Μοναδική μουσική μυσταγωγία από την Πάτι Σμίθ το βράδυ του Σαββάτου στον Λόφο του Λυκαβηττού. Ενα ροκ εν ρολ αερικό μας καθήλωσε για δυο ώρες με καταιγιστικές κιθάρες, αχαλίνωτο πάθος, ύμνους στην ειρήνη και τον αγώνα για τη ζωή, την αγάπη! Οτι και να γράψω η συναυλία της Πάτι Σμιθ στον Λυκαβηττό δεν περιγράφεται. Ηταν μοναδική και νιώθω τυχερός που βρέθηκα. Χωρίς καμία γκλαμουριά, χωρίς κανένα στρας, βγήκε τραγούδησε, χόρεψε, μίλησε, μας είπε για το υπέροχο ηλιοβασίλεμα της Αθήνας, μας κάλεσε να προστατεύσουμε τη μάνα φύση, έσπασε τις χορδές από την κιθάρά της, μας χαιρέτησε και έφυγε. Να πω ότι όσοι θέλατε να πάτε και δεν πήγατε χάσατε; Ε λοιπόν μπορεί να ακουστεί «κακό», αλλά λυπάμαι είναι πραγματικότητα. Δεν ξέρω αν ο κόσμος έχει τη δύναμη, “people have a power” αυτό που ξέρω είναι ότι ο Νίκος Νικολαϊδης από εκεί ψηλά που βρίσκεται θα είναι ευχαριστημένος βλέποντας ότι: «τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα...». Η συναυλία της Πάτι Σμιθ είναι από τις καλύτερες που έχω παρακολουθήσει... Υ.Γ. 1 Οτι θα άκουγα διασκευασμένο το Smells Like Teen Spirit των Nirvana με μπουζούκι ειλικρινά δεν το περίμενα... Και όμως η Πάτι έχει προσθέσει και μπουζούκι στα όργανα της μπάντας της. Το οποίο μάλιστα παίζει Ελληνοαμερικανός.
No comments:
Post a Comment