Μένω στον Άγιο Παντελεήμονα Αχαρνών

Του Βασίλη ΒΕΝΙΖΕΛΟ

Μένω στην οδό Φυλής, στα μπουρδέλα, και ποτέ δεν έχω υπογράψει να φύγουν, αν και το θέαμα είναι αποκρουστικό. Οι κοπέλες των "σπιτιών" δεν ενοχλούν και οι "πελάτες" έρχονται και φεύγουν. Ποτέ δεν έχει συμβεί κάτι βίαιο με επίκεντρο τα μπουρδέλα. Τώρα πια, νομίζω, ουδείς ζητεί δημοσίως να φύγουν, αν και όλοι θα ήθελαν να μην υπήρχαν στη γειτονιά μας.

Ο πόλεμος, όμως, αναρχικών με καδρόνια και "Χρυσαυγιτών" με στυλιάρια, με την κάλυψη της αστυνομίας οι δεύτεροι πράγματι, συγκαλύπτει το πραγματικό και σοβαρό πρόβλημα της εγκληματικότητας στην περιοχή. Ασφαλώς δεν είναι δυνατό να κλειδώνεται η "παιδική χαρά", αλλά το γεγονός ότι ο πόλεμος των δύο μηχανισμών επικεντρώθηκε τελικά στην "παιδική χαρά" αναδύει μία πολύ αληθινή σημειολογία, δεν νομίζετε;

Η γειτονιά παρακολουθεί έναν πόλεμο μηχανισμών, τον παρακολουθεί κυρίως από την τηλεόραση, και ξέρει ότι όλα αυτά εξελίσσονται ερήμην της. Νομίζει κανείς ότι η πλατεία του Άγ. Παντελεήμονα Αχαρνών είναι αυτό που λέμε η πλατεία της περιοχής; Κάνετε λάθος. Μόνο μερικοί ηλικιωμένοι Έλληνες πηγαίνουν τακτικά σε αυτή την πλατεία για να πιουν τον καφέ τους.

Νομίζετε ότι έχουν οργανωθεί οι ακροδεξιοί κάτοικοι για να διώξουν από τις πλατείες της περιοχής τους μετανάστες; Πάλι λάθος κάνετε. Γιατί η πλατεία Βικτωρίας έχει καθιερωθεί πλέον ως ο χώρος όπου Αφρικανοί και Πακιστανοί πλανόδιοι έμποροι πωλούν την πραμάτεια τους; Τους έδιωξε ποτέ κανείς; Οι μόνοι που τους έδιωξαν, προς έκπληξή σας φαντάζομαι, ήταν καμία κατοσταριά έξαλλοι μουσουλμάνοι, πρόσφατα, μετά το πρώτο συλλαλητήριό τους στην Ομόνοια για το σχισμένο "Κοράνι".

Μόνον αυτοί, λοιπόν, έδιωξαν με αγριότητα όλο τον κόσμο από τις γύρω καφετέριες και πήραν παραμάζωμα τους ταλαίπωρους μετανάστες μικροπωλητές της πλατείας Βικτωρίας! Ήμουν εκεί. Δεν διαψεύδεται η πληροφορία που σας δίνω.

Ακούσατε κανέναν "ακροδεξιό" κάτοικο της γειτονιάς μου να ενοχληθεί με τους 15 φτωχούς νεαρούς Πακιστανούς οι οποίοι ζουν φιλήσυχα απέναντί μου, στο μικρό διαμέρισμα του πρώτου ορόφου, που το διατηρούν πιο καθαρό, πιο χαρούμενο και πιο περιποιημένο και από το δικό μου διαμέρισμα, ακόμη κι αν εκείνοι ζουν στοιβαγμένοι; Στοιβαγμένοι, αλλά πολιτισμένοι, αξιοπρεπείς, κοινωνικοί.

Ακούσατε κανέναν "ακροδεξιό" κάτοικο της γειτονιάς μου να έχει πρόβλημα με τους 2 Σύρους οι οποίοι μένουν στο διπλανό μου διαμέρισμα και ανταλλάσουμε καθημερινά και με ειλικρινές χαμόγελο καλημέρα; Μήπως κανένα πρόβλημα με τους ευχάριστους Πολωνούς, Βούλγαρους, Αφρικανούς, Ρώσους και Αλβανούς της πολυκατοικίας μου;

Κανένα πρόβλημα με την πανέμορφη Πολωνέζα - ιδιοκτήτρια του μπακάλικου της γειτονιάς; Ακούσατε τίποτε για τον πολυτεχνίτη ξυλουργό Αλβανό γείτονά μου με την όμορφη και αξιοπρεπή οικογένειά του; Για την ευγενέστατη και κούκλα Αλβανίδα φουρνάρισσα, η οποία έχει κάνει την αγορά ψωμιού μία από τις πιο ευχάριστες καθημερινές δραστηριότητές μου;

Σκέφτομαι ότι, αν ζούσα σε μία πολυκατοικία δίπλα στην οποία έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία δέκα χρόνια δύο μετανάστες από άλλους μετανάστες, ίσως να ένιωθα μία κάποια ανασφάλεια τα βράδια. Φέρνω στο μυαλό μου το θέαμα άγριου, άγριου όμως, ξύλου μεταξύ μεταναστών, το οποίο έχω παρακολουθήσει τέσσερις (4) φορές από το μπαλκόνι μου... Δεν ήταν γείτονες μετανάστες, ήταν θαμώνες "μπαρ", μεθυσμένοι...

Το φινάλε της μίας συμπλοκής βρήκε έναν μετανάστη να κείται αναίσθητος στο δρόμο για περισσότερο από 15 λεπτά, μέχρι να έρθει η αστυνομία... Τρελάθηκα προς στιγμήν. Νόμιζα ότι ήταν νεκρός. Φέρνω στο μυαλό μου τους καταιγιστικούς πυροβολισμούς που ακούγονται σταθερά μία βραδιά το μήνα, μπορεί και δύο, από τον ορίζοντα της γειτονιάς μου... Επειδή δεν υπάρχει νεκρός, μάλλον, δεν μαθαίνω ποτέ τι συνέβη.

Σκέφτομαι πώς αντιδρούν όλοι όταν τους λέω ότι μένω στον Άγ. Παντελεήμονα Αχαρνών. Πάντα η ίδια αντίδραση, η ίδια συζήτηση. Δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω. Καταλαβαίνετε απολύτως. Κάντε μόνο ένα πείραμα: Προτείνετε ένα Σάββατο απόγευμα στη φίλη σας ή στον φίλο σας να πάτε για καφέ στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα Αχαρνών ή για ποτό ένα Σάββατο βράδυ. Γελάτε, έτσι;

Ούτε πολιτική ούτε κοινωνική ανάλυση θα κάνω. Δεν έχει νόημα. Εκείνο που έχει νόημα είναι να καταλάβουν επειγόντως οι σώφρονες από τους ενδιαφερομένους ότι η πρακτική της αντιπαράθεσης των μηχανισμών, τα καδρόνια, οι μπουνιές, ο χαρακτηρισμός των κατοίκων της περιοχής ως ακροδεξιών, η ανευθυνότητα των αναρχικών και των συνοδοιπόρων τους είναι η καλύτερη συνταγή για πόλεμο στον Άγ. Παντελεήμονα Αχαρνών.

Η καλύτερη συνταγή για πόλεμο στην πλάτη της γειτονιάς, η καλύτερη συνταγή για να παρασχεθεί ομπρέλα στη σοβαρή εγκληματικότητα, για να θυματοποιηθεί το σύνολο των μεταναστών της περιοχής, για να εγκατασταθεί μόνιμα και με αξιώσεις η "Χρυσή Αυγή" στον Άγ. Παντελεήμονα, για να φύγω τελικά και εγώ από τη γειτονιά όπου ζω από τα 15 μου.

Πρέπει να μετρήσουν βαριά τραυματίες, ή και κάτι χειρότερο, οι αντιμαχόμενοι στρατοί των αναρχικών και της "Χρυσής Αυγής" για να πάρουν αποστάσεις από τον παραλογισμό και τη βία όσοι σώφρονες έχουν εμπλακεί λόγω κεκτημένης ταχύτητας στο επικίνδυνο πανηγύρι της "παιδικής χαράς"; Πρέπει να αρχίσει να λειτουργεί η κοινωνιολογική αρχή της αυτοεκπληρούμενης προφητείας και οι απλοί κάτοικοι της περιοχής να πεισθούν ότι πράγματι είναι ακροδεξιοί και μόνον η ακροδεξιά ακούει τον πόνο τους, άρα οφείλουν να ψηφίζουν και να στηρίζουν την ακροδεξιά;

Και ένα σούπερ - κουίζ

Θα σας κάνω να σπάσετε το κεφάλι σας και είμαι σίγουρος ότι και πάλι δεν θα βρείτε την απάντηση! Ίσως, όμως, αυτό σας κάνει να σκεφθείτε σοβαρά. Και, προπαντός, προσεκτικά. Ποιος είναι ο Γερμανός πολιτικός ο οποίος έχει πει σε δημόσια συγκέντρωση εργατών: "Δεν θα αφήσουμε τους άνδρες και τις γυναίκες αυτής της χώρας να χάνουν τις δουλειές τους από τους χαμηλά αμειβόμενους ξένους εργάτες";

Πρόκειται για δήλωση του Όσκαρ Λαφοντέν, κατά τη διάρκεια ομιλίας του σε ακροατήριο εργατικής προέλευσης στην πόλη Chemnitz της Ανατολικής Γερμανίας, το 2005, όντας επικεφαλής του νέου αριστερού κόμματος "Die Linkspartei - PDS". (Αναφέρεται στο Βασιλική Γεωργιάδου, Η άκρα δεξιά και οι συνέπειες της συναίνεσης, Εκδόσεις "Καστανιώτη", 2008, σελ. 41).

Πηγή: Εφημερίδα Η ΑΥΓΗ

Σχόλιο "Πιπεριάς": Εξαιρετικό κείμενο από έναν αριστερό κάτοικο της περιοχής...