Προσέξτε... συνέπεια ο Κοροβέσης...

Την Παρασκευή ο Περικλής Κοροβέσης έγραψε ένα απαράδεκτο κείμενο στην... αστική (sic) "Ελευθεροτυπία", το οποίο αναδημοσίευσα στη "Πιπεριά" (με τα απαραίτητα σχόλια...). Πριν... αλέκτωρ λαλήσει ο Π.Κ. έγραψε στην "Εποχη" το παρακάτω κείμενο. Διαβάστε το και κάντε την σύγκριση με εκείνο της "Ελευθεροτυπίας" το οποίο υπάρχει λίγα post πιο κάτω...

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμώτης

Του Περικλή Κοροβέση

Σε ένα τουλάχιστον πρόσφατο άρθρο της «Αυγής» υπήρχε διατυπωμένη η άποψη, με μεγάλη σαφήνεια, πως ο ΣΥΝ δεν είναι συνιστώσα, αλλά κόμμα και όποιοι από τις συνιστώσες το επιθυμούν μπορούν να γίνουν μέλη του ή οπαδοί του. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτή η άποψη είναι “τάση” στον ΣΥΝ ή απλά μια προσωπική άποψη της συντάκτριας του άρθρου. Όπως και να είναι, είναι μια άποψη που δεν χάνει τη σημασία της έστω και αν είναι προσωπική. Και αυτό δείχνει μια σταλινική-ηγεμονική άποψη που επαναλαμβάνει το γνωστό απόφθεγμα του ΚΚΕ, ένα είναι το κόμμα.

Τα αποτελέσματα των εκλογών κρίθηκαν σαν μια μεγάλη επιτυχία που την χρεώνεται ο αρχηγός των έντεκα αρχηγών, που είναι πιο ίσος από τους ίσους. Αυτή η οργουελιανή σκέψη διατυπώνεται και με άλλο τρόπο, όπως επισημαίνει ο δικηγόρος του διαβόλου από τη Θεσσαλονίκη. Όταν στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει ένα ποσοστό της τάξης του 4,7% είναι καταστροφή και ο φταίχτης είναι ο Αλαβάνος, ενώ το 4,6% στις εθνικές εκλογές είναι θρίαμβος και προσωπική επιτυχία του Αλέξη, άσχετα όπως παρατηρεί ο Βένιος Αγγελόπουλος σε άρθρο του στην «Αυγή», το ένα τρίτο των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ δεν τον ψήφισε.
Η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι καθαρά στα χέρια του ΣΥΝ. Υπάρχουν βέβαια και οι ανεξάρτητοι: Υπάρχει σίγουρα τώρα και ο Μουλόπουλος, που δεν εκλέχθηκε, αλλά ήρθε “προσφορά” και θα είναι μια γνήσια αριστερή φωνή. Μονάχα το δημοσιογραφικό του έργο αν φέρει στη Βουλή, θα είναι μια χαρά. Αλλά είναι αμφίβολο κατά πόσο θα ενδιαφερθεί να χτιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί δεν τον νοιάζει, αλλά θα προσκρούσει σε μια υλική δυσκολία. Τον χρόνο.

Η προσωπική μου άποψη είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου περνάει την πιο δύσκολη φάση του. Ο ηγεμονισμός του ΣΥN είναι δεδομένος. Έχει δέσει τον γάϊδαρο του στη Βουλή, ίσως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Τι χρειάζεται τους άλλους; Και για ποιο λόγο να ενδιαφερθεί να χτίσει ένα ΣΥΡΙΖΑ που στην ουσία θα χάσει θέσεις και προνόμια, προς όφελος μιας άλλης Αριστεράς που θα έχει όλα τα γνωρίσματα ενός νέου κινήματος που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες του 21ου αιώνα και όχι στα συμφέροντα των γραφειοκρατών;

Οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, έχασαν πολύτιμο καιρό, και στάθηκαν ενδοτικές απέναντι στο ΣΥΝ. Δεν κατάλαβαν πως ο ΣΥΝ ήταν ένας θνήσκων οργανισμός που αυτές του έδωσαν το φιλί της ζωής. Και δεν διεκδίκησαν την ισονομία τους. Και αυτό που πετύχαμε ήταν να βγάζουμε τον Μαργαρίτη στην τηλεόραση για να μας ταπεινώνει όλους. Εντούτοις, όσο πικρά και να ακούγονται αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει. Και ανήκω σε αυτή την κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύει, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήρθε για να φύγει, αλλά για να μείνει. Και υπάρχουν μπροστά μας όλες οι διαδικασίες που δεν πρέπει να εμποδιστούν από τίποτα, έστω και αν αυτό σημαίνει επώδυνες ρήξεις.

Σχόλιο "Πιπεριάς": Γιατί ο Π.Κ. στο κείμενό του στην "Εποχή" δεν αναφέρει τίποτα για τον Κύρκο που δημιούργησε ένα αποτυχημένο Πασόκ; Που είναι η ψήφοι ελεημοσύνης; Μιλάμε για κωλοτούμπα ολκής. Αφήστε που στο τέλος λεει ότι στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ στην "Ε" έλεγε ότι δεν υπάρχει πλέον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πραγματικά θλιβερό πως μπορεί να καταντήσει ένας άνθρωπος με μόλις δυο χρόνια στη βουλή...