Μερικές σκέψεις και μια δήλωση του Μιχ. Παπαγιαννάκη

Είναι γνωστό ότι τις τελευταίες μέρες τα ΑΕΙ & ΤΕΙ είναι πεδίο αντιπαραθέσων, τραμπουκισμών και επεισοδίων. Είναι επίσης γνωστό ότι ένα κομμάτι της φοιτητικής αριστεράς έχει πέσει (κατά τη γνώμη μου...) στη παγίδα της κυβέρνησης και με βιαιότητες δίνει άλλοθι στα σχέδια της. "Τρίβει τα χέρια της" η κυβέρνηση, καθώς η απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου γίνεται από αυτούς που υποτίθεται θα έπρεπε να υπερασπίζονται και να προστατεύουν. Αυτές τις "δύσκολες" μέρες για την Αριστερά έχω εκτιμήση την στάση του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, ο οποίος καταφέρνει και αρθρώνει έναν ανανεωτικό αριστερό λόγο, μακριά από λαϊκισμούς και όψιμους αριστερισμούς. Με αφορμή τα επεισόδια στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε: «… Δεν καταλαβαίνω πώς με τέτοιες δράσεις προωθείται η μεταρρύθμιση της Ανώτατης Παιδείας και Έρευνας και ιδιαίτερα η υπερεπείγουσα ανάγκη για αναβάθμιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Ο ΣΥΝ και η Νεολαία του, σε διάφορες περιστάσεις και ακόμα και μετά τα γεγονότα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, δηλώνουν ρητά ότι αγωνιζόμαστε, «αταλάντευτα και ειρηνικά», «για να δημιουργηθούν οι συνθήκες αναβάθμισης του δημόσιου πανεπιστημίου». Αναρωτιέμαι αν αυτές οι συνθήκες διαμορφώνονται σε σύγκρουση με το διδακτικό και ερευνητικό προσωπικό και χωρίς την αποδεδειγμένη μαζική συσπείρωση του φοιτητικού κινήματος. Γιατί τέτοια φαινόμενα διαπιστώσαμε δυστυχώς κατά την εξέλιξη των «γεγονότων» στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας : άσκηση βίαιου και πολύωρου «εγκλωβισμού» με κάποιες απεχθείς πλευρές, παρεμπόδιση λειτουργίας θεσμών, χειρονομίες και φραστικές επιθέσεις με ήκιστα πολιτικό περιεχόμενο. Θα επαναλάβω ότι κανένας σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα, κι ότι συχνά τα μέσα υποβαθμίζουν έως και ευτελίζουν τον προβαλλόμενο σκοπό. Και αυτό δεν πρέπει να συμβεί σήμερα που ακριβώς το δημόσιο πανεπιστήμιο υπονομεύεται και συκοφαντείται από την πλευρά της Κυβέρνησης και άλλων…ενδιαφερομένων ! Η Αριστερά, και σίγουρα ο ΣΥΝ και η Νεολαία δεν είναι απλοί θεατές των γεγονότων, γιατί τότε απλώς τα υφίσταται και ως προς την φυσιογνωμία της που αλλοιώνεται και ως προς τις εναλλακτικές προτάσεις της των οποίων η αξιοπιστία τείνει να μειωθεί. Οφείλει να εντείνει τις πολιτικές πρωτοβουλίας και παρεμβάσεις που θα την διαχωρίσουν από στρεψόδικες και υποκριτικές πρακτικές, και από τις συνεπακόλουθες αδιέξοδες «στρατηγικές» και προοπτικές που έτσι υπηρετούνται…". Πόσο δίκιο έχει...