Monday, October 6, 2008

Συγκομιδή από το δημοψήφισμα

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Εκδότη – Διευθυντή της «Αφρικα»

Οι Ελληνοκύπριοι τώρα καταλαβαίνουν πόσο επιτυχημένη επιλογή έκαναν με το να εκλέξουν το Δημήτρη Χριστόφια στη θέση του Τάσσου Παπαδόπουλου. Και μαζεύουν τους καρπούς της επιλογής τους αυτής. Άλλαξε το κλίμα στη διεθνή σκηνή. Και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Πριν καν συμπληρώσει τον πρώτο του χρόνο σε αυτό το θώκο ο Χριστόφιας. Σβήστηκαν τα αρνητικά που δημιουργήθηκαν με την εικόνα από το "όχι" στο δημοψήφισμα και ταυτόχρονα η ελληνική πλευρά πέρασε μερικά βήματα μπροστά. Η τουρκική πλευρά περιέπεσε στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από το Σχέδιο Ανάν. Και κάθισε εκ νέου στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Τέλειωσε πλέον η περίοδος που ο Ταλάτ μάζευε πόντους με μεγάλη ευκολία και με παράλογες δηλώσεις του τύπου "το χέρι ειρήνης που άπλωσα παραμένει μετέωρο". Κοντολογίς, τέλειωσε ο λογαριασμός του δημοψηφίσματος για την τουρκική πλευρά. Αλλά ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, που δεν έχει και πάρα πολλά να πει στη διεθνή κοινότητα, δοκίμασε την τύχη του γι' ακόμη μια φορά στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΚΣΣΕ). Πιάστηκε από την ίδια παλιά ιστορία του "εμείς είπαμε ναι και αυτοί είπαν όχι".
Μάλιστα, για να κλονίσει την εικόνα του Χριστόφια, υπενθύμισε ότι ήταν και εκείνος υποστηρικτής του "όχι", τοποθετώντας τον στην ίδια μοίρα με τον Παπαδόπουλο. Όμως, δεν υπήρχε κανείς που το λάμβανε πια υπόψη αυτό σε εκείνη την άδεια αίθουσα. Ο ουσιαστικός λόγος αυτής της αλλαγής του κλίματος στη διεθνή σκηνή δεν είναι η αλλαγή στην πολιτική της ελληνικής πλευράς. Ο ουσιαστικός λόγος είναι η αλλαγή εικόνας. Ακριβώς όπως είχε συμβεί στην τουρκική πλευρά. Έφυγε ο Ντενκτάς, ήρθε ο Ταλάτ. Στην ουσία δεν άλλαξε τίποτα εκτός από τα πρόσωπα στο προεδρικό μέγαρο. Η πολιτική παρέμεινε η ίδια.
Έγιναν απλώς ορισμένα μακιγιαρίσματα. Τη θέση της αντίληψης ότι "η μη λύση είναι λύση" πήρε η αντίληψη "η μη λύση δεν είναι λύση, αλλά δεν έγινε κανένα απολύτως βήμα που θα άνοιγε ελαφρώς την πόρτα της λύσης. Δηλαδή το παιχνίδι της προπαγάνδας της ειρήνης παίχτηκε μόνο στις εξέδρες. Μέχρι την έλευση Χριστόφια. Μόλις ήρθε ο Χριστόφιας να που τέλειωσε το παιχνίδι αυτό. Εμφανίστηκε ξανά το πνεύμα του Ντενκτάς μπροστά μας. Δεν είναι και πολύ νέες οι θέσεις που εκφράζει τώρα ο Χριστόφιας.
Πολλές από αυτές τις είχαν εκφράσει και προηγούμενοι Ελληνοκύπριοι ηγέτες. Ακόμη και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Αλλά όπως είπα, είναι ζήτημα εικόνας. Η εικόνα του Τάσσου ήταν κακή και δεν γίνονταν αποδεχτές ακόμη και οι πραγματικότητες που έλεγε. Δεν έβρισκαν ανταπόκριση ακόμη και οι δίκαιες απαιτήσεις του σε σχέση με τη λεηλασία των ελληνοκυπριακών περιουσιών ή τον στρατό και τους εποίκους ή και για το Βαρώσι. Τώρα το γεγονός ότι οι ίδιες θέσεις εκφράζονται από τον Χριστόφια κάνει μεγάλη διαφορά. Ο Ταλάτ καταπλακώνεται κάτω από την εικόνα του Χριστόφια ως υποστηρικτή της ειρήνης. Αποδυναμώνει για τα καλά τη θέση του το γεγονός ότι επιχείρησε να κάνει το δικηγόρο της Τουρκίας ειδικά σε ένα χώρο όπως η ΚΣΣΕ.
Δεν ξέρω αν μετά από αυτή την ομιλία υπήρξαν Ευρωπαίοι βουλευτές που ρώτησαν τον Ταλάτ αν είναι δικηγόρος της Τουρκίας. Μήπως σημαίνουν και πολλά πράγματα για τους Ευρωπαίους τα αισθήματα ευγνωμοσύνης και η προσήλωση των Τουρκοκυπρίων προς την Τουρκία; Δεν έμειναν ικανοποιημένοι από αυτή την ομιλία ακόμη και οι εκ Τουρκίας δημοσιογράφοι που άκουσαν την ομιλία του Ταλάτ. Τον επέκριναν. Δεν ακούστηκε καλά ούτε στ' αφτιά των ευρισκομένων στο Στρασβούργο. Δηλαδή, επαναστατούν αυτοί πλέον για μια αντίληψη για την οποία ουσιαστικά εμείς έπρεπε να επαναστατούμε. Δεν τους αρέσει αυτή η ιδιότητα του εκφραστή ευγνωμοσύνης.
Υπάρχει και η συζήτηση περί "ηγέτη κοινότητας" και "προέδρου της δημοκρατίας". Στην πρώτη είδηση που μεταδόθηκε από το εθνικό μας πρακτορείο ειδήσεων προς τον Τύπο μας, είχε ανακοινωθεί ότι ο Ταλάτ προσκλήθηκε ως "πρόεδρος της δημοκρατίας". Εκείνος που το διόρθωσε αυτό ήταν ο Ντενκτάς που δήλωσε στην κοινότητα πως προσκλήθηκε ως "ηγέτης κοινότητας". Ο Ντενκτάς δεν του είπε "μην πας". Όμως, του έδωσε μια συμβουλή. Μετά την ομιλία του στην ΚΣΣΕ ο Ταλάτ να δώσει μια διάσκεψη Τύπου και να δηλώσει ότι είναι "Πρόεδρος της ΤΔΒΚ". Δεν το έκανε αυτό ο Ταλάτ. Γιατί άραγε; Σε εμάς στην Κύπρο λέει πως είναι "πρόεδρος" και δεν μπορεί να το πει στους Ευρωπαίους;


Σχόλιο "Πιπεριάς": Ο Σενέρ Λεβέντ είναι ένας άνθρωπος που, από τη δική του πλευρά, δίνει πραγματικά αγώνα για την επανένωση της Κύπρου. Αγώνες που έχει πληρώσει με το κλείσιμο της εφημερίδας του πολλές φορές από το στρατοκρατικό καθεστώς των κατεχόμενων. Είναι από τους ελάχιστους που πιστεύουν πραγματικά ότι Ελληνες και Τούρκοι μπορούν να ζήσουν ειρηνικά στο νησί. Και οι απόψεις του στον "Πολίτη" κινούνται σ' αυτή τη γραμμή.

8 comments:

Anef_Oriwn said...

Χαίρομαι που τελικά άκουσες την εισήγηση μου. Η ανάρτηση του κειμένου του Σενέρ Λεβεντ που αποτελεί και μια απάντηση (από ένα τουρκοκύπριο) στους ελληνοκύπριους επικριτές του Προέδρου Χριστόφια, είναι κίνηση προωθεί και το διάλογο.

Anef_Oriwn
Δευτέρα 6/10/2008 – 9:14 μ.μ.

Κόκκινη Πιπεριά said...

Με αδικείς. Εχω ξαναβάλει κείμενο (και συνέντευξη) του Σενέρ Λεβέντ. Τον έχω σε μεγάλη εκτίμηση, γιατί με πράξεις και όχι με λόγια προωθεί τις απόψεις του.

Anef_Oriwn said...

Αγαπητέ ΚοκκινοΠίπερε,

Δεν ξέρω αν είμαι ‘γω που σ’ αδικώ (στο τέλος της ημέρας) ή Εσύ ο ίδιος αδικείς τον εαυτό σου, με τον τρόπο που χειρίζεσαι και παρουσιάζεις κάποια θέματα.

Anef_Oriwn
Τρίτη 7/10/2008 – 7:42 μ.μ.

Κόκκινη Πιπεριά said...

Οχι anef_oriwn δεν αδικώ τον εαυτό μου. Απλά είμαι συνεπής στις απόψεις μου. Δεν συμφωνώ με την ομοσπονδιακή λύση γιατί σημαίνει αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής. Για μένα ο Κυπριακός Ελληνισμός έχει κάνει την ύστατη υποχώρηση (Συμφωνίες Ζυρίχης, Λονδίνου) με την δημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πάνω σ' αυτή την άποψη πορεύομαι μέσα στη "Πιπεριά".
Η εισβολή του Τουρκικού Αττιλα άλλαξε την κατάσταση στο νησί και όχι η πλευρά των ελληνοκυπρίων. Φυσικά υπάρχει το xoyntik;o πραξικόπημα, η ΕΟΚΑ Β' και όλα τα αμαρτήματα, αλλά η Τουρκική εισβολή διχοτόμησε το νησί. Για να μην τρελλαθούμε δηλαδή. Βέβαια άλλο τι πιστεύω εγώ και άλλο τι θα γίνει τελικά.
Με αυτό το πρίσμα λεω ότι οι προθέσεις του Χριστόφια είναι ειλικρινής. Είναι (και αυτός...) συνεπής με τις απόψεις του. Αλλά σύντροφε τελικά πιστεύω ότι στο τέλος της ημέρας (που λες και εσύ...) η Τουρκία δεν θα υποχωρήσει, ο Ταλάτ θα υποκύψει (όπως οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι) στις προθέσεις της Αγκυρας και η κατάσταση θα μείνει ίδια.
Βέβαια πρέπει να παραδεχθώ ότι μετά απ' όλα αυτά οι Τουρκοκύπριοι θα έχουν καταλάβει ότι μεγάλο κομμάτι της Ελληνοκυπριακής πλευράς θέλει να ζήσει μαζί τους ειρηνικά.
Κάτι είναι και αυτό.

Anonymous said...

Αγαπητη Κοκκινη Πιπερια (που σε ακουω στο αθλητικο ραδιοφωνο και σε συμπαθω και ας εισαι - σαν Πανιωνιος - ΑντιΑΕΚτζης), ειναι τελειως ανεδαφικο να λεμε οτι μπορει να υπαρξει καποια αλλη λυση στην Κυπρο, περαν της ομοσπονδιας!

Υπαρχουν οι αποφασεις κορυφης Μακαριου-Ντενκτας και Κυπριανου-Ντενκτας που μιλουσαν για διζωνικη-δικοινοτικη Ομοσπονδια του 1977 και 1979...

Ποιος θα παρει στα σοβαρα την ελληνοκυπριακη και ελλαδικη πλευρα αν μετα απο 30 χρονια κανουν αλλαγη πλευσης?

Ας μη λεμε οτι θελουμε λοιπον... Ομποσονδια ή διχοτομηση ειναι το διλημμα. Και βεβαια αν η προτεινομενη λυση ειναι ενα νεο σχεδιο Αναν, καλυτερα η διχοτομηση

Αλλα καποιος το να λεει - οπως ειναι διαμορφωμενες οι συνθηκες - οτι το Κυπριακο μπορει να λυθει χωρις τη μετατροπη της Κυπριακης Δημοκρατιας σε Ομοσπονδο κρατος ειναι εξισου ...γραφικο με το να μιλαει εν ετει 2008 για ...Ενωση! (αν και το τελευταιο σαν φιλαθλο δε θα με χαλαγε για να γλιτωναμε και τις ευρωπαικες ξεφτιλες απο τους αδερφους Κυπριους!)

Κόκκινη Πιπεριά said...

Αγαπητέ Φάντομ πρώτα απ' όλα δεν είμαι "ΑντιΑεκτζής". Γενικά στη ζωή μου αποφεύγωνα είμαι "αντι", προσπαθώ να εχω θετική σκέψη. Απλά εγώ είμαι Πανιώνιος και η ΑΕΚ μαζί με ΠΑΟ και ΟΣΦΠ, αποτελούν το κατεστημένο του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Πάμε στα άλλα τώρα. Γράφεις: "Υπαρχουν οι αποφασεις κορυφης Μακαριου-Ντενκτας και Κυπριανου-Ντενκτας που μιλουσαν για διζωνικη-δικοινοτικη Ομοσπονδια του 1977 και 1979...". Μα πρώτη Τουρκική πλευρά τα έχει καταπατήση τις συμφωνίες, καθώς σήμερα μιλαέι για συνομοσπονδία. Γιατί εμείς να επιμέίνουμε σε λάθος γραμμή.
Μετά με τη συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε. η Ενωση με την Ελλάδα (και κατ' επέκταση την Ευρώπη....) έχει πραγματοποιηθεί.
Η άποψη μου είναι ότι το Κυπριακό μπορεί να λυθεί μόνο αν η Τουρκία αποφασίσει να αποχωρήσει. Αυτόςόπως βλέπουμε δεν πρόκειται (δυστυχώς...) να συμβεί..

Anef_Oriwn said...

ΚοκκινοΠίπερε,

Το ότι δεν συμφωνείς με την ομοσπονδιακή λύση είναι ηλίου φαεινότερο (το έχεις διακηρύξει) και δικαίωμα σου, αλλά αν η πλειοψηφία των κυπρίων (και των δύο κοινοτήτων) αποφασίσει υπέρ της Ομοσπονδίας, τότε δεν νομίζω να νομιμοποιείται κάποιος να λειτουργεί και να πράττει αντιθέτως.
Το αν η “… ομοσπονδιακή λύση … σημαίνει αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής …”, είναι εν μέρει σωστό αλλά και η συνέχιση του status quo τι σημαίνει, εκτός από επισημοποίηση της διχοτόμησης;

Ο Phantom έχει δίκιο όταν λεει ότι “… ειναι τελειως ανεδαφικο να λεμε οτι μπορει να υπαρξει καποια αλλη λυση στην Κυπρο, περαν της ομοσπονδιας ...”, και ότι “... υπαρχουν οι αποφασεις κορυφης Μακαριου-Ντενκτας και Κυπριανου-Ντενκτας που μιλουσαν για διζωνικη-δικοινοτικη Ομοσπονδια του 1977 και 1979...” [και δεν μπορούμε να τες διαγράψουμε].

Πάντως θέλω να χαιρετίσω τη θετική σου προσέγγιση προς τις πρωτοβουλίες Χριστόφια και ότι τον πιστώνεις με ειλικρινείς προθέσεις.

Τέλος για τον Ταλάτ, είτε μας αρέσει είτε όχι, παραμένει κατά τεκμήριο, ο εκλεγμένος εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Όμως κατά που βλέπω τα πράγματα, μάλλον θα χάσει (από τη Δεξιά), τη λεγόμενη Προεδρία, στις επικείμενες εκλογές στα κατεχόμενα.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 9/10/2008 – 00:02 π.μ.

Κόκκινη Πιπεριά said...

Αγαπητέ Anef_oriwn θα μου επιτρέψεις να επαναλάβω και σε σένα ότι η Τουρκική (δυστυχώς και κατ' επέκταση και η Τουρκοκυπριακή) πλευρά έχουν "παραβιάσει" τις συμφωνίες κορυφής '77 και '79, καθώς σήμερα ζητούν χαλαρή συνομοσπονδία. Αρα γιατί να μην αρχίσουμε την όποια συζήτηση από μηδενική βάση. λεω εγώ τώρα...
Οσο αφορά την αποδοχή του Κυπριακού λαού θα μου επιτρέψεις να σου θυμίσω ότι στην πιο πρόσφατη ετυμηγορία του ο λαός απέρριψε το σχέδιο Αναν που ήταν ένος είδος (απαράδεκτης) Ομοσπονδίας. Ετσι δεν είναι; Βέβαια οι Τουρκοκύπριοι το αποδέχθηκαν, και καλά έκαναν από τη πλευρά τους.
Μην είσαι τόσο σίγουρος ότι σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα οι ελληνοκύπριοι θα πουν ναι σε μια διζωνική ομοσπονδία.
Για τον Χριστόφια μην λέμε τα ίδια συνέχεια. Πάντα πίστευα (αν και διαφωνούσα...) ότι ο Χριστόφιας είναι ειλικρινής. Απλά νομίζω ότι έχει υπερεκτιμήση τις προθέσεις των Τουρκοκυπρίων. Τι εννοώ. Προφανώγς και υπάρχουν Τουρκοκύπριοι που θέλουν την επανένωση του νησιού. Ομως είναι μειοψηφία και μάλιστα ισχνή. Αυτή είναι η γνώμη μου. Η πλειοψηφία είναι "βολεμένοι" με την υπάρχουσα κατάσταση, ασε που δεν θέλουν ή μάλλον "φοβούνται" ότι θα έχουν τους Ελληνες από πάνω τους.