Γενικευμένη κρίση, αριστερό αξιακό περιεχόμενο και πολιτικός ρεαλισμός

του Γιώργου Παππά
μέλος της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ
υπευθυνος του ιστότοπου-τηλεπληροφορικής

Σήμερα η παθογένεια της κοινωνίας μας εμφανίζεται μέσα από τη γενικευμένη κρίση σ΄ όλους τους θεσμούς της χώρας, τη δημοκρατία, τη πολιτική, τη δικαιοσύνη, την παιδεία, τον συνδικαλισμό, κλπ.

Το κυρίαρχο πρότυπο άσκησης και διαχείρισης πολιτικής, σ΄ όλα τα επίπεδα, πολιτικό, οικονομικό κοινωνικό, με το οποίο οι καθεστωτικές καταρρέουσες και απαξιωμένες πολιτικές δυνάμεις της χώρας πορεύτηκαν τα τελευταία τριάντα χρόνια, είναι οριστικά χρεοκοπημένο και απαξιωμένο.

Απαξιωμένο στην συνείδηση της κοινωνίας των πολιτών και στην ίδια την ιστορία, που αυτή την φορά γράφεται από τους ηττημένους μιας διαλυμένης και πτωχεύσασας κοινωνίας και όχι από τους νικητές. Γιατί νικητές δεν υπάρχουν. Και πώς να υπάρχουν, όταν τα κυρίαρχα κόμματα και οι κομματικοί τους μηχανισμοί, είναι πολιτισμικά παράγωγα της κοινωνίας των πολιτών.

Η εθνική μας, πολιτική, οικονομική και κοινωνική ήττα, προήλθε, πριν από κάθε άλλη μας παθολογία, από την κατακρεούργηση των αξιών στις πρακτικές του καθεστωτικού πολιτικού προσωπικού

Ο κύριος και βασικός υπεύθυνος για την πραγματικότητα του σήμερα δεν είναι η κοινωνία των πολιτών αλλά είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας που διαχειρίστηκε την πολιτική εξουσία όλα αυτά τα χρόνια. Και εξόφθαλμα ούτε “τα φάγαμε όλοι μαζί”, ούτε είναι όλοι ίδιοι, ούτε οι πολιτικοί ούτε οι πολίτες. Επίσης εξόφθαλμα οι πολιτικές δυνάμεις της χειραφέτησης και της προόδου υπάρχουν στην χώρα και αντιστέκονται στην κρίση και στην έκπτωση της κοινωνίας μας.

Πώς η νέα πολιτική συλλογικότητα της Δημοκρατικής Αριστεράς δίνει ρεαλιστική απάντηση σε προβλήματα που συνιστούν γόρδιο δεσμό για την χώρα και κάθε πολιτική σκέψη που θέλει να διατηρεί ορθολογισμό και αυτοκριτική, την αυτοελεγχόμενη διάσταση στη κριτική της σκέψη;

Η Δημοκρατική Αριστερά , με κείμενα συνεισφορές πολλών συντρόφων αλλά και με τα συλλογικά της κείμενα, αυτόν τον χρόνο ύπαρξης της, καταγράφει ορθολογισμό, καταθέτει προτάσεις για την έξοδο από την κρίση, με γνώμονα το αξιακό περιεχόμενο της ανιδιοτελούς θυσιαστικής αριστεράς, την ευαισθησία της ευρωπαϊκής, μεταρρυθμιστικής αριστεράς, της αριστεράς του δημοκρατικού σοσιαλισμού και των πράσινων πολιτικών. Σήμερα, αυτά τα κείμενα της νέας συλλογικότητας, συγκροτούν και προσφέρουν εναλλακτικό πρότυπο άσκησης και διαχείρισης της πολιτικής. εναλλακτικό προγραμματικό πλαίσιο διεξόδου από την γενικευμένη κρίση.

1.Η πολιτική ανάλυση και πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. ζητά ως αυτονόητο ορθολογισμό και στοιχείο του νέου χειραφετημένου πολιτικού προτύπου άσκησης και διαχείρισης πολιτικής,, να υπάρξει η αναγκαία προγραμματική συναίνεση των πολιτικών κομμάτων και της κοινωνίας των πολιτών για ν΄ ασκηθούν οι μεταρρυθμιστικές πολιτικές που θα βγάλουν την χώρα από την γενικευμένη κρίση. Μόνον έτσι διαμορφώνεται η ισχυρή και αξιόπιστη διαπραγματευτική βάση για την διαπραγμάτευση του χρέους και του οικονομικού μας μέλλοντος, στο πλαίσιο των συνεταίρων της Ε.Ε. που χωρίς αυτούς σήμερα θα ήμασταν οικονομικά σχεδόν νεκροί και σε εγχείριση χωρίς ...αναισθητικό.

Το πρόβλημα, όλοι συμφωνούν, ότι είναι εθνικό, αλλά θέλουν να το διαχειρίζονται μονοκομματικά, προβάλλοντας μωροφιλοδοξία σωτήρος ή άλογες δικαιολογίες και την στιγμή που στις δημοσκοπήσεις το 50% τουλάχιστον των πολιτών ζητά διακομματική διαχείριση της κρίσης. Ιδεοληψίες δεξιών και αριστερών δεν λύνουν προβλήματα όπως η ανεργία δεξιών και αριστερών πολιτών. Οι πολίτες και οι Ευρωπαίοι συνέταιροι, δεν έχουν εμπιστοσύνη σ΄ αυτούς που δημιούργησαν την κρίση.

2.Η πολιτική ανάλυση και πολιτική πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ. ζητά ως αυτονόητο ορθολογισμό, την ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη διαχείριση της οικονομικής κρίσης στα πλαίσια της πολιτικής και οικονομικής ολοκλήρωσης της Ε.Ε.

Η κυβέρνηση πελαγοδρόμησε τους πρώτους 15 μήνες της κρίσης ανάμεσα στο ΔΝΤ, την Ε.Ε. και τις αγορές και σήμερα είναι θράσος από την πλευρά της η δήλωση- ψέμμα ότι το EFSF ή τα μικρά βήματα προς την θέσμιση της πολιτικής ολοκλήρωσης, προήλθαν από τις δικές της προτάσεις. Η ανάγκη να περιφρουρηθεί το βιοτικό επίπεδο των ευρωπαϊκών κοινωνιών απέναντι στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομική κρίση και η κοινή μοίρα σπρώχνει την Ε.Ε. που παραμένει διαιρεμένη και αναποφάσιστη.

Η ΔΗΜ.ΑΡ., προτείνει ως αυτονόητο ορθολογισμό, να είναι εθνικός στόχος η παραμονή μας στο ευρώ. Τό ευρώ είναι το νόμισμά μας και κάθε άλλη σκέψη μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή. Η Ε.Ε. δημιουργήθηκε με την παραδοχή ότι καμία χώρα της Ε.Ε., στο γίγνεσθαι της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορεί να επιβιώσει μόνη της απέναντι στις οικονομίες των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της Κίνας και των αναδυόμενων οικονομιών. Η χώρα μας μόνη δεν έχει ελπίδα και οικονομικό μέλλον, αλλά το ίδιο ισχύει και για την Γερμανία. (δές τελευταίες δηλώσεις της συνεταίρου μας κ.Μέρκελ).

3. Η πολιτική ανάλυση και οι προτάσεις της ΔΗΜΑΡ για την οικονομική κρίση - σήμερα έχει πλέον επιβεβαιωθεί απο τα γεγονότα - ζήτησαν να ακολουθηθεί η επιλογή της ανάπτυξης και όχι της λιτότητας (μονεταρισμός με αλλεπάλληλες αποτυχίες στην εφαρμογή του και με αποτέλεσμα ανακυκλούμενο ύφεση και συνεχείς φορολογίες) γιατί η ανάπτυξη της οικονομίας φέρνει έσοδα στο δημόσιο και αρθρώνει ισχυρό τραπεζικό σύστημα, θέσεις εργασίας,παιδεία, αναπτυγμένο βιοτικό επίπεδο. Σωστά το κόμμα μας καταψήφισε μνημόνιο και μεσοπρόθεσμο. Το Πασοκ, χωρίς σχέδιο και με παράλογες πολιτικές, ολοκλήρωσε την πτώχευση την χώρα. Το χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο ούτε σήμερα.

4.Με βάση αυτή τη θέση η ΔΗΜΑΡ. πρότεινε ένα σαφές σχέδιο διεξόδου από την κρίση και την αντιμετώπιση των παθολογιών της πολιτικής μας και κοινωνικής μας ζωής που ξεκινά από την αναγκαία συνταγματική μεταρρύθμιση και φτάνει στις πελατειακές και συντεχνιακές παθογένειες.

Υπάρχουν στις θέσεις του 1ο συνεδρίου αναλύτικά και αξίζει να ξαναδιαβαστούν (http://www.dimokratikiaristera.eu/in dex.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=46&Itemid=94) αλλά θα υπενθυμίσω ελάχιστους βασικούς άξονες.

Πρότεινε εναλλακτικό πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης για την χώρα με βάση τις πράσινες πολιτικές και την καινοτομία, π.χ. Βιολογική, υδροπονική (αστική και περιαστική) γεωργία. βιομηχανία ενέργειας απο ΑΠΕ, στήριξη των μικρών επιχειρήσεων που είναι το 90% των παραγωγών της χώρας μας, μορφές κοινωνικής οικονομίας,μορφές διαδραστικών αμεσοδημοκρατικών δικτύων και κοινωνικής συμμετοχής, μορφές κοινωνικής αλληλεγγύης κλπ..

Πρότεινε ένα δίκαιο καθολικό φορολογικό σύστημα, και την ανάπτυξη των απαραίτητων πληροφορικών δομών για την λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών, έχοντας συνείδηση οτι οι μεταρρυθμίσεις στο κράτος και την κοινωνία των πολιτών, απαιτούν χρόνο και δεν γίνονται απο την μιά μέρα στην άλλη. Και οτι χρόνος δεν υπάρχει και η οτι παθογενής νοοτροπία αλλάζει αργά και με αντιστάσεις.

Προτείνει λύσεις για την παιδεία και πολλά άλλα θέματα και για την ανασυγκρότηση του κράτους για την εξοικονόμηση πόρων και θέσεων εργασίας.

Αντιστάθηκε σθεναρά στην μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών , στις οριζόντιες και άδικες φορολογίες. που οδηγούν στην διάλυση του κοινωνικού μας ιστού.

-Τέλος η ΔΗΜ.ΑΡ. και με την τελευταία απόφαση της Κ.Ε., δηλώνει οτι θέλει να εργαστεί για την ανασυγκρότηση του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού και καλεί κάθε πολίτη και συλλογικότητα που ενδιαφέρεται και κινείται στο ίδιο τουλάχιστον προγραμματικό πλαίσιο και αξίες, σε διαρκή διάλογο και κοινή προγραμματική δράση για την υλοποίηση του στόχου. Το μέλλον της χώρας μπορεί να προσδιοριστεί από την επιτυχία αυτής της προσπάθειας που μπορεί να δώσει τα αναγκαία νέα πολιτικά μορφώματα που έχει ανάγκη η χώρα. Η ΔΗΜ.ΑΡ. διαθέτει ένα πολύ καλά επεξεργασμένο πολιτικό προγραμματικό πλαίσιο θέσεων που αποτελεί την βάση του εγχειρήματος χειραφέτησης της πολιτικής και της κοινωνία μας.

Υπάρχουν όμως καθυστερήσεις και ελλείμματα στη συνολική πορεία χειραφέτησης της ΔΗΜ.ΑΡ.; Yπάρχουν και δουλέυουμε για το ξεπέρασμά τους, είναι η απάντηση.

Κανείς όμως πλέον δεν μπορεί να αρνηθεί ότι σήμερα προσφέρει στην πολιτική ζωή της χώρας, ορθολογισμό ανάλυσης και προτάσεων, και ότι ο πολιτικός μας χώρος προσφέρει ξανά φρεσκάδα ιδεών στην πολιτική μας ζωή και στην κοινωνία των πολιτών. Αξιολογότατη επίδοση και απολογισμός ένα χρόνο μετά την ίδρυσή της.