Sunday, May 4, 2008

Ο δήμαρχος της Ρώμης

Tου Κωστα Ιορδανιδη

H εκλογή του κ. Τζιάνι Αλεμάνο στο αξίωμα του δημάρχου της Ρώμης αντιμετωπίσθηκε από τις «δημοκρατικές δυνάμεις» της Ευρώπης περίπου ως «πολιτικώς μη ορθή», καθώς παραβιάζει κρατούσες αντιλήψεις και συμβάσεις. Ακροδεξιός, νεοφασίστας είναι οι χαρακτηρισμοί που συνοδεύουν τον κ. Αλεμάνο και το γεγονός ότι το προσωπικό γραφείο του βρίσκεται κοντά στην Πιάτσα Βενέτσια, από όπου ο δικτάτωρ Μπενίτο Μουσολίνι εκφωνούσε τους λόγους του προς τα παραλληρούντα πλήθη των Ιταλών πριν από δεκαετίες, θεωρήθηκε αποκαλυπτικό των πολιτικών του καταβολών και του ζόφου που απειλεί την ιστορική αυτή πόλη.

Αλλά αυτό που παραβλέπουν οι «φιλελεύθεροι» και «αριστεροί» ανησυχούντες από τις εξελίξεις στην Ιταλία είναι ότι η εκλογή του κ. Αλεμάνο στη δημαρχία της Ρώμης, αποτελεί απλώς αντίδραση στα έργα και στις ημέρες των έως χθες διαχειριστών της εξουσίας.

Στρατιές μεταναστών εγκαταστάθηκαν στις πρωτεύοσυες και στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης διά την εξασφάλιση φθηνού εργατικού δυναμικού. Παραγκουπόλεις εμφανίσθηκαν εκ νέου, εξήντα χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αίσθημα οικονομικής ανασφαλείας διακατέχει μεγάλο τμήμα του πληθυσμού των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ενώ παρατηρείται αύξηση της εγκληματικότητος σε επικίνδυνο βαθμό.

Εκ παραλλήλου, η είσοδος μεταναστών με διαφορετικές θρησκευτικές και πολιτιστικές καταβολές αξιοποιήθηκε για την αποδόμηση των παραδοσιακών συνταταγμένων και δομών των διαφόρων εθνικών κρατών από τις «φιλελεύθερες» και «αριστερές» δυνάμεις, δημιουργώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο πρόσθετο αίσθημα ανασφάλειας στους πολίτες. Αυτό που διέλαθε της προσοχής όσων προωθούν μια νέα τάξη πραγμάτων στις χώρες της Ευρώπης ήταν ότι η αποδόμηση των βασικών αρμών της κοινωνίας των εθνικών κρατών, μπορούσε να επαναφέρει στο προσκήνιο τάσεις που υποτίθεται ότι είχαν συντριβεί με το τέλος του Πολέμου.

Η νίκη των Συμμάχων εναντίον του Τρίτου Ράιχ ήταν η νίκη των ελευθέρων πολιτών εναντίον του ρατσισμού και του εθνικισμού ή αυτό τουλάχιστον καταγράφει η μεταπολεμική ιστορία. Αλλά η προβολή μιας καθαρώς υλιστικής πολιτικής και η επιβολή μιας κοσμοπολιτιστικής αντιλήψεως στις κοινωνίες της Ευρώπης λειτούργησαν αρνητικά στο εκλογικό σώμα. Τάσεις φυλετικής διακρίσεως είναι εμφανείς σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες και τα αιτήματα που κυριαρχούν είναι η ασφάλεια, η άμεση αντιμετώπιση της ανεργίας, η επιβεβαίωση των κατά τόπους εθνικών καταβολών. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο σκληρός πυρήνας της δεξιάς ενισχύεται σταθερά, με απορούντας τους «φιλελευθέρους» και την «αριστερά».

Το καθιερωμένο πολιτικό σύστημα προσπαθεί να διαχειρισθεί την κατάσταση. Ο συντηρητικός Αυστριακός πρωθυπουργός κ. Bόλφγκανγκ Σούσελ αποδυνάμωσε την άκρα δεξιά προσωρινώς εντάσσοντάς την στην κυβέρνηση. Σήμερα αναδύεται εκ νέου εμφανίζοντας συνολικό ποσοστό πάνω από 15%. Ο πρόεδρος της Γαλλίας κ. Νικολά Σαρκοζί υιοθέτησε σε ένα μεγάλο ποσοστό τις αντιλήψεις του «ακροδεξιού» ηγέτου κ. Ζαν Μαρί Λεπέν. Στην Ιταλία οι πολίτες της Ρώμης εξέλεξαν δήμαρχό τους τον κ. Αλεμάνο. Η νίκη του ίσως αποδειχθεί ότι έχει μεγαλύτερη πολιτική σημασία από την επανεκλογή του κ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι στο πρωθυπουργικό αξίωμα.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ http://www.kathimerini.gr/

3 comments:

Yannis Zabetakis said...

το γεγονός ότι έρχονται στην εξουσία άνθρωποι απλά ψεύτες -ΚΚ Jr- ή απλά Δεξιοί ανίκανοι και λίγοι -Βλ. Ρώμη και Λονδίνο - δεν μπορεί να είναι απλά μια αντίδραση όπως λέει ο αρθρογράφος της Δεξιάς Καθημερινής...

κάτι βαθύτερο συμβαίνει...
η Ευρώπη γερνάει και πιο πολλοί γέροι ...σημαίνει πιο πολλή Δεξιά... φευ!

σύντροφε Μάκη κράτα γερά!

Anonymous said...

Νομιζω οτι αυτη του αρθρου ειναι μια πολυ ρηχη αναλυση που κινειται πανω κατω στο "ενισχυοντυαι οι (ακρο)δεξιοι γιατι κυβερνησαν οι (κεντρο)αριστεροι" (με απολυτα λογικο επομενο: "πρεπει να κυβερνα η δεξια").

Η ανοδος της δεξιας και της ακροδεξιας δεν ειναι "αντιδραση" στον Προντι ή τη Σεγκολεν. Εχει πραγματικες, υλικες αιτιες. Το κειμενο αγνοει για παραδειγμα εντελως πως διανυουμε περιοδο οικονομικης κρισης και υφεσης και πως ειναι ακριβως σε τετοιες περιοδους που τετοια "μπουμπουκια" ανθιζουν.

Επισης, ολη αυτη η φιλολογια για τους μεταναστες που υπεσκαψαν τας βασεις των εθνικων κρατων της Ευρωπης, που αυξησαν την εγκληματικοτητα και την ανεργια και τα λοιπα ειναι για τα μπαζα:
αγνοει -επιδεικτικα- πως ειναι ακριβως η οικονομικη κυριαρχια της Ευρωπης που δημιουργησε την μεταναστευση ιν δε φερστ πλεις, αγνοει επισης -επιδεικτικοτατα- πως η εγκληματικοτητα δεν εχει να κανει με την μεταναστευση αλλα με την κατασκευη νεοπτωχων παντου και βεβαια δεν θελει ουτε να ξερει για πραγματα οπως την "απαραιτητη ανεργια".

Απορω τι του βρηκες και το αναδημοσιευεις :-)

Anonymous said...

Εγώ πάντως βλέποντας στις ειδήσεις τους απλούς πολίτες της Ρώμης (που τον ψήφισαν) να λένε ότι πλέον αποβλέπυν σε περισσότερη ασφάλεια και σε απελάσεις όσων μεταναστών κυκλοφορούν χωρίς χαρτιά, θα συμφωνήσω με το άρθρο του Κ.Ιορδανίδη (απ' αυτή την κωλοφυλλάδα-πλέον μόνο αυτός, ο Γιανναράς και ο Λυγερός αξίζουν να διαβάζονται κατά την γνώμη μου).
Η εκλογή αυτή κατά την γνώμη μου δείχνει ότι τα ιδεολογήματα του στανικού "πολυπολιτισμού" και της απο-εθνοποίησης έχουν χρεωκοπήσει πλήρως.