Monday, May 30, 2011

Ο Κουβέλης χάνει τη μάχη με το χρόνο

Του Πολυβωτή

Η Δημοκρατική Αριστερά δεν έχει την πολυτέλεια σήμερα να συνεννοείται μόνο με αριστερούς

Οι ελπίδες που δημιουργήθηκαν μέσα σε μία μικρή κοινότητα αριστερών όταν δημιουργήθηκε η Δημοκρατική Αριστερά, φάνηκε να βρίσκουν ευρύτερο ακροατήριο πριν τις δημοτικές εκλογές, τότε που σε μία κίνηση θαρραλέα και με εξαιρετική αίσθηση των προσδοκιών της κοινωνίας ο Φώτης Κουβέλης πρότεινε για δημάρχους Αθήνας και Θεσσαλονίκης δύο ανθρώπους που θα ανέτρεπαν καθεστώτα δεκαετιών και θα έδιναν μία άλλη πνοή στην πολιτική ζωή. Δυστυχώς, η πορεία του κόμματος έκτοτε ακολουθεί, με αυξανόμενους ρυθμούς, την «αριστερή πεπατημένη» - από ένα συνέδριο με λίστες και οπαδιλίκι μέχρι τις πρόσφατες, άνευ περιεχομένου, ακροβατικές ανακοινώσεις για την οικονομία.

Ταυτόχρονα, ο κοινωνικός αναβρασμός είναι μεγάλος και πολυάριθμοι μέτοχοι του δημοσίου λόγου απευθύνουν απελπισμένες εκκλήσεις για την ανάδειξη μίας δύναμης που θα ανατρέψει τη «μοιρασιά» της μεταπολίτευσης, τη στιγμή που αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο η απροθυμία της κυβέρνησης να το πράξει. Όπως θα εξηγήσω παρακάτω, οι προϋποθέσεις για να σχηματιστεί μία τέτοια πολιτική δύναμη υπάρχουν· ας ξεκαθαρίσει λοιπόν η ηγεσία της ΔΑ αν ενδιαφέρεται να παίξει έναν τέτοιο ρόλο (δυστυχώς, μιλάω για «ηγεσία» και έβαλα στον τίτλο τον Κουβέλη, διότι δεν έχω πεισθεί ότι μετράει η γνώμη κανενός άλλου από μίας χούφτας ατόμων), και αν όχι ας μας το πει ώστε να αναζητήσουμε αλλού τη λύση.

Για πολλούς από εμάς η κρίση έχει ανατρέψει, ίσως όχι τόσο πολύ τις απόψεις μας αυτές καθαυτές, αλλά σίγουρα τις ιεραρχήσεις και τις προτεραιότητες. Έχουμε συνειδητοποιήσει, λόγου χάρη, ότι σε όλο το φάσμα από αριστερά προς τα δεξιά υπάρχουν άνθρωποι που υπερασπίζονται λυσσαλέα τα άδικα προνόμια ορισμένων κοινωνικών ομάδων, είτε αυτές είναι τα λεγόμενα «ρετιρέ» των ΔΕΚΟ είτε οι σύλλογοι των δικηγόρων, μηχανικών και άλλων «ευγενών» επαγγελμάτων. Έχουμε συνειδητοποιήσει πόσο δύσκολο είναι να επιβληθεί οποιαδήποτε αλλαγή σε αυτές τις κοινωνικές ομάδες και, επομένως, πόσο αναγκαία είναι η συμμαχία ενός όσο το δυνατό ευρύτερου φάσματος δυνάμεων προκειμένου να περάσουν ορισμένες αλλαγές. Έχουμε βρεθεί σε πολλές συζητήσεις να συμφωνούμε περισσότερο με τους δεξιούς παρά με τους αριστερούς συνομιλητές, και νομίζω ότι έχουμε αρχίσει να συνειδητοποιούμε ότι μ'όλες τις διαφορές απόχρωσης και γλώσσας, μπορεί να λέμε πολύ παρόμοια πράγματα με ορισμένους από τους πρώτους. Ένα απλό παράδειγμα: πολλοί ομνύουν στο δεξιό φιλελευθερισμό επειδή βλέπουν τις αποτυχίες του κράτους, δεν ανέχονται τα λεφτά των φορολογούμενων να σπαταλώνται, και πιστεύουν ότι με τη μεταβίβαση ορισμένων κομματιών του κράτους στον ιδιωτικό τομέα θα λυθεί ο γόρδιος δεσμός της διαπλοκής και της αργομισθίας. Άλλοι, αριστερά σκεπτόμενοι, βλέπουν στις αποτυχίες του κράτους την προδοσία του κοινωνικού συμβολαίου και την ιδιοποίηση από ορισμένες κοινωνικές κατηγορίες των Δημοσίων Αγαθών· και ελπίζουν σε μία επανίδρυση του κράτους που θα το απαλλάξει από όλα αυτά τα δεινά. Εκ πρώτης όψεως, οι δύο απόψεις διαφέρουν πολύ στο δια ταύτα· ποια υπηρετεί καλύτερα το λαϊκό συμφέρον; Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα ποια είναι η χειρότερη λύση από την άποψη του λαϊκού συμφέροντος: Η χειρότερη λύση είναι η διατήρηση της τωρινής κατάστασης, όπου πληρώνουμε ακριβά για δημόσια αγαθά που δεν έχουμε - αυτό δηλαδή που υποδεικνύει επί της ουσίας ο Τσίπρας με το φιλαράκι του τον Παπασπύρο και τους υπόλοιπους του ΠΑΣΟΚ που θέλει να μαζέψει στο κόμμα. Τώρα, μια πιο προσεκτική παρατήρηση θα δείξει ότι οι δύο απόψεις που αναφέρθηκαν δε διαφέρουν δα και τόσο πολύ, διότι καμία δεν εξηγεί λεπτομερώς με ποιον τρόπο, ιδιωτικό ή δημόσιο, θα καταλήξουν τα αγαθά στο λαό. Σε περιόδους ευμάρειας θα μπορούσαμε να συζητάμε περί των διαφορετικών προσεγγίσεων επί μακρόν. Σήμερα, σε συνθήκες κρίσης, το μόνο που έχει σημασία είναι ο κοινός παρονομαστής: η σημερινή κατάσταση των προνομίων και του διεφθαρμένου κράτους πρέπει να ανατραπεί ριζικά.

Τώρα, δεν ξέρω τι ακριβώς θα πει «δεξιοί φιλελεύθεροι», στην πραγματικότητα οι διαφορές μεταξύ όσων αυτοπροσδιορίζονται έτσι είναι όσο μεγάλες και οι διαφορές μεταξύ αριστερών, αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτοί παρά μία μεγάλη μάζα πολιτών και σκεπτόμενων ανθρώπων, χωρίς ταμπέλες, που είναι έτοιμη να στηρίξει αλλαγές λογικές και ριζικές που θα έχουν θετική επίπτωση και στο πρόβλημα του ελλείμματος, και στο ζήτημα της οικονομικής ανάπτυξης, και στο μέγα ζήτημα (για αριστερούς, τουλάχιστον) της βελτίωσης των δημοσίων αγαθών. Δε θα μπω στη συζήτηση συγκεκριμένων αλλαγών, ιδέες υπάρχουν πολλές. Αυτό που δεν υπάρχει είναι: 1) πρωτοβουλία (να πάψουμε να είμαστε οι σχολιαστές των γεγονότων), 2) διάθεση συνεννόησης- ας το καταλάβουμε ότι οι αλλαγές απαιτούν συναινέσεις και όχι «αυτόνομες φωνές» και «αυτόνομες καθόδους στις εκλογές», 3) θάρρος και πυγμή και 4) νέα πρόσωπα με καλές ιδέες και διάθεση να προσφέρουν (δεν εννοώ ηλικιακά νέα, θυμίζω τον Καμίνη και τον Μπουτάρη). Πολλοί γνωστοί μου θεωρούν αστείο ότι περιμένω «πυγμή» από το συγκεκριμένο κόμμα· όσο για τα νέα πρόσωπα αυτά δυστυχώς δε θα προκύψουν εάν τα παλιά δε συνειδητοποιήσουν την ανεπάρκειά τους και δεν πάψουν να συμπεριφέρονται ως βουλευτές σε επετηρίδα. Με βάση όμως τη γενική ανυπαρξία υγιών πολιτικών δυνάμεων και την εκτίμησή μου σύμφωνα με την οποία το πολιτικό στίγμα μιας δημοκρατικής αριστεράς είναι πολύ κοντά στις δυνατότητες της κοινωνίας για πολιτικές συγκλίσεις, νιώθω την ανάγκη να απευθύνω μία τελευταία έκκληση.

8 comments:

ΣΠΙΘΑΣ said...

" δεν ξέρω τι ακριβώς θα πει «δεξιοί φιλελεύθεροι».."

Θα πει και άλλα μέτρα μέχρι τα στεγνώσουν όλα και να μην υπάρχει σάλιο,Πολυβώτη.

Αυτό δεν τόχουμε καταλάβει ακόμη;
Δεν έχεις ακούσει ότι αυτά τα μέτρα δεν έχουν σχέση με ανάπτυξη, αλλά ούτε με μεταρρυθμίσεις;;

Δεν έχεις ακούσει ότι αν δεν φτιάξουμε το κράτος θα φάνε τα πιράνχας;

Κανείς δεν υπερασπίζεται αυτό που ζούμε, και θέλουμε να αλλάξει εδώ και χρόνια, πολλά.

Αλλά πέρα από δεξιά και αριστερά εδώ υπάρχει ένας έντονος παραλογισμός.

όλοι ενάντια στην κυβέρνηση, αλλά θέλουν και τα μέτρα του Δ.Ν.Τ.!!

Μαζί και αχταρμάς: ο Ζιζέκ, Μπαντιού, Μέρκελ, Όλι Ρεν, Μπάμπης Παπαδημητρίου, Μπερλίγκουερ, Άγγελος Ελεφάντης και Παπαγιαννάκης και Σόρος..

Έχεις την ψευδαίσθηση ότι χωρίς κράτος και με τους ιδιώτες να αλωνίζουν θάχουμε υγιή κοινωνία και οικονομία;;

Νομίζω, ότι υπάρχει μεγάλη σύγχυση και ο Φώτης τι θες να σου κάνει δεν κατάλαβα.

Τι σχέση έχει φίλε μου οι παθογένειες,η κακοδιαχείριση, ο στραβός συντεχνιακός συνδικαλισμός με το να τα πουλήσουμε, όλα;
Που θα τα δώσεις, πόσο και τι θα κερδίσεις έχεις ψάξει ή όχι ;

Ποιός σου είπε ότι οι αλλαγές και η μεταρρύθμιση έχει να κάνει με τη λέξη "πουλάω κόσμε" έλα και πάρτα όσο θες!

ΣΠΙΘΑΣ said...

Πόσα χρήματα μάζεψαν από το πετσόκομα των συνταξιούχους, μήπως ξέρεις;

Μέχρι και ο κ. Παπούλιας, του είπε "όπα, φτάνει', μην πάρεις άλλα" δώκανε, δώκανε οι χαμηλόμισθοι .Ανάπτυξη. θέλουμε..

Που την βλέπεις την ανάπτυξη, μου λες;
Μήπως θα την φέρουν με τα μέτρα που παίρνουν; Δεν γίνεται, ξέχαστο και περίμεν τα χειρότερα.

Παραξενεύομαι με μερικούς "αριστερούς" που είναι και με την Ξαφά και με τον Ελεφάντη!!

Πάμε καλά, κυριέ μου; Δεν νομίζω.

law4 said...

σπιθα συμφωνώ απολύτως. Τι σχέση ένας διαννοούμενος της αριστεράς με μια τεχνοκράτισα μισθοφόρος που δουλεύει για έναν κόσμο που θα στηρίζεται στο αχαλίνωτο κέρδος και στην φτώχεια. και γω απορώ..

Κόκκινη Πιπεριά said...

σ. Σπίθα το ζουμί του κειμένου, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι ότι θα πρέπει η Δ.Α. να ανοιχτεί και σε άλλους δημοκρατικούς χώρους. Δεν υποστηρίζει να στηρίξουμε την σημερινή πολιτική του ΓΑΠ, η οποία ούτε φιλελεύθερη είναι ούτε τίποτα. Ενας αχταρμάς εισπρακτικών μέτρων χωρίς προοπτική, χωρίς πολιτικό σχεδιασμό.

Η χώρα χρειαζεται ριζικεές μεταρρυθμισσίες, γενναίες διαρθρωτικές αλλαγές. Πρέπει να σταματήσει το δικομματικό πελατειακό κράτος να ταλαιπωρει τους πολίτες. Σ' αυτή την προσπαθεια η ΔΑ πρέπει να μπει μπροστά μαζί με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Κατα την άποψη μου δεν υπάρχει άλλη διέξοδος...

Κόκκινη Πιπεριά said...

Και κάτι άλλο. Είναι πλέον ολοφάνερο ότι το οπετσόκομμαμισθών & συντάξεων, οι συνεχής αυξήσεις του ΦΠΑ, οι νέοι φόροι γίνονται για τι ο ΓΑΠ δεν τολμά να ακουμπήσει το πραγματικό πρόβλημα, την μεγάλη αιμοραγία που δεν είοναι άλλη από την αταελείωτη σπατάλη και διαφθορά στο ελληνικό δημόσιο. Γιατί δεν τολμά να ακουμπήσει τις ΔΕΚο που αποτελούν εστίες διαφθοράς και σπατάλης...

Αν αυτά δεν τα πει σήμερα η Δημοκρατική Αριστερά, αν και εμείς χαϊδέψουμε τα αυτιά του βολεμένου μικροαστού δημόσιου υπαλλήλου να μην περιμένουμε τίποτα. Γιατί στον λαϊκισμό και το χάιδεμα του λαού προηγούνται άλλοι...

law4 said...

αλα κοκκινη πιπερια σοβαρα μιλαμε τωρα? Θα αρχισουμε και μεις να μιλαμε οπως μιλανε οι μισθοφοροι κοπριτες του νεοφιλελευθερισμου( παπαδημητριου κλπ..) οι οποιοι παραγουνε φτηνες ιδεοληψιες? Δηλαδη το τεραστιο προβλημα της ελληνικης κοινωνιας ειναι το ''σπαταλο'' δημοσιο?? Μονο αυτο?!αυτο το λεει και το ΠΑΣΟΚ. φυσικα και το δημοσιο ειναι σπαταλο, πελατειακο μεχρι προτινος, αντιπαραγωγικο ομως το μεγαλο προβλημα( κατ εμε) ειναι οτι παντα τα κοροιδα πληρωνουνε. Πληρωσαν τιποτα οι εχοντες και κατεχοντες? 1,5 χρονο ακουμε λογια και το μονο σιγουρο ειναι οτι 600 δις ειναι στην Ελβετια! Αυτα τα δις ποιος τα εστειλε εξω? υπαρχει πολυς κοσμος που πλουτισε και αυτος συνεχιζει να μην πληρωνει φορους και βεβαια το ΠΑΣΟΚ δεν τους αγγιζει. εδω και η ιδια η τροικα τους ελεγε στους κυβερνητες μας να επιβαλλουν ορους ωστε να πληρωσουν και οι πλουσιοι και οι δικοι μας οι ανικανοι φοβουνται να τους ακουμπησουνε.

law4 said...

το ΠΑΣΟΚ ειναι μια κλικα δουλων του μεγαλου κεφαλαιου, τους λειπει το οραμα, τους λειπει η ορεξη, τους λειπουν τα παντα. Δεν τους οριζω πλεον ως δημοκρατικη δυναμη(καποτε ητανε ακομα και αν διαφωνω μαζι τους), ουτε ακομα σαν κεντρωο κομμα. Την δημοκρατια την αντιλαμβανονται με το να υπογραφει μονος του ο Παπακωνσταντινου πραξικοπιματικα τις αλλαγες στο μνημονιο? ακομα και η νεολαια του ΠΑΣΟΚ η πασπ( το φυτωριο) αντιλαμβανεται την δημοκρατια(αλα καρτ) με συνεργασιες με την ΔΑΠ με τραμπουκισμους σε αλλους φοιτητες. ενταξει ρε παιδια το πολιτικο συστημα καταρρει. Ισως η μονη υγιης δυναμη ειναι η ανανεωτικη αριστερα( γενικως) και οι οικολογοι. ολοι οι αλλοι ειναι βουτηγμενοι στην σαπιλα με καμια αντιληψη δημοκρατιας.
ΝΑΙ οι υγιεις δυναμεις να συνεργαστουν, αλλα καμια συνεργασια με το σαπιο πολιτικο κατεστημενο.

ΣΠΙΘΑΣ said...

@ Μάκη

Γιατί δεν τολμά με τις ΔΕΚΟ;

Γιατί εκεί κυριαρχούν τα παράκεντρα εξουσίας, τα μεγάλα συμφέροντα, τα μεγάλα κονδύλια, οι σορτάκηδες και οι μιζαδόροι, Μάκη.

@ law4
Η κ. Ξαφά, σαν φιλελεύθερη- προοδευτική υποστήριζε τη Σάρα Πέιλιν. Ας μην το ξεχνάμε.

Να ανοιχτεί, η ΔΗΜΑΡ στην κοινωνία, όχι όμως να την σπρώχνουν, οι τάχα μου προοδευτκοί εναντίων των μισθωτών.
Ξέρεις τι εννοώ..

Αυτές οι επαναλαμβανόμενες συκοφαντίες από ορισμένα άτομα που γενικεύουν και στρέφονται συνεχώς ενάντια στο δημόσιο είναι εκ του πονηρού και ύποπτες, Μάκη.