Παλιός φίλος, προοδευτικός και προβληματισμένος, διατύπωσε τις εξής σκέψεις για τις εκλογές: «Ήταν φυσικό να μην προκύψει κυβέρνηση μετά την 6η Μαϊου. Κατά τη γνώμη μου, οι εκλογές έγιναν με υπερβολική βιασύνη. Προτιμότερο να είχαν καθυστερήσει μερικούς μήνες και να συνέχιζε η κυβέρνηση Παπαδήμου το έργο της στην οικονομία. Πάντως το αποτέλεσμά τους ήταν τραγικό, δύσκολα μπορεί να δεχτεί κανείς πως το 20% ψήφισε ακροδεξιά και το 26% ακροαριστερά. Η ελληνική κοινωνία, παρασυρμένη από έναν τυφλό θυμό, έδειξε να χάνει το μέτρο, να πατάει γκάζι προς το γκρεμό. Ήταν λοιπόν συνετή η αποφυγή επισφαλών συμπράξεων που θα έφτιαχναν μιαν ετοιμόρροπη κυβέρνηση. Καλύτερα να δοθεί στην κοινωνία μια δεύτερη ευκαιρία για να συλλογιστεί, για να προκύψει ενδεχομένως μια πιο λογική πολιτική εικόνα.
»Πάντως, δύσκολα θα υπάρξει τρίτη ευκαιρία. Η επόμενη Κυριακή είναι κρίσιμη, αφού η οικονομία και η κοινωνική ψυχολογία, αλλά και η υπομονή των ευρωπαϊκών κοινωνιών, φτάνουν σε έσχατα όρια αντοχής. Θεωρώ καθήκον μου, ως νουνεχής πολίτης, να συμβάλω ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα. Οι επιλογές μου περιορίζονται στο δημοκρατικό τόξο, δηλαδή αποκλείω εκείνα τα κόμματα που δεν στηρίζουν τον κοινοβουλευτισμό και θέτουν σε κίνδυνο, άμεσα ή έμμεσα, την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Μια συνετή πρόταση, που την επιλέγουν πολλοί ομοϊδεάτες μου, είναι να ψηφίσω Νέα Δημοκρατία. Να βοηθήσω να έρθει πρώτη, να κερδίσει το δώρο των 50 εδρών, αποκλείοντας ουσιαστικά το ενδεχόμενο μιας ετερόκλητης αντιευρωπαϊκής πλειοψηφίας στη νέα Βουλή. Ωστόσο, πώς να κάνω μια τόσο μεγάλη έκπτωση στις αρχές μου; Το κόμμα αυτό συμπεριλαμβάνει πρόσωπα που υπηρετούν μια σκοταδιστική πολιτική.
»Ανάμεσα στα υπόλοιπα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, ξεχωρίζει η Δημοκρατική Αριστερά. Διαθέτει σοβαρότητα και εντιμότητα, αναλαμβάνει την ευθύνη να αρνηθεί τη μονομερή καταγγελία του μνημονίου, απαιτεί δίχτυ προστασίας για άνεργους και φτωχούς, έχει την τόλμη να ζητά εφαρμογή των νόμων για πάταξη της λαθρομετανάστευσης. Είναι όμως διατεθειμένη να αποκλείσει μια συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ; Κάθε κυβέρνηση με συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγούσε σύντομα σε καταστροφικό αδιέξοδο μέσα από διαμάχες μεταξύ αγεφύρωτων θέσεων. Ιδιαίτερα αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτο κόμμα και πριμοδοτηθεί με 50 έδρες, πώς θα αποφευχθεί η εφιαλτική προοπτική μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, που στην παρούσα συγκυρία θα έσπρωχνε πάραυτα τη χώρα στον Τρίτο Κόσμο; Θα μπορέσει όμως η ΔΗΜΑΡ να αρνηθεί με σθένος την κοινοβουλευτική της στήριξη, θα μπορέσει να αντισταθεί στην πίεση όσων ονειρεύονται αναχρονιστικές ΕΑΜικές καταστάσεις και κοινωνικές ανατροπές; Τελικά, επιλέγω μεν τη ΔΗΜΑΡ, αλλά θα με βαρύνουν ανυπόφορες τύψεις αν μου προκύψει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ».
Πράγματι, μια δημοκρατική κυβερνώσα Αριστερά έχει σημαντικότατο ρόλο να παίξει στη σημερινή δύσκολη συγκυρία. Έχει τη δυνατότητα να συμβάλει με γνώση και κοινωνική ευαισθησία στην προσπάθεια των λοιπών φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων, για παραμονή και εξέλιξη της χώρας μέσα στον ανεπτυγμένο κόσμο. Η πραγμάτωση όμως του οράματος, απαιτεί μηδενική ανοχή προς αντιδημοκρατικές δυνάμεις, απαιτεί σκληρή ολομέτωπη σύγκρουση, ανεξάρτητα από το φαιό ή κόκκινο χρώμα τους.
Ο Κίμων Χατζημπίρος είναι καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
No comments:
Post a Comment