Βρώμικο κράτος

Το θέμα ξέρετε από που - νομίζω -ξεκινάει; Από την αποστολή του κράτους. Η οποία περικλείει και την έννοια της επιβολής. Ό,τι υφίσταται ως κρατική λειτουργία οφείλει και να είναι σεβαστό. Από τους πολίτες.Εμάς. Είτε με τη συναίνεση -για την οποία φροντίζουν από τα μικρά μας χρόνια, σχολείο, εκκλησία, ξερωγώ οι πρόσκοποι και τα παρεμφερή -κατόπιν ο στρατός, οι συνεπείς ακαδημαϊκοί δάσκαλοι, οι εξωνημένες γραφίδες του έγκριτου τύπου -γραπτού και ηλεκτρονικού, φιλελέυθερου, “σοσιαλιστικού” ή “εναλλαχτικού” - οι πολυεθνικές με το λάϊφστάϊλ (ούτως ή άλλως γι’αυτούς γίνονται όλα, ήτοι αυτοί είναι το κράτος), οι πρώην αριστεροί..
Είτε με το στανιό. Μόνο που το στανιό, σε μια χώρα που έζησε Δεκέμβρη, Πολυτεχνείο, χούντες, Μακρονήσια, φακέλους και πιστοποιητικά φρονημάτων δεν καταπίνεται. Για να καταπιωθεί χρειάζεται ο “κακός”.
Φτιάχνει λοιπόν το κράτος τους κακούς. Τους φοράει κουκούλες. Μέσα από τον εναλλαχτικό του τύπο τους ψιλοοσιοποιεί, απαγορεύοντας στην ουσία την οποιαδήποτε πολιτική κριτική -εξάλλου πολιτικό δεν είναι το πρόταγμά τους; (και όχι: δεν αναφέρομαι σε ιδεολογίες. Αναφέρομαι στη στοιχειώδη κριτική αντιπαράθεση και στο αν και πώς προβάλλεται. Δεν προβάλλεται και μην ψάχνεστε: απόψε ο κ. Πρετεντέρης έχει εκπομπή με το μαχαιροβγάλτη της ΕΠΕΝ διαγραμμένο από τη Νομική Αθηνών κ. Βορίδη, τον κ. Γιακουμάτο , ο οποίος οπλοφορεί επωνύμως, έναν από τη νεολαία του Συνασπισμού - την ποια; .. Όλες οι εκδοχές της κρατικής ιδεολογίας. Α..και η κ. Δαμανάκη, από το μπλοκ των πρώην αριστερών. )
Κι αφού τους φτιάξει το κράτος τους “κακούς” τους δίνει και ζωτικό χώρο. Στήνει τη θέσμιση του γαλατικού χωριού εντός του οποίου , παρεμπιπτόντως, το ίδιο το κράτος σπρώχνει την πρέζα αβέρτα. Μπάτσοι την σπρώχνουν, μπάτσοι την “φυλάνε” μπας και ξεφύγει το πράγμα. Οι από μέσα ζούνε την ψευδαίσθηση του γαλατικού χωριού - που αντιστέκεται και θα αντιστέκεται στους ρωμαίους εισβολείς. Και το θέμα, όπως είχε σημειώσει και ο Θιέρσος όταν έβλεπε τους κομμουνάρους, δεν είναι στο τί είσαι, αλλά στο τί νομίζεις ότι είσαι. Οι οργισμένοι πιτσιρικάδες , στο έδαφος που έστρωσε το κράτος μέσα από τους ιδεολογικούς του μηχανισμούς, αισθάνονται αντάρτες. Κι επειδή οι αντάρτες δεν είναι κανονικοί αλλά σερβιρισμένοι ως τέτοιοι και καθοδηγούμενοι δεν πρόκειται δα να στηθούν 6 η ώρα το πρωϊ έξω από τα εργοστάσια: θα κάψουν καμιά τράπεζα, κανά περιπολικό κάτι τέτοιο - 3 -4 η ώρα το πρωϊ και μετά από κανά πάρτυ κατά προτίμηση.
Rock’n roll.
Μ’αυτή την έννοια οι κακοί είναι ακριβώς οι κακοί που χρειάζεται το κράτος. Για να νομιμοποιεί τους κουμπουροφόρους. Για να νομιμοποιεί τους εξευτελιστικούς ελέγχους, στα καλά καθούμενα, μέσα στα Α.Τμήματα. Για να νομιμοποιεί την ιδιότητά του και τη λειτουργία του να μας προστατεύει. Για να γενικεύει το φόβο. Και να γίνεται απαραίτητο.
Προφανώς και κανένας κουμπουροφόρος δεν θα δει τις σφαίρες του να “εξοστρακίζονται” επί των παραγόντων της υπόθεσης του Βατοπαιδίου. Όπως και καμία συνέλευση του ΣΕΒ δεν πρόκειται να γίνει υπό την αδιάκριτη ή διακριτική παρουσία των ΜΑΤ. (Για να μην ξεχνιόμαστε..).
Ο μικρός Αλέξανδρος είναι θύμα του βρώμικου αυτού κράτους. Που φτιάχνει τους “κακούς” για να νομιμοποιείται στους “καλούς”. Που οι τελευταίοι είναι μια ελάχιστη μειοψηφία - η ίδια που κάνει offshore εταιρίες, αγοραπωλησίες με μοναστήρια, διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα, εξαγοράζει επιχειρήσεις, πετάει κόσμο στην ανεργία, και γλεντάει τα κέρδη της με αυτοκίνητα, κότερα, βίλες και κοκαϊνη - πράγματα που, δημοκρατία έχουμε , όλοι μπορούμε εξίσου να απολαύσουμε.
Θύμα ήταν και πριν. Γιατί τα επόμενα χρόνια - από αυτά τα ελάχιστα που έζησε - θα σπρωχνότανε στον ίδιο βούρκο που κυλιόμαστε όλοι μας, θα έτρωγε στη μάπα τις ίδιες μαλακίες που μας υποχρεώνουν να τρώμε όλοι μας, γιατί θα έβλεπε τη ζωή δια της τεθλασμένης της εικόνας που φτιάχνει το κράτος για να μας κλέψει τη συναίνεση. Πάρε καταναλωτικό -αγόρασε τηλεόραση plasma και κάνε τη μούγκα σου. κι αφού έχεις ευαισθησίες ψήφισε τον Τσίπρα άμα λάχει. Τίποτα παραπάνω.
Τί να ευχηθείς; Να μην ξαναγίνει; Σε κανά μήνα κανάς φουκαράκος Πακιστανός θα ξεψυχήσει σε κάποιο τμήμα. Κανάς άνεργος πατέρας θα σπρώξει κανά γραμμάριο για να πληρώσει το νοίκι. Καμιά πιτσιρίκα θα κάτσει του διευθυντή της. Κανάς δικηγόρος θα γυρέψει 80,000 “α-κα-τέ-βα-τα” για να “θάψει” με αγωγή της κακιάς ώρας τα δίκια του πελάτη του. Οι τράπεζες θα προχωρούν τους πλειστηριασμούς. Οι έγκριτοι δημοσιογράφοι θα παρουσιάζουν τα γκάλοπ του μήνα, οι εναλλαχτικές εφημερίδες θα ξαναμιλάν για τον Ομπάμα, το γαλατικό χωριό θα εξακολουθήσει να παίζει το ρόλο του.
Κι η οργή, γενική, βαθειά και πλήρης θα φουσκώνει τα πνευμόνια των από κάτω μέχρι να ξεφυσήξουν τον άνεμο που θα τους σαρώσει, όλους. Τους λίγους. Για την ώρα είναι αδέσποτη. Εγώ πάλι, είμαι μ’αυτούς που τη θέλουν να πάρει χρώμα. Κόκκινο.

Aναδημοσίευση από το μπλογκ: Regimiento Quinto