Monday, November 15, 2010

Για τον Καμίνη (αλλά και τον Μπουτάρη...)

Είμαι πολύ χαρούμενος. Ημουν μέλος της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος το 1982 (19 χρονών) όταν ο Δημήτρης Μπέης με το συνδιασμό "Αθήνα - Αναγέννηση" (που στήριζαν ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΔΑ, ΕΚΚΕ) εκλεγόταν Δήμαρχος Αθηναίων. Πέρασαν 28 χρόνια από τότε. Και τη Κυριακή ο Γιώργος Καμίνης κατάφερε να ανατρέψει τα δεδομένα και κόντρα σε "θεούς & δαίμονες" να νικήσει τον Κακλαμάνη, να αναδειχθεί Δήμαρχος Αθηναίων. Ολοι όσοι πιστέψαμε (και εμπνευστήκαμε...) σ' αυτή τη προσπάθεια (ιδιαίτερα εμείς της Δημοκρατικής Αριστεράς που προτείναμε τον Γ. Καμίνη), σήμερα νιώθουμε περήφανοι. Νιώθουμε δικαιωμένοι γιατί η μας, η Αθήνα απέκτησε το δικαίωμα να ξαναγίνει ανθρώπινη, φιλική, ανοιχτή, χαρούμενη, ζωντανή. Από το βράδυ της Κυριακής αρχίζει μια προσπάθεια, ένας μεγάλος αγώνας προκειμένου να ξεβρωμίσουμε τη πόλη. Από τη βρωμιά των σκουπιδιών, αλλά και από την παρακμιακή "βρωμιά" 28 χρόνων δεξιάς. Ναι δεξιάς και ας μην αρέσει στη δήθεν ριζοσπαστική αριστερά. 28 χρόνια ο Δήμος της Αθήνας είχε γίνει παραμάγαζο της ΝΔ. Οι υπόψηφιοι αρχηγοί της ΝΔ έκαναν το αγορτικό τους στο κορμί της Αθήνας και μετά αριβάριζαν για την Ρηγίλλης. Αυτό το έκανε παρελθόν ο Γιώργος Καμίνης και ο συνδιασμός μας "Δικαίωμα στη Πόλη". 28 χρόνια παρακμής και μιζέριας τελείωσαν. Βέβαια τα δύσκολα αρχίζουν τώρα. Εχουμε μπροστά ένα βουνό προβλημάτων. Οι πολίτες που κινητοποιήθηκαν για την εκλογή του Γιώργου Καμίνη πρέπει να αναλάβουν δράση. Δεν αρκεί ο δήμαρχος και οι δημοτικοί σύμβουλοι. Η Αθήνα θα αλλάξει μόνο αν οι πολίτες της κινητοποιηθούν, δράσουν και παρέμβουν. Στο συνδιασμό "Δικαίωμα στη Πολη" συναντήθηκαν διαφορετικά πολιτικά και ιδεολογιοκά ρεύματα. Ο πλούτος αυτής της συνεργασίας είναι το όπλο μας στο μεγάλο αγώνα που πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει η Αθήνα.
Δυο λόγια για τον Γιάννη Μπουτάρη. Η νίκη του ήταν νίκη της Θεσσαλονίκης του Μανόλη Αναγνωστάκη, του Ντίνου Χριστιανόπουλου, του Γιώργου Κούδα, του Βασίλη Χατζηπαναγή. Της Θεσσαλονίκης που δεν φοβάται το διαφορετικό, το αντίθετο. Ναι η νίκη του Μπουτάρη ήταν νίκη του φωτός επί του μαύρου σκότους...

2 comments:

Anonymous said...

Τον Pablo Garcia ξέχασες....

Anonymous said...

και εγω ημουν στο ρηγα φεραιο 1975-1981
αλλα κρατησα την ελληνικοτητα μου.

οχι στην αφελληνισμενη αριστερα