Sunday, August 7, 2011

Η εξομολόγηση των Τζουλιάνι

Γένοβα, 20 Ιουλίου, 2001. Διαδηλώσεις για τη σύνοδο του G8. Ενας νεκρός στην αγκαλιά, αδύνατον να τον αναστήσεις ή να τον φορτωθείς. Κάρλο Τζουλιάνι, ετών είκοσι τριών. Εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές στη Γένοβα, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές απ' όλο τον κόσμο. Το κίνημα «Νο Global». Το πτώμα του Κάρλο Τζουλιάνι στο δρόμο, πυροβολισμός εξ επαφής από τον αστυνομικό Μάριο Παναρίκα. Κι ύστερα το τζιπ της αστυνομίας περνάει και ξαναπερνάει από πάνω του. Δέκα χρόνια κομμάτια...

Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του Νίκου Ρούσση: «Ο Κάρλο Τζουλιάνι επιτέθηκε, μαζί με άλλους διαδηλωτές, "οπλισμένους" με σιδερένιους λοστούς, πέτρες και άλλα... αιχμηρά αντικείμενα, εναντίον μιας σταθμευμένης αστυνομικής κλούβας, όπου μέσα βρίσκονταν τρεις καραμπινιέροι. Ενας από τους καραμπινιέρους σήκωσε το όπλο του στον αέρα, εν είδει... προειδοποίησης, ύστερα σκόπευσε τον Τζουλιάνι στο πρόσωπο, τον πυροβόλησε και τον σκότωσε. Ο έτερος των καραμπινιέρων, θεωρώντας ότι η σταθμευμένη αστυνομική κλούβα αποτελούσε έναν εύκολο στόχο για τους διαδηλωτές, έβαλε μπροστά κι άρχισε τους ελιγμούς, περνώντας δύο φορές πάνω από το σώμα του Τζουλιάνι».

Αυτά λέει το ρεπορτάζ, αυτά καταγράφει η ιστορική μνήμη. Συν το γεγονός ότι οι δολοφόνοι τη σκαπούλαραν και ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε την... ευγένεια ψυχής να επιβάλει πρόστιμο 40.000 ευρώ στο ιταλικό κράτος υπέρ της οικογένειας Τζουλιάνι. Ο λόγος; Δεν διενέργησε την πρέπουσα ένορκη διοικητική εξέταση για τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της αστυνομικής επιχείρησης στη Γένοβα. Προφανώς ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι είχε εκείνη την εποχή (ή μάλλον και εκείνη την εποχή) άλλα πράγματα στο νου του.

Και κάπως έτσι πάει το στόρι του νεκρού παιδιού και κάπως έτσι πέρασε μέσα από τις τέχνες. Από το τραγούδι με σωρεία ασμάτων, από το σινεμά με ντοκιμαντέρ και αναφορές σε ταινίες φιξιόν και τώρα πλέον από τα κόμικς. Πριν από μερικές εβδομάδες, κυκλοφόρησε στην Ιταλία από τις εκδόσεις «Becco Giallo» το άλμπουμ «Garlo Giuliani, Il Ribelle di Genova». Στα ελληνικά δηλαδή «Κάρλο Τζουλιάνι, Ο Αντάρτης της Γένοβας», με τις υπογραφές των πολύπειρων δημιουργών Φραντσέσκο Μπαρίλι στο σενάριο και Μανουέλ ντε Κάρλι στο σχέδιο. Υπότιτλος: «Εδρασα εν συνειδήσει αυτών που συνέβαιναν». Υπογραφή: Κάρλο Τζουλιάνι.

Μια αυτοβιογραφία λοιπόν; Θα έλεγα καλύτερα μια εξομολόγηση σύσσωμης της οικογένειας Τζουλιάνι, μιας και στο άλμπουμ εμφανίζονται και μονολογούν ο ίδιος ο Κάρλο, ο πατέρας του Τζουλιάνο, η μητέρα του Χάιντι και η αδερφή του Ελένα. Ο δολοφονηθείς, αφού «δηλώσει» αρχικώς ότι αισθάνεται την ανάγκη να διηγηθεί σε όλους τι συνέβη, παρουσιάζεται στις πρώτες μέρες της εφηβείας του να στέλνει επιστολές, μιλώντας για τη ζωή, τη μοίρα, τις ιδέες του, τους αγώνες του και καταλήγοντας: «Σας συνιστώ να είστε θαρραλέοι, να συμπεριφέρεστε σαν να είμαστε ακόμη μαζί. Ο εναγκαλισμός μου είναι αιώνιος, δικός σας για πάντα».

Ο πατέρας του, από την άλλη, ξετυλίγει το νήμα όχι μόνο της αστυνομικής επιχείρησης και της δολοφονίας, αλλά και των μετέπειτα προσπαθειών αστυνομικών και δικαστικών αρχών να αθωώσουν τους ενόχους.

Τα κατάφεραν φυσικά, όπως έδειξαν αφενός η απόφαση του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και αφετέρου το γεγονός ότι ο αστυνομικός Μάριο Παναρίκα δεν κατέληξε στη φυλακή. Η ιταλική αστυνομία δεν αποβάλλει καν από τις τάξεις της τους καταδικασθέντες πρωτοδίκως αστυνομικούς για τα βίαια επεισόδια στη Γένοβα. Οσο για την υπόλοιπη οικογένεια Τζουλιάνι, τη μητέρα Χάιντι και την αδελφή Ελένα, περιφέρει τις σκιές της και τη θλίψη της στις σελίδες του κόμικς, προσπαθώντας να καταλάβει τι πραγματικά συνέβη.

Και το μέλλον; Εδώ θα σταθώ στον πρόλογο της Κιάρα Ινγκράο, δημοσιογράφου, λογοτέχνιδος και κόρης του μεγάλου αριστερού πολιτικού της Ιταλίας, που σημειώνει το εξής: «Οι κουβέντες της Χάιντι, του Τζουλιάνο, της Ελένα, ο ρέμπελος και έξαλλος βίος του Κάρλο, τα πάθη εκείνου του Ιουλίου, κουβαλούν μαζί τους αυτούς τους εύθραυστους σπόρους, τους σπόρους που συντρίβονται αλλά δεν πεθαίνουν κι ανοίγουν ρωγμές στη σύγχρονη εποχή για να περάσουν μέσα τους οι άνθρωποι του μέλλοντος».

Πηγή: Εφημερίδα Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

No comments: