Wednesday, March 14, 2012

Πες κάτι ακραίο, πουλάει

Του Γιώργου Καρελιά

Ακόμη και στις καλές εποχές οι προκλήσεις έχουν πέραση. Δεν διαμορφώνουν, βέβαια, την βασική πολιτική και κοινωνική κατεύθυνση, αλλά ακούγονται. Πόσω μάλλον σε ακραίες καταστάσεις, όπως η σημερινή.

Οι πολιτικοί πρέπει να πουν μια προκλητική ατάκα, για να παίξουν στα δελτία ειδήσεων. Οι δημοσιογράφοι στις εκπομπές τους πρέπει να πουν κάτι «τραβηκτικό» (σαν το περίφημο «να πάει ένας στη φυλακή»), για να κάνουν νούμερα (λίγοι ενδιαφέρονται αν οι ίδιοι γίνονται νούμερα, γιατί άλλα έλεγαν λίγα χρόνια πριν). Αν, μάλιστα, βάλουν στη σάλτσα λίγη «αντίσταση στους νεοναζί κατακτητές», τότε τα μηχανάκια των μετρήσεων απογειώνονται.

Κάπως έτσι ο Καρατζαφέρης  προτείνει να κλείσουμε τους ξένους σε στρατόπεδα και να επιτρέπεται η οπλοφορία, για να αμυνόμαστε στις επιθέσεις των κακοποιών. Τι να κάνει ο επιρρεπής στις κωλοτούμπες αρχηγός, όταν βλέπει τον άλλον, νεόκοπο, αρχηγό Καμένο να τον ξεπερνάει, καταγγέλλοντας ότι η Μέρκελ διορίζει… στρατιωτικό διοικητή που θα ελέγχει την Ελλάδα; Ποιος θα έδινε σημασία στον κάθε Καμένο, αν δεν κατέφευγε σε τέτοιες τερατολογίες;


Κάπως έτσι ακόμη και άνθρωποι από την Αριστερά υποκύπτουν στη γοητεία των ακροτήτων για να ακουστούν. Ποιος θυμάται πλέον την περίφημη «πρόβλεψη» του Αλαβάνου ότι η πλατεία Συντάγματος θα γινόταν …πλατεία Ταχρίρ;

Πρόσφατα δεν ήταν που και ο Τσίπρας μπουμπούνισε το τερατώδες (για αριστερό) ότι κάποιοι Έλληνες δεν είναι και τόσο Έλληνες; Το καλό, όπως φαίνεται, είναι ότι μάλλον το μετάνιωσε, αν κρίνουμε από την εκκωφαντική σιωπή  εκ μέρους του στο μπαράζ των επικρίσεων που δέχτηκε.

Ο δημόσιος λόγος πρέπει  να είναι αιχμηρός, αλλά όχι ανεύθυνος. Και αυτό συμβαίνει όταν υποκύπτει στις ακρότητες για να ακουστεί. Παλιότερα εφημερίδες έβαζαν πτώματα στην πρώτη σελίδα τους. Για να πουλήσουν. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έγιναν πιο υπεύθυνες. Τηλεοπτικοί αστέρες, που  μεγαλούργησαν μέσα στο μεταπολιτευτικό σύστημα, συναγελαζόμενοι με τους πολιτικούς, σήμερα κραυγάζουν «προδότες» και θέλουν «κρεμάλες».

Ο Καμένος εκστομίζει μια «πατριωτική» κορώνα την ημέρα και κυνηγάει τα like του facebook, νομίζοντας ότι έτσι γίνεσαι αρχηγός. Ο Καρατζαφέρης θέλει ένα όπλο σε κάθε σπίτι, για να πυροβολούμε τους κακοποιούς, αν ποτέ τους βρούμε μπροστά μας. Kαι με κατάπληξη διάβασα εδώ στο Protagon ότι συμφωνεί και ο Τάκης Μίχας. Όμως, η Άγρια Δύση του19ου  αιώνα είναι καλή μόνο για τον κινηματογράφο, όχι για την καθημερινή ζωή στον 21ο αιώνα.

Ας το ξανασκεφτούμε. Τα άκρα και  οι ακρότητες ασκούν μια κάποια γοητεία. Προσωρινά μπορεί να φέρουν ψήφους ή θεαματικότητα και αναγνωσιμότητα. Αυτό θέλουμε; Κάποιοι το επιδιώκουν. Πρέπει να τους ακολουθήσουμε; Θα ήταν πολύ εύκολο.
Εγώ λέω όχι. Ο δημόσιος διάλογος απαιτεί περισσότερη περίσκεψη και υπευθυνότητα.

Πηγη: www.protagon.gr

No comments: