Δημήτρης Χαλαζωνίτης "Σφαίρες"

Ο Δημήτρης Χαλαζωνίτης είναι καταξιωμένος χειρουργός στόματος, είναι ενεργός πολίτης στις γραμμές της Ανανεωτικής Αριστεράς. Δεν χαρίζει, όμως, στους ανθρώπους μόνο το χαμόγελο μέσω της οδοντιατρικής, αλλά και ευαισθησία μέσω της ποίησης. Στα βιβλιοπωλεία βρίσκεται η τέταρτη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Σφαίρες» από τις εκδόσεις Θεμέλιο. Οπως λέει ο ίδιος, «ό,τι κι αν κάνεις, αν το αγαπάς, πάντοτε σου δίνει ικανοποίηση και απόλαυση. Αλλωστε, το «ευχαριστώ» ή το «αισθάνθηκα καλά» ενός ασθενούς και ενός αναγνώστη έχουν ακριβώς την ίδια αξία».

Από το πρώτο έτος των σπουδών του άκουσε για πρώτη φορά το κάλεσμα της ποίησης: «Το ‘78-’79 υπήρχε εκεί ένα κύμα νέων ποιητών που εξέδιδαν τα έργα τους. Αυτό το κύμα με συνεπήρε. Ξεκίνησα να διαβάζω πολύ και διαβάζοντας άρχισαν να βγαίνουν τα δικά μου λόγια. Αρχισα να τα πρωτογράφω στον στρατό. Υστερα από χρόνια αποφάσισα να δοκιμάσω την τύχη μου. Χτύπησα την πόρτα κάποιων εκδοτών και ένας από αυτούς ενδιαφέρθηκε». Οι «Ζημιές», η πρώτη ποιητική συλλογή του, από τις εκδόσεις Θεμέλιο, βρήκαν ανταπόκριση και στο αναγνωστικό κοινό, αφού το βιβλίο γρήγορα εξαντλήθηκε. Πώς επηρεάζει, όμως, ο επιστήμονας τον ποιητή;

Συμβαίνει, άραγε, και το αντίστροφο; «Ο,τι έχω γράψει είναι ξενυχτισμένο. Εχει γραφτεί αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί. Στην ιατρική έχεις μια ειδική σχέση με το ανθρώπινο σώμα, με τον χρόνο, την αρρώστια και τον θάνατο. Δεν είναι τυχαίο ότι στην παγκόσμια λογοτεχνία υπάρχουν πολλοί γιατροί. Αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον άνθρωπο. Μπορεί να είναι πολύ κυνικοί ή πολύ ευαίσθητοι».

"Σφαίρες"

1. Μία σφαίρα λέει πάντα αλήθεια.

28. Υπάρχει όμως μια στιγμή στο βλέμμα
Ανάμεσα στο φως και τη σκιά
όπου όλες οι ουλές λάμπουν.

50. Όχι ουρανός.
Μα το μαρμαρωμένο μαστίγιο
της αστραπής.

74. Κι εγώ
Ακόμα με αυτά τα κενά
Ανάμεσα στα κόκκαλα

87. Στην ποιητική της αντίστασης
Τα όρια της βίας δεν μπορεί να είναι
χαμηλότερα από τα όρια της ανοχής
Τον τελευταίο στίχο θα τον γράψουν
τα όρια της αντοχής.