Κατάθεση… ψήφου (για τις δημοτικές & περιφερειακές εκλογές)!

Σύντροφε, κοιμάσαι;
Ήθελα να μου πεις, ξέρεις καμιά σελίδα μαρξισμού
που να βουλιάζουν οι λέξεις στο χαρτί
σαν τη σιωπή μου στις κόρες των ματιών της;

Άρης Αλεξάνδρου

Ναι νιώθω περίεργα. Αμήχανα. Μετά από σχεδόν 35 χρόνια διεξάγονται εκλογές και δεν έχω ενεργό συμμετοχή. Είτε ως υποψήφιος (καθότι έχω υπάρξει υποψήφιος σ’ όλων των ειδών τις εκλογές), είτε ως μέλος κόμματος. Όμως τελικά ήταν μια φυσιολογική εξέλιξη. Είναι το τίμημα για την λανθασμένη επιλογή που έκανα πριν από τέσσερα χρόνια. Λανθασμένη σε πολλά επίπεδα. Ιδεολογικά, πολιτικά, αλλά κυρίως σε προσωπικό επίπεδο. Ας πρόσεχα. Όμως άνθρωποι είμαστε λάθη κάνουμε. Και τα λάθη «πληρώνονται» στη προκειμένη περίπτωση με πολιτικό…. αναχωρητισμό. Αποφάσισα να μείνω λίγο στον πάγκο, να συνέλθω από το… σοκ.

«Κι όμως δεν αυτοκτόνησα. Είδατε ποτέ κανέναν έλατο να κατεβαίνει μοναχός του στο πριονιστήριο; Η θέση μας είναι μέσα εδώ σ’ αυτό το δάσος με τα κλαδιά κομμένα μισοκαμένους τους κορμούς με τις ρίζες σφηνωμένες μες τις πέτρες». Αρης Αλεξάνδρου (πάλι...)

Μπορεί να μην έχω ενεργό ρόλο στις επερχόμενες τριπλές εκλογές, θα ασκήσω όμως το καθήκον μου ως σκεπτόμενος πολίτης. Έχω βλέπεται για πρώτη φορά στη ζωή μου την άνεση του… ανένταχτου αριστερού (μμμ ωραίο ακούγεται…). Στις δημοτικές εκλογές επικαλέστηκα την καλή μου σχέση με την ορθοδοξία και έτσι επέλεξα τη ψήφο μου. Ελπίζω ο Θεός (και φυσικά οι πολίτες…) να λυπηθεί τη πόλη των Αθηνών. Και ξέρουμε τι κάνει ο Θεός όταν θέλει να σώσει το ποίμνιο του… Κατανοητό;

Υ.Γ. Στη περιφέρεια δεν χρειάζεται ο Θεός. Υπάρχει η φιλία που με σώζει…
Υ.Γ. 2: Για τις ευρωεκλογές «κατάθεση» την ερχόμενη εβδομάδα…