Στο κολυμβητήριο

Της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Η κολύμβηση δηλαδή η κίνηση μέσα σε νερό (θάλασσα, ποτάμι, λίμνη, πισίνα) με κατάλληλες κινήσεις του σώματος κυρίως των χεριών και των χεριών είναι ο καλύτερος τρόπος άθλησης για πολλούς ανθρώπους. Όταν δεν έχεις την τύχη να είσαι κοντά σε θάλασσα η ποτάμι θα πάς σε πισίνα για να διατηρήσεις το σώμα σου σε καλή φόρμα. Η πισίνα μπορεί να είναι δημοτική η ιδιωτική, ανοιχτή η στεγαζόμενη, με κρύο η θερμαινόμενο νερό, μικρή ή ολυμπιακών διαστάσεων.

Νέοι και παιδιά, ενήλικες και συνταξιούχοι έρχονται να κολυμπήσουν για διαφορετικούς λόγους. Μερικοί για να μάθουν κολύμβηση και για να γυμναστούν και να κάνουν ωραία σώματα.. Άλλοι για λόγους υγείας ή για να «δοκιμάσουν» τις αντοχές τους. Ελάχιστοι επειδή δεν έχουν με τι να γεμίσουν τις ώρες τους και πλήττουν. Όλοι πάνε στα αποδυτήρια και αλλάζουν ρούχα φορώντας τα μαγιό τους . Οφείλουν να σεβαστούν τους κανόνες της πισίνας δηλαδή: να μην έχουν φάει τίποτα 3 ώρες πριν, να φοράνε σκουφάκι και ολόσωμο μαγιό. Τα γυαλιά είναι προαιρετικά Υποχρέωση της εταιρείας η της δημοτικής αρχής που έχει την πισίνα είναι να την καθαρίσει και σε τακτικά χρονικά διαστήματα, να ελέγχει, σε μόνιμη βάση, την ποιότητα νερού και την περιεκτικότητα του νερού σε μικρόβια..

Οι κολυμβητές επιλέγουν τον τρόπο να μπουν. Μερικοί προτιμάνε την αργή κίνηση κατεβαίνοντας από τα πλαϊνά σκαλάκια, άλλοι άφοβα και βιαστικοί βουτάνε. Μερικοί χρειάζονται βοηθήματα όπως μπρατσάκια και πλαστικά κυλινδρικά αφρολέξ που ότι και να κάνουν τους κρατά στην επιφάνεια του νερού. Ο ρυθμός και το στυλ της κολύμβησης επίσης διαφέρει ανάλογα με τις δυνατότητες του κάθε ένα. Μερικοί κάνουν γρήγορες ρυθμικές και μηχανικές κινήσεις σαν ρομποτάκια. Μοιάζουν με πλαστικά παπάκια που έχουν ένα πλαϊνό κλειδί . Άλλοι πάνε με το πάσο τους, αργά και με βαρεμάρα σταματώντας συχνά για να ανοίξουν συζήτηση με τους διπλανούς τους. Είναι δηλαδή φανερό ότι δεν ήρθαν για να κολυμπήσουν αλλά για πάρλα. Άλλοι έχουν δικό τους στυλ κολύμβησης που δεν μοιάζει με κανενός άλλου.

Η πολιτική μας ζωή είναι ένα μεγάλο δημοτικό κολυμβητήριο. Τα βαθιά νερά του φαίνονται αλλά δεν είναι καθαρά. Η χλωρίνη που χρησιμοποιείται υποχρεωτικά για την διατήρηση του καθαρό το νερό είναι το κρυφό χρήμα που είναι αόρατο αλλά το νοιώθεις και ερεθίζει τα μάτια σου αν δεν φορέσεις γυαλιά. Μυρίζει και τσούζουν τα ρουθούνια σου. Οι έμπειροι ή άπειροι πολιτικοί μας είναι οι κολυμβητές της πισίνας και δεν σέβονται πάντα τους κανόνες λειτουργίας της. Είναι χορτάτοι και το στομάχι τους είναι γεμάτο με διάφορα «τρόφιμα» που τους υποχρεώνουν να έχουν ήπιο κολύμπι η και καθόλου . Όλοι δηλώνουν ότι ασχολούνται με την κολύμβηση παρντόν με την πολιτική για να σώσουν τον λαό άσχετα αν στην πορεία απομακρύνονται πολύ από το λαό τους. Αυτόν που πληρώνει τα έξοδα της πισίνας. Οι νέοι μπαίνουν βιαστικά και ανυπόμονα, με όρεξη για αγώνες και νίκες και βουτάνε στα βαθιά. Κολυμπάνε βιαστικοί και ανυπόμονοι θέλουν να κάνουν ρεκόρ. Να πάρουν μετάλλια και να αναγνωριστούν γρήγορα σαν πρωταθλητές. Οι κινήσεις τους εντυπωσιάζουν και τραβάνε την προσοχή και ίσως και το χειροκρότημα του κοινού. Άλλοι μπαίνουν «κουρδισμένοι» κάποιο αόρατο χέρι έχει πειράξει το πλαϊνό κλειδί τους. Θα σταματήσουν μόνο όταν τελειώσει η μπαταρία η κουραστεί το χέρι που τους κουρδίζει. Οι κολυμβητές μεγαλύτερης ηλικίας «δοκιμάστηκαν» πρώτα σε πολλά άλλα πράγματα και μετά βουτάνε. Μερικοί μπήκανε με φτωχικά ρούχα στα αποδυτήρια και με ένα μαγιό (μπλε, πράσινο, κόκκινο) και στην πορεία βγήκαν με άλλο μαγιό και πλούσια και επώνυμα ρούχα. Δηλώνουν επίσης ότι αποφοίτησαν σε πειραματικά σχολεία και έτσι εξηγείται η λαμπρή τους καριέρα ως κολυμβητές. Πολλοί άνθρωποι θα θέλανε να πάνε σε αυτή την πισίνα για να δοκιμαστούν και να νικήσουνε τα εμπόδια. Μερικοί όμως προτιμάμε να μείνουμε απ έξω ίσως επειδή δεν θέλουμε να ακούσουμε, όταν θα υψώσουμε ανάστημα την διαταγή «σκάσε και κολύμπα»!