Η νίκη δίνει νέα ώθηση στην εκστρατεία της γερουσιαστού της Νέας Υόρκης μετά την οδυνηρή ήττα της στην Αϊόβα, όπου είχε έλθει στην τρίτη θέση, εν όψει μάλιστα του αποφασιστικού τεστ της λεγόμενης «Σούπερ Τρίτης», την 5η Φεβρουαρίου, όταν θα πραγματοποιηθούν προκριματικές εκλογές σε περίπου 20 πολιτείες.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έδιναν προβάδισμα ακόμα και άνω των δέκα ποσοστιαίων μονάδων στον Μπάρακ Ομπάμα. Αποφασιστικός παράγοντας στην ανατροπή των προγνωστικών ήταν η γυναικεία ψήφος.
Τα γκάλοπ έδειχναν μάχη στήθος με στήθος σε αυτό το επίπεδο, αλλά οι γυναίκες όχι μόνο ψήφισαν κατά 13% περισσότερο την πρώην πρώτη κυρία, αλλά και προσήλθαν μαζικά στις κάλπες, ξεπερνώντας σε αριθμό τους άνδρες ψηφοφόρους.
Τι άλλαξε σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα; Πολλοί πιστεύουν ότι η Χίλαρι Κλίντον έδειξε περισσότερο ευάλωτη και ανθρώπινη, αν και οι σκεπτικιστές σημειώνουν ότι το συναισθηματικό στοιχείο που επέδειξε τις τελευταίες ημέρες μοιάζει πολύ υπολογισμένο, ιδιαίτερα μετά τη σκληρή κριτική που άσκησε στον Μπάρακ Ομπάμα.
Σε ομιλία της στο Πόρτσμουθ, απαντώντας στην ερώτηση πώς αντέχει σε μια τόσο επίπονη διαδικασία, η πρώην πρώτη κυρία χαμήλωσε τη φωνή της, συγκράτησε μερικά δάκρυα και δήλωσε: «Κάποιοι από εμάς χρειάζεται να το κάνουν ενάντια σε όλες τις δυσκολίες, επειδή νοιαζόμαστε γι΄ αυτή τη χώρα». Δεν παρέλειψε όμως να ρίξει και μια σπόντα στον μεγάλο αντίπαλό της: «Κάποιοι από εμάς είμαστε έτοιμοι και κάποιοι άλλοι όχι».
Δείτε το βίντεο
Πολιτικοί αναλυτές σημειώνουν ακόμα ότι άλλη μία καθοριστική στιγμή ήταν η τηλεοπτική αναμέτρηση των Δημοκρατικών, όπου γερουσιαστής της Νέας Υόρκης εμφανίστηκε μόνη της εναντίον μίας απροσδόκητης συμμαχίας των κύριων αντιπάλων της, του Ομπάμα και του Τζον Έντουαρντς. Εξάλλου, τα σχόλια του γερουσιαστή του Ιλινόις για το πόσο συμπαθής δείχνει η Χ.Κλίντον εκλήφθηκαν από πολλούς τουλάχιστον ως έλλειψη αβρότητας.
Παρ' όλα αυτά, περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους των Δημοκρατικών επιζητούν «αλλαγή» -σύνθημα που έχει υιοθετήσει ο Μπάρακ Ομπάμα- έναντι μόλις 20% που προσβλέπουν στην εμπειρία του υποψηφίου. Αυτό αποτελεί μειονέκτημα για την πρώην πρώτη κυρία, η οποία βρίσκεται στη δημόσια ζωή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να μπορεί να εμφανιστεί ως μεταρρυθμίστρια.
Από την άλλη πλευρά, μετά το θρίαμβο της Αϊόβα ο Ομπάμα θα πορευτεί στις επόμενες προκριματικές εκλογές, της Νεβάδα και της Νότιας Καρολίνας, με μία σημαντική ήττα, τουλάχιστον στο επίπεδο των εντυπώσεων. Ακόμη πιο ανησυχητικό για αυτόν είναι η διαρροή των νέων ψηφοφόρων: Στο Νιου Χαμσάιρ τον ψήφισαν πολύ λιγότεροι από ό,τι στην Αϊόβα, ενώ και η προσέλευση ήταν χαμηλή.
Ο πρώην γερουσιαστής της Βόρειας Καρολίνας Τζον Έντουαρντς ήλθε τρίτος, όμως δεσμεύθηκε να συνεχίσει. «Δύο εκστρατείες τελείωσαν, απομένουν 48 πολιτείες», είπε.
Στην πλευρά των Ρεπουμπλικανών, ο Τζον ΜακΚέιν πέτυχε μια απροσδόκητη νίκη επί του Μιτ Ρόμνεϊ, και ο γερουσιαστής της Αριζόνα μπορεί να ελπίζει ότι η καταδικασμένη από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές υποψηφιότητά του για το χρίσμα έχει πιθανότητες.
Πολιτικοί αναλυτές σημειώνουν ακόμα ότι άλλη μία καθοριστική στιγμή ήταν η τηλεοπτική αναμέτρηση των Δημοκρατικών, όπου γερουσιαστής της Νέας Υόρκης εμφανίστηκε μόνη της εναντίον μίας απροσδόκητης συμμαχίας των κύριων αντιπάλων της, του Ομπάμα και του Τζον Έντουαρντς. Εξάλλου, τα σχόλια του γερουσιαστή του Ιλινόις για το πόσο συμπαθής δείχνει η Χ.Κλίντον εκλήφθηκαν από πολλούς τουλάχιστον ως έλλειψη αβρότητας.
Παρ' όλα αυτά, περισσότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους των Δημοκρατικών επιζητούν «αλλαγή» -σύνθημα που έχει υιοθετήσει ο Μπάρακ Ομπάμα- έναντι μόλις 20% που προσβλέπουν στην εμπειρία του υποψηφίου. Αυτό αποτελεί μειονέκτημα για την πρώην πρώτη κυρία, η οποία βρίσκεται στη δημόσια ζωή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να μπορεί να εμφανιστεί ως μεταρρυθμίστρια.
Από την άλλη πλευρά, μετά το θρίαμβο της Αϊόβα ο Ομπάμα θα πορευτεί στις επόμενες προκριματικές εκλογές, της Νεβάδα και της Νότιας Καρολίνας, με μία σημαντική ήττα, τουλάχιστον στο επίπεδο των εντυπώσεων. Ακόμη πιο ανησυχητικό για αυτόν είναι η διαρροή των νέων ψηφοφόρων: Στο Νιου Χαμσάιρ τον ψήφισαν πολύ λιγότεροι από ό,τι στην Αϊόβα, ενώ και η προσέλευση ήταν χαμηλή.
Ο πρώην γερουσιαστής της Βόρειας Καρολίνας Τζον Έντουαρντς ήλθε τρίτος, όμως δεσμεύθηκε να συνεχίσει. «Δύο εκστρατείες τελείωσαν, απομένουν 48 πολιτείες», είπε.
Στην πλευρά των Ρεπουμπλικανών, ο Τζον ΜακΚέιν πέτυχε μια απροσδόκητη νίκη επί του Μιτ Ρόμνεϊ, και ο γερουσιαστής της Αριζόνα μπορεί να ελπίζει ότι η καταδικασμένη από τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές υποψηφιότητά του για το χρίσμα έχει πιθανότητες.
Δείτε το βίντεο
Τα αποτελέσματα των προκριματικών στο Νιου Χαμσάιρ έχουν ως εξής: Δημοκρατικοί: Χ.Κλίντον 39%, Μπ.Ομπάμα 36%, Τζ.Έντουαρντς 17%, Μπ.Ρίτσαρντσον 5%. Ρεπουμπλικάνοι: Τζ.ΜακΚέιν 37%, Μ.Ρόμνεϊ 32%, Μ.Χάκαμπι 11%, Ρ.Τζουλιάνι 9%, Ρ.Πολ 8%.
Τα αποτελέσματα των προκριματικών στο Νιου Χαμσάιρ έχουν ως εξής: Δημοκρατικοί: Χ.Κλίντον 39%, Μπ.Ομπάμα 36%, Τζ.Έντουαρντς 17%, Μπ.Ρίτσαρντσον 5%. Ρεπουμπλικάνοι: Τζ.ΜακΚέιν 37%, Μ.Ρόμνεϊ 32%, Μ.Χάκαμπι 11%, Ρ.Τζουλιάνι 9%, Ρ.Πολ 8%.
ΠΗΓΗ: Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press
21 comments:
@ “Κοκκινοπίπερο”,
Τίτλος του τελευταίου post:
“Μπάρακ χάσαμε (αλλά δεν πειράζει...)” –
Απορία ενός αδαούς: Ποιοι χάσατε;
Anef_oriwn
Τετάρτη 09/01/2007 – 5:06 μ.μ.
Οι απανταχιού οπαδοί του Μπάρακ Ομάμπα... Τελικά μερικοί δεν έχουν καθόλου χιούμορ...
@ “Κοκκινοπίπερε”,
Ποιο ήταν το χιούμορ στην προκειμένη περίπτωση; Ο εκθειασμός του Ομάμπα (επειδή είναι νέγρος);
Μια απορία Red-Pepper: Ενδιαφέροντα τα θέματα που βάζεις, όμως δεν θα ήταν προτιμότερο να επιδίωκες και τη συζήτηση τους;
Anef_oriwn
Τετάρτη 09/01/2007 –11:14 μ.μ.
Νέγρος; Οπα ρε... Ασπρε anef_oriwn... Οπα... Δεν ξέρεις ότι είναι προσβλητικό για τους μαύρους; Οσο για τη συζήτηση εδώ είμαστε...
@ “Κοκκινοπίπερε”
Μην παίζεις με τις λέξεις αλλά απάντα στο ερώτημα:
Ποιο ήταν το χιούμορ στο post; Ο εκθειασμός του Ομάμπα (επειδή είναι νέγρος, μαύρος, έγχρωμος ή αφροαμερικάνος – διάλεξε και πάρε); (Το τραγούδι του νέγρο-Τζιμ, του μαύρου του λοχία το ‘χεις ακούσει;).
Και με τις υπεκφυγές, την ειρωνεία, τα “όπα” και τα “ρε” δεν γίνεται συζήτηση. Για ψάξ’ το λιγάκι!
Anef_oriwn
Πεμπτη 10/01/2007 –8:34 μ.μ.
"Άνευ ορίων" ψυχραιμία! Ιστολόγιο είναι, το μεράκι του κάνει, δεν χρειάζονται πολλές επισημότητες! Το συγκεκριμμένο μάλιστα, αν και σε ελάχιστα συμφωνώ με τις πολιτικές (και καθόλου με τις ποδοσφαιρικές!) του απόψεις, είναι κοσμιότατο και εύστοχο. Όσο για συζήτηση ο ιστολόγος δεν μπορεί να κάνει τίποτα περισσότερο από το να δώσει τροφή. Επαφίεται σε εμάς να συμμετέχουμε.
"Κόκκινη Πιπεριά" πέραν του (ευπρόσδεκτου) χιούμορ, δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείσαι με τις προεδρικές εκλογές των Η.Π.Α. Οι πρόεδροί τους είναι αχυράνθρωποι. Την πολιτική τους καθορίζουν τα συμφέροντα, τρομερά και σκοτεινά.
Παρακαλώ να διαβιβάσετε τα συγχαρητήριά μου στο ΣΥΝ για την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου σχετικά με την αποχώρηση Κοψίδη.
Οι "ριζοσπάστες" του Τσίπρα (αυτό δεν είναι ο Καρίτζης;) αποδεικνύουν ότι τελικώς -παρά τον κοσμοπολιτισμό τους- είναι δεμένοι με τις παραδόσεις του... κινήματος.
Γιατί τι άλλο από ΠΡΑΚΤΟΡΟΛΟΓΙΑ είναι η αναφορά σε 'αποσπασμένο από την υπηρεσία του';
Άφεριμ. Και σ' ανώτερα
ΕΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΧΑΡΑΞΕ Ο ΤΣΟΛΑΚΗΣ!
Αλλά και τόσοι άλλοι πριν από αυτόν.
ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΖΕΙΣ
ΕΣΥ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΕΙΣ
@ anef_oriwn ναι μ' ανακάλυψες. Είμαι υπερ του Μπάρακ Ομάμπα. Δεν μπορώ πλέον να το κρύψω. Μάλιστα χθες πήρα και το βιβλίο του(εκδόσεις Πόλις). Είσαι ΟΚ τώρα;
@ Αριστείδη σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
πουτάνες γυναίκες...
Αριστείδη (Δίκαιε!),
Σε σένα θα τα πω στο στυλ “για σένα τα λέω πεθερά (Αριστείδη) για να τ’ ακούει νύφη (Red-Pepper)”!
Όσοι περιπλανιόμαστε στην blogόσφαιρα και γράφουμε τα δικά μας (και τα ψηλά και τα κοντά μας) είτε ως διαχειριστές είτε ως φιλοξενούμενοι σε κάποιο blog, σίγουρα το κέφι και το μεράκι μας κάνουμε. Παράλληλα όμως από τη στιγμή που μιλάμε δημόσια είμαστε και υπό κρίση και κριτική.
Αυτό το blog βασικά αναρτά κείμενα (με αριστερή κυρίως χροιά) που δανείζεται από άλλες πηγές. Ουδέν κακό μ’ αυτή την πολιτική του διαχειριστή. Εξ άλλου αυτή η αριστερή επικάλυψη των κειμένων (έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια σε οτιδήποτε το αριστερό, εκτός των αριστερών ψαλτών) καθώς και η επιθυμία μου για πληροφόρηση (που προσφέρεται απλόχερα μέσα από τα κείμενα που δημοσιεύονται, τα οποία εγώ θα χαρακτήριζα με τη μακρόσυρτη λέξη εθνικοχριστιανικοαριστερίζοντα) είναι και οι βασικοί λόγοι που επισκέπτομαι το διαδικτυακό αυτό χώρο.
Όμως όπως έχω ξαναπεί λείπουν οι συζητήσεις και τούτο δεν είναι κάτι που “…επαφίεται σε εμάς…”. Με παρεμβάσεις μου προβοκάρω τον ιστολόγο να ανοίξουμε συζήτηση αλλά φαίνεται ότι δεν ευκαιρεί! Εξ άλλου τώρα θα είναι και απασχολημένος με το διάβασμα (και τη μελέτη) του βιβλίου του Μπάρακ Ομάμπα. Φυσικά εκεί μέσα δεν θα γράφει ότι οι πρόεδροί των Η.Π.Α είναι αχυράνθρωποι και ότι την πολιτική τους την καθορίζουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Anef_oriwn
Παρασκευή 11/1/2008 – 7:04 μ.μ.
@ anef_oriwn έχασες. Διαβάζω, αλλά όχι το βιβλίο του Ομπάμα (που ε΄χω αγοράσει όπως αναφέρω σε παραπάνω ποστ...). Αυτή τη περίοδο διαβάζω το "Ελληνες εναντίον Ελλήνων" που αναφέρεται στην ιστορία των ταγμάτω Ασφαλείας στη Θεσσαλονίκη. Εξαιρεική δουλειά του Δορδανά. Να το πάρεις. Εγώ που ασχολούμε πολύ με Κατοχή, Δεκεμβριανά, Εμφύλιο το βρίσκω εξαιρετικό. Αυτά και μάλλον αδικείς τη Πιπεριά λέγοντας ότι τα κείμενα είναι εθνικοχριστιανικοαριστερίζοντα (!!!).
Είναι απλά κείμενα ενός (αμετανόητου...) Αριστερού που δεν κρύβει ότι είναι Πατριώτης και Ορθόδοξος (μάλλον Νεοορθόδος θα έλεγα....). Αυτά και τα λέμε...
Σόρρυ Νεοορθόδοξος ήθελα να γράψω...
"Άνευ ορίων".
Αποκαλύπτομαι! (Σου βγάζω το καπέλο. Η επεξήγηση γίνεται για τρίτους που πιθανόν δεν εννόησαν, γιατί εσύ, απ' ό,τι κατάλαβα χειρίζεσαι μια χαρά τη γλώσσα μας).Βρήκες με την πρώτη το λόγο που διάλεξα αυτό το ψευδώνυμο. Θα το χρησιμοποιήσω στο δικό μου ιστολόγιο "Αριστείδης ο Δίκαιος" λίαν προσεχώς. Είσαι από τώρα προσκεκλημένος. Επιδιώκω διάλογο μέχρι τελικής πτώσεως. Έως τότε, μην πυροβολείτε την πιπεριά!
"Κόκκινη Πιπεριά".
Γι΄αυτό σε συμπαθώ φίλε. Πατριώτης, Χριστιανός, Αριστερός. Το τρίπτυχο που πάντα πρέσβευε ο γέροντας πια πατέρας μου! Για μένα μη ρωτάς, "ιδεολογικά" ανάξιός του!
Συνέχισε απτόητος!
Υ.Γ. Γίνεται να φτιάξεις το ρολόϊ; Οι ώρες ανάρτησης των σχολίων είναι άλλες αντί άλλων (ο παρατηρητικός "άνευ ορίων" αναγκάζεται να γράφει μόνος του τη σωστή ώρα μέσα στο σχόλιο!!).
@ Αριστείδη το έφτιαξα (νομίζω...) το ρολόι... Λες να το πουλήσω και να πάρω κομπολόι;
Μόνο αν έχεις καημούς και αναστεναγμούς για μέτρημα!!
Αγαπητοί νέοι (ηλικιακά και χρονικά) φίλοι,
Αριστείδη Δίκαιε
& Πιπεριά Κόκκινη,
Επιτρέψτε μου μερικά ακόμα (καλοπροαίρετα) σχόλια, παρατηρήσεις και ερωτήματα (αλλά μην τρομάξετε από το μάκρος του μηνύματος μου – δεν είναι επιθετικό και ούτε και πυροβολώ κανένα από τους δυο σας!).
(Το post αυτό θα κάνει ρεκόρ παρεμβάσεων και σχολίων ένεκα της συζήτησης μεταξύ υμών και εμού).
1. @ Red Pepper,
i. Μου την λες … “@ anef_oriwn έχασες.” – Δεν πειράζει όμως. Προτιμώ να χάνω σε τέτοια παιχνιδάκια και να κερδίζω αλλού (στον έρωτα λόγου χάριν, να πούμε).
ii. Τι πάει αν πει “νεορθόδοξος”; Νέος (ηλικιακά) που είναι και ορθόδοξος (θρησκευτικά), δηλ. Ορθόδοξος νέος;
ή
Κάποιος που μέχρι τώρα ήταν άλλου θρησκευτικού δόγματος και έχει προσηλυτιστεί στην ορθοδοξία; Είναι δηλ. νέος στην ορθοδοξία. Και ποιοι ήταν ή είναι οι παλαιο-ορθόδοξοι; Μήπως οι παλαιοημερολογίτες;
2. Το τρίπτυχό “Πατριώτης, Χριστιανός, Αριστερός”, εγώ δεν το καταλαβαίνω. Πού ιδεαλιστικό μου ακούγεται. Σε τι διαφέρει από το δικό μου τρίπτυχο χαρακτηρισμό “εθνικοχριστιανοαριστερισμός”;
3. Αναφορικά με το ζήτημα της ανάρτησης κειμένων άλλων από άλλες πηγές απλά να παρατηρήσω ότι τούτο δημιουργεί πρακτικές δυσκολίες για την ανάπτυξη συζήτησης καθώς ο άμεσα ενδιαφερόμενος (ο αρθρογράφος) δεν εμπλέκεται – δεν έχει ιδέα ότι σχολιάζονται τα γραφόμενα του. Είχα κατά νου να γράψω κάτι για το post “Εθνικό ή διεθνικό” αλλά αν δεν γίνει διάλογος ή συζήτηση χαμένος κόπος. (Πιο παλιά είχα γράψει δύο μακροσκελή κείμενα, ένα για το Μακεδονικό κι ένα για το Κυπριακό αλλά έμειναν εκεί να απολαμβάνουν τη μοναξιά τους στα αντίστοιχα posts.
4. Οι πολιτικές θέσεις και ιδέες του Μπάρακ Ομπάμα μπορεί να είναι πιο προοδευτικές και ριζοσπαστικές ακόμα (σε σχέση με τις συντηρητικές, οπισθοδρομικές και επιθετικές του Bush), αλλά δεν παύουν να αποτελούν απόψεις ενός αστού αμερικανού πολιτικού που για να εκλεγεί Πρόεδρος του χρειάζονται πάμπολλα εκατομμύρια κατά την μακράν προεκλογική περίοδο καθώς και στήριξη από οικονομικούς (μονοπωλιακούς) κολοσσούς, συμπεριλαμβανομένου και του πολυεκατομμυριούχου Σόρος (που θα τον προωθήσουν ή θα το δεχτούν ή έστω να τον ανεχτούν στην εξουσία αν δεν θίγονται τα οικονομικά τους συμφέροντα).
5. Χαρακτηριστικά είναι αυτά που αναφέρει καi ο Michael Moore: “…Ποιος είναι ο Μπάρακ Ομπάμα; Θέλα να πω, εκτός από το ότι μπορεί να κάνει εξαίρετες ομιλίες τι άλλο ξέρουμε για ‘κείνον; Ξέρω ότι είναι εναντίον του πολέμου. Πως το ξέρω αυτό; Μίλησε εναντίον του πολέμου πριν να αρχίσει. Από τον καιρό που μπήκε στο Κογκρέσο, υπερψήφισε όλα τα κονδύλια του πολέμου διακηρύσσοντας ταυτόχρονα ότι πρέπει να αποσυρθούμε από το Ιράκ. Λέει ότι είναι υπέρ του απλού πολίτη, αλλά ψήφισε νόμο ο οποίος δυσκολεύει τους μικροεπιχειρηματίες να καταθέσουν αίτηση για πτώχευση. Κατ’ ακρίβεια, ο Ομπάμα δεν πιστεύει ότι η Wall Street είναι τόσο κακό μέρος. Θέλει να ζητήσει από τις ασφαλιστικές εταιρείες να μας βοηθήσουν να αναπτύξουμε ένα καινούργιο σύστημα υγείας. Οι ίδιες οι εταιρείες που ευθύνονται για τα σημερινά χάλια του συστήματος...”.
(www. michaelmoore.com)
6. Το βιβλίο του Μπάρακ Ομπάμα “Τολμώ να ελπίζω”, δεν νομίζω να μου προσφέρει τίποτα αν το διαβάσω - αστικό πολιτικό σύγγραμμα είναι. Προτιμώ τα βιβλία του Νόαμ Τσόμσκι και άλλη ανατρεπτική αμερικάνικη βιβλιογραφία. (Ένα βιβλίο για την Αμερική που διάβασα τελευταία είναι το βιβλίου του Γερμανού συγγραφέα Karlheinz Descher “Ο Μολώχ – Μια κριτική ιστορία των ΗΠΑ”, Εκδόσεις “Κάκτος”, 2006.)
7. Προσωπικά όταν διαβάζω έχω ανοικτά και για διάβασμα 3-4 βιβλία (1-2 λογοτεχνικά και 1-2 πολιτικά ή ιστορικά) και ανάλογα με τη κέφι μου, το διαθέσιμο χρόνο και την ώρα επιλέγω το κατάλληλο. Αυτή την εποχή διαβάζω τα εξής:
i. “Η περί του Θεού αυταπάτη”, του Richard Dawkins από τις Εκδόσεις “Κάτοπτρο” (2007).
ii. “Άραβες”, του Βασίλη Ραφαηλίδη, Εκδόσεις “Εικοστού Πρώτου”, 2003. (Πιο πολύ μιλάει για τον Μουσουλμανισμό).
iii. “Ο Μαρξ και η Αρχαία Ελλάδα” του Μιχάλη Μιχαήλ (είναι κύπριος), Εκδόσεις “Ανοιχτή Πύλη”, 2007.
iv. “Ο Τρομοκράτης”, του Τζων Απντάικ (αμερικανός), Εκδόσεις “Καστανιώτης”, 2007.
v. “Το Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο”, του Ζοζέ Σαραμάγκου (πορτογάλος), Εκδόσεις “Καστανιώτης”, 1997.
Καλό βράδυ και καλή συνέχεια.
Anef_oriwn
Κυριακή 11/1/2008 – 10:15 μ.μ.
Υ.Γ.: Κοκκινοπίπερε, γιατί τότε μόνο διόρθωσες το ρολόι του blog όταν έγινε παρατήρηση από τον Αριστείδη τον Δίκαιο, ενώ εμένα με έγραψες κανονικά όταν το επισήμανα;
Sorry, σήμερα Κυριακή έχουμε 13 και όχι 11!
@ anef_oriwn Θα απαντήσω μόνο για τα περί "νεοορθοδοξίας". Αφορά όσους έρχονται σε κοινωνία Χριστού. Σέβομαι τους Αθεους, σέβομαι την πίστη όλων των ανθρώπων. Απαιτώ σεβασμό και στη δική μου πειλογή. Απλά θα πω ότι το κίνημα των νεοορθόδοξων είναι ένα ριζοσπαστικό, ανανεωτικό κίνημα που προσπαθεί να αναδείξει την πραγματική ανατρεπτική εικόνα της ορθοδοξίας. Μπορείς να ανατρέξεις στα κείμενα του σύντροφου Κωστή Μοσκόφω, του Χρίστου Γιανναρά, του Π. Νέλλα,του Ολιβιέ Κλεμάν..
Υ.Γ. Για το Αρσιερός και Πατριώτης μπορε΄ςι αν διαβάσεις τον λόγο του Αρη Βελουχιώτη στη Λαμία για να καταλάβεις ότι είναι δυο έννοιες στενά δεμένες
@ Κόκκινη Πιπεριά,
Δεν θα ήταν προτιμότερο να τα πεις εσύ (περί νέοορθοδοξίας) σ’ ένα post δικό σου όπως τα αντιλαμβάνεσαι για να κάνουμε και συζήτηση, παρά να ψάχνω εγώ εδώ κι εκεί κείμενα και βιβλία;
Anef_oriwn
Κυριακή 13/1/2008 – 11:22 μ.μ.
Post a Comment