Sunday, October 24, 2010

Μία βόλτα στην Νέα Ιωνία


Της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Η συνοικία της Νέας Ιωνίας ιδρύθηκε το 1923 μετά την Μικρασιατική καταστροφή. Ως ημέρα ίδρυσης της θεωρείται η Κυριακή 27 Ιουνίου του 1923, όταν έγινε η θεμελίωση του προσφυγικού συνοικισμού από τον Νικόλαο Πλαστήρα και τον ιερέα Παπαϊωακείμ Πεσματζόγλου. Χιλιάδες πρόσφυγες από την Σπάρτη της Πισιδίας ,Ινέπολη, Κασταμονή, τη Σαφράμπολη, τη Νεάπολη, την Καππαδοκία, την Αλάϊα, την Αττάλεια , την Σμύρνη και τα περίχωρά της, τα Βουρλά, το Αϊβαλί, και τα Θυάτειρα εγκαταστάθηκαν εδώ. Ικανότατοι επαγγελματίες, έμπειροι και γνώστες της αγοράς και της βιομηχανικής ανάπτυξης( Κλωστοϋφαντουργία και την Ταπητουργία) δουλέψανε με αγάπη και μόχθο για την ανάπτυξη της.
Η περιοχή ανήκε αρχικά στον δήμο Αθηναίων. Το 1934, μαζί με άλλους συνοικισμούς της Αθήνας και του Πειραιά, η Νέα Ιωνία ονομάστηκε δήμος. Στα χρόνια της Κατοχής η Νέα Ιωνία ξεχώρισε στο κίνημα της αντίστασης κατά των κατακτητών και των συνεργατών τους. Μετά την δημιουργία της στάσης του ΗΣΑΠ το 1956 αναπτύχθηκε ραγδαία το εμπόριο, με αποτέλεσμα σήμερα η Νέα Ιωνία να θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες αγορές του λεκανοπεδίου. Συνοικία με έντονη πνευματική και καλλιτεχνική δραστηριότητα .Γενέτειρα των Νίκο Ξανθόπουλο, Γιώργο Μιχαηλίδη (σκηνοθέτη) Στέλιο Καζαντζίδη, Γιώτα Λύδια, Μαρία Φαραντούρη, Αλίκη Καγιαλόγλου και τόσων άλλων. Αριθμεί 66.017 κατοίκους αλλά αγγίζουν τους 100.000, μετά από τη μαζική εγκατάσταση οικονομικών προσφύγων, που καθιστούν τη Νέα Ιωνία ένα πολυπολιτισμικό Δήμο.

Πήγαμε μία βόλτα στην Νέα Ιωνία. Διαπιστώσαμε τα ίδια προβλήματα των άλλων δήμων όπως: το κυκλοφοριακό, η πυκνή δόμηση και η έλλειψη πρασίνου και ελεύθερων χώρων. Κάποτε έσφυζε από ζωντάνια και εμπορική κίνηση που ξεπερνούσε αυτή του το Χαλανδρίου και της Γλυφάδας. Αντικρίσαμε μία υποτονική αγορά με κλειστά μαγαζιά, και ερειπωμένες γωνίες. Το ένα στα τρίτα καταστήματα ήταν εγκαταλελειμμένο .Κοινός παρανομαστής των ,χωρίς λάμψη και με άδειους πάγκους, καταστημάτων ή σκόνη και οι μαζεμένοι λογαριασμοί πεταγμένοι κάτω στο δάπεδο. Στο Ionia Center ο πρώτος όροφος θύμιζε λεηλατημένη πόλη. Πόρτες ανοικτές, σκόρπιες σιδεριές και κούκλες βιτρίνας, πεταγμένα κομμάτια κοντραπλακέ κάτω ή στηριγμένα στα ντουβάρια .

Η μοναδική πιθανή εκμετάλλευση του χώρου θα είναι μία αποθήκη με εποχιακά είδη και χριστουγεννιάτικα στολίδια. Εκτός από την πεντακάθαρη τουαλέτα, για το κοινό και τους εργαζόμενους , και ένα λογιστικό γραφείο ο αέρας μπαίνει και βγαίνει από τις χαραμάδες των παραθύρων. Δίπλα στην απογοήτευση η πρώτη σκέψη ήταν πόσοι άνθρωποι μείνανε δίχως εργασία; Πόσες οικογένειες στερούνται εισοδημάτων; Πως θα ζήσουνε στο μέλλον; Πως θα ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση;. Πως θα ξεφύγουμε από τη μιζέρια και την κακομοιριά που μας έχουν δικάσει οι μπλε και πράσινες κυβερνήσεις; Πως θα ανακάμψει αυτή η γειτονία ;Τόσες σκέψεις και καμία απάντηση.
Περπατήσαμε αρκετά. Στους δρόμους διαπιστώσαμε ότι, παρά την οικονομική κρίση και την τυραννία της τρόικας και του μνημονίου, ο κόσμος δεν είχε χάσει το θάρρος του. Φτάσαμε σε μία οικογενειακή ταβέρνα με μεζεδάκια και νόστιμες λιχουδιές .

Γεμάτη κόσμο που παρά τις οικονομικές δυσκολίες χαίρονταν το Σάββατο του. Καθισμένοι ,γύρω από ένα τσεκουράκι και μία μαρίδα συζητούσανε χαμογελαστοί .Νέοι και γέροι, γυναίκες και άνδρες Χωρίς φωνές και τσιρίγματα αλλά με αστεία και όρεξη για αγώνες και διεκδικήσεις Μία διασκέδαση λίγων ορών .Μια ανάπαυλα από την ρουτίνα. Γέμιζαν τις μπαταρίες τους για τον αγώνα της καθημερινότητας. Βλέποντας τους ένοιωσα μία αισιοδοξία. Άνθρωποι που νικήσανε τις δυσκολίες της μικρασιάτικης καταστροφής και της μεταπολεμικής περιόδου δεν θα το λυγήσουν τώρα!

Σαν τον Φοίνικά η Νέα Ιωνία θα ξαναγεννηθεί από την στάχτη της! Δεν θα τα βάλουνε κάτω.Δεν θα πτοηθούν από τις οικονομικές δυσχέρειες. Θα παλέψουνε για να ξαναδώσουνε στην Νέα Ιωνία την χαμένη λάμψη της.

No comments: