«Τη σημερινή εκλογή μου την αφιερώνω στην πρώτη γενιά μεταναστών που έφτασαν εδώ πριν από χρόνια, όπως και οι γονείς μου, και συνέβαλαν ώστε να γίνει η Γερμανία αυτό που είναι σήμερα». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Τζεμ Εζντεμίρ, που από προχθές είναι ο νέος ηγέτης του κόμματος των Πρασίνων (μαζί με την Κλαούντια Ροτ), ο πρώτος πρόεδρος γερμανικού κόμματος στην ιστορία παιδί μεταναστών και μάλιστα από την Τουρκία.
Το συνέδριο των Πρασίνων εξέλεξε τον Εζντεμίρ έπειτα από ψηφοφορία και μαζί του την Κλαούντια Ροτ στη δεύτερη ηγετική θητεία της στην κορυφή του κόμματος, αφού παροδοσιακά έχουν δύο επικεφαλής. Ο Εζντεμίρ γεννήθηκε πριν από 43 χρόνια στην επαρχιακή πόλη τού Μπαντ Ουράχ στη Βάδη-Βιρτεμβέργη από γονείς που μετανάστευσαν από την Τουρκία. Ο ίδιος, όπως και η οικογένειά του, ανήκει στο φιλελεύθερο μουσουλμανικό δόγμα των Αλεβιτών. Εχει εκπροσωπήσει δύο φορές το κόμμα του στο γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, αλλά το 2000 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από την πολιτική, όταν παραδέχθηκε ότι είχε δώσει φτηνά αεροπορικά εισιτήρια, που δικαιούται ως βουλευτής, στους γονείς του. Επέστρεψε όμως το 2004, οπότε και εξελέγη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
«Κόκκινο πανί»
Ο Εζντεμίρ ανήκει στην πτέρυγα των ρεαλιστών στο κόμμα του, σε αντίθεση με τη Ροτ που εκφράζει τους αριστερούς. Ο 43χρονος πολιτικός δεν έχει ιδιαίτερες συμπάθειες στην Τουρκία, καθώς έχει επικρίνει πολλές φορές την πολιτική που ακολουθείται εκεί απέναντι στους Κούρδους. Επίσης για πολλούς συμπατριώτες του στη Γερμανία, ειδικά τους ισλαμιστές, ο Εζντεμίρ είναι κόκκινο πανί καθώς των θεωρούν πολύ φιλελεύθερο και «γερμανοποιημένο».
Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο ίδιος είναι μέλος της ομάδας επαφής με το ψευδοκράτος της Β. Κύπρου. Να θυμίσουμε ότι την περασμένη άνοιξη η Κλαούντια Ροτ ήταν η πρώτη πρόεδρος κόμματος από την Ε.Ε. που επισκέφτηκε επίσημα τα κατεχόμενα. (σ.σ. εντάξει κανένας δεν είναι τέλειος...)
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι απόψεις του Εζντεμίρ, που κάνει λόγο για προσέγγιση Ευρώπης και ψευδοκράτους. Ο ίδιος υποστηρίζει θερμά την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και όπως λέει «η Ε.Ε. πρέπει να υποστηρίξει τις μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία. Μόνο η υποστήριξη αυτή θα φέρει τον εκδημοκρατισμό της χώρας και την ένταξή της στους κόλπους της Ενωμένης Ευρώπης. Η Ε.Ε. βοήθησε πάρα πολύ και τον εκδημοκρατισμό χωρών, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, που είχαν βγει από περιόδους δικτατορίας...».
Ο Εζντεμίρ γνωρίζει πολύ καλά και τα ελληνοτουρκικά θέματα και είναι θερμός υποστηρικτής της προσέγγισης και τους διαλόγου ανάμεσα στις δύο χώρες. Είναι μάλιστα και επίτιμο μέλος του «Συλλόγου Ελληνοτουρκικής Φιλίας» στην Κολονία. Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά και λέει πάντα στις συνεντεύξεις του ότι «ο καλύτερός μου φίλος είναι Ελληνας». (σ.σ. τη ομάδα είναι ο φίλος κύριε Τζέμ;)
ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΤΟΥ Π. ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/11/2008
Σχόλιο "Πιπεριάς": Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό που ένας γιός μεταναστών εκλέχθηκε στην ηγεσία των "Πράσινων" της Γερμανίας. Πάντως από όψη είναι πολύ ροκ! Η "γκαράζ" φαβορίτα του είναι... όλα τα λεφτά...
7 comments:
Αλεβιτης ε? Διαβαζα καποτε οτι οι Αλεβιτες ειναι παραδοσιακα το αντικειμενο ανεκδοτων στην Τουρκια. Στα ανεκδοτα παρουσιαζονται σαν ασεβεις, των οποιων ομως η πιστη ειναι πραγματικη και ειλικρινης. Κατι σαν "δια Χριστον σαλλοι" στα καθ'ημας. Για παραδειγμα:
"Ηταν ο Αλεβιτης και ο Σουνιτης στο τζαμι την Παρασκευη και προσευχονταν. Ο Σουνιτης προσευχοταν δυνατα "Θεε μου, δωσε μου πιστη!". Ο Αλεβιτης παραδιπλα προσευχοταν επισης δυνατα "Θεε μου, δωσε μου ρακι!" (σημ. το Κορανι απαγορευει το αλκοολ). Τον ακουει ο Χοτζας, και γινεται εξαλλος. "Σα δε ντρεπεσαι να ζητας απο το Θεο να σου δωσει ρακι?! Να κοιτα τον Σουνιτη, τι καλος Μουσουλμανος που ειναι και ζηταει πιστη απο τον Θεο!". Ε, οποτε ο Αλεβιτης σκαει χαμογελο και απανταει ανετος: "Μα Χοτζα μου, ο καθενας ζηταει απο το Θεο αυτο που του λειπει..." Συξυλος ο Χοτζας, και ο Σουνιτης."
@ ΚοκκινοΠίπερο,
Μια απορία: Γιατί υιοθετείς, χωρίς δικό σου ουσιαστικό σχολιασμό ή χωρίς να παραθέσεις (για το σχηματισμό ολοκληρωμένης εικόνας) τις διαφορές μεταξύ Αλεβιτών και Σουνιτών (για να φανεί και η κοινωνική και προοδευτική διάσταση του κινήματος των Αλεβιτών μέσα στην τουρκική κοινωνία) παρά να επικεντρώνεσαι να αναδείξεις τη διαφορετικότητα ενός Αλεβίτη (που πάλι τούρκος είναι από άποψη εθνικής ταυτότητας) σε μια άλλη χώρα (την Γερμανία);
Κάτι παρόμοιο έκανες και με την ανάρτηση άρθρου για τα προσωπικά ελαττώματα του Κεμάλ Ατατούρκ (εγωιστή, σκληρό και μέθυσο, τον χαρακτήριζε το άρθρο με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του). Αυτό ήταν ή είναι η ουσία; Ή το γεγονός ότι ως αστός εθνικιστής πολιτικός προσπάθησε και πέτυχε τη δημιουργία και εδραίωση του τουρκικού εθνικού κράτους (μέσα από τη βίαιη, καταναγκαστική ή σιωπηλή αφομοίωση ή/και ενσωμάτωση άλλων εθνοτήτων στο τουρκικό έθνος – ακόμα και μέσα από γενοκτονίες) κάτι που λίγο πολύ συνέβηκε σ’ όλη τη βαλκανική; Η δεν γίνεται να πούμε ότι η δημιουργία ΟΛΩΝ των εθνικών αστικών κρατών (συμπεριλαμβανομένου και του ελληνικού) έγινε μέσα από τέτοιες διαδικασίες;
Anef_Oriwn
Τρίτη 18/11/2008 – 00:10 π.μ.
Αγαοητλε Anef_Oriwn στο μπλογκ μου πολλές φορές αναρτώ θέματα ή συνεντεύξεις για καθαρά ενηεμρωτικό λόγο. Το κείμενο για τον Τζεμ αναφέρει μέσα ότι οι Αλεβίτες είναι το πιο προοδευτικό στοιχείο του Ισλαμ (υπάρχει και ένα καλό αφιερωμα σε παλιότερο τεύχος του Αρδην...). Για μένα όπως αναφέρω στο σχόλιο είναι σημαντικό (άρα και θετικό...) που ένας Τούρκος μετανάστης, με προοδευτικές απόψεις ανέβηκε στην ηγεσάι των "Πράσινων", με τους οποίους έχω κάποιες διαφορές ιδιαίτερα με την στάση που κράτησαν (που υπερθεμάτισαν...) στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας. Οσο να είναι ένας βαλκάνιος ξέρει καλύτερα τα πράγματα.
Οσο για τον κεμάλ βρε Anef_Oriwn για ταινία ήξταν το θέμα. Μην δεις θέμα Τουρκικό. Αμέσος να θυμίσεις πόσο "κακό" είναι το ελληνικό εθνικό κράτος... Είπαμε ο πιο κακός εθνικισμός είανι ο ελληνικός. Τι θες να το γράψω 100 φορές για τιμωρία; (πλάκα κάνω...)
ΚοκκινοΠίπερε,
Μερικές διευκρινήσεις για το ζήτημα των εθνικισμών:
1. Ούτε είπα ούτε και υπαινίχθηκα “… ο πιο κακός εθνικισμός είναι ο ελληνικός …”. ΟΛΑ τα εθνικά (αστικά) κράτη των Βαλκανίων (και όχι μόνο) εδραιώθηκαν μέσα από ποταμούς αίματος (και γενοκτονίες ακόμα), ξεριζωμούς και μετακινήσεις πληθυσμών ...
2. Ο εθνικισμός όπως εμφανίστηκε και αναπτύχθηκε μετά την Γαλλική Επανάσταση (του 1789) έπαιξε θετικό και προοδευτικό ρόλο καθώς συνέτεινε στην κατάργηση των φεουδαρχικών δομών της τότε κοινωνίας, στην απελευθέρωση των υπόδουλων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (βαλκανικών κι άλλων) λαών και μετά στη δημιουργία και ανάπτυξη των αντιαποικιακών (εθνικοαπελευθερωτικών) κινημάτων.
3. Σήμερα ο εθνικισμός έχει εκφυλιστεί και έχει μετατραπεί σε έκφραση της ακροδεξιάς, συνώνυμο ρατσιστικών και φασιστικών καταστάσεων. (Προσωπικά προτιμώ τον όρο αντι-ιμπεριαλισμός).
Anef_Oriwn
Τρίτη 18/11/2008 – 9:20 μ.μ.
Συμφωνώ απολύτως σ' αυτά που γράφεις Anef_Oriwn... απολύτως! Φυσικά και ο σωστός όρος είναι ο αντιιμπεριαλισμός.
Μάκης
Μάκη ΚοκκινοΠίπερε,
Φυσικά υπάρχει και ο αριστερός εθνικισμός και ο εθνικισμός της Αριστεράς θέματα για τα οποία θα γράψω κάποια στιγμή στο Blog μου!
Anef_Oriwn
Τετάρτη 19/11/2008 – 2:22 μ.μ.
Anef_Oriwn τι παει να πει αριστερός εθνικισμός; ή είσαι εθνικιστής, δλδ θέλεις το έθνος σου να επιβληθεί στα υπόλοιπα, πιστεύεις στην ανωτερότητα της φυλή & του έθνους σου ή είσαι αριστερός που μπορεί να αγαπάς την πατρίδα σου (αυτό δεν είναι εθνικισμός...), αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχεις ιδεολογικές βλέψεις για άλλα έθνη & λαούς.
Ή έκφραση "αριστερός εθνικισμός" είναι κατά την άποψή μου νεοταξικό κατασκεύασμα προκειμένου να σπεκουλαριστεί ο πατριωτικός αντιιμπεριαλισμός της αριστεράς.
Ενα παράδειγμα: Είναι ο Τσάβες "αριστερός εθνικιστής"; Είναι ο Κάστρο; Ακόμα, ακόμα όταν ο Χριστόφιας μιλάει για την Κύπρο, για την πατρίδα των Κυπρίων (Ελλήνων, Τούρκων, μαρωνιτών, λατίνων) είναι "εθνικιστής";
Post a Comment