Πρέπει να εκλογικευθεί

Η Κύπρος από το... διάστημα!

Γράφει η Νίκη Κουλέρμου στην Κυπριακή "Χαραυγή" για την στάση της Τουρκίας και του Μεχμέτ Αλι Ταλάτ στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ευρώπης. Είναι η δεύτερη φορά που ο εκπρόσωπος Τύπου του ΑΚΕΛ δημόσια προειδοποίησε ότι με τέτοιες αδιάλλακτες προσεγγίσεις όπως αυτές διατυπώθηκαν από το Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας και επαναλαμβάνονται αδιάλειπτα από την ηγεσία της τ/κής πλευράς, δεν πρόκειται να βρεθεί λύση ούτε το 2008, ούτε το 2009 κι ίσως ούτε τα επόμενα χρόνια. Την ίδια προειδοποίηση απηύθυνε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν παρά τη συσκότιση των συνομιλιών ο ηγέτης της τ/κ κοινότητας εξακολουθούσε να μιλά για δύο κράτη και παρθενογένεση.
Ωστόσο αυτά δεν φαίνεται να πτοούν τον κ. Ταλάτ ο οποίος άδραξε την ευκαιρία που του πρόσφερε το Συμβούλιο της Ευρώπης για να τη χρησιμοποιήσει ως εκφραστής των θέσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας και κάτι παραπάνω: Για να προκαλέσει απογοήτευση στον κυπριακό λαό και ιδιαίτερα στους συναγωνιστές του στο ΡΤΚ και στο ΑΚΕΛ.
Γιατί φαίνεται από τις δηλώσεις του ότι αυτό που οραματίστηκαν από κοινού οι συναγωνιστές και σύντροφοι από τα δύο κόμματα στη δεκαετία του 90- όπως υπενθύμισε ο Πρόεδρος από το βήμα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης- για ορισμένους στην τ/κ πλευρά έγινε σκόνη και θρύψαλα! Οι αγώνες και οι θυσίες για την κοινή, ειρηνική συμβίωση διαγράφηκαν ως εάν να μην υπήρξαν ποτέ! Πώς δηλαδή γίνεται, πώς μπορεί να ερμηνευθεί η δήλωση ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι «πρόβλημα συγκατοίκησης δύο λαών σε ένα μικρό νησί»;
Πώς είναι δυνατόν ν’ αποδίδει ο Τ/κ ηγέτης τις δυσκολίες στη διαπραγματευτική διαδικασία στην «απροθυμία» της ε/κ πλευράς «να μοιραστεί την κυριαρχία της Κύπρου με τον τ/κ λαό»; Αυτά δεν θέλουμε, ούτε διανοούμαστε να θεωρήσουμε πως είναι θέσεις σοβαρές και υπεύθυνες, που μπορεί να μπαίνουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με στόχο την εξεύρεση λύσης που να επανενώνει τον τόπο. Γιατί θέλουμε αυτή η «χρυσή ευκαιρία» για την οποία μίλησε και ο ίδιος ο Αμπτουλλάχ Γκιουλ, ευρισκόμενος στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, δεν θα πάει χαμένη. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει, παρά τις αφόρητες προκλήσεις, να κρατά ζωντανή την ελπίδα προβαίνοντας ταυτόχρονα σε κινήσεις προς τη διεθνή κοινότητα για να υποδείξει ότι δεν αρκεί η ισχυρή βούληση της μιας πλευράς.
Δεν αρκεί η σκληρή δουλειά και η επιμονή της μιας πλευράς να βρεθεί λύση με βάση τις αρχές του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου. Πρέπει να εκλογικευθεί και η άλλη πλευρά αφού κατανοήσει πως είναι προς το συμφέρον και των Ελληνοκυπρίων και των Τ/κυπρίων να ζήσουν ειρηνικά μαζί, απολαμβάνοντας όλοι μαζί και εξίσου τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτή είναι η κοινή γλώσσα την οποία επιδιώκει να βρει ο Δημήτρης Χριστόφιας στο τραπέζι των συνομιλιών.
Μια γλώσσα την οποία μιλούσαν οι απλοί Ε/κ και Τ/κ επί αιώνες και εξακολουθούν να τη μιλούν στην Πύλα και στο Δημοτικό Σχολείο Αγίου Αντωνίου στη Λεμεσό.

Σχόλιο "Πιπεριάς": Η εικόνα που μεταφέρει η Νίκη Κουλέρμου στους αναγνώστες της "Χ" είναι η... εικόνα που γνωρίζουμε από το 1974. Η Τουρκία και οι ηγέτες της Τουρκοκυπριακής κοινότητας δεν κάνουν βήμα από τα "κεκτημένα" της εισβολής του Αττίλα. "Λύση" για την Τουρκική πλευρά θα ήταν μια χαλαρή, συνομοσπονδία δυο κρατών που μετά από λίγα χρόνια θα διαλυθεί. Η "Πιπεριά" παρ' ότι δεν έχει κρύψει τις διαφορές της με τις απόψεις του Δημήτρη Χριστόφια, υποστηρίζει την επανένωση του μαρτυρικού νησιού. Χωρίς τον Τουρκικό στρατό Κατοχής να καταδυναστεύει τους Τουρκοκύπριους πολίτες. Με την ευκαιρία διαβάστε το κείμενο Η “καλύτερη ευκαιρία για λύση” και οι …Τουρκοκύπριοι φοιτητές που φιλοξένησε στο ιστολόγιο του ο "Εξαποδώ".