Στη μνήμη των τεσσάρων δολοφονημένων...

Τα λόγια πολλές φορές είναι φτωχά. Για όσα συνέβησαν την Τετάρτη 5 Μαίου δεν έχω να πω πολλά. Με καλύπτουν δυο ανακοινώσεις από διαφορετικούς χώρους, που όμως "φωτίζουν" πολλά πράγματα. Οι ανακοινώσεις είναι από την Αναρχική Συσπείρωση και από την ομάδα Αρδην - Ρήξη.


Ο δίκαιος ξεσηκωμός...

Πρώτα απ’ όλα θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ο θυμός μας είναι απερίγραπτος, τόσο για την θρασύδειλη παρα-κρατική συμμορία, που ευθύνεται για την δολοφονία τριών ανθρώπων, δύο γυναικών –η μία μάλιστα έγκυος στον τέταρτο μήνα– και ενός άνδρα, που εργάζονταν στην τράπεζα Marfin στην οδό Σταδίου, όσο και για τον συρφετό πολιτικών και δημοσιογράφων που έσπευσαν να ταυτίσουν τον δίκαιο ξεσηκωμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις με την αποτρόπαια αυτή δολοφονία.

Και όμως η αλήθεια δεν μπορεί να σβηστεί. Ένα οργισμένο ποτάμι διαδηλωτών περικύκλωσε την Βουλή και για ώρες επιχειρούσε να εισβάλλει δίνοντας σκληρές μάχες με τις δυνάμεις καταστολής.

Το γεγονός αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί ούτε να καλυφθεί από τους τόνους λάσπης, που επιχειρούν να ρίξουν οι πανικόβλητοι κρατικοί υπάλληλοι, οι θλιβεροί κομματάρχες κάθε χρώματος και οι «επίλεκτοι» διαχειριστές της «ειδησεογραφίας». Ακόμα και τα πλάνα, που οι τελευταίοι δήθεν σχολίαζαν με σχεδόν πανιασμένα τα πρόσωπα, παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες των όσων συγκλονιστικών στην πραγματικότητα συνέβησαν για ώρες είτε στα σκαλιά που οδηγούσαν στον προαύλιο χώρο του κοινοβουλίου, είτε μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη, είτε στην Λ. Αμαλίας και στην ευρύτερη περιοχή του Συντάγματος.

Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές επιχειρούσαν να σπάσουν τον κλοιό των κατασταλτικών δυνάμεων, ενώ το σύνολο της διαδήλωσης και επικροτούσε και στήριζε το εγχείρημα μη απομακρυνόμενο από την περιοχή που πνιγόταν στα δακρυγόνα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας είτε με ακάλυπτο πρόσωπο είτε με καλυμμένο, δονούσαν την ατμόσφαιρα με το σύνθημα «να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βούλη», που πριν χρόνια και καιρούς φωναζόταν μόνο από τα χείλη αναρχικών. Όσο για τους αναρχικούς, ναι βρίσκονταν ανάμεσα σ’ όλους αυτούς που έδωσαν ένα βροντερό μήνυμα στους ντόπιους υπαλλήλους του ΔΝΤ και της Ε.Ε. αλλά και στα περιώνυμα αφεντικά τους.

Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε. Ο κόσμος γνωρίζει ακόμα τους τρόπους να αγωνίζεται, να ξεσηκώνεται, να ματώνει για να κρατήσει έστω και μια ελπίδα ζωντανή για αυτό που πιστεύει ότι είναι το δίκαιο. Ο σβέρκος των απείθαρχων του ελλαδικού χώρου έχει αποδειχθεί ότι είναι ευαίσθητος στον κρατικό ζυγό, η ανυποταξία τους μπολιάζει κάθε εξέγερση, κάθε κοινωνική σύγκρουση.

Τα διεθνή πρακτορεία, για μιαν ακόμα φορά, καταγράφουν έναν ξεσηκωμό στον ελλαδικό χώρο σε μια κρίσιμη «στιγμή» για τους αφεντάδες της Ε.Ε. και όχι μόνον. Φοβούνται ότι το φλογερό μήνυμα που δόθηκε, για μιαν ακόμη φορά, θα μεταλαμπαδεύσει και σε άλλες εστίες τη φωτιά, που σιγά-σιγά θα γίνει πυρκαγιά. Ο ευρωπαϊκός νότος, που εμφανίζεται ανήμπορος να «προσαρμοστεί», επιχειρείται να μπει στο «γύψο», να πειθαρχήσει με κάθε τρόπο.

Ας καλοδεχθούμε, λοιπόν, τα νέα τους σχέδια. Ας τους κάνουμε να είναι σίγουροι ότι ο βούρδουλας δεν είναι αρκετός για να μας κάνει παθητικούς και ανήμπορους να σηκώσουμε κεφάλι. Να μην έχουν ακόμα καμία αμφιβολία, ότι τα παραμυθάκια και τα ιδεολογήματα περί «εθνικής επιβίωσης», «φιλοπατρίας», «εθνικής ανάγκης» και άλλων τινών έχουν ξεφτίσει προ πολλού.

Σε ότι μας αφορά, δεν παραγνωρίζουμε ούτε στιγμή, ότι έχουμε κάθε λόγο να μπήξουμε όσο μπορούμε το μαχαίρι στο κόκαλο. Να κάνουμε το παν να παραμείνουν ανοικτές οι πληγές των εξουσιαστών. Η χρεοκοπία είναι όλη δική τους, δεν είχαμε και δεν θα έχουμε ποτέ να μοιραστούμε τίποτα με εκείνους που ρουφούν τις ζωές των ανθρώπων, που τους αρνούνται αυτή τη στιγμή και τα ψίχουλα που τους παραχωρούσαν ως χθες. Όσους για εκείνους που αμφιταλαντεύονται, εκείνους επίσης που εκτός των πραγμάτων θα πάρουν θέση, επειδή η μοίρα που τους επιφυλάσσει το σύστημα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης είναι πλέον δεινή, δεν έχουμε παρά να τους καλοδεχθούμε.

Τέλος, θα επαναλάβουμε για μιαν ακόμη φορά, ότι οι αναρχικοί αγωνιστές δεν έχουν καμία σχέση με κανενός είδους θλιβερή συμμορία. Συμμετέχουν στους κοινωνικούς αγώνες προτάσσοντας πρώτα απ’ όλα το ήθος, την ανιδιοτέλεια και την αυταπάρνηση. Δεν έχουν σκοπό να αποκομίσουν οικονομικά ή άλλα οφέλη. Δεν έχουν ως σημαία τους την ρήση κλέψε, σπάσε, άρπαξε. Αποστρέφονται και δεν συναγελάζονται με οποιονδήποτε θέλει να επιβληθεί, με επαναστατικούς ή μη τρόπους. Περιφρονούν απερίφραστα τα κάθε είδους παράσημα, που διεκδικούν οι δήθεν φωτισμένες πρωτοπορίες και γυρνούν χωρίς δεύτερη σκέψη την πλάτη στις κινηματικές πλειοψηφίες, που όμως μοιάζουν τόσο λίγες και τόσο μικρές…

Η 5η Μάη, σίγουρα, θα καταγραφεί με τον πιο έντονο τρόπο στην ιστορία των κοινωνικών αγώνων. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το οδυνηρό γεγονός της δολοφονίας τριών ανθρώπων θα αποτελέσει και το κύκνειο άσμα όσων επιχειρούν να δεσμεύσουν κοινωνικές πρακτικές, αβαντάροντας, από τη θέση εντολοδόχου, τις διάφορες παρα-κρατικές συμμορίες, όποιον μανδύα και αν αυτές έχουν.

Βέβαια, «συν Αθηνά και χείρα κίνει»…

Αθήνα 5 Μαΐου 2010

Συσπείρωση Αναρχικών

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

Από τον Δεκέμβριο του 2008, ο χώρος μας δεν κουράστηκε να επισημαίνει τα πραγματικά, βαθιά αδιέξοδα που σφραγίζουν τις τάσεις της μηδενιστικής αντίδρασης που επεδίωκαν την ολοκληρωτική κυριαρχία στις διαδηλώσεις και στους χώρους αμφισβήτησης της ελληνικής κοινωνίας.

Και τρέμαμε κυριολεκτικά για την τροπή που θα μπορούσαν να πάρουν αυτά τα αδιέξοδα. Το είχαμε επισημάνει τον Δεκέμβριο του 2008, εισπράττοντας πολλές ύβρεις και επικρίσεις Και όμως, σήμερα, τα επεισόδια που εξαπέλυσαν οι υστερικοί γόνοι νεοελλήνων μικροαστών κατέληξαν, με τη δολοφονία τριών εργαζόμενων της Μαρφίν Μπανκ, να υπονομεύσουν τις μαζικότατες αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας ενάντια στα λαοκτόνα μέτρα που επιβάλουν οι δυνάμεις κατοχής του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον και εφαρμόζει με ζήλο η κυβέρνηση-μαριονέτα. Δεν αποτελούν μόνο το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κυβέρνηση, αλλά και στις κατοχικές δυνάμεις, προκειμένου να κάμψουν την αντίσταση του ελληνικού λαού.

Δίνουν την καλύτερη αφορμή στους μεγάλους κερδοσκόπους, και τις δυνάμεις από την Ευρώπη και την Αμερική –που θέλουν να τελειώνουν μια για πάντα την Ελλάδα (από την Γκόλντμαν Ζακς, μέχρι την Άγκελα Μέρκελ), και να την οδηγήσουν σε ολοκληρωτική πτώχευση και κατάρρευση–, να χρησιμοποιήσουν και το επικοινωνιακό χαρτί μιας «χώρας βανδάλων, κανιβάλων, δολοφόνων», το οποίο ήδη παρουσιάζεται σε όλα τα μεγάλα διεθνή μέσα της Οργουελιανής Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Το δίδαγμα είναι τραγικό. Μια ολόκληρη κοινωνία, άφησε μερικά υστερικά μηδενικά να συκοφαντήσουν κάθε εξέγερση και αντίσταση και να την υποκαταστήσουν με την ασχήμια που κουβαλούν και την όποια παρουσιάζουν ως «κίνημα». Και γι αυτό ευθύνονται πολλοί: Και πρώτα απ’ όλα μια σάπια και χωρίς όραμα κοινωνία. Αυτό όμως δεν μπορεί να βγάζει λάδι κόμματα και παρατάξεις: Aπό το ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευση που σιγοντάριζε την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων, προκειμένου να κάνει πόλεμο φθοράς στην κυβέρνηση της ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, που νόμιζε ότι θα μεταφράσει τις σπασμένες βιτρίνες σε έδρες στο κοινοβούλιο, καθώς και τα θλιβερά υπολείμματα της κάποτε εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, όπως και τους παχυλά αμειβόμενους κονδυλοφόρους και παπαγαλάκια εφημερίδων και τηλεοράσεων· όλους εκείνους που πίστευαν πως μπορούν να «χρησιμοποιήσουν» για λογαριασμό τους αυτό το άλογο και ανορθολογικό στοιχείο.

Αυτό όμως σήμερα εξελίσσεται –ως παραμορφωτική εικόνα της κοινωνίας μέσα από την οποία ξεπήδησε– σε τέρας, στρεφόμενο εναντίον του ίδιου του λαού στ' όνομα του οποίου υποτίθεται ότι δρα. Και η ιστορία θα γράψει ότι με τη δική τους συμβολή, θέριεψε η κατοχή και η κατάρρευση της χώρας μας. Κατάφεραν να επιτύχουν την μεγαλύτερη προβοκάτσια της μεταπολιτευτικής περιόδου. Έστω, ή ακόμα χειρότερα, αν πρόκειται για αυτοπροβοκάρισμα.

Ο αγώνας θα είναι μακροχρόνιος. Οι κηδεμόνες και οι κατακτητές από Δύση και Ανατολή έρχονται στην πατρίδα μας, για να μείνουν. Ταυτόχρονα ως κοινωνία έχουμε πιάσει πάτο. Εμείς το Άρδην και η Ρήξη, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε στο πλευρό της άλλης Ελλάδας, του μαχόμενου αντιστασιακού ελληνισμού, προσπαθώντας να μπολιάσουμε ξανά με ελπίδα και όραμα για εθνική απελευθέρωση, κοινωνική χειραφέτηση, οικολογία και κοινοτισμό, τις πραγματικές ανατρεπτικές διαθέσεις του ελληνικού λαού. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε ώστε ο θάνατος των τριών αδικοχαμένων νέων να μη μεταβληθεί σε όπλο στα χέρια της Κυβέρνησης και των κατοχικών δυνάμεων, προσφέροντας μια εναλλακτική πρόταση αλλαγής της κοινωνίας στη νεολαία που επιθυμεί να δώσει αυθεντικό περιεχόμενο στην εξέγερσή της.

Υ.Γ. Και βέβαια, δεν είναι δυνατόν να μη σταθούμε στις βαρύτατες ευθύνες που φέρει ο Α. Βγενόπουλος, ο οποίος με την εντελώς επιπόλαια και εγκληματική του ενέργεια να διατηρήσει ανοικτή την Τράπεζά του, τέτοια μέρα και σε τέτοιο μέρος, συνέβαλε με τη σειρά του στο τραγικό συμβάν της 5/05. Ο Βγενόπουλος, εμφανίζεται ως ο κήνσορας της ηθικής και της λογικής απέναντι στο «διεφθαρμένο» σύστημα, και προαλείφεται για «εθνικός ηγέτης». Ωστόσο για άλλη μια φορά, – μετά την δήθεν αγορά του ΟΤΕ και της Ολυμπιακής, που τις αγόρασε με φανφάρες για την εθνική του υπευθυνότητα για να τις πουλήσει μέσα σε ελάχιστο χρόνο σαν λαμόγιο μεταπράτης– απέδειξε, με τραγικό τρόπο, την ασύγγνωστη επιπολαιότητα του, ενός μπερλουσκονίσκου της κακιάς ώρας. (Πέμπτη, 6 Μαΐου, 8:30 π.μ.).