Monday, September 28, 2009

Φώτης Κουβέλης: "Να μην αποκλείουμε συνεργασίες"

Είναι λάθος να θεωρούμε στον ΣΥΡΙΖΑ «αριστερή» την εκτόπισή μας από τις κεντρικές πολιτικές διαδικασίες. Την απάντηση αυτή δίνει ο Φώτης Κουβέλης, υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ στη β΄ εκλογική περιφέρεια Αθηνών όταν καλείται να σχολιάσει πώς θα τοποθετηθεί προσωπικά σε ενδεχόμενο κάλεσμα του Γ. Παπανδρέου προς την Αριστερά για τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας.

Πιστεύετε ότι μετά τις εκλογές θα υπάρξει αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού όπως το γνωρίσαμε έως σήμερα;

Βρισκόμαστε σε μια φάση καμπής στον τόπο μας. Οι πολίτες διεκδικούν αλλαγή της συντηρητικής πολιτικής που σώρευσε προβλήματα και αδιέξοδα στην κοινωνία. Ο ανακαθορισμός των κοινωνικών συσχετισμών αντανακλά και στο επίπεδο του πολιτικού σκηνικού. Αναδιατάξεις θα υπάρξουν. Το ζητούμενο όμως είναι προς ποια κατεύθυνση. Ζητάμε την ψήφο των πολιτών με συναίσθηση της ευθύνης μας και την πεποίθηση ότι στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, που παράγει ο δικομματισμός, πρέπει να αντιπαρατεθούν οι μέγιστες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές αντιστάσεις για την απόκρουσή της. Έχω πλήρη επίγνωση ότι οι αναγκαίες αντιστάσεις και η ανατροπή των συντηρητικών σχεδίων απαιτούν όχι μόνον την κοινή ενωτική δράση, αλλά και ένα εναλλακτικό πολιτικό πρόγραμμα και σχέδιο για τη διαμόρφωση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας για την αλλαγή της κοινωνίας.

Έπειτα από τις έντονες αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό του, τιχρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο για την είσοδό του στη Βουλή, αλλά λά και για την ανάκτηση της «χαμένης» του δυναμικής;

Σήμερα, προέχει η συστράτευση όλων των δυνάμεων της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς στον κοινό αγώνα. Προωθούμε ένα συνεκτικό σύνολο εναλλακτικών προτάσεων και διαρθρωτικών αλλαγών που απαντούν στις ανάγκες της κοινωνίας, αμφισβητούν το νεοφιλελεύθερο και δικομματικό πλαίσιο και ανοίγουν δρόμους για τη δημοκρατική και σοσιαλιστική πορεία της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφαλίσει την κοινοβουλευτική του εκπροσώπηση. Η ύπαρξη μιας όσο το δυνατόν ισχυρότερης σύγχρονης Αριστεράς, ως δύναμης ελέγχου και προώθησης προοδευτικών προτάσεων προς όφελος της κοινωνίας, είναι επίκαιρη και αναγκαία.

Παρούσα στις εξελίξεις

Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας τι θα πράξετε;

Η σύγχρονη Αριστερά οφείλει να είναι παρούσα στις εξελίξεις, όχι για να εκχωρήσει την αυτονομία της, όχι για να προσχωρήσει σ΄ έναν αδιάφορο για την κοινωνία κυβερνητισμό, αλλά για να επηρεάζει με το περιεχόμενο των προγραμματικών της θέσεων την ασκούμενη πολιτική προς όφελος της κοινωνίας.

Ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει δηλώσει ότι, με δεδομένη τη δύσκολη οικονομική συγκυρία,ακόμη και σε περίπτωση αυτοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, θα απευθυνθεί στην Αριστερά για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Εσείς προσωπικά πώς θα τοποθετηθείτε σε ένα τέτοιο κάλεσμα;

Ανήκω στην πολιτική συλλογικότητα του κόμματός μου. Από τις γραμμές του μάχομαι πολιτικά, με απόψεις, ιδέες και θέσεις, οι οποίες πιστεύω ότι στηρίζουν και υπηρετούν τη δυναμική παρουσία της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς στην κοινωνία. Όσο λάθος, όμως, είναι να θεωρούμε ότι ο αριστερός μεταρρυθμισμός εξαντλείται στον στόχο της συμμετοχής στην άσκηση της εξουσίας, δηλαδή σ΄ έναν άμετρο κυβερνητισμό, άλλο τόσο λάθος είναι, ερμηνεύοντας την κρίση με φθαρμένα ερμηνευτικά εργαλεία, να θεωρούμε «αριστερή» την εκτόπισή μας από τις κεντρικές πολιτικές διαδικασίες. Οι συνεργασίες για να είναι πειστικές, αποτελεσματικές και να μετακινούν την πολιτική προς ουσιαστικά προοδευτικές κατευθύνσεις και επιλογές, προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες. Αυτή η προϋπόθεση απουσιάζει.

Διαρκής ανανέωση

Είστε ένας πολιτικός που πιστεύει στις συνθέσεις, τις συγκλίσειςκαι τον πολιτικό πολιτισμό. Πώς μπορούν αυτά τα στοιχεία να γίνουν πλειοψηφικά στην ανανεωτική Αριστερά την επόμενη ημέρα των εκλογών;

Αταλάντευτο στόχο μου αποτελούσε ανέκαθεν η ενθάρρυνση κάθε πρωτοβουλίας που είναι δυνατόν να ενεργοποιήσει δυνάμεις για την προώθηση συγκλίσεων προγραμμάτων, επιδιώξεων και δράσεων, που εμπνέονται από τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, την οικολογία, την προστασία και διεύρυνση των ελευθεριών και των κοινωνικών δικαιωμάτων του πολίτη, τον ορθό λόγο και τον αριστερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Υπήρξα σε όλη μου τη διαδρομή μαχητής μιας σύγχρονης Αριστεράς σε διαρκή κίνηση και ανανέωση. Μιας Αριστεράς που άλλοτε προχωρούσε, άλλοτε υποχωρούσε, αλλά ανυπότακτη πάντοτε συνέχιζε να δημιουργεί και να παράγει πολιτική χωρίς αγκυλώσεις. Αυτήν την Αριστερά επιμένω να υπηρετώ.

Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

3 comments:

Anonymous said...

Ο Φώτης Κουβέλης είναι σπάνια στόφα πολιτικού. Τι να λέμε;
Τον είχε σήμερα ο Σκάι.
Μίλησε για πολλά και μεταξύ άλλων για την παραμορφωτική αντιπροσωπευτικότητα του εκλογικού νόμου.

Ενώ μπορεί κάποιος να πιάσει το εκλογικό μέτρο από την πρώτη κατανομή, αν δεν πάρει το κόμμα του το 3%, μένει εκτός.

π.χ. Αυτό έγινε το 93. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δεν έπιασε το 3%, ενώ δύο υποψήφιοι του, ο Κωνσταντόπουλος και ο Κουβέλης το ξεπέρασαν αλλά έμειναν εκτός.

Στη Γερμανία π.χ δεν ισχύει, αυτό.
Αν πιάσεις το εκλογικό μέτρο στην Α' κατανομή, τότε είσαι στη Βουλή.

Σκέψου να παίρνεις 35000 ψήφους (μέτρο 12.500) να μένεις εκτός και να βγαίνει στη Βουλή π.χ. ο Κατσίκης με 450 ψήφους!!!

haridimos said...

O Κατσίκης με 450 ψήφους, δεν μπαίνει με το ισχύον σύστημα.
Έμπαινε με το παλιό, με το οποίο δεν είχε και πρόβλημα "βιωσιμότητας" ο Συν/Συριζα

Anonymous said...

Έφερα ένα ακραίο παράδειγμα και το θέμα δεν παύει να υπάρχει.

Το θέμα που έθεσα εξακολουθεί να υπάρχει και πολλοί δεν το ξέρουν.

Επαναλαμβάνω.
Με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο, ένα άλλο παράδειγμα.
Αν σε μια μονοεδρική, αν ένας υποψήφιος λάβει το σύνολο(!) των ψήφοφόρων, δεν θα βγεί αν δεν πιάνει το κόμμα του το 3%.

Το θέμα είναι η άγνοια που έχουμε για θέματα που δεν μας ενημερώνουμν.

Είχα αναφερθεί και στις ευρωεκλογές, όπου το ευρωπαϊκό κοινιβούλιο είναι το πλέον άμεσο και αντιπροσωπευτικό.

Δηλαδή όποιον ψηφίζεις, εκλέγεται.
Γιατί, τότε ψηφίζαμε με λίστα;

Που είναι η επικαλούμενη άμεση δημοκρατία;

Στις ευρωεκλογές δεν είχαμε το δικαίωμα να ψηφίσουμε τον υποψήφιο που θέλαμε.

Αναφέρομαι, εν ολίγοις στην τύφλα μας, στην ελλειπή μας ενημέρωση και στην πρόθεση των κομμάτων να επιλέγουν, κατά βούληση.

Αυτό ήταν το θέμα μου, και τα πιθανά συνεπακόλουθα είναι οι παράπλευρες απώλειες.

Δηλαδή η "νόθευση" της λαίκής βούλησης.

Την καληνύχτα μου.