Wednesday, May 7, 2014

Το ασήκωτο βάρος

Του Γιάννη Τριάντη

Φαντάσου αυτόν τον φόρτο κάθε μέρα. Να σε βομβαρδίζουν τα γεγονότα, να βουίζουν τ' αυτιά σου από σχόλια και αναλύσεις για το κάθε τι, και συ να 'σαι στη μέση μ' ένα διαρκές ασήκωτο βάρος.

Την υποχρέωση να «έχεις άποψη». Για όλα. Από τα αιματηρά της Ουκρανίας και τα φρικώδη της Νιγηρίας, μέχρι τους αγώνες για τα πλέι οφ, τις προθέσεις του Γ. Παπανδρέου, τη μετάφραση της «Σίκαλης» από την Τζένη Μαστοράκη, το ποιόν των δημοσκοπήσεων και για άλλα τόσα που περνούν από μπροστά σου καθημερινά σαν σαΐτες.

Κι άντε τώρα να τα χωρέσεις όλα αυτά δίπλα στα δικά σου, τα βαριά και συνοφρυωμένα. Την ανεργία, τη δική σου ή των δικών σου, την απλήρωτη δουλειά, τα χρωστούμενα στην εφορία και στις τράπεζες, τα ενοίκια, τα έξοδα των παιδιών, την ανέχεια των φίλων και των συγγενών, την απελπισία των συναδέλφων και την κατάθλιψη των γειτόνων. Ολα σαν πίσσα στο βλέμμα σου. Σαν γκρίζα κουρτίνα που κάνει το παρόν και το μέλλον να φαίνονται απέραντη, επίφοβη έρημος.

Εντάξει, αλλά πρόσεξε. Καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης. Διότι ενημέρωση σημαίνει οξυμμένη κρίση. Και αυτή με τη σειρά της οδηγεί στην «ενεργό συμμετοχή». Αρα, τρέξε, άκου, βλέπε. Τα πρωτοσέλιδα, τις αναλύσεις, τα δελτία, τις ραδιοεκπομπές, το δίκτυο. Προέχει η ενημέρωση. Και αν δεν κατάλαβες τι θέλει να πει ο Βενιζέλος με τη βιρτουόζα κινδυνολογία του, δεν πειράζει. Θα το ερμηνεύσει ο Πάγκαλος, θα το αναλύσουν οι καθ' ύλην αρμόδιοι των εφημερίδων, θα κάνει φόλοου απ η Πιπιλή, θα αναλάβουν τα πρωινά (τηλεοπτικά) διυλιστήρια της επομένης, θα απαντήσει το ΠΑΣΟΚ, θα σχολιάσει ο Σκουρλέτης και «στο φτερό» ο Θεοδωράκης, και ιδού, με κάποιο κόπο ασφαλώς, θα «έχεις άποψη» για τη θέση του Βενιζέλου, την οποία -λένε- υποβλέπει ο Γ. Παπανδρέου που τροχίζει τα μετεκλογικά μαχαίρια του και συ, άντε πάλι από την αρχή, να διαβάσεις, να ρωτήσεις, να μάθεις, ν' ακούσεις και να δεις «πού το πάει ο Γιωργάκης» και «τι θα γίνει με την Κεντροαριστερά». Γιατί, όπως ξέρεις, καλός πολίτης είναι ο ενημερωμένος πολίτης.

Εντάξει, μπορεί να πεις ότι αυτά αφορούν τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους και τους δημοσκόπους. Δηλαδή τους πρωταγωνιστές και τους διεκπεραιωτές, άντε και ένα στενό κύκλο εξαρτημένων. Αλλά εσύ, τι είσαι εσύ; Αβουλος θεατής και παθητικός δέκτης; Ανθρωπος του καναπέ που επιτρέπεις στους άλλους να μιλούν, να αποφασίζουν και να ενεργούν για σένα; Ε, όχι. Γι' αυτό διάβασε, άκου, βλέπε, ενημερώσου και προπαντός τρέξε. Γιατί η ενημέρωση δεν αρκεί. Χρειάζεται και ενεργός συμμετοχή.

Κατέβα λοιπόν αμέσως στον δρόμο για τους απολυμένους και τους ανέργους, τρέξε στη διαδήλωση για τον ρατσισμό και την Ακροδεξιά, μάθε για τη Θράκη από τον Χριστόπουλο ή τη Σαμπιχά, μη χάσεις τη συζήτηση για τους μετανάστες και το Δουβλίνο ΙΙ, και, δεν γίνεται, θα πας οπωσδήποτε στην εκδήλωση για τη σχέση της πολιτικής με τα μήντια, αλλά και στην άλλη, για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Και βέβαια μην ξεχάσεις πως κάθε εβδομάδα έχει και ένα ντιμπέιτ των Ευρωπαίων για να ξεσκονίσεις τα «ευρωπαϊκά» σου και να πας στην κάλπη ενημερωμένος και έτοιμος.

Πώς; Δεν τ' αντέχεις όλα αυτά; Πήγες και ξαναπήγες στο Σύνταγμα με τους Αγανακτισμένους, κατέβηκες σε πορείες και διαβάζεις, ακούς και βλέπεις όσο αντέχουν οι δυνάμεις σου, αλλά τώρα κουράστηκες, σιωπάς και βουλιάζεις στα δικά σου; Κρίμα! Αποσύρεσαι σα νικημένο σκυλί και δεν νοιάζεσαι για την τύχη της χώρας σου.

Τι κρίμα; Ντροπή σου! Καταθέτεις τα όπλα την κρίσιμη ώρα και γίνεσαι νούμερο στις «έρευνες της κοινής γνώμης» που λένε ότι στόμωσε το σπαθί της αγανάκτησης εκεί κάτω στον Νότο... Τι πά' να πει δεν αντέχεις; Σε λίγο θα βγάλεις γλώσσα και θα πεις ότι νιώθεις απέχθεια για τους πολιτικούς και τους δημοσιογράφους και ότι δεν σε αφορά αυτό το σημερινό κλωτσοσκούφι, όπως το λες. Και το χειρότερο: Δεν αποκλείεται να περηφανεύεσαι για τη σιωπή σου και να λες δώθε κείθε ότι και άποψη έχεις και θέση, βγαλμένες από το οδυνηρό καθεμέρα σου και όχι από τις δηλώσεις λογής τζιτζιφιόγκων -όπως υβριστικά αποκαλείς τους πολιτικούς- και θα τις ανασύρεις σαν σπαθί από το θηκάρι σου όταν χρειαστεί. Στην κάλπη ή στους πυρακτωμένους δρόμους.

Ε, αυτό είναι θράσος. Κατάλαβες ανθρωπάκο;

No comments: