Monday, September 27, 2010

Aνθρωποι, ζώα, σκουπίδια μαζί...

Της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Ήρθαν

ντυμένοι«φίλοι»

αμέτρητες φορές οι εχθροί μου

το παμπάλαιο χώμα πατώντας.

Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους.

(Άξιον Εστί 1959-Ο. Ελύτης )


Η Σιέρα Λεόνε είναι μία χώρα της δυτικής Αφρικής, που συνορεύει βορείως με τη Γουινέα νοτίως με τη Λιβερία και δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό Είναι μία χώρα του Τρίτου Κόσμου, που αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Φτώχειας, Λοιμού, Εξαθλίωσης. Παραμένει μία από τις φτωχότερες στον κόσμο, με μεγάλες ανισότητες στην κατανομή του εισοδήματος Η ονομασία «Σιέρα Λεόνε» προέρχεται από την πορτογαλική ονομασία της χώρας Serra Leone, που σημαίνει Οροσειρά των Λεόντων. Το 18 αιώνα είχε αποκτήσει μεγάλο όνομα ως στρατηγικό λιμάνι για το δουλεμπόριο μεταξύ ηπείρων. Το 1808 η πρωτεύουσα της Freetown έγινε αποικία του Μεγάλης Βρετανίας(επέστρεφαν οι πρώτοι σκλάβοι μαζί με τους άγγλους )και από το 1896 η χώρα έγινε βρετανικό προτεκτοράτο. Απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1961.Την περίοδο 1991-2000 πέρασε ένα καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο, κατά τη διάρκεια του οποίου σκοτώθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, με φρικαλεότητες που διέπραξαν οι αντάρτες( ακρωτηριασμό των χεριών ή των ποδιών των θυμάτων τους). Οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ μαζί με τις βρετανικές δυνάμεις έδωσαν τέλος με τον αφοπλισμό 17.000 στρατιωτών και ανταρτών. Ο Sorious Samura στο ντοκιμαντέρ “Cry Freetown” προσπάθησε να δείξει την φρίκη του εμφύλιου και να δώσει ένα μάθημα στους συνεργάτες και τους χρηματοδότες των πολέμων. Συνάμα και μια προειδοποίηση ότι η διατήρηση της ειρήνης συνεπάγεται υπερβολών (ο ΟΗΕ έχει χάσει τον έλεγχο κατά τη διάρκεια της ειρηνευτικής αποστολής)


Τα λόγια ήταν περιττά. Οι εικόνες λέγανε χίλιες λέξεις. Εκεί στην Αφρική. Στην Σιέρα Λεόνε. Ο σκουπιδότοπος λειτουργούσε ως συνοικία. Όχι ονείρων αλλά φτώχειας και μιζέριας. Το ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ3 ήταν γεμάτο τραγικές εικόνες. Σε άνω των 4.οοο.οοο πληθυσμό ,δυνατότητα ανάγνωσης και γραφής έχουν μόνο το 35% του πληθυσμού Η εξόρυξη διαμαντιών παραμένει ο μοναδικός τρόπος εισροής ξένου συναλλάγματος(καλύπτει πάνω από το 50% του συνόλου των εξαγωγών) αλλά η οικονομία της εξακολουθεί να βασίζεται στη βοήθεια που αποστέλλουν διεθνείς οργανισμοί και είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις εσωτερικές αναταραχές.


Άνθρωποι, ζώα σκουπίδια μαζί όλοι ζουν πάνω σε μία τεράστια χωματερή κοντά στα παλιά πλούσια και εντυπωσιακά κτήρια της αποικιοκρατίας. Πεινασμένα παιδάκια παίζανε μέσα στα σκουπίδια Οι ματιές τους παιδιών δεν σου άφηναν περιθώρια επιλογής. Πρέπει να τα βοηθήσεις. Πώς; Πρέπει να αφήσεις στην άκρη, την συντηρητική και ανούσια ζωή σου για να τα σώσεις από τον σίγουρο θάνατο. Κάθε ημέρα πεθαίνουν δεκάδες παιδιά εκεί .Χωρίς τρεχούμενο νερό, χωρίς ιατρικές και υγειονομικές υποδομές και χωρίς φαί αυτοί οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι. Τα «ματωμένα διαμάντια» ,που ευθύνονται για τη μεγάλη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου,( μάταια η κυβέρνηση προσπαθεί να σταματήσει τη διακίνηση των διαμαντιών στα σύνορα ) φεύγουν από την χώρα. Οι μεγάλες δυνάμεις έσπευσαν να βοηθήσουνε στον εμφύλιο αλλά μετά χάθηκαν και παρατηρούν από μακριά τον αφανισμό του πληθυσμού. Οι ντόπιοι κατηγορούν τη Δύση για την τους υποκρισία και έλλειψη σεβασμού για την Αφρική .Δεν είναι μόνο υπόθεση ιεραποστολικών χριστιανικών βοηθημάτων και εράνων. Ο ΟΗΕ πρέπει να ασχοληθεί με τα προβλήματα μιας χώρας που σε δέκα χρόνια έχασε 70.000 πληθυσμό λόγω φτώχιας και πείνας. Δεν φτάνουν τα λόγια, οι φιλανθρωπίες και οι εικόνες Πως να ανακάμψει ;

No comments: