Η καλτσοδέτα (θεατρικός μονόλογος)

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ

(Μικρόν δωμάτιο της Βουλής, άνευ ανοιγμάτων. Εκ της θύρας διακρίνονται ξεραμένα γιαούρτια στο χώλ. Ο θαυμαστής βηματίζει εχεφρόνως).

Εχει μεγάλο ενδιαφέρον στο Κοινοβούλιο. Η δική μου ματιά είναι δειλή και φρόνιμη, αλλά δεν τους αντέχω τους συνάδελφοι. Πολλές φορές. Δεν ξέρω για τους αντίπαλοι, επειδή, όταν δε σκέπονται από τη λάμψη του Ηγέτη Μου, δεν ξέρω μήτε να τους δω στα μάτια. Κάθομαι (κάθηται) σαν το ιερόν, ομόθυμον Τέρας Λαμπραντόρ, στον υπουργικό μου θώκο, που διαθέτει αριθμομηχανή, τελέγραφο, στιλέτο και πονπόν για να μη γυαλίζει η μύτη (δείχνει) και έχω στόχον επίσης Ιερόν να βαράγω όποιον τα βάζει με τον Ηγέτη μου. (Βαράει εις τον αέραν εμπνέων τον τρόμον) Ντροπή να πιάσει όποιον σκέβεται άσκημα. Μια μέρα με άκουσε ο Ηγέτης (χαρακτηριστικαί χειρονομίαι μεγαλείου) και μου λέει χαμογελών0 ο Ηπιος: Υπουργέ, το ίδιο έλεγε ο Αυθέντης Εδουάρδος ο Τρίτος σε μια μάζωξη στο κάστρο του Ελθαμ. Πήγανε ιππότες να περάσουν καλά κι επειδή ερχόντανε η Πανούκλα η μαύρη η κατσιβέλα (χαρακτηριστικός μορφασμός ), έτος 1348, οι κυρίες της Αυλής, μόλις τους είπανι «μπάτε, κορίτσια, στο χορό», παρευθύς άρχισαν τον μπάλο, την καντρίλια και το χάλι γκάλι.

Χορεύασι ώσπερ παλαλές,(χαρακτηριστικαί χειρονομίαι), οπότε μιανής κόμισσας, όχι της Φάμπρικας μήτε της Κέρκυρας (πού να τις βρούνε οι αδερφές με τα κολάν αυτές τις αξίες…), εννοώ την κυρία του Κεντ, γίνεται ένα τσακ και της κόπτεται η καλτσοδέτα. Η ζαμπιέρα που λέγουσι οι Γάλλοι (δείχνει). Οι ιππότες σάστισαν, αλλά όχι ο Βασιλές, ο Ρήγας και ο Ρήγας καρό. Σκύβει και δένει τη γαμπιέρα στη γάμπα της λαίδης και εκφωνεί: Honi soit qui mal y pense (Ονί σουά κι μαλ ιπάνς). Αυθέντα, τι θα ειπεί αυτό; Τον ερωτώ. Μήπως σημαίνει «Ο όνος σου στο Μολ τρώει πανσέδες»; Οχι, έμπιστε, αγράμματε, μου λέγει ο Τεράστιος (αιδήμων σιωπή). Σημαίνει: εντροπή εις όντινα σκέφτεται βρομίτσες. Ομολογώ πως εις το μέγα έργον που αναλάβαμε δε σκεφτήκαμε να μεταφράσουμε τα ευγενικά λογάκια των κυβερνητών.

Θέλησα να του κάμω την έκπληξιν, μελέτησα (εάν είναι δυνατόν!) και ότε είδον συνάδελφον βουλευτίνα διαμαρτυρομένην, για να δοκιμάσω την γνώσιν μου, αλλα όχι αγγλιστί ή γαλλιστί, διότι Ελληνοι και τραντέλληνοι ήμεσθεν άπαντες, της ημετέρας παιδείας μετέχοντες, μετάφρασα νεοελληνιστί αυτό το «Χόνι σόι κι μάλλι πα» και μάλιστα στην αυθεντική του ερμηνεία: «Χιόνι από σόι και πάει το μαλλί». Εδωσα και μια εσάνς από μακρυγιάννην και τήνε βλέπω και της λεγω «ντροπή σου, καλτσοδέτα!». Και έμειναν όλοι κόγκολοι και ξενερέ και απεδείχθη ότι είμαι ανδρικότατος. (Υπόκλισις. Είτα βαθεία υπόκλισις. Είτα μουσική εκτελουμένη από την κυρία Δάρρα, με θέμα «αγόρι μου, αγόρι μου, αγόρι μου». Αυλαία).

Πηγη: www.agelioforos.gr