Οχι άλλοι μονόδρομοι

Του Θωμά Τσάτση

Το νέο κόμμα που ανήγγειλε ο Φώτης Κουβέλης συσπειρώνει εκτός της πλειοψηφίας των Ανανεωτών που προέρχονται από τον ΣΥΝ και πολλά μέλη της ευρύτερης Αριστεράς και της Οικολογίας.
Μεταξύ αυτών είναι οι καθηγητές Γιάννης Πανούσης και Λεωνίδας Λουλούδης, οι οποίοι βρίσκονται μεταξύ των 170 μελών της Πολιτικής Επιτροπής που θα προετοιμάσει το συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Ο Γιάννης Πανούσης που διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο Λεωνίδας Λουλούδης στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών απαντούν σε τρεις ερωτήσεις για το νέο κόμμα της Αριστεράς.
1 Υπάρχει χώρος για ακόμη ένα πολιτικό κόμμα της Αριστεράς στο πολιτικό σύστημα;
2 Οι γέφυρες με τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνουν ανοιχτές; Αυτό μπορεί να συμβεί;
3 Η Δημοκρατική Αριστερά τι πρέπει να προωθήσει άμεσα: την προβολή ενός νέου προγράμματος ή τα πρόσωπα που τη στελεχώνουν;


ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ Εκφραση νέων προκλήσεων

1Αν βλέπει κανείς την Αριστερά ως φρούριο και ως ιερατείο, όχι. Διότι τότε, μία είναι η Αριστερά και όλες οι άλλες εκδοχές είναι αιρέσεις. Αν δούμε όμως την Αριστερά ως έκφραση των νέων προκλήσεων που θέτει η πραγματικότητα και ως συλλογικό εκφραστή της αγωνίας των αριστερών πολιτών, τότε ναι. Διότι τον χώρο τον διαμορφώνει ό,τι κινείται και ό,τι καθεστωποιείται ακινητοποιούμενο.
2 Η όλη Αριστερά πρέπει να ανοίγει σαν βεντάλια και να λειτουργεί ως δίκτυο. Μόνον έτσι θα μπορέσει να καλύψει όλα τα προβλήματα όλων των κοινωνικά πασχόντων. Προσοχή όμως. Χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς συνωμοσιολογίες, χωρίς ανιστόρητους (ή και ιστορικούς) μύθους ή ιδεοληψίες. Με πολλούς τρόπους ή από πολλούς δρόμους συνδράμουμε το λαό. Οχι άλλοι μονόδρομοι (αλήθειας ή δράσης).
3 Το δομημένο, πλήρες και σύγχρονο πρόγραμμα είναι αναγκαίο. Το ήθος και το κέφι των ανθρώπων είναι προϋπόθεση. Αυτό όμως που χρειάζεται είναι η εμπέδωση ενός αισθήματος εμπιστοσύνης του κάθε Ελληνα προς το νέο αυτό σχηματισμό. Χωρίς κοινωνική κινητοποίηση, αναγέννηση, αισιοδοξία και σύμπραξη δυνάμεων τίποτα δεν αλλάζει.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΗΣ Υπάρχει ανάγκη αριστερού κόμματος

1 Ναι υπάρχει, εφόσον αυτά που υπάρχουν δεν εκπληρούν στόχους αριστερούς κατά τη γνώμη μου, ναι. Δεν θεωρώ ότι είναι αριστερό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Είναι κόμματα παλαιολιθικής Αριστεράς. Της «μη Αριστεράς». Βεβαίως το ΠΑΣΟΚ είναι ένα κεντροδεξιό πλέον κόμμα. Πιστεύω ότι υπάρχει ένα κόμμα δημοκρατικής Αριστεράς. Τα δύο προηγούμενα ούτε δημοκρατικά είναι ούτε αριστερά. Και υπάρχει μεγάλη ανάγκη ενός αριστερού κόμματος. Τώρα αν αυτό το κόμμα είναι η Δημοκρατική Αριστερά είναι προς απόδειξη.
2 Οχι, δεν μπορεί. Αν η Δημοκρατική Αριστερά πρέπει να έχει γέφυρες με τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ, άνθρωποι σαν εμένα, αν διαπιστώσουν κάτι τέτοιο, την άλλη μέρα θα έχουν φύγει. Είμαστε πολύ κουρασμένοι και αηδιασμένοι με ό,τι συμβαίνει. Αν συμβούν και πάλι οι διάλογοι, οι συναινέσεις και ειπωθεί «να τα βρούμε», τότε καληνύχτα σας. Χρειαζόμαστε ένα καθαρό μήνυμα. Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζω δεν έχουν καμία σχέση με την Αριστερά. Είναι του 1917, είναι της δεκαετίας του '60. Δεν είναι του 2010. Δεν διεκδικώ το αλάνθαστο, αλλά είναι η άποψή μου. Αν αρχίσουν τέτοιοι διάλογοι, άνθρωποι σαν εμένα θα φύγουν αμέσως.
3 Νομίζω ότι πρέπει να ασχοληθεί με κάποια σοβαρά προβλήματα του ελληνικού λαού. Το πρώτο είναι η οικονομία καθώς και η υγεία, το περιβάλλον και η εκπαίδευση. Αυτά είναι τα μεγάλα θέματα με τα οποία ένα κόμμα μικρό μπορεί να ασχοληθεί. Δεν μπορεί να ασχοληθεί με τα πάντα. Εάν μπορούσε στην υγεία, στην παιδεία, στο περιβάλλον και φυσικά στην οικονομία να έχει μια εποικοδομητική θέση, με κριτική εκεί που πρέπει και συναίνεση εκεί πού επίσης πρέπει, εμείς περιμένουμε να λέει πού συμφωνεί και πού διαφωνεί.
Δεν γίνεται να διαφωνεί σε όλα.

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία