«Φώναξε είμαι ζωντανός»

Μπορεί η συνείδησή μας να καταπίνει αμάσητο το τέρας που μας επιβάλλεται;

Μπορεί ανθρώπου νους να χωρέσει όλες τις άκομψες μεταμφιέσεις

του αφύσικου ως να είναι η αδήριτη μοίρα μας;

Μπορεί η τέχνη να περνάει ξυστά από την πραγματικότητα, τυρβάζουσα περί άλλα;

Η τέχνη ως γνωστόν, θέτει ερωτήματα. Ας απαντήσουμε λοιπόν, πριν γίνουμε όλοι –κοινό και ηθοποιοί- μοιραίοι θεατές ενός έργου ανίερου και ασεβούς, που μας καταβροχθίζει.

Τραγούδι

Η νύχτα δίψασε για ίσκιους

για χείλη δίψασε η πηγή

στενάζει ο άνεμος στα φύλλα

κι είναι η σελήνη μοναχή

Μα εγώ διψώ για ένα τραγούδι

να φτάνει ως τους ουρανούς

δίχως φεγγάρια δίχως κρίνους

και δίχως έρωτες νεκρούς

Ένα τραγούδι όλο γαλήνη

ένα τραγούδι φωτεινό

παρθένο από την αγωνία

κι από τη θλίψη ορφανό

Η νύχτα δίψασε για ίσκιους

για χείλη δίψασε η πηγή

μα εγώ διψώ για ένα τραγούδι

να φτάνει μέσα στη ψυχή.

Λόρκα, απόδοση Σωτήρης

«Είμαι ποιητής και κανείς δεν πυροβολεί τους ποιητές»

Λόρκα

Τα μέλη του εκτελεστικού αποσπάσματος του Λόρκα πήραν 500 πεσέτες

ως μπόνους έκαστο.

«Είθισται να δολοφονούν τους ποιητάς»

Nίκος Εγγονόπουλος

Για το «Φώναξε είμαι ζωντανός»

Στην τυχαία ή προσχεδιασμένη συνάντησή του μ’ένα δημοσιογράφο,

ο φασίστας Ρόχας εξομολογείται τους λόγους της στράτευσής του στον φρανκισμό. Χυδαίος και τρυφερός, αυθόρμητος και υπολογιστής, ανθρώπινος και φονικός, ο Ρόχας ξετυλίγει το κουβάρι της εμπλοκής του στο φασιστικό κίνημα.

Η μικρή καθημερινή ιστορία του γίνεται η μεγάλη και με κεφαλαία ιστορία της ανθρωπότητας. Η μοίρα του Ρόχας συναντά τη μοίρα εκατομμυρίων άλλων «καθημερινών» ανθρώπων, που υφαίνουν την ιστορία χωρίς να το γνωρίζουν. Ένα παιχνίδι αφελές, ικανό όμως να αποφασίζει για την τύχη του πλανήτη μας.

Το έργο

Ο Γιώργος Μωρόγιαννης και ο Κίμων Ρηγόπουλος αυτοσκηνοθετούνται και παίζουν στο έργο του Γιάγκου Ανδρεάδη «Φώναξε είμαι ζωντανός»

Το έργο αναφέρεται στη δολοφονία του Λόρκα από τους φασίστες εκτελεστές του και η μυθοπλασία του βασίζεται σε πραγματικά πρόσωπα και γεγονότα. Τώρα που το φάντασμα ενός άλλου τύπου φασισμού, ο οποίος απειλεί με φυσικό αφανισμό τον κόσμο της εργασίας, πλανάται πάνω από τη χώρα μας και όλο τον κόσμο, το έργο αποκτά μια τραγική επικαιρότητα.

Από 14 Οκτωβρίου έως 6 Νοεμβρίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9.30.

Στο θέατρο Σημείο, ΧαριλάουΤρικούπη 10 (όπισθεν Παντείου)

Για πληροφορίες και κρατήσεις θέσεων:2109229579-6944872040