διάσταση της ιστορίας τους. Τι είναι αυτό που κάνει κάποιους ανθρώπους να μπουν σε όλη αυτή την περιπέτεια, να αντέξουν, να μην το μετανιώσουν και ακόμη και σήμερα να προχωράνε με ψηλά το κεφάλι. Και πιστεύω ότι εκτός από την ιδεολογική διάσταση, υπάρχει ένα κομμάτι βαθιάς εντιμότητας. Η έντιμη στάση είναι αυτό που καθορίζει όλη την πορεία των ανθρώπων αυτών».


Πηγή: Ελευθεροτυπία. Πλήρες ρεπορτάζ του Γιάννη Λυβιάκη ΕΔΩ

2 comments:

Anonymous said...

Γιατί πάντως ο σκηνοθέτης να αναζητά υπαρξιακά την διαδρομή τους; γιατί να μην κοιτάξει κυρίως τις ιδέες και πεποιθήσεις τους; δεν αμφισβητώ το διακαίωμά του να δώσει την δική του οπτική στο έργο του, αλλά εκφράζω μία απορία.

Κόκκινη Πιπεριά said...

Δεν έχεις άδικο. Είναι εύλογη η απορία σου...