Αύξηση 1,15 €.... Ξεφτίλες...

Σε συμφωνία για διετή εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας (2008-2009) κατέληξαν την Τετάρτη η ΓΣΕΕ με τους εργοδοτικούς φορείς. Τα ποσοστά των αυξήσεων στους μισθούς ανά οκτάμηνο (1/1/2008, 1/9/2008 και 1/5/2009) είναι 3,45%, 3% και 5,5%, με τον κατώτατο μισθό να διαμορφώνεται πλέον στα 740 από 658 ευρώ.
Το κατώτατο ημερομίσθιο θα ανέλθει στα 33,04 από 29,29 ευρώ. Σωρευτικά, η αύξηση είναι 12,4%.
Το 2008, η αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα θα είναι 4,45%, λίγο υψηλότερα από τον πληθωρισμό.
Οι μικτές ετήσιες κατώτατες αποδοχές που ήταν το 2007 9.066 ευρώ γίνονται αντίστοιχα το 2008 9.630 ευρώ και την 1/5/2009 10.185 ευρώ.

Για παράδειγμα, άγαμος υπάλληλος χωρίς προϋπηρεσία που στις 31/12/2007 έπαιρνε μηναίο μισθό 657 ευρώ, από 1/1/2008 (αναδρομικά) θα παίρνει 681 ευρώ, από 1/9/2008 θα λαμβάνει 701 ευρώ, για να καταλήξει την 1η/5/2009 να έχει μηναίες αποδοχές 740 ευρώ. Μιλάμε δεν θα ξέρει τι να πρωτοκάβνει με τόσα... λεφτά επιπλέον!!!

Η συμφωνία θα επικυρωθεί τις επόμενες ημέρες από την ολομέλεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γιάννης Παναγόπουλος έκανε λόγο για μία «καλή συμφωνία», όπως άλλωστε και ο γγ της ΓΣΕΕ (ΔΑΚΕ) Κ.Πουπάκης, ο οποίος είπε ότι είναι μία «συμφωνία που καταγράφει το μάξιμουμ των εφικτών επιδιώξεων».

Τη διαφωνία τους εξέφρασαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις της Αυτόνομης Παρέμβασης (ΣΥΡΙΖΑ) και του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ).

Ανακοίνωση Κ.Κ.Ε.

"Οι εργάτες και οι εργάτριες δεν πρέπει να δεχτούν τον εμπαιγμό. Αυτή είναι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, που δήθεν κόπτεται για τα εργατικά συμφέροντα: Υπέγραψε και φέτος με τον ΣΕΒ το αίσχος του 1,15 € αύξηση στο βασικό μισθό για το 2008 και 1 € για το 2009!
Να ποιοι «φωνάζουν» για την αντιασφαλιστική πολιτική της ΝΔ. Είναι οι ίδιοι που μαζί με τον ΣΕΒ καταδικάζουν τους εργαζόμενους σε μισθούς πείνας, ενώ καθορίζουν και το ύψος των συντάξεων.
Αυτή είναι η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που υλοποιεί η πλειοψηφία τη ΓΣΕΕ!
Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη να καταδικάσει τα κόμματα του κεφαλαίου και τους εργατοπατέρες.
Αποδείχνεται και πάλι η διπροσωπία και η αφερεγγυότητα της ηγεσίας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Συνοδοιπορεί με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όλα τα χρόνια καταγγέλλοντας το ΠΑΜΕ για διάσπαση, και τώρα διαχωρίζει υποκριτικά τη θέση της.
Δράση τώρα, αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος".

Ανακοίνωση Συνασπισμού

"Ο ΣΥΝ διαπιστώνει ότι οι αυξήσεις που δίνονται στους μισθούς των εργαζομένων με τη φετινή συμφωνία των εργοδοτών με την ΓΣΕΕ είναι εξευτελιστικά χαμηλές σε σχέση με τις ανάγκες των εργαζομένων με την αύξηση του πληθωρισμού και με την προκλητική κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι κατώτεροι μισθοί των εργαζομένων της χώρας μας θα παραμείνουν και την επόμενη διετία πολύ χαμηλότεροι από τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς και πολύ κάτω από τα επίσημα όρια της φτώχειας. Οι εργαζόμενοι με πολύ χαμηλούς μισθούς, με την ακρίβεια και την άδικη φορολογία να τους ροκανίζουν τα πενιχρά εισοδήματά τους πολύ δύσκολα μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Ο ΣΥΝ θα συνεχίσει να αγωνίζεται για μια ριζική αναδιανομή εισοδημάτων και δικαιωμάτων στην χώρα μας υπέρ των εργαζομένων και σε βάρος του κεφαλαίου.
Όσον αφορά την σχετική ανακοίνωση του ΚΚΕ, όταν είναι γνωστό ότι οι συνδικαλιστές που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταψηφίσει όλες τις συλλογικές συμβάσεις της ΓΣΕΕ τα τελευταία χρόνια, το μόνο που έχουμε να τους πούμε είναι ότι "τα ψέματα πάντα έχουν κοντά πόδια".

Ανακοίνωση Νέου Αριστερού Ρεύματος

ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ! Πριν καλά-καλά «ξεπλύνουν τα αίματα» από τη μάχη του ασφαλιστικού οι «working class heroes», οι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ, υπέγραψαν σήμερα άρον-άρον μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους τους του ΣΕΒ, των εμπόρων κ.λπ., τη νέα διετή σύμβαση κοινωνικής ειρήνης και νέας κοινωνικής φτώχειας. Την ίδια ώρα που οι 151+1 εθνοπατέρες του Καραμανλή πήγαν να ψηφίσουν στη βουλή να παίρνουμε σύνταξη επίδομα κηδείας στα 68, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ υπέγραψαν αύξηση 1 ευρώ την ημέρα για το 2008 και 1,5 ευρώ το 2009 και συγκεκριμένα από την 1/5/2009 τη μέρα δηλαδή που θα γιορτάσουμε (μαζί τους;) την Πρωτομαγιά! Πιστοί για μια ακόμη φορά στο ραντεβού τους, αφού τέτοιες μέρες πριν δυο χρόνια υπέγραφαν αυξήσεις που «ανέβασαν» το βασικό μισθό στο ...ιλιγγιώδες ποσό των 657 ευρώ μικτά το μήνα και το ημερομίσθιο στο ...φιλοδώρημα των 29 ευρώ. Σήμερα έκαναν το ίδιο χωρίς ντροπή και χωρίς να ρωτήσουν κανένα εργαζόμενο (αλήθεια γιατί δεν κάνουν και ένα δημοψήφισμα για την σύμβασή τους;). «Λάβαμε υπόψη την κακή οικονομική κατάσταση»(!) δήλωσε επί λέξει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος. Έχουν αποδεχτεί τα ιερά και τα όσια του νεοφιλελευθερισμού, συναινούν, υποτάσσονται, κάνουν εποικοδομητικές προτάσεις όπως ο «κουμπαράς» στο ασφαλιστικό που η κυβέρνηση το δέχτηκε με μεγάλη χαρά, πουλάνε την πιο κρίσιμη στιγμή τους αγώνες όπως με την 3ωρη στάση στην «καρδιά» της μάχης . Είναι πλέον καιρός να τελειώνουμε μια και καλή μαζί τους. Αυτούς που με τις θέσεις τους και με την πρακτική τους οδηγούν το εργατικό κίνημα από ήττα σε ήττα. Ασφαλιστικοί νόμοι, κατάργηση του 8ωρου, ιδιωτικοποιήσεις, κλείσιμο εργοστασίων, απελευθέρωση απολύσεων , ελαστικές σχέσεις εργασίας, προγράμματα λιτότητα, ακρίβεια, ανασφάλιστη εργασία, τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, ανεργία, ακρίβεια, ο σύγχρονος κοινωνικός μεσαίωνας είναι εδώ! Οι καπιταλιστές και το κράτος τους μας κλέβουν το χρόνο και τη ζωή απομυζώντας αμύθητα κέρδη και οι «εκπρόσωποι» μας ούτε μπορούν ούτε θέλουν να σταματήσουν τη λεηλασία τον κοινωνικών μας δικαιωμάτων. Την ίδια στιγμή που η επίθεση συνεχίζεται αμείλικτη, σήμερα κιόλας ακούστηκε η διεύρυνση του εργασιακού χρόνου και το Σαββατοκύριακο! Είναι απορίας άξιο ότι υπάρχουν ακόμα συνδικαλιστικές δυνάμεις και μάλιστα αριστερές, που συνεχίζουν να στηρίζουν και να νομιμοποιούν το βρώμικο και προδοτικό ρόλο των ΓΣΕΕ — ΑΔΕΔΥ. Για να νικήσουν οι αγώνες χρειαζόμαστε νέο εργατικό κίνημα και άλλη Αριστερά Είναι καιρός να πάρουμε την υπόθεση των αναγκών και δικαιωμάτων στα χέρια μας, στα πρωτοβάθμια σωματεία, τις γενικές συνελεύσεις και τις επιτροπές αγώνα:
• να οργανώσουμε συντονισμένα και από τα κάτω τους αγώνες ενάντια στην πολιτική ΝΔ-ΕΕ-ΣΕΒ, αγώνες μαζικούς , διαρκείας, ανυποχώρητους, νικηφόρους!
• να απαιτήσουμε την ένταξη της νέας εργατικής βάρδιας και των μεταναστών στα συνδικάτα
• να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει από τον κοινωνικό πλούτο Η υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων απαιτεί ένα νέο πολιτικό εργατικό κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής που προωθεί και στηρίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Απαιτεί συνδικάτα εργατικής δημοκρατίας με διαδικασίες βάσης και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων.
Απαιτεί μαχητική εργατική αντιπολίτευση και άλλη, αντικαπιταλιστική Αριστερά".

Ανακοίνωση του Δικτύου

"Η σημερινή συμφωνία μεταξύ ΣΕΒ και ηγεσίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) για τη νέα Εθνική Συλλογική Σύμβαση και Εργασίας συνιστά βαρύτατο πλήγμα στα εργατικά συμφέροντα. Σε μια στιγμή πρωτοφανούς μαζικοποίησης των εργατικών αγώνων, η ηγεσία της ΓΣΕΕ έρχεται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της εργοδοσίας και όχι αυτά των εργαζομένων, τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπεί. Είναι εξόχως χαρακτηριστικές οι δηλώσεις των εργοδοτών: Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος χαρακτήρισε τη συμφωνία «σύγχρονο σύμφωνο εργασιακής ειρήνης», ο πρόεδρος των επαγγελματοβιοτεχνών (ΓΣΕΒΕΕ) Δημήτρης Ασημακόπουλος έκανε λόγο για «την καλύτερη σύμβαση των τελευταίων ετών» και ο πρόεδρος των εμπόρων (ΕΣΕΕ) Δημήτρης Αρμενάκης ξεκαθάρισε τα πράγματα λέγοντας «ότι πρυτάνευσε η ανάγκη για ηρεμία στην αγορά»…

Η νέα σύμβαση είναι απαράδεκτη:

Ως προς το περιεχόμενό της γιατί οι αυξήσεις 4,45%, που προβλέπει, είναι ουσιαστικά κάτω από τον πληθωρισμό διαιωνίζοντας κατ’ αυτό τον τρόπο το τέλμα της φτώχειας στο οποίο βρίσκονται παγιδευμένοι οι εργαζόμενοι. Ποιος αλήθεια μπορεί να ζήσει με μισθό 740 ευρώ;
Ως προς τη μορφή της γιατί με τη διετή διάρκειά της εμποδίζει τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων και λύνει τα χέρια της εργοδοσίας και της κυβέρνησης.
Ως προς τη συγκυρία μέσα στην οποία συνάπτεται. Είναι πραγματική πρόκληση ότι την ώρα που θα έπρεπε να κορυφώνεται ο αγώνας ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο η ηγεσία της ΓΣΕΕ επιλέγει να λειτουργήσει ως θεματοφύλακας της κοινωνικής ειρήνης.
Αυτή τη φορά δεν υπάρχει η δικαιολογία ότι «οι εργαζόμενοι δεν τραβάνε». Αυτές που δεν τραβάνε είναι οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Απέναντι στο κοινό αντεργατικό μέτωπο εργοδοσίας-κυβέρνησης-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ μόνη λύση για τους εργαζόμενους είναι να πάρουν τους αγώνες στα χέρια τους.
Αντίσταση, αλληλεγγύη, ανυπακοή στην εργοδοσία, την κυβέρνηση και το νεοφιλελευθερισμό".