Φ. Κουβέλης: Δεν αρκεί η αντιμνημονιακή θέση που έχουν οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά

Αποσπάσματα συνέντευξης του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στο ραδιοφωνικό σταθμό Real FM

Για τις πολιτικές εξελίξεις, το ενδεχόμενο νέων μέτρων και το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών

Η κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου δεν θα διεκπεραιώσει απλά και μόνο τη δανειακή σύμβαση, διότι μεγέθη αυτής της σύμβασης είναι και μια σειρά από εκτελεστικούς νόμους που θα έχουν σχέση με τη λήψη νέων μέτρων. Σε ότι αφορά το χρόνο διεξαγωγής των εκλογών, εκτιμώ ότι οι εκλογές μάλλον δεν θα πραγματοποιηθούν στις 19 Φεβρουαρίου και ότι θα χρειαστεί η θητεία της κυβέρνησης να εκταθεί πέραν του Φεβρουαρίου. Μιλάω για παράταση ενός ή και δύο μηνών. Σε κάθε περίπτωση η πιο γνήσια επιλογή για να εκφραστεί η βούληση του ελληνικού λαού είναι να πραγματοποιηθούν οι εκλογές.

Για το ζήτημα της ενότητας των δυνάμεων της αριστεράς

Το ζήτημα της αντιμετώπισης του πολυκερματισμού της αριστεράς είναι υπαρκτό θέμα. Όμως η αντιμετώπισή του δεν μπορεί να γίνεται ερήμην διαφορετικών πολιτικών θέσεων και προγραμματικών απόψεων. Η Δημοκρατική Αριστεράς υποστηρίζει ότι στην Ευρώπη-με δεδομένους τους συσχετισμούς δυνάμεων- πρέπει να είναι σαφώς προσανατολισμένη η χώρα μας. Οι άλλες δυνάμεις της αριστεράς, άλλες άμεσα άλλες έμμεσα, υποστηρίζουν την αναχώρηση της χώρας από την ΕΕ και την ευρωζώνη και ενδεχομένως την επιστροφή στη δραχμή.

Δεν αρκεί η αντιμνημονιακή θέση που έχουν οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά. Υπάρχουν και τα ζητήματα που προσδιορίζουν διαφορετικές θέσεις σε σχέση με την καθημερινά ασκούμενη πολιτική. Η ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι πρέπει να εξευρεθούν τα ισοδύναμα για την αντιμετώπιση των σκληρών και άνισων μέτρων, ότι πρέπει να γίνουν βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές. Επομένως δεν αθροίζονται οι επιμέρους δυνάμεις της αριστεράς σε ένα ενιαίο άθροισμα.

Για το ενδεχόμενη συμμετοχής σε κυβερνήσεις συνεργασίας μετά τις εκλογές

Μας ενδιαφέρει το περιεχόμενη της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής. Δεν δηλώνουμε αδιάφοροι για το μέγεθος της κυβερνητικής εξουσίας. Ταυτόχρονα, όμως, λέμε ότι οι συνεργασίες για να μπορούν να μετακινούν την πολιτική και κοινωνική ζωή προς θετικές και προοδευτικές κατευθύνσεις, αλλά και προς όφελος της κοινωνίας θέλουν προγραμματικές συμφωνίες, κοινό πολιτικό τόπο, τουλάχιστον σε καίρια ζητήματα. Αυτά τα δεδομένα σήμερα απουσιάζουν. Κατά συνέπεια η οποιαδήποτε αναφορά σε κυβερνήσεις συνεργασίας και μάλιστα χωρίς την καταγραφή του εκλογικού αποτελέσματος, αποτελεί άσκηση επί χάρτου.