ΥΓΙΕΙΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΡΟΦΕΣ ΑΝΤΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΦΑΓΙΑΣ

Του Γιάννη Σχίζα

"Δημοκρατία της Μακεδονίας" ονοματίζουν τη γειτονική χώρα αρκετές δεκάδες επώνυμοι της αριστεράς, εντός ή πέριξ του ΣΥΡΙΖΑ, σε διακήρυξη που δημοσιεύθηκε στις εφημερίδες "Αυγή" και "Εποχή" της 16.3.2008 υπό τον τίτλο: "Όχι στον εθνικισμό και στις συναινέσεις που τον συντηρούν". Στο πλαίσιο ενός συστηματικού εθνικού αυτομαστιγώματος - επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής, ελληνικής επιχειρηματικής διείσδυσης στα Βαλκάνια κ.λπ. - οι υπογράφοντες δίνουν ένα στίγμα ελευθεριότητας όσον αφορά τη χρήση ιστορικών τίτλων. Και όμως, στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, πολλοί από αυτούς θα πρέπει να είχαν εμπλακεί σε "ονοματολογικούς καυγάδες" κάποιας κλίμακας. Θα πρέπει να είχαν συγκρουσθεί, περισσότερο ή λιγότερο, γύρω από σημειολογικά προβλήματα συνδεόμενα με όρους όπως "ΚΚΕεξ", "ΚΚΕεσωτ", "ψευτοΚΚΕ" κ.λπ.

Μας νουθετούν λοιπόν να αναλογιστούμε τα ελληνικά σφάλματα και τον δικό μας σωβινισμό. Να αποτάξουμε τον "αντιαμερικανισμό που δεν εξηγεί τίποτε", να προτιμήσουμε υγιείς διεθνιστικές τροφές αντί της "σκοπιανοφαγίας". Εναλλακτικά, όμως, αυτοί που κατά πάσα πιθανότητα εκφωνούσαν ή σιγοντάριζαν το σύνθημα "Αμερικάνοι φονιάδες των λαών", επιστρέφουν στις παλαιοκομμουνιστικές ρίζες και εμφανίζουν τον Νατοϊκό Μπάτμαν ως την ενσάρκωση και ολική πηγή του κακού. Και αφού "ένας είναι ο εχθρός - ο ιμπεριαλισμός", δεν έχουν να πουν τίποτε για τους μικρομεσαίους ιμπεριαλισμούς που φύονται στην περιοχή μας. Δεν έχουν να κάνουν κανένα σχόλιο για το επεκτατικό "γενετικό πρόγραμμα" του γειτονικού κράτους. Δεν έχουν "προσέξει" αυτό το ευδιάκριτο και αυτονόητο που, μεταξύ άλλων, πρόσεξε πρόσφατα και η Αλέκα Παπαρήγα - δηλαδή την κραυγαλέα θρασύτητα μιας μικρής χώρας, πληθυσμιακά υποθηκευμένης και απειλούμενης με διάσπαση, η οποία προφανέστατα βασίζεται σε ξένες πλάτες και στο ρολάκι του μπράβου σε πολεμική διαθεσιμότητα. Και η οποία μπορεί στο μέλλον, σε έναν άλλο συσχετισμό δυνάμεων, να εξελιχθεί σε απειλή για τη χώρα μας - όπως διαπίστωνε πολύ σωστά ακόμη και ένας κοινός νους, που τύχαινε να είναι αρχηγός της "επάρατης" και να ακούει στο όνομα Κ. Καραμανλής ( ο πρεσβύτερος)...

Οι "λεγάμενοι", δεν είδαν την καταπάτηση των διεθνών συμφωνιών στην περίπτωση του Κοσόβου. Δεν είδαν την ευρωπαϊκή ρουφιανιά εις βάρος της Σερβίας, ούτε τις αλβανικές και αμερικανικές σημαίες που ανέμιζαν μαζί, δηλώνοντας τη γλοιώδη ευγνωμοσύνη των μεν και την απροκάλυπτη εισβολή των δε στις διαβαλκανικές σχέσεις. Ο πολιτικός στραβισμός τους βολεύεται με το φούσκωμα πολιτικών σκιάχτρων, όπως της περίφημης τρόικας "Άνθιμου - Καρατζαφέρη - Ψωμιάδη", με το να κάνουν το "τόσο" κάποιων "ΤΟΣΟ", και αντιστρόφως. Και χρησιμοποιούν ασύστολα το εθνικιστικό κιτς (βλέπε εφημ. "Αυγή", 16.3.2008, φωτογραφία σελ. 49) για να ναρκοθετήσουν το ευρύτερο πατριωτικό συναίσθημα. Για να δημιουργήσουν - στη θέση των επιχειρημάτων - μια Παβλωφικού τύπου απώθηση έναντι των ανθρώπων με εθνικές ευαισθησίες, που επιμένουν αντίθετα στο ρεύμα.

Οι ειρηνόφιλοι αυτής της "κακιάς ώρας" -δηλαδή της "ώρας" των συνοριακών αμφισβητήσεων- θάπρεπε να μπουν σε σκέψεις για την περίεργη συμπόρευσή τους με τις πλέον πατενταρισμένες δυνάμεις της Νέας Τάξης: Τις δυνάμεις εκείνες που ακριβώς τις ώρες των μεγάλων κρίσεων μηχανεύονται ανατροπές και διεισδύσεις και αλλαγές συσχετισμών - σε τοπικές και διεθνείς κλίμακες. Που σαν τον διάολο, όταν δεν έχουν μπίζνες να κάνουν, μπορούν να επιδίδονται ακόμη και στον βιασμό των "παιδιών" τους...

Πηγή: Εφημερίδα ΑΥΓΗ