“…Κοντά στην περιοχή της Κυθραίας , η οποία βρίσκεται βορειοδυτικά της Λευκωσίας και νοτιοανατολικά της Κερύνειας, αν δε με απατά η μνήμη μου, βρισκόταν το χωρίο των δύο Ελλήνων παπάδων που η φωτογραφία τους είχε δημοσιευτεί παλαιότερα στην εφημερίδα Γκιουναϊντίν. Όταν φτάσαμε εκεί, συλλάβαμε 40 με 50 άοπλους πολίτες, οι οποίοι δεν είχαν προλάβει να φύγουν. Ανάμεσά τους υπήρχαν ηλικιωμένοι, γυναίκες και παιδιά. Τους επιβιβάσαμε σε στρατιωτικά οχήματα. Επρόκειτο να μεταφερθούν στην Κερύνεια.
Από αυτούς ξεχωρίσαμε τέσσερις νεαρούς άντρες. Εγώ, μαζί με ένα υπολοχαγό που λεγόταν Χαϊρί και άλλους 2 λοχίες τους βάλαμε σε ένα μικρό φορτηγάκι που είχαμε πάρει από το χωρίο και τους πήγαμε σε ένα δασάκι ένα χιλιόμετρο μακρυά. Αντιστοιχούσε ένας αιχμάλωτος στον καθένα μας. Μόλις τους βγάλαμε από το αυτοκίνητο, ο υπολοχαγός Χαϊρί σκότωσε πρώτα τον ένα απ’ αυτούς για να μας δώσει θάρρος, ώστε να μπορέσουμε να σκοτώσουμε κι εμείς, οι “πρωτάρηδες”, τους δικούς μας. Μετά στράφηκε σε μένα και μου είπε “Πρέπει να πάρουμε εκδίκηση για τις έγκυες αδελφές μας που βίασαν οι Έλληνες και για τα Τουρκόπουλα που σκότωσαν ενώ ήταν στις φασκιές” και στη συνέχεια μου ζήτησε να σκοτώσω το δεύτερο, αφού τον ξεχώρισε από τους άλλους.
Ο “δικός” μου ήταν ένας ξανθός σγουρομάλλης νεαρός με γαλάζια μάτια. Αν και πριν από λίγο είδε τον άλλο συγχωριανό του να πεθαίνει, δεν ήταν καθόλου ταραγμένος. Τον πήρα και τον πήγα λίγα μέτρα πιο εκεί. Ήμουν σε αδιέξοδο και σε αμηχανία. Ο αξιωματικός περίμενε να μας δει να γινόμαστε εκτελεστές. Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Όμως, παρ’ όλα αυτά δε μπορούσα να τον σκοτώσω εν ψυχρώ. Έψαχνα μια δικαιολογία για να τον σκοτώσω. Τον κοίταξα στα μάτια και τον ρώτησα “Γίνεσαι μουσουλμάνος;” Εκείνος στεκόταν όρθιος με τα χέρια δεμένα και με κοίταζε στα μάτια . Έδειξε να κατάλαβε και σχεδόν χαμογελώντας , κούνησε δεξιά αριστερά το κεφάλι του και μου είπε μια λέξη άγνωστη σ’ εμένα: “οϊ, οϊ”. Κατάλαβα την άρνησή του , η οποία και ήταν η αφορμή που ζητούσα για να σηκώσω το όπλο μου. Έτσι απλά για να μη πέσω στα μάτια του αξιωματικού και των συναδέλφων μου, άδειασα μια ολόκληρη γεμιστήρα πάνω του. Τώρα όμως με τύπτει η συνείδηση και βασανίζομαι γι΄αυτό το έγκλημα. Τα μάτια αυτού του παιδιού και το χαμόγελο του δεν φεύγουν ποτέ από τη σκέψη μου.
Τους άλλους δύο Ελληνοκύπριους τους σκότωσαν οι δύο λοχίες. Αφήνοντας τα πτώματα άταφα, γυρίσαμε στο χωριό΄. Όπως έλεγε ο λοχαγός μας, είχαμε γίνει πια “άνθρωποι του παραδείσου”.
Μπορεί να σας φανεί περίεργο, αλλά κάναμε μεγάλες αδικίες και εις βάρος των Τουρκοκυπρίων, τους οποίους υποτίθεται ότι είχαμε πάει να σώσουμε. Οι Τουρκοκύπριες ενώ στην αρχή μας αγκάλιαζαν και μας μοίραζαν φρούτα, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα άρχισαν να μας βλέπουν με μίσος και απέχθεια, επειδή είχαμε καταστρέψει την ανεμελιά τους και απλώσαμε χέρι στην τιμή τους. Όταν περνούσαμε μπροστά από τα σπίτια τους , μας έκλειναν τις πόρτες.
Πηγαίναμε στα χωριά Μόρα και Αφάνεια για να προμηθευτούμε νερό και οι Τουρκοκύπριοι , που στην αρχή ανταγωνίζονταν για το ποιος θα μας εξυπηρετούσε γρηγορότερα, τώρα, εξαιτίας της ανηθικότητας και των ασελγειών μας , φώναζαν “Να πάτε στο διάβολο!” Μια γυναίκα μας φώναξε “Ήρθατε να μας σώσετε ή να μας ατιμάσετε;”(…)
Οι μεγαλύτερες κτηνωδίες έγιναν στο χωριό Τύμπου. Δεν συναντήσαμε καμιά αντίσταση. Όταν οι κάτοικοι καταλάβαιναν ότι ερχόμαστε, όπως ανέφερα, άφηναν το γεύμα τους πάνω στο τραπέζι και το έσκαγαν. Δεν φρόντιζαν να φύγουν πιο νωρίς και δεν έπαιρναν καμία προφύλαξη. Δεν καταλαβαίνω βρε αδελφέ μου , πώς ήταν τόσο αμέριμνοι!
Το χωριό ήταν σχεδόν άδειο όταν φτάσαμε. Στην αυλή ενός σπιτιού υπήρχε μια κληματαριά. Κάθισα να ξεκουραστώ κάτω από τη σκιά της και δοκίμασα τα σταφύλια της, που ήταν, από ό,τι θυμάμαι , πολύ νόστιμα. Ξαφνικά ακούστηκαν ριπές από ένα αυτόματο και αμέσως μετά μια φωνή “Σκότωσα Διοικητά μου! Σκότωσα!” Πήγα προς το μέρος που ακούστηκαν οι πυροβολισμοί και ήρθα αντιμέτωπος με ένα φρικτό θέαμα. Είχαν αδειάσει δύο γεμιστήρες στη μήτρα μιας νεαρής γυναίκας που τα χέρια της ήταν δεμένα πισθάγκωνα και τα πόδια της ανοικτά. Η κοπέλα ήταν ευτραφής, με τα χέρια της δυσανάλογα μικρά ως προς το σώμα της. Έμοιαζε να ήταν με άτομο με ειδικές ανάγκες. Ζούσε ακόμα όταν τη πλησίασα .Σάλευε ελαφρά και από τη μήτρα της έτρεχαν τα αίματα πηχτά , κόμπους κομπους σαν μαύρα σταφύλια. Σε λίγο το φως έσβησε από τα μάτια της.
Ο φίλος μου ο Νετζιατίν, μόνιμος υπαξιωματικός, μου διηγήθηκε αργότερα με δάκρυα στα μάτια μια άλλη θηριωδία που έλαβε χώρα στο ίδιο χωριό : το διπλό βιασμό μιας Ελληνοκύπριας μπροστά στη μάνα και το παιδί της. Τη βίαζαν συγχρόνως δύο αξιωματικοί , τους οποίους μάλιστα ο Νετζιατίν τους γνώριζε ΄καλά. Αυτό το περιστατικό είχε γίνει ο εφιάλτης του…”
Από το βιβλίο του Ρόνι Αλάσορ : Διαταγή “Εκτελέστε τους Αιχμαλώτους!”, Εκδόσεις Καστανιώτη που κυκλοφόρησε το 2002. Ο Τούρκος (κουρδικής καταγωγής) δημοσιογράφος και συγγραφέας αφιέρωσε το βιβλίο στο φίλο του κουρδικού λαού, Κύπριο μάρτυρα Θεόφιλο Γεωργιάδη και παραχωρεί τα πνευματικά δικαιώματά του στα παιδιά του Γεωργιάδη.
Ο Ρ. Αλάσορ, μετά από μια έξοχη, συνοπτική εισαγωγική παρουσίαση όλων των κατακτητών της Κύπρου - από Φαραώ Τούθμωσι Γ', 3.500 χρόνια πριν, μέχρι και τους δύο σύγχρονους, αμερικανο-αγγλοκίνητους «Αττίλες», αποκαλύπτει, με στοιχεία και συγκλονιστικές μαρτυρίες -μαρτυρίες μετάνοιας- αρκετών «βετεράνων» της εισβολής στην Κύπρο το πολλαπλό έγκλημα. Εγκλημα, όχι μόνον κατά του ελληνοκυπριακού και τουρκοκυπριακού λαού, αλλά και κατά Αλεβήδων, Κούρδων και άλλων εθνικών και θρησκευτικών «ταπεινών και καταφρονεμένων» της Τουρκίας, οι οποίοι εξαπατημένοι από το «σοσιαλιστή» Ετζεβίτ, χρησιμοποιήθηκαν στο έγκλημα κατά της Κύπρου.
Σχόλιο "Πιπεριάς": Αφού η "νέα τάξη πραγμάτων" στη Κύπρο θέλει να κάνει την παιδεία πιο "ανοιχτή" γιατί δεν τολμά να εισαγάγει το βιβλίο του Αλάσορ στα Λύκεια της χώρας; Δεν μας λένε ότι τα νέα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν όλη την αλήθεια; Θα τολμήσει λοιπόν ο υπουργός παιδείας της Κύπρου; ή "εγκλήματα" στη Κύπρο έκαναν μόνο οι Ελληνες;
10 comments:
Αγαπητέ ΚοκκινοΠίπερε,
Η προηγούμενη ανάρτηση σου (που αποτελούσε αναδημοσίευση άρθρου του Μέγα Λάζαρου Μαύρου από τη στήλη του στην εφημερίδα “Σημερινή”, είχε τον τίτλο “Πολιτικοί εν... αγνοία” (τον ίδιο με το τίτλο του άρθρου), αλλά με λύπη παρατηρώ (και μετά συγχωρήσεως που το λεω έτσι κοφτά και ξεκάθαρα), ότι για πολλά ζητήματα (αναφορικά με τα της Κύπρου) τελείς «εν αγνοία» και εξακολουθείς να τρέχεις να υιοθετείς μονοδιάστατες απόψεις (όπως τις θέσεις διαφορών εθνικιστών για το πως προωθεί – το Υπουργείο Παιδείας της Κύπρου - αλλαγές στην Παιδεία – και στη συγγραφή της Ιστορίας)!
Αυτά για το “Σχόλιο Πιπεριάς”.
Αναφορικά με το περιεχόμενο του κειμένου της ανάρτησης και πιο συγκεκριμένα την περιγραφή της εκτέλεσης των ελληνοκυπρίων από τους τούρκους στρατιώτες, να πω ότι τούτο το διάβασα (κάπου) και πριν καιρό ... Όπως τότε έτσι και τώρα ένοιωσα την ίδια φρίκη και αποτροπιασμό όπως και ένα ανακάτωμα στο στομάχι! Όχι γιατί τα θύματα (οι δολοφονηθέντες) ήταν ελληνοκύπριοι και οι θύτες (οι εκτελεστές) τούρκοι, αλλά γιατί το συγκεκριμένο απόσπασμα απεικονίζει πολύ παραστατικά το απάνθρωπο πρόσωπο και τις φρικαλεότητες γενικά όλων των πολέμων. Και δεν βλέπω το λόγο να μη λέγονται στους μαθητές αυτά τα περιστατικά, αν θέλουμε να δημιουργήσουμε σ’ αυτά αντιπολεμικά αισθήματα και ειρηνιστική κουλτούρα! Αλλά υπάρχουν κι αλλά βιβλία σχετικά με το θέμα τέτοιων ωμοτήτων, που διέπραξαν οι εθνικιστές κι άλλοι πορωμένοι και από τις δύο κοινότητες στην Κύπρο. Πολλά τέτοια περιστατικά περιγράφονται στο βιβλίο “Τα στρείδια που έχασαν τα μαργαριτάρια τους”, της τουρκοκύπριας Sevgül Uludağ, έκδοση του ΙΚΜΕ (Ιδρύματος Κοινωνικοπολιτικών Μελετών). Εκεί καταγράφονται ιστορίες για τους αγνοούμενους, τις δολοφονίες αμάχων και τους μαζικούς τάφους και από τις δύο κοινότητες της Κύπρου.
Επίσης ένα άλλο ενδιαφέρον βιβλίο (λογοτεχνικό και βιογραφικό) είναι κάποιο που διάβασα πριν μερικά χρόνια (δεν θυμάμαι τον τίτλο – αλλά θα ψάξω να το βρω) γραμμένο από ένα Τούρκο, στέλεχος της τουρκικής Αριστεράς μετά – δεν θυμάμαι τ’ όνομα - που υπηρέτησε ως αξιωματικός στην Κύπρο κατά την τούρκικη εισβολή. (Είχε γλιτώσει τότε κι ένα νεαρό ελληνοκύπριο από την εκτέλεση, με τον οποίο μάλιστα συναντήθηκε πριν μερικά χρόνια). Ο τούρκος αυτός επέστρεψε (εθελοντικά) στην Τουρκία από την εξορία (νομίζω ζούσε στην Γαλλία) πριν κάποια χρόνια γνωρίζοντας ότι θα συλλαμβανόταν και θα δικαζόταν, όπως κι έγινε μόλις κατέβηκε από το αεροπλάνο. (Δεν θυμάμαι τι απέγινε τελικά).
Anef_Oriwn
Σάββατο 25/10/2008 – 8:10 μ.μ.
Αγαπητέ Anef_Oriwn,
Ειλικρινά έχω βαρεθεί κάθε φορά που δημοσιεύω ένα κείμενο που δεν συνάδει με την ομοσπονδιακή λογική (σου) να υποστηρίζεις ότι έχω άγνοια. Ε λοιπόν σε πληροφορώ ότι μόνο άγνοια δεν έχω. Παρακολουθώ το Κυπριακό σχεδόν καθημερινά τα τελευταία 20 χρόνια. Κάθε μέρα διαβάζω δυο και τρεις κυπριακές εφημερίδες (Φλελεύθερο, Χαραυγή, Σημερινή). Εχω επισκεφτεί αρκετές φορές το νησί. Εχω διαβάσει δεκάδες βιβλία, όχι μόνο "απορριπτικά". Το αντίθετο θα έλεγα. Εχω διαβάσει όλα του Δρουσιώτη. Αλλά και Ψυρούκη. Ακόμα και βιβλία του Σπύρου Παπαγεωργίου. Και εκδόσεις του ΑΚΕΛ, της ΕΔΕΚ. Εχω μελετήσει τον αγώνα της ΕΟΚΑ ακόμα και μέσα από αγγλικές εκδόσεις. Ξέρω σχεδόν τα πάντα για τη δράση του Γρίβα από την Κατοχή μέχρι το θάνατό του. Να ξέρεις λοιπόν ότι είμαι αρκετά καλά ενημερωμένος.
Την απορριπτική άποψη την διαμόρφωσα μέσα από πολύ σκέψη, συηζτήσεις, αναζήτηση και κυρίως πολύ διάβασμα. Δεν είμαι εθνικιστής, αλλά δεν είμαι και κοσμοπολίτης. Εχω μια συγκεκριμένη θεώρηση για το έθνος, την πατρίδα. Αγαπώ ιδιαίτερα τη Κύπρο, την πονάω. Τόπος ηρώων, αλλά και απατεώνων. Κλασσική ελληνική γη. Γι' αυτό όταν την επόμενη φορά θέλεις να γράψεις ότι τελώ εν αγνοία σε παρακαλώ να το σκεφτείς.
Τώρα στην ουσία. Ο Λάζαρος Μαύρος έγραψε για τον Ταλάτ αυτά που είπε ο ίδιος στην Ζαμάν. Που είναι το πρόβλημα; Μου φαίνεται ότι παραχαϊδεύεις τον Ταλάτ. Αν ήταν μέλος της ΤΜΤ είναι ένας φασίστας και ο Χριστόφιας πρέπει να πάρει θέση.
Τώρα για το βιβλίο δεν είναι ανάγκη να μου γράφεις ότι εγκλήματα έκαναν και από τις δυο κοινότητες. Το ξέρω. Το πρόβλημα είναι ότι μια μερίδα ελληνοκυπρίων "βλέπουν" μόνο τα ελληνικά εγκλήματα. Νισάφι! Το έχω ξαναγράψει. Στη Κύπρο κατοικούν Ελληνες (που ήταν πλειοψηφία κάποτε) και Τούρκοι (που ήταν μειοψηφία...) και Μαρωνίτες και λατίνοι.
Η λεγόμενη "νεοκυπριακή" ιδεολογία "πέθανε" πριν καλά - καλά σταθεί στα (πήλινα) πόδια της. Είναι δικαιώμα σου να μην θεωρείς τον εαυτό σου Ελληνα. Αλλά τι είσαι; Τι γλώσσα μιλάς, τι έθιμα ακολουθείς, τι παιδεία έχεις; Αλλά αυτό δεν αλλάζει ούτε το παρελθόν, πούτε το παρών, πολύ περισσότερο το μέλλον.Γιατί πολύ απλά όσο θα υπάρχουν κάποιοι που θα λένε είαμστε "μόνο" Κύπριοι, άλλο τόσο θα υπάρχουν κάποιοι που θα λένε είμαστε "μόνο" Ελληνες!
Μάκης
Κόκκινη Πιπεριά!
άνευ, το "Κύπριος" είναι απλώς γεωγραφικός όρος. Τίποτε άλλο.
Το μοναδικό πράγμα που είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ Κυπριακό είναι το Κυπριακό γαιδούρι !
Πάρε και κάτι να διαβάσεις:
"If the Party could thrust its hand into the past and say this or that even, it never happened—that, surely, was more terrifying than mere torture and death... And if all others accepted the lie which the Party imposed—if all records told the same tale—then the lie passed into history and became truth. 'Who controls the past' ran the Party slogan, 'controls the future: who controls the present controls the past."
George Orwell, 1984, Book 1, Chapter 3.
Ως προχθές είσασταν cheerleaders του Τσαουσέσκου, του Χότζα, του Τίτο κλπ. ενώ η ηγεσία σας ήταν τα έμμισθα στρατιωτάκια των δικτατωρικών καθεστώτων του ανατολικού μπλοκ.
Με γειά σας η αναθεώρηση των βιβλίων ιστορίας του Υπουργείου Αλήθειας. Τα βιβλία μπορείτε να τα αλλάξετε, αλλά την ιστορία ΟΧΙ. Έτσι για να σπάσετε.
Πιπεριά, μην μασάς με τα γιουσουφάκια της αμερικάνικης πρεσβείας.
Οι Ρόνιν στην παλιά Ιαπωνία ήταν στρατιώτες που γύρναγαν μόνοι όταν οι αφέντες τους σκοτώνονταν, ψάχνοντας για καινούργιους αφέντες. Οι αφέντες του ανατολικού μπλοκ κατέρρευσαν, τώρα αυτοί βρήκαν άλλους αφέντες.
Αγαπητέ Μάκη ΚοκκινοΠίπερε,
Δέχομαι ότι τις (απορριπτικές και αντιομοσπονδιακές) θέσεις και απόψεις σου για το κυπριακό (αλλά και γενικότερα την κοσμοθεώρηση σου και τις θέσεις σου για άλλα ζητήματα όπως για την Αριστερά) τις διαμόρφωσες “… μέσα από πολύ σκέψη, συζητήσεις, αναζήτηση και κυρίως πολύ διάβασμα ...”. Απόλυτα σεβαστό και κατανοητό αυτό. Άραγε όμως (διερωτούμαι κι εγώ, ένας απλός μηχανικός) γιατί κάτι ανάλογο μα μην μπορεί να συμβαίνει και με πολλούς από ‘μας που βρισκόμαστε στην αντίπερα με σένα όχθη (δηλ. να έχουμε διαμορφώσει τις θέσεις μας τόσο μέσα από συστηματική μελέτη όσο και μέσα από τα βιώματα μας, καθώς ζούμε σ’ αυτόν τον τόπο, “… τόπο ηρώων, αλλά και απατεώνων ...”); Πέραν τούτου γιατί στον όρο «εθνικιστής» αντιπαρατάσσεις τον όρο «κοσμοπολίτης» και όχι το «διεθνιστής»;
Όταν στο προηγούμενο σχόλιο μου, μίλησα για «άγνοια» σου πιο πολύ εννοούσα το μονοδιάστατο τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις το κυπριακό (πιο πολύ συναισθηματικά παρά λαμβάνοντας υπ’ όψη τις δεδομένες για κάθε εποχή συνθήκες – οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές – μέσα στις οποίες δημιουργούνται ή/και εξελίσσονται διάφορα ιστορικά γεγονότα και καταστάσεις.
Π.χ. και όπως έχω ήδη πει και σε σχόλιο μου στο προηγούμενο post δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τον κυρίαρχο ρόλο που έπαιξε η φασιστική ΤΜΤ τρομοκρατώντας ή εξασκώντας ψυχολογική πίεση στους τουρκοκύπριους (στους θύλακες που δημιουργήθηκαν μετά το 1963-64) για συμμετοχή τους σε παραστρατιωτικές ομάδες (έστω κι αν πολλοί απ’ αυτούς ήταν αριστεροί, είχαν καλές σχέσεις με τους ελληνοκύπριους ή ήταν ακόμα μέλη του ΑΚΕΛ και της ΠΕΟ – Αριστερή συνδικαλιστική οργάνωση).
Παρεμπιπτόντως στη προηγούμενη παρέμβαση μου ούτε αναφορά, ούτε καν νύξη έκανα για την «ομοσπονδία» (μόνο για βιβλία μίλησα), αλλά ούτε και μίλησα για «κύπριους» και «έλληνες» ή απέρριψα την ελληνική πολιτισμική μου ταυτότητα και διερωτούμαι από που πιάστηκες και έγραψες ότι έγραψες. Κεκτημένη συνήθεια μήπως ή γιατί όπως λες (γενικώς) έχεις βαρεθεί γιατί όπως φαίνεται διασαλεύω την ηρεμία του blog σου;
Ακόμα να πω ότι ούτε χαϊδεύω, αλλά ούτε και παραχαϊδεύω τον Ταλάτ (αντίθετα πιστεύω ότι η εξουσία έχει αλλοτριώσει τις πάλαι ποτέ αριστερές του θέσεις), αλλά δεν είναι στο χέρι μας να τον παραμερίσουμε ή να τον παρακάμψουμε (εκλεγμένος ηγέτης είναι), άσε που άλλες πολιτικές καταστάσεις μπορεί να αποδειχτούν πολύ χειρότερες. Και όταν (είτε σωστά είτε λανθασμένα) συνομιλείς με κάποιο δεν τονίζεις αλλά ούτε και αναδεικνύεις τυχόν αρνητικές του συμπεριφορές στο παρελθόν (στοιχειώδης διπλωματία είν’ αυτή). Γιατί πέραν από την τυχόν (επιλήψιμη) συμμετοχή του Ταλάτ στην ΤΜΤ, υπάρχει και σωρεία κοινών ανακοινώσεων του ΑΚΕΛ και του ÇTP (του κόμματος του Ταλάτ) αναφορικά με το κυπριακό, τις οποίες ο Ταλάτ τις έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του.
Τέλος όπως πιθανόν να υπάρχει “… μια μερίδα ελληνοκυπρίων [που]"βλέπουν" μόνο τα ελληνικά εγκλήματα ...”, αναλόγως υπάρχει και μια μερίδα ελληνοκυπρίων (των διαχρονικά ευρισκομένων και βολεμένων στα ανώτερα δώματα της εξουσίας) που καθιέρωσαν με τον τρόπο συνέγραψαν και συνέρραψαν την Ιστορία ότι υπήρξαν ΜΟΝΟ τουρκικά εγκλήματα (και το πραξικόπημα λόγου χάριν να πούμεν, το ‘κανα εξωγήινοι). Οι αμφισβήτηση αυτών των “αξιωμάτων”(της Δεξιάς) έφεραν τριγμούς! Και είν’ αυτά που δεν μπορείς να δεις αγαπητέ ΚοκκινοΠίπερε, όχι γιατί εκτιμάς τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ που έδωσαν τη ζωή τους για τα ιδανικά τους αλλά ίσως γιατί μ’ αυτό έχεις εγκλωβιστεί και στη (διαχρονική) αντιαριστερή κι αντιΑΚΕΛική ρητορική πολλών που το παίζουν σουπερ-πατριώτες (όνομα και μη χωριό).
Anef_Oriwn
Κυριακή 26/10/2008 – 3:57 μ.μ.
@ Anonymous,
(γνωστέ και ως Τζερόνυμο εκ Καναδά και Νικολο Σάκκο – ελληνοπρεπέστατα nicknames, που χρησιμοποιείς στις παρεμβάσεις σου στο blog “… ες γην εναλίαν Κύπρον …”) ...
Αυτά που γράφεις για cheerleaders και για γιουσουφάκια, μας τα ‘χεις ξαναπεί (και όχι μόνο μια φορά) ... Άλλαξε λοιπόν τροπάρι και μην παπαγαλίζεις μηχανικά και σαν ξεκούρδιστο γραμμόφωνο στερεότυπα άλλων εποχών. Καλό είναι να ενημερώνεσαι για κάποια στοιχειώδη πράματα όπως για το γεγονός ότι οι σχέσεις του ΑΚΕΛ με τους “… Τσαουσέσκου, Χότζα, Τίτο …”, που κάπου αναφέρεις ουδέποτε υπήρξαν αρμονικές!
Πέραν τούτου, παραίνεση μου είναι αυτά που μας κανείς quote, καλό είναι να μας τα παρουσιάζεις στα ελληνικά, γιατί μπορεί να μην γνωρίζουμε και τόσο καλά αγγλικά (αν είναι και στα ρωσικά ακόμα καλύτερα).
Το «κύπριος» πέραν από γεωγραφικός όρος είναι και πολιτικός ή/και πολιτειακός που καθιερώθηκε με την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Όσο γι’ αυτό λαλείς για το κυπριακό γαϊδούρι “… Το μοναδικό πράγμα που είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ Κυπριακό είναι το Κυπριακό γαιδούρι …” , είναι κάτι που είπε ο Ντενκτάς. Να υποθέσω ότι υιοθετείς τις θέσεις του;
Anef_Oriwn
Κυριακή 26/10/2008 – 4:18 μ.μ.
Anef_Oriwn πιάστηκα και έγραψα για ομοσπονδία, για Ελληνες και Κύπριους γιατί όπως σου είπα έχω βαρεθεί να ακούω ότι έχουμε άγνοια όσιι δεν είμαστε υπερ της ομοσπονδιακής λύσης.
Οσο για αυτό που έγραψες: "έραν τούτου γιατί στον όρο «εθνικιστής» αντιπαρατάσσεις τον όρο «κοσμοπολίτης» και όχι το «διεθνιστής»;", η απάντηση είναι εύκολη. Στη σηεμρινή αριστερά έχει επικρατήσει ο κοσμοπολιτισμός. Διεθνιστής είναι κάποιος που παλεύει για τα δικαιώματα όλων των λαών. εσύ ας πούμε θα πήγαινες σε μια διαδήλωση για τα δικαιώματα των Ελλήνων στην Αλβανία; Αντίθετα με ευκολία πας (και καλά κάνεις...) για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, των Κούρδων ή των Ζαπατίστας. Επίσης αυτά που υποστηρίζεις εσύ για τη Κύπρο τα υποστηρίζει και ο Αναστασιάδης του ΔΗΣΥ, ο Γιωργάκης του Πασοκ και πάει λεγοντας. Είναι και αυτοί διεθνιστές;
και κάτι τελευταίο. Δεν έχω καίμα αντιακελική ρητορική. Κρίνω απόψεις. και με τις θέσεις του ακελ δεν συμφωνώ. Είναι τόσο απλό.
Υπέγραψε το κείμενο με... Πανιώνιο τρόπο!
Μάκης
ΚοκκινοΠίπερε (ή αλλιώς Bluerednews),
Λυπάμαι που το λεω (μέσα στο σπίτι – blog - σου μάλιστα), αλλά έχω την άποψη ότι η πιο πάνω προσέγγιση σου (περί διεθνισμού αλλά και για τα διάφορα κινήματα) είναι καθ’ όλα ισοπεδωτική και καθόλου διαλεκτική! (Διερωτούμαι μάλιστα αν ως αριστερός ή αριστερίζων, χρησιμοποιείς έστω και στοιχειώδεις μαρξιστικές γνώσεις στις εκτιμήσεις και αναλύσεις σου για διάφορα γεγονότα. Εξισώνεις (στα πεταχτά και με μια μονοκοντυλιά) ανόμοια (και διαφορετικά μεταξύ του) κινήματα και καταστάσεις (Έλληνες της Αλβανίας – άλλοι τους καλούν ακόμα και Βορειοηπειρώτες – Κούρδοι, Παλαιστίνιοι, Ζαπατίστας).
Παράλληλα θεωρείς, υπονοείς και υποβάλλεις ότι είναι (κολάσιμο) αμάρτημα η πιθανή στήριξη κάποιας συγκεκριμένης πολιτικής ενός αριστερού σχηματισμού από ένα αντίπαλο (δεξιό) πολιτικό σχηματισμό (που το κάνει φυσικά για τους δικούς του λόγους). Τέτοιες στηρίξεις πρέπει να αναθεματίζονται αντι να αξιοποιούνται για την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής “εθνικής” ενότητας; (Προσωπικά έχω μια διαφορετική άποψη για την λεγόμενη “εθνική” ενότητα, αλλά θα ήθελ πρώτα ν’ ακούσω ποια είναι αυτά “… που υποστηρίζω εγώ για τη Κύπρο [και] τα [οποία] υποστηρίζει και ο Αναστασιάδης του ΔΗΣΥ, ο Γιωργάκης του Πασοκ και πάει λεγοντας ...”).
Μ’ όλο το σεβασμό (που λαλεί τζι’ ο Πρόεδρος Χριστόφιας), αντιφατικά τα όσα κατά καιρούς μας λαλείς, αγαπητέ ΚοκκινοΠίπερε και ασαφείς και οι επεξηγήσεις σου για τον διεθνισμό και τον κοσμοπολιτισμό ... Κοσμοπολιτισμός μήπως αποτελεί την προσέγγιση να θεωρούμε τους εαυτούς μας πολίτες του κόσμου - με την έννοια «πάσα γης τάφος» - πέραν από εθνικές κι άλλες ιδιαιτερότητες;
Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να πάω σε κάποια εκδήλωση για στήριξη των δικαιωμάτων άλλων λαών, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων στην Αλβανία, φτάνει αυτές οι εκδηλώσεις να μην οργανώνονται από εθνικιστικές ακροδεξιές οργανώσεις ή να δίνεται σ’ αυτές εθνικιστική χροιά και να παίρνουν ένα χαρακτήρα εθνικής αντιπαλότητας με το λαό της εμπλεκόμενης “αντίπαλης” χώρας (Αλβανίας, Τουρκίας, Ισραήλ).
Anef_Oriwn
Κυριακή 26/10/2008 – 9:38 μ.μ.
Anef_oriwn εγώ δεν είμαι υπερ κάποιας εθνικής ενότητας. Οσο για το αν χρησιμοποιω τον μαρξισμό, θα ρωτλησω εσένα, εσύ τον χρησιμοποιείς; Ο Χριστόφιας κυβερνάει μαρξιστικά;
Επίσης ενω λες ότι δεν θα πηγαίνες σε μια εκδήλωση αν την διοργάνωναν εθνικιστές (και σωστά...), αλλά δεν έχεις πρόβλημα να συμφωνει μαζί μου η δεξιά (για δικούς της λόγους....). Αυτό δεν είναι αντίφαση;
Δεν υπάρχει καμία ασάφεια στις απόψεις μου. Είναι απόψεις που έχουν καταγράψει εδώ και χρόνια πολλοί διανοούμενοι. Πολύ απλά έχω ξεπεράσει ιδεολογήματα και αγκυλώσεις. Οσο για τον κοσμοπολιτισμό. Είναι δυνατόν να συμφωνούν ο Χριστόφιας, ο Αναστασιάδης, ο Γιωργάκης, ο Αλαβάνος, οι Αγγλοι, οι Αμερικάνοι και να έχουν όλοι δίκιο; Μπορούν αν είναι κοσμοπολίτες. Αν δλδ θεωρούν ότι πρέπει να... ξεμπερδεύουμε με τα "εθνικά κράτη". Είναι η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης που ουσιαστικά εισήγαγε ο Κλιντον με τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας.
Βρε Anef_oriwn μην ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια.
Οι θέσεις μου είναι ξεκάθαρες και μην προσπαθείς να σπεκουλάρεις. Δεν τσιμπάω...
Επαναλαμβάνω διεθνιστής είναι αυτός που νοιάζεται για τους αγωνιζόμενους λαούς όλου του κόσμου. Κοσμοπολίτης αυτός που "πολεμάει" δήθεν τον εθνικισμό, αλλά ουσιαστικά εξυπηρετεί τους ισχυρούς.
Το ερώτημα πως είναι δυνατόν να στηρίζουν τον Χριστόφια η κυβέρνηση του Μπους και οι Αγγλοι μάλλον δεν θα το απαντήσεις; Πόσο αριστερή ή μαρξιστική είναι αυτή η στήριξη; ή μήπως είναι άλλος ο πρέοδρος Χριστόφιας και άλλος ο Χριστόφιας του Ακελ;
Μάκης
Διερωτηθήκατε ποτέ γιατί οι Έλληνες της Κύπρου δεν εκδηλώθηκαν ποτέ βίαια εναντίον των Λατίνων, των Αρμενίων, των Φιλιππινέζων, των Μαρωνιτών, των Πακιστανών και τόσων άλλων.
Διερωτηθήκατε γιατί δεν είχαν ποτέ διαφορές αναμεταξύ τους.
Διερωτηθήκατε γιατί έχουμε μίσος εναντίον των Τούρκων της Κύπρου;
Διερωτηθήκατε γιατί τόσα και τόσα χωριά στην Κύπρο έχουν ελληνικότατα ονόματα;
Άγιος Γεώργιος, Άγιος Ανδρόνικος, Πλατάνι, Άγιος Συμεών, Γαληνόπορνη, Άγιος Νικόλαος, Φασούλα, Κοφίνου και τόσα άλλα. Πως γίνεται ένα χωριό με ελληνικό όνομα να κατοικείται από Τούρκους;
Είναι κρίμα να μην γνωρίζετε αγαπητέ “Άνευ Ορίων” να κάνετε αναφορές σε γεγονότα χωρίς να αναφέρεστε και στην ιστορική τους ρίζα. Εγώ γνωρίζω προσωπικά Έλληνα Κύπριο ο οποίος προέβη σε ωμότητες. Ξέρετε γιατί το έκανε; Για τον απλούστατο λόγο. Οι Τούρκοι έσφαξαν τον πατέρα του μπροστά στα μάτια του, τον έκοβαν κομμάτια και του τον πετούσαν μπροστά στα πόδια του.
Ξέρω ότι ο ισχυρισμός ότι τα αντίποινα δεν έχουν τέλος. Ήρθαμε όμως στην αρχή του προβλήματος. Ποιοι έκαναν την αρχή και ποιοι συνεχίζουν μέχρι σήμερα να προκαλούν και να σχεδιάζουν τον αφανισμό και της δικής μου και της δικής σου οικογένειας. Την ολοκληρωτική κατάληψη της Κύπρου, την διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσα από ένα σχέδιο εμπνευσμένο και εκπονημένο από τους Άγγλους ειδικούς αποικιοκράτες, το οποίο θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε αυτό που προβάλλουν οι Άγγλοι πολιτικοί. Υποσχεθήκαμε στους Τούρκους την επιστροφή της Κύπρου και θα την επιστρέψουμε. Και αυτό θα πραγματοποιηθεί μέσα από την Ομοσπονδία. “TOP SECRET” Φανούλα Αργυρού, Τα αρχεία του Foreign Office. Επιτέλους Ξύπνα. Ποτέ δεν είναι αργά.
Post a Comment