Συνέβαλα με όλες μου τις δυνάμεις στην ίδρυση και τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Αριστεράς γιατί, όπως και άλλοι πολίτες, είχαμε την ελπίδα ότι το κόμμα αυτό θα μιλούσε καθαρά στον ελληνικό λαό και θα είχε την τόλμη να μην κρύβεται αλλά να υπερασπίζεται με σθένος όχι το κομματικό αλλά το δημόσιο συμφέρον. Δυστυχώς οι προσδοκίες μου διαψεύστηκαν.
Προτεραιότητα για τη Δημοκρατική Αριστερά, ακόμη και την ύστατη αυτή στιγμή, δεν αποτελεί η διάσωση της χώρας και η επί της ουσίας υποστήριξη των κοινωνικά ασθενέστερων αλλά η εικαζόμενη κομματική επιβίωση στις εκλογές. Ενώ το φάσμα της χρεοκοπίας προβάλλει απειλητικά στον ορίζοντα, με συντριπτικές συνέπειες για τη ζωή όλων, η ΔΑ θέτει ζήτημα άμεσων εκλογών, αίτημα καταφανώς επιζήμιο σήμερα και εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, ακολουθώντας την πεπατημένη της λεγόμενης αριστερής αντιπολίτευσης που ενδιαφέρεται μόνο να καταγράφει ποσοστά έστω και σε ένα σκηνικό ερειπίων. Στις προτάσεις που διατυπώνει κύρια μέριμνά της είναι να φαίνονται αριστερές με βάση τα αποτυχημένα στερεότυπα του παρελθόντος έστω κι αν δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα και δεν βελτιώνουν τη ζωή των πιο αδύναμων πολιτών. Το προηγούμενο διάστημα υπερασπιστήκαμε, με λόγο στρογγυλεμένο και αμφίσημο, συντεχνίες εις βάρος ανέργων και χαμηλόμισθων ενώ αντισταθήκαμε σε αλλαγές που έθιγαν παγιωμένες προβληματικές καταστάσεις . Η ευθύνη στην πολιτική την οποία υποσχεθήκαμε ήταν, κατά κανόνα (εξαιρώ τη συνεπή αντίθεση του κόμματος στη βία), μία προσομοίωση υπευθυνότητας. Εν τέλει, δεν προσπαθήσαμε καν να ανανεώσουμε την πολιτική ζωή με πρωτοβουλίες και τολμηρές υπερβάσεις. Αντί να απευθυνθούμε στην κοινωνία που αγωνιά για μια δημοκρατική και αποτελεσματική διακυβέρνηση, εκχωρήσαμε την ευθύνη γι’ αυτό σε κόμματα που θεωρούμε –και είναι- αφερέγγυα για να κάνουμε εμείς τους αμέτοχους σχολιαστές και να περιμαζεύουμε πρόσωπα που σηματοδοτούν την επιστροφή σε αδιέξοδες και καταστροφικές πρακτικές του παρελθόντος.
Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι ο δημοκρατικός διάλογος εντός του κόμματος θα επέτρεπε την ανάπτυξη μιας διαφορετικής πολιτικής έστω ως μειοψηφικής. Ωστόσο, η εσωτερική ζωή έχει προσλάβει χαρακτηριστικά προεδρικού κόμματος που δεν ευνοούν τη γόνιμη ανταλλαγή ιδεών ενώ περιθωριοποιούν κάθε απόπειρα άλλης γνώμης. Οι συνεδριάσεις της ΚΕ είναι ασφυκτικά περιοριστικές ενώ η δική μου τουλάχιστον οργάνωση, μια οργάνωση με πάνω από 100 μέλη, έχει πρακτικά διαλυθεί με ευθύνη και ενέργειες της ηγεσίας ακριβώς επειδή σε αυτήν κυριαρχούσαν απόψεις που δεν ευθυγραμμίζονταν με αυτές της ΕΕ. Μετά δε την τελευταία ΚΕ, το κλίμα έχει γίνει πολύ βαρύ για οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση.
Ήταν τιμή μου που μετείχα στην πρώτη και τη δεύτερη ΚΕ της Δημοκρατικής Αριστεράς και λυπάμαι βαθειά που οι εξελίξεις με οδηγούν στην αποχώρηση. Εύχομαι, με ορισμένους τουλάχιστον, να βρεθούμε ξανά.
Βάσω Κιντή
Αθήνα, 12 Νοεμβρίου 2011
5 comments:
Ανοικτή επιστολή
Προς την κα Κιντή και λοιπούς αποχωρούντες από την Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ
Λυπάμαι για την αποχώρηση απο τη ΔΗΜ.ΑΡ. σημαντικών ατόμων, στους οποίους οφείλω σημαντικό κομμάτι γνώσεων, το οποίο απέκτησα ως συνέπεια της προσφοράς τους στο δημόσιο διάλογο. Ειλικρινά λυπάμαι γιαυτό! Οφείλω όμως να σημειώσω ότι οι προτασσόμενοι ως λόγοι μιας πολιτικής αποχώρησης δεν είναι πειστικές, τουλάχιστον για μένα.
Ειδικά αναφορές όπως «…Προτεραιότητα για τη Δημοκρατική Αριστερά, ακόμη και την ύστατη αυτή στιγμή, δεν αποτελεί η διάσωση της χώρας και η επί της ουσίας υποστήριξη των κοινωνικά ασθενέστερων αλλά η εικαζόμενη κομματική επιβίωση στις εκλογές. Ενώ το φάσμα της χρεοκοπίας προβάλλει απειλητικά στον ορίζοντα, με συντριπτικές συνέπειες για τη ζωή όλων, η ΔΑ θέτει ζήτημα άμεσων εκλογών, αίτημα καταφανώς επιζήμιο σήμερα και εντελώς εκτός τόπου και χρόνου, ακολουθώντας την πεπατημένη της λεγόμενης αριστερής αντιπολίτευσης που ενδιαφέρεται μόνο να καταγράφει ποσοστά έστω και σε ένα σκηνικό ερειπίων…» νομίζω ότι αδικούν και την ΔΗΜ.ΑΡ. αλλά ,και πρωτίστως αδικούν, αυτόν που την εκφέρει και ειδικά όταν το άτομο αυτό έχει, τουλάχιστον εκ θέσεως πρέπει να επιδεικνύει, μια επιστημοσύνη και συμπεριφορά πανεπιστημιακής μόρφωσης.
Για κάποιον που αποφασίζει ένα διαζύγιο, όπως στην περίπτωση αυτή, δεν χρειάζεται να φτάνει μέχρι την καθολική διαστρέβλωση της αλήθειας. Αδικεί αυτός ή αυτή που αναφέρουν, και αυτοί που προσυπογράφουν, : «Προτεραιότητα για τη Δημοκρατική Αριστερά, ακόμη και την ύστατη αυτή στιγμή, δεν αποτελεί η διάσωση της χώρας και η επί της ουσίας υποστήριξη των κοινωνικά ασθενέστερων αλλά η εικαζόμενη κομματική επιβίωση στις εκλογές.» όταν ένα στελεχιακό δυναμικό, μη φειδώμενο κόπου και χρόνου, και με ανύπαρκτη υλικοτεχνική στήριξη, επεξεργάστηκε στη Β΄ Αθήνας ένα Πρόγραμμα Δράσεων Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας για την στήριξη των στρωμάτων που επικαλείται η αποχωρούσα κα Κιντή και για την δημιουργία ενός κινήματος Ενεργών Πολιτών Κοινωνικής Αλληλεγγύης. (Παρόμοιο Πρόγραμμα εκπόνησε η ΔΗΜ.ΑΡ. Πάτρας.) Όταν σε ανοικτή εκδήλωση, 9/11, μαζί με αυτό παρουσιάστηκε πρόγραμμα αυτοδιοικητικής παρέμβασης στη Β Αθήνας για επίλυση προβλημάτων των κατοίκων, συζήτηση για το Ρυθμιστικό κλπ.
Και σαφώς το καταδικαστικό: «…θα είχε την τόλμη(η ΔΗΜΑΡ) να μην κρύβεται αλλά να υπερασπίζεται με σθένος όχι το κομματικό αλλά το δημόσιο συμφέρον…» εκτός του απαράδεκτου της απολυτότητας είναι και ανεπίτρεπτο και αμετροέπεια.
Στην κ Κιντή, την οποία γνωρίζω μόνον εξ όψεως και εκ των κειμένων της, θα ήθελα να την παρακαλέσω να αφιερώσει μια ολιγόλεπτη ανάγνωση κειμένου μου, ίσως και στοχασμό. http://panayotiskoutsopinis.blogspot.com/2011/11/blog-post_12.html
Αυτά, με εκτίμηση από ένα πολίτη, ο οποίος είχε την δική του πορεία που αντιστάθηκε και δεν λύγισε στο πελατειακό κράτος της οποιασδήποτε κομματικής φαυλότητας και πλήρωσε το τίμημα να είναι «στην απ΄ έξω», που δεν εκμαυλιστήκε από το δέλεαρ του χρήματος και της διαπλοκής, που συγκρούστηκε ανοικτά με αυτή και το πλήρωσε, που δεν εξαργύρωσε, τον όποιο αντιδικτατορικό αγώνα και την όποια κοινωνική συνεισφορά, αλλά μαζί με πολλούς άλλους αηδιασμένοι από την σήψη και το θέατρο του παραλόγου στην ύστερη μεταπολιτευτική πορεία της χώρας επέλεξαν να «ιδιωτεύουν» έξω από κομματικούς αναβατήρες, και προσήλθαν στην συνίδρυση της ΔΗΜΑΡ .
Αυτά κ Κιντή και λοιποί φίλοι, από ένα μέλος της πρώτης Π.Ε. που δεν δίστασε να κάνει κριτική, και στα όργανα και δημοσίως και που δεν είναι μέλος της Κ.Ε. ή κάποιας ομάδας ή οπαδός...αλλά έχει άποψη...
12/11/11
Παναγιώτης Κουτσοπίνης
M.D. Lund University Sweden
M.A Αρχιάτρων Σουηδίας
Χειρουργός Γυναικολόγος
Όταν ένας οργανισμός αποβάλει τα χρήσιμα, και προσλαμβάνει τα άχρηστα ή επιζήμια έχει κάποιο πρόβλημα, οπότε αυτοί οι παράγοντες που ρυθμίζουν την τύχη του θα πρέπει να προβληματιστούν. Προσωπικά έχω απόλυτη ταύτιση απόψεων τόσο με το Μάνο όσο και με τη Βάσω.Η αποχώρησή τους είναι και δικό μου τραύμα. Αλλά δεν παύει να είναι μια πολιτική πράξη μεγάλης σημασίας, ανεξάρτητα από τα συναισθήματα που μας προκαλεί. Πιθανό να σημάνει εξελίξεις. Ωστόσο τόσο ο Μάνος όσο και η Βάσω δεν παύουν να είναι μαχόμενοι πολίτες στην υπόθεση της δημοκρατικής αριστεράς και της διάσωσης της χώρας. Ως εκ τούτου τους έχω, τους έχουμε δίπλα μας. Εξάλλου η κοινή μας υπόθεση δεν είναι περιορισμένη στα στενά πλαίσια της ΔΑ. Ήδη βλέπω ότι την παίρνουν στα χέρια τους και άλλοι αριστεροί και δημοκρατικοί πολίτες έξω και πάνω από κόμματα και παρατάξεις. Ας βλέπουμε την υπόθεση σαν ένα κίνημα που έχει ήδη ξεκινήσει, καρπίζει, βγάζει ρίζες απλώνεται παντού. Η αριστερά της κοινής λογικής. Όσοι επιμένουν να το βλέπουν στενά κομματικά, ιδιοκτησιακά, μάλλον θα μείνουν πίσω. Σε λίγο καιρό θα είμαστε παντού, εκεί όπου πραγματικά συμβαίνει. Σύντροφοι και φίλοι μείνετε συντονισμένοι στην ηδονή της ανανέωσης.
Φίλε leo,
αισθάνομαι κουρασμένος από την όλη κατάσταση....και απογοητευμένος από το επίπεδο των παρεμβάσεων μερικών συμμετεχόντων στην ηδονή της ανανέωσης. Φτηνός εξυπνακισμός που δυστυχώς πολλές φορές διολισθαίνει σε απρέπεια και αμετροέπεια...Ειλικρινά λυπάμαι...
Νομίζω ότι θα κάνω ένα διάλειμα..
και γω κουραστηκα απο ολους εσας που λιγουρευεστε την εξουσια να με θεωρειτε εμενα και αλλους χιλιαδες σαν ''αριστεριστες'' και αντιευρωπαιστες επειδη αρνουμαστε να συμμετασχουμε σε αυτο το συνοθυλευμα και μας κατηγορειτε για ανευθυνους. Την ιδεες μας δεν τις μοιραζομαστε με τους βουτηγμενους στην βρωμια. Εσεις προκειμενου να το παιξετε και καλα προοδευτικοι ειστε ετοιμοι για συμβιβασμους που αφαιρουν ιδεες αφαιρουν οραματα. λυπαμαι.Η προοδος δεν προσδιοριζεται βαση κυβερνητικων θωκων. ο κοσμος της αριστερας δεν θελει να συμμετασχει σε αυτο το ψεμα που στηνεται απο τα μεγαλα κομματα που εχουν ως στοχο να διαλυσουνε τις εργασιακες σχεσεις και το κοινωνικο κρατος( οτι ειχαμε τελος παντωςν..). Αν καποιοι νομιζετε οτι ειστε αριστεροι επειδη θελετε να συμμετασχετε με ολους αυτους τους σαπιους του πασοκ της νδ και του λα.ος με γεια σας με χαρα σας. να ανησυχειτε.
Η κιντη ηθελε να δωσει ψηφο εμπιστοσυνης σε μια κυβερνηση που μισει την προοδο, δεν θα σεβαστει τα δικαιωματα των εργαζομενων( κανω προβλεψη αλλα ειμαι βεβαιος..). Τοτε για ποια αριστερα μιλαμε? Ειμαι εξαλλος με τους συντροφους που επιλεγουν τον δρομο του πληρους συμβιβασμου μονο και μονο για να λενε οτι ειναι ''της ευθυνης''..
Μολις ο Καρατζαφερης δηλωσε οτι απο την μια πλευρα ειναι οι ''ευρωπαιστες'' και απο την αλλη οι '' κομμουνιστες'' Περιθωριοποιουνε την αριστερα. δεν το βλεπετε? Αυτοαποκαλουνται ευρωπαιστες οι εθνικιστες. Μιλαμε για τρελα..
@law4, αγαπητέ/η φίλε/η ελπίζω να μην αναφέρεσαι τουλάχιστον σε μένα. Πρός εξαγωγή συμπερασμάτων θα μου επιτρέψεις να σε παραπέμψω στην ιστοσελίδα μου ...για την εξαγωγή πολιτικών και άλλων συμπερασμάτων...και φυσικά άν έχεις τον απαιτούμενο χρόνο...
http://panayotiskoutsopinis.blogspot.com/
Post a Comment