Η Ελλάδα γύρισε σελίδα (και εγώ γύρισα σπίτι)

Είναι ωραίο να γυρίζεις σπίτι! Μια μικρή περιπέτεια υγείας με "κράτησε" λίγες μέρες μακριά, αλλά να που είμαι πάλι εδώ. Μέσα στην μικρή ταλαιπωρία έζησα την επιτυχία του Βουκουρεστίου. Γιατί ήταν τεράστια εθνική επιτυχία να τρίψεις στα μούτρα του Μπους(τη) και τους ποντικούρη Γκρούεφσκι ένα περιποιημένο βέτο. Η παραμονή στο νοσοκομείο μου έδωσε τη δυνατότητα να διαβάσω (δεν είχα τι άλλο να κάνω...) με προσοχή τις εφημερίδες του προηγούμενου διαστήματος και ιδιαίτερα τις κυριακάτικες. Η Καθημερινή της Κυριακής ήταν εξαιρετική και όσοι δεν την πήρατε χάσατε. Μπορείτε βέβαια να ανατρέξετε το σάιτ της εφημερίδας και να διαβάσετε τα εξαιρετικά κείμενα. Πολύ καλή είναι και η ΡΗΞΗ που κυκλοφορεί από την οποία αναδημοσιεύω το πρωτοσέλιδο άρθρο του Γιώργου Καραμπελιά.

Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα

"Το βέτο του Βουκουρεστίου είναι πλέον γεγονός. Η Ελλάδα άλλαξε σελίδα.

Όπως τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, σηματοδότησαν την επανεθνικοποίηση της πολιτικής και ιδεολογικής συζήτησης, την επαναφορά της εθνικής ταυτότητας στο κέντρο, έτσι και σήμερα, μέσα από μια ιδιότυπη πανουργία της Ιστορίας, τα Σκόπια αποτέλεσαν τον πυροδότη για μια νέα φάση στην ελληνική πολιτική ζωή: Η Ελλάδα ήρθε σε μετωπική αντιπαράθεση όχι με τα Σκόπια, αλλά με τις ΗΠΑ, που ανοικτά, απροκάλυπτα, σκανδαλωδώς, θέλησαν να επιβάλουν την είσοδο στο ΝΑΤΟ του προστατευόμενού τους και την ταπείνωση της Ελλάδας. Και οι ΗΠΑ ηττήθηκαν.

Έτσι, το ελληνικό πολιτικό σύστημα, που βρίθει από πράκτορες και οσφυοκάμπτες, μπήκε για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια σε τροχιά απομάκρυνσης και σχετικής αυτονόμησης από τις ΗΠΑ, ενώ ενισχύθηκε η εθνική αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση, προς μεγάλη θλίψη των εθνομηδενιστών. Πέρυσι δόθηκε μια μεγάλη ιδεολογική μάχη, η μάχη για το βιβλίο της Ιστορίας, και κερδήθηκε. Φέτος δόθηκε μια μεγάλη πολιτική μάχη, με τις ίδιες τις ΗΠΑ, και στην πρώτη φάση η έκβαση υπήρξε θετική. Στην Κύπρο χάσαμε τον Παπαδόπουλο, αλλά στην Ελλάδα κερδίσαμε έναν επί πλέον βαθμό αυτονόμησης από τις βουλές των Αμερικανών.

Και απεδείχθη πως, όποιος αντιστέκεται από θέσεις που μπορούν να κερδίσουν την ευρύτερη εθνική και διεθνή συναίνεση, αυτός μπορεί να κερδίσει και συμμάχους. Έτσι, η Ελλάδα όχι μόνον ύψωσε το ανάστημά της απέναντι στις ιταμές προκλήσεις των Αμερικανών, αλλά και συνέβαλε ουσιαστικά στη διαδικασία αυτονόμησης της Ευρώπης από την Αμερική.

Γιατί αναφερόμαστε σε πανουργία της Ιστορίας; Διότι ο αγώνας που δόθηκε τα προηγούμενα χρόνια για την υπεράσπιση της ταυτότητάς μας υποχρέωσε και τους πλέον αμερικανόδουλους και εθνομηδενιστές πολιτικούς και δημοσιογράφους να μετακινηθούν, μέσα σε πέντε μήνες, από μια θέση ολοκληρωτικής υποταγής στους Αμερικανούς, σε μια θέση έστω και αθέλητης αντιπαράθεσης. Ποιος θα φανταζόταν την Ντόρα, τον Γιωργάκη ή τον Παπαχελά να αντιστέκονται στη βούληση των Αμερικανών; Και όμως έγινε! Και ας θυμηθούμε πως, άλλοτε, οι τουρκολάτρες Φαναριώτες συντάχθηκαν με τον ελληνικό λαό στην Επανάσταση και ο Μεταξάς είπε το Όχι στους ιδεολογικούς φίλους του.

Στο εξής, η πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα θα διεξάγεται κάτω από νέους όρους, κάτω από το φως του Βέτο στον Αμερικανό καουμπόη.

Σήμερα, τέλος, είναι καιρός να προσμετρήσουν όλοι οι εθνομηδενιστές και οι μεμψίμοιροι πως οι αγώνες μας, αγώνες δεκαετιών, για τα εθνικά μας δίκαια, βρίσκουν μια πρώτη δικαίωση, παρά τις συκοφαντίες και τους κάθε είδους αποκλεισμούς. Γιατί γνωρίζουν στο βάθος πως οι μικρές πατριωτικές δυνάμεις είναι αυτές που αποτέλεσαν τη μαγιά με την οποία ενεργοποιήθηκε η συντριπτική λαϊκή πλειοψηφία, που υποχρέωσε τις ξεπεσμένες ελίτ να ακολουθήσουν τη φωνή του λαού.

Και πλέον ο επόμενος στόχος είναι ένα άλλο βέτο, το βέτο στην ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Γιώργος Καραμπελιάς"