Monday, October 4, 2010

"Μην ξεχνάτε ότι αυτό το νησί έχει και Έλληνες νεκρούς"

Οτι ο λεγόμενος νεοκυπρισμός διαπερνά την "οικογένεια" του ΑΚΕΛ από τον Χριστόφια μέχρι τον τελευταίο χουλιγκάνο της Ομόνοιας είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Αρα εμένα δεν μου προκάλεσε καμία έκπληξη το κάψιμο της ελληνικής σημαίας από οπαδούς της Ομόνοιας στο ντέρμπι με τον ΑΠΟΕΛ. Εδω πριν από μερικά χρόνια οι ίδιοι οπαδοί είχαν υψώσει πανώ υπέρ της Αλωσης της Πόλης από τους Τούρκους. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι... χουλιγκανίστικο. Είναι ότι η άποψη μεγάλης μερίδας του ΑΚΕΛ ότι οι Κύπριοι δεν είναι Ελληνες (και Τούρκοι...) διαπερνά πλέον ακόμα και τις ποδοσφαιρικές εκδοχές στο νησί. Εξάλλου μόνο τυχαία δεν ήταν η παπαριά του Χριστόφια πριν από λίγες μέρες στην Αμερική όπου είπε ότι οι δυο μητέρες πατρίδες (Ελλάδα & Τουρκία) εισέβαλαν στο νησί. Τυχαίο; Δε νομίζω! Οποιος δεν θέλει να είναι Ελληνας ή Τούρκος έχει κάθε δικαίωμα να λεει ότι είναι Κύπριος, Φοίνικας, Μπαγκλαντεσιανός. Ομως κανένας δεν μπορεί να λεει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων δεν είναι Ελληνες (ή Τούρκοι). Είτε αρέσει στους Ακελίτες, είτε όχι το μαρτυρικό νησί κατοικήθηκε από Ελληνες, στη συνέχεια (πολύ αργότερα) και από Τούρκους. Και στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που δεν νιώθουν Ελληνες. Ομως σε καμία περίπτωση δεν προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι υπόλοιποι δεν είμαστε Ελληνες...
"Μην ξεχνάτε ότι αυτό το νησί έχει και Έλληνες νεκρούς"

Την απογοήτευσή του από την εικόνα που αντίκρισε στο χθεσινό παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ με την Ομόνοια, με οπαδό της ομάδας να καίει την ελληνική σημαία, εξέφρασε ο Διονύσης Χιώτης μιλώντας στη συνέντευξη Τύπου. «Είμαστε όλοι Έλληνες», τόνισε ο Έλληνας τερματοφύλακας ο οποίος αντέδρασε, πανηγυρίζοντας τη μεγάλη νίκη της ομάδας του με μια ελληνική σημαία αγκαλιά… «Είμαστε όλοι Έλληνες. Μην ξεχνάτε ότι αυτό το νησί έχει και Έλληνες νεκρούς», τόνισε -αρχικά- ο Διονύσης Χιώτης και συνέχισε: «Δεν ανέχομαι από κανέναν να θίγει την αξιοπρέπειά μου. Ελπίζω αυτό να πείσμωσε και τους Ελλαδίτες της Ομόνοιας. Ήταν ένα φρικιαστικό θέαμα», κατέληξε.

Υ.Γ.: Τόσο η Ομόνοια, όσο και η ΕΔΟΝ (νεολαία ΑΚΕΛ) εξέδωσαν ανακοινώσεις (εδω η ανακοίνωση της ΕΔΟΝ & εδω η ανακοίνωση της Ομόνοιας) με τις οποίες καταδικάζουν (sic) το κάψιμο της ελληνικής σημαίας. Ομως υποστηρίζουν ότι το γεγονός ότι οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ φώναζαν "Χριστόφια, προδότη, καταδότη", είναι (ουσιαστικά...) πιο βαρύ. Και μόνο ότι μπαίνουν στην διαδικασία της σύγκρισης, τα λεει όλα!

4 comments:

Anef_Oriwn said...

ΚοκκινοΠίπερε,
ΣΕ χαιρετώ!

Συνήθως (επαν)εμφανίζομαι με σχόλια στο Blog ΣΟΥ [το οποίο μόνο σποραδικά το παρακολουθώ], κυρίως όταν και όποτε πέσει στην αντίληψη ΜΟΥ κάποια ανάρτηση ΣΟΥ [είτε με κείμενο δικό ΣΟΥ ή δανεισμένο] όπου ασχολείσαι [με αντιπολιτευτικές τάσεις ] με την Κύπρο και το κυπριακό. Οι προσεγγίσεις ΣΟΥ βασίζονται [όχι πάνω στη διαλεκτική πολιτική σκέψη, αλλά] πιο πολύ σ’ ένα συναίσθημα που ελαύνεται και εμφορείται από διάφορα περί ελληνισμού ιδεολογήματα – ας πούμεν, περί του αιωνίως αδικημένου ελληνισμού αλλά και του αλύτρωτου κυπριακού ελληνισμού. Αυτός ο τρόπος προσέγγισης σε οδηγεί στο να παρουσιάζεις τα πλείστα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα [σε σχέση με την Κύπρο] με συναισθηματικό παρορμητισμό, λανθασμένα ή/και στρεβλά ή/και μονομερώς...
Πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής ταύτης της τακτικής ΣΟΥ, είναι τούτη η ανάρτηση ΣΟΥ. Γενικεύεις [ως πρακτική της κυπριακής Αριστεράς και δη του ΑΚΕΛ], όπως κάμνουν όλοι οι ακραιφνείς εθνικιστές, ένα μεμονωμένο περιστατικό [το κάψιμο της ελληνικής σημαίας] όπου δράστης ήταν ένα προβληματικό [ψυχικά και διανοητικά] άτομο [οπαδό του Αριστερού σωματείου της Ομόνοιας] γνωστό στην Αστυνομία για ποικίλα παραβατικής φύσεως περιστατικά. [Άφηνε, ας πούμεν, κουτιά έξω από τράπεζες για να δώσει την εντύπωση ότι ήταν βόμβες] ... Κι ας μην ξεχνάμε ότι το όλο περιστατικό έλαβε χώρα στην κερκίδα που είναι ο σκληρός πυρήνας των νεαρών οπαδών της Ομόνοιας, οι οποίοι [σχεδόν] καμιά σχέση έχουν με την οργάνωση της ΕΔΟΝ [έστω κι αν κάποιο φορούν και φανέλlες με το Che Guevara] … Και δεν ήταν μόνο το κάψιμο της ελληνικής σημαίας αλλά και το άναμμα βεγγαλικών, καταστάσεις που καταδικάστηκαν από τους άλλους οπαδούς της ομάδας που ήταν στες άλλες κερκίδες. Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομόνοιας μάλιστα, έδωσε τελευταία στην Αστυνομία τα ονόματα 5 οπαδών της [από την κερκίδα αυτή] για να απαγορευτεί η είσοδος στα γήπεδα. [ΕΣΕΝΑ δεν ΣΕ είδα να καταδικάζεις τες βρισιές όπως “Χριστόφια, Προδότη, Καταδότη”, που εν χορώ [σχεδόν] ΟΛΗ η κερκίδα του ΑΠΟΕΛ αναφωνούσε!

Η όλη προσέγγιση ΣΟΥ είναι τελείως επιφανειακή και μπορώ να πω μάλιστα ότι είναι και απότοκο κεκτημένης προκατάληψης. Εξ ου και η διασύνδεση που κάμνεις αυτού του [καταδικαστέου] περιστατικού με την αναφορά του Προέδρου [που έκαμε σε ομιλία του στην Αμερική] για «εισβολές από τες λεγόμενες Μητέρες – Πατρίδες».
Που είναι τέλος πάντων η διαλεκτική ΣΟΥ [ως Αριστερός που είσαι] για να επεξηγήσεις ιστορικά και με κοινωνικοπολιτικούς όρους, αυτά τα φαινόμενα [ας πούμεν την ανοχή ή/και την αδιαφορία ή και τες περιορισμένες αντιδράσεις που μπορεί να ενυπάρχουν μέσα στους νέους για το κάψιμο μιας ελληνικής σημαίας].
Εδώ ο απογοητευμένος [τότε] ποιητής της ελληνοφροσύνης Μιχάλης Πασιαρδής [που καμία σχέση ΔΕΝ είχε/έχει με την Αριστερά], έγραφε νοστά μετά την τουρκική εισβολή και τον πόλεμο του 1974:

“Είμαστε Έλληνες”

“Δεν είναι η πρώτη σας φορά που μας πουλήσατε
Το 'χετε ξανακάνει χρόνια πριν, σ' άλλους αιώνες.
Όταν, μας ξεπουλούσατε στους Πέρσες
Κι όμως ζήσαμε. Κι αντέξαμε σκλαβιές και κούρσα,
τα φέραμε δεξιά με την αναβροχιά και την ακρίδα.
Είμαστε Έλληνες.
Δεν καρτερούμε τίποτα.
Τώρα μας ρίξατε στους Τούρκους
το αίμα πότισε τη γη
κι αλυσοδέσανε βαριά τον Πενταδάκτυλο.
Είμαστε Έλληνες.
Δεν καρτερούμε τίποτε,
απ’ την Αθήνα τίποτε.
Είμαστε Έλληνες.
Έλληνες του πικρού καιρού
και της απελπισίας.
Στην καρδιά του πελάγου
στο σταυρό του ορίζοντα
κραυγή κι οιμωγή η πατρίδα μου.
Αγρυπνούμε σ’ αυτή τη γωνιά,
Στ’ άκρο πέλαγο,
στη μικρή μας πατρίδα επάνω.
Η φωνή μας - αιώνες
που θα ‘ρθουν.
Αγρυπνούμε σ’ αυτή τη γωνιά
και μαχόμαστε.
Η ελπίδα ακονιέται στην πίστη.”


Πρόσεξες που ο ποιητής χρησιμοποιεί τη φράση «μας πουλήσατε»;

Τέλος για την ομιλία του Προέδρου στο Brookings Institute ρίξε και μια ματιά τα σχόλια του Σαραντάκου [πολιτικά και γλωσσικά] στο Blog του – link: http://sarantakos.wordpress.com/2010/10/02/invadeboth/

Κόκκινη Πιπεριά said...

καλώς τονε. Ο μεγάλος Μιχάλης Πασιαρδής γράφει: "Είμαστε Έλληνες.
Έλληνες του πικρού καιρού
και της απελπισίας". Ο Χριστόφιας θυμάτε ότι είναι Ελληνας μόνο προεκλογικά...
Τα υπόλοιπα που γράφεις τα καταλαβαίνω, αλλά όπως γνωρίζεις διαφωνώ.
Οσο για το αν είναι μεμονωμένο γεγονός το κάψιμο της ελληνικής σημαίας μου επιτρέπεις να γελάσω...

Για όλα τα υπόλοιπα με καλύπτουν απόλυτα τα λόγια του Σταύρου Λυγερού διαβασεται εδω http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_05/10/2010_1292787

Anef_Oriwn said...

ΚοκκινοΠίπερε,

Το άρθρο του Λυγερού τελικά το έκαμες και post. Θα το διαβάσω [και ίσως το σχολιάσω] κάποια άλλη στιγμή ...
Για την ώρα αντί να «γελάσεις» μόνος ΣΟΥ [τζιαι να αοριστολογείς], εν ΜΑΣ λαλείς τζι’ άλλα συγκεκριμένα παραδείγματα που αφορούν κάψιμο ελληνικών σημαιών;

Για το “Είμαστε Έλληνες”, ας θυμηθούμε και τι λεει σχετικά κι ο Κωνσταντίνος Καβάφης:

“Επάνοδος από την Ελλάδα”

“Ώστε κοντεύουμε να φθάσουμ’, Έρμιππε.
Μεθαύριο, θαρρώ, έτσ’ είπε ο πλοίαρχος.
Τουλάχιστον στην θάλασσά μας πλέουμε,
νερά της Κύπρου, της Συρίας, και της Aιγύπτου,
αγαπημένα των πατρίδων μας νερά.
Γιατί έτσι σιωπηλός; Pώτησε την καρδιά σου,
όσο που απ’ την Ελλάδα μακρυνόμεθαν
δεν χαίροσουν και συ; Aξίζει να γελιούμαστε; —
αυτό δεν θα ’ταν βέβαια ελληνοπρεπές.

Aς την παραδεχθούμε την αλήθεια πια,
είμεθα Έλληνες κ’ εμείς — τι άλλο είμεθα; —
αλλά με αγάπες και με συγκινήσεις της Aσίας,
αλλά με αγάπες και με συγκινήσεις
που κάποτε ξενίζουν τον Ελληνισμό.

Δεν μας ταιριάζει, Έρμιππε, εμάς τους φιλοσόφους
να μοιάζουμε σαν κάτι μικροβασιλείς μας
(θυμάσαι πώς γελούσαμε με δαύτους
σαν επισκέπτονταν τα σπουδαστήριά μας)
που κάτω απ’ το εξωτερικό τους το επιδεικτικά
ελληνοποιημένο, και (τι λόγος!) μακεδονικό,
καμιά Aραβία ξεμυτίζει κάθε τόσο
καμιά Μηδία που δεν περιμαζεύεται,
και με τι κωμικά τεχνάσματα οι καημένοι
πασχίζουν να μη παρατηρηθεί.

A όχι δεν ταιριάζουνε σ’ εμάς αυτά.
Σ’ Έλληνας σαν κ’ εμάς δεν κάνουν τέτοιες μικροπρέπειες.
Το αίμα της Συρίας και της Aιγύπτου
που ρέει μες στες φλέβες μας να μη ντραπούμε,
να το τιμήσουμε και να το καυχηθούμε”.

Κόκκινη Πιπεριά said...

Αγαπητέ anef oriwn πολύ ωραίο το ποίημα του Καβάφη. Εσύ που συμφωνείς με το ποίημα δεν κατάλαβα; ο Χριστόφιας που συμφωνεί; Το Ακελ που συμφωνεί; Για πες... συμφωνείτε στο "Είμαστε Ελληνες";