Wednesday, September 16, 2009

Το διακριτό στίγμα και αλλά παραμύθια...

Της Κατερίνας Επιτροπάκη

Την περασμένη Τρίτη αργά το βράδυ, φεύγοντας από τη μαραθώνια συνεδρίαση της Ανανεωτικής Πτέρυγας, μαζί με το μουδιασμένο μειδίαμα που συνόδευε την «καληνύχτα» μας, νοιώθαμε κι ένα γλυκόπικρο συναίσθημα. Ναι, ήταν φανερό από ολόκληρη τη διαδικασία. Σχεδόν από όλους όσους μίλησαν, με ελάχιστες εξαιρέσεις, αλλά και από το σύνολο των συζητήσεων στα πηγαδάκια των αμετανόητων καπνιστών εκτός του κτηρίου, η αίσθηση ήταν κοινή: Η Ανανεωτική Αριστερά ασφυκτιά. Η κατάσταση δεν πάει άλλο. Το ιστορικό αυτό ρεύμα ιδεών, ζητάει έκφραση. Και την έκφραση αυτή δεν μπορεί να την προσφέρει το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το δε κόμμα του Συνασπισμού, διαχυμένο πια εντός του ΣΥΡΙΖΑ, όπως πιστοιήθηκε και από τις πρόσφατες εξελίξεις, αυτοακυρωμένο από τις ίδιες τις αποφάσεις της –συντριπτικής όπως και να το κάνουμε- πλειοψηφίας του, μοιάζει να έχει υποστεί τέτοια ανήκεστον βλάβη, ώστε η κατάσταση να είναι μάλλον μη αναστρέψιμη, μια και η «συριζοποίηση» τόσο της βάσης όσο και μεγάλου μέρους της κορυφής έχουν υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του κάποτε ενδιαφέροντος αυτού εγχειρήματος.

Η απόφαση για κάθοδο της Ανανεωτικής Πτέρυγας στις εκλογές, έχω την αίσθηση ότι πρόκυψε περισσότερο ως επιθυμία των βασικών κεντρικών της στελεχών παρά ως «κοινός τόπος» της σύσκεψης. Η πρόταση αυτή υποστηρίχτηκε βεβαίως από πολλούς ομιλητές, όπως και η πρόταση της μη συμμετοχής από ισόποσους τουλάχιστον. Ωστόσο ο κοινός τόπος των δύο αυτών προσεγγίσεων ήταν η ανάγκη παρουσίας και συνέχειας αυτού του πολιτικού ρεύματος.

Στην κατεύθυνση αυτή κινείται άλλωστε η ανακοίνωση που εκδόθηκε και δόθηκε στη δημοσιότητα από την Α.Π. και η οποία αναφέρει ότι «η Α.Π. συμμετέχει στις εκλογές διατυπώνοντας και μέσα από τα ψηφοδέλτια ανοιχτά, μαχητικά και διακριτά τις απόψεις της. Θα επιδιώξει με την κοινοβουλευτική της εκπροσώπηση να είναι παρούσα στις μετεκλογικές εξελίξεις».

Αλήθεια, πώς ακριβώς υπηρετείται το πνεύμα αυτό της ανακοίνωσης, όταν προβεβλημένος υποψήφιος της πτέρυγας σε συνέντευξή του δηλώνει: «Προσωπικά, για πολιτικούς και προγραμματικούς λόγους, δεν συμφωνώ με σκέψεις για ψήφο ανοχής ή στήριξης σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Είναι αυτονόητο ότι θα σεβαστώ και θα στηρίξω τις συλλογικές μας αποφάσεις. Είμαι βέβαιος ότι το ίδιο θα πράξουν και όλοι ανεξαίρετα οι βουλευτές της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας».

Η δήλωσή αυτή, βρίσκεται απολύτως σύμφωνη με το πνεύμα της ανακοίνωσης που η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να εκδώσει μετά την συνέντευξη Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, για να αποκηρύξει μετά βδελυγμίας κάθε υποψία σκέψης περί ψήφου ανοχής ή άλλης παρόμοιας τυχόν ειδεχθούς πράξεως από μελλοντικούς βουλευτές που τολμούν έστω να το σκεφτούν.

Και βεβαίως, καθένας έχει το δικαίωμα να υποστηρίζει τις όποιες προσεγγίσεις, όχι όμως διεκδικώντας για τον εαυτό του τον τίτλο του ανανεωτικού υποψηφίου, εκείνου δηλαδή του τμήματος της αριστεράς που αισθάνεται πολιτική και ιδεολογική γειτνίαση με τη σοσιαλδημοκρατία, που η κουλτούρα των συνεργασιών διαπνέει την πολιτική του στάση και που προφανώς δεν θέλει να δει μέσα από την απειλή της ακυβερνησίας την αριστερά να εξοβελίζεται από το πολιτικό σκηνικό, αλλά αντίθετα τη θέλει πρωταγωνιστή και κοινωνό των πολιτικών εξελίξεων.

Τα δημοσκοπικά ευρήματα άλλωστε, δείχνουν ότι το δίλημμα για αναποφάσιστους του χώρου μας είναι κατά τεκμήριο ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ (και όχι στο ΚΚΕ ή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ για παράδειγμα), ενώ πάνω από 60% αυτών που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται ικανοποιημένοι από την παρουσία Παπανδρέου στη ΔΕΘ. Δεν ξέρω πόσο αυτός ο κόσμος ικανοποιείται με τέτοιες στάσεις. Εκτός αν κάνουμε κι εμείς πως δεν βλέπουμε αυτό το κοινό, τακτική που επανειλημμένως εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ και η πλειοψηφία του ΣΥΝ.

Στο μικρό μέχρι τις εκλογές διάστημα που μας απομένει, ας σκεφτούμε όλοι περισσότερο την ανάγκη σεβασμού και στήριξης, όχι μόνο στα λόγια αλλά με τη στάση μας, των αξιών και των προκριμάτων της Ανανεωτικής Αριστεράς.

Το οφείλουμε τουλάχιστον σ’ όλους αυτούς που –ακόμα– το βασανίζουν, μας παρακολουθούν και ελπίζουν…

9 comments:

Ντ. said...

Tη σύσκεψη της Ανανεωτικής Πτέρυγας, την παρακολούθησα επίσης παρ’ ότι ούτε με τις θέσεις της συμφωνώ, ούτε και με τις πρακτικές της. Πράγματι όμως, αυτό που έβγαινε απ’ όλες τις τοποθετήσεις ήταν ότι η Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΝ ότι κατάσταση δεν πάει άλλο. Όλοι συμφώνησαν λίγο πολύ ότι μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να εκφραστούν, πως άλλωστε να εκφραστούν από ένα σχήμα το οποίο όλοι ανεξαιρέτως θεωρούν ότι πρέπει να διαλυθεί. Συμφωνώ με την αρθρογράφο ότι η απόφαση για κάθοδο της Ανανεωτικής Πτέρυγας στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, πρόκυψε από την ιδιοτελή (αυτό το λέω εγώ) επιθυμία των βασικών της στελεχών. Τα οποία, προβεβλημένα αρκούντως από τα ΜΜΕ και με την αναγνωρισιμότητα που έχουν στην εκλογική πελατεία, δεν χρειάζονται και πολλά πολλά, ούτε και «διακριτό στίγμα» για να εκλεγούν στις περιφέρειες που κατεβαίνουν και εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ βγάλει εκεί βουλευτή. Για τους υπόλοιπους όμως της Ανανεωτικής Πτέρυγας που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ και δεν είναι τόσο προβελημένα όπως οι Κουβέλης, Μαργαρίτης, Χατζησωκράτης κλπ. γιατί δεν βγαίνει μία διακήρυξη, «όχι μεγάλη, 10σέλιδη ίσως» όπως προτάθηκε (από τον Κουβέλη νομίζω), την οποία να υπογράφουν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ που προέρχονται από την Ανανεωτική Πτέρυγα, ώστε και το στίγμα να γίνει διακριτό και ο ψηφοφόρος να ξέρει ποιόν σταυρώνει ή ποιόν δεν σταυρώνει;
Αυτοί που παραμένουν ακόμα εντός ΣΥΝ και κατεβαίνουν υποψήφιοι με τον ΣΥΡΙΖΑ διαφωνώντας οριζοντίως καθέτως και διαγωνίως, κυρίως με τις στρατηγικές επιλογές του κόμματός τους και με στόχο την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, πώς νομιμοποιούνται πολιτικά και ηθικά για την επιλογή τους αυτή; Αρκεί η δικαιολογία ότι δεν υπήρχε ο χρόνος για αυτόνομη κάθοδο στις εκλογές; Αρκεί ο σκοπός να αγιάζει τα μέσα; Όπως είπε και η κ. Μπουρνόβα, πώς θα μιλήσουν στον κόσμο στον οποίο απευθύνονται; Τι θα του πούν; Αρκεί το διακριτό στίγμα για να τον πείσουν ή θα δώσουν και διαβεβαιώσεις συντεταγμένης εξόδου, όταν οι περιστάσεις θα είναι πιο ευνοϊκές;
Το ότι ο Παπαδημούλης δήλωσε ότι θα σεβαστεί και θα στηρίξει τις συλλογικές αποφάσεις, εμένα μάλλον μου δείχνει για μια ακόμα φορά την συνέπεια και την ηθική του στάση απέναντι στο (ακόμα) κόμμα του και στο σχήμα υπό το οποίο επιδιώκει να εκλεγεί.
ΥΓ. Αγαπητή μου Κόκκινη Πιπεριά, σε ένα σχόλιό σου σε προηγούμενο ποστ, διάβασα πως δεν μπορείς να συνεχίσεις να πορεύεσαι στον ίδιο σχηματισμό με μαοϊκούς, σταλινικούς, τροτσκιστές, & ελευθεριακούς και θεωρείς ότι η κοινωνία έχει ανάγκη από ένα κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς. Και θεμιτό και σεβαστό. Εγώ πιστεύω ότι οι διαφορετικές ιδέες είναι πλούτος για την αριστερά και βέβαια μπορώ να πορεύομαι στον ίδιο σχηματισμό με μαοϊκούς, σταλινικούς, τροτσκιστές, ελευθεριακούς, ρεφορμιστές, σοσιαλδημοκράτες, οικολόγους, ακτιβιστές ή ότι άλλο. Για να πορευόμαστε όμως μαζί πρέπει να το θέλουμε από κοινού και με κοινά αποδεκτούς κανόνες που θα τους σέβονται όλοι ανεξαιρέτως. Αφού λοιπόν νιώθεις έτσι και συ και οι υπόλοιποι που συμμερίζονται το «σεχταρισμό» σου, τι περιμένετε τελικά; Η πόρτα είναι ανοιχτή…

ΣΠΙΘΑΣ said...

@ Ντ.
Ακόμη δεν έχεις αντιληφθεί, ότι δεν "συνεμορφώθημεν" και ούτε θα...
"προς τας υποδείξεις"???

Ποιάς πόρτας, και εκ τίνος "οίκου" ομιλείς;

Δεν έχεις μπλογκ και "ανωνύμως" σαν με κουκούλα προκαλείς..

Δεν έχεις το θάρρος να μιλήσεις με παρρησία παρά μόνο κρυμμένος ανάμεσα σε ψιθύρους..σπεκουλάρεις.

Αν είσαι μέλος ή απλός ψηφοφόρος ή στέλεχος γιατί δεν λες την γνώμη σου, όπως όλοι μας??

Απαράδεκτος, είσαι βέβαια..ήρθες και στο προηγούμενο ποστ μου για να κάνεις τι??

Έχεις καμμιά γκλίτσα και μαζεύεις σε κοπάδια τα αρνιά..??

Κόκκινη Πιπεριά said...

Αγαπητέ (η) Ντ. γράφεις: "Για να πορευόμαστε όμως μαζί πρέπει να το θέλουμε από κοινού και με κοινά αποδεκτούς κανόνες που θα τους σέβονται όλοι ανεξαιρέτως". Μα αυτό ακριβώς υποστηρίζω ότι ΔΕΝ έχω κοινά με σταλινικούς, τροτσκιστές & ελευθεριακούς ώστε να είμαι στον ίδιο πολιτικό σχηματισμό. Μπορώ και επιδιώκω να είμαι μαζί τους στους κοινωνικούς αγώνες, αλλά στους κοινωνικούς αγώνες επιδιώκω να είμαι και με σοσιαλδημοκράτες, οικολόγους, ακόμα και φιλελεύθερους (π.χ. σε θέματα δημοκρατίας και δικαιωμάτων..).

Η πόρτα ήταν πάντα ανοικτή για μας. Ποτέ δεν υπήρχε... μπάρα. Σε ότι με αφορά τις αποφάσεις μου τις έχω πάρει, αλλά θεωρώ έντιμο να τις ανακοινώσω μετά τις εκλογές. Αν η απόφασή μου συμπίπτει και με πολλούς άλλους, όπως θέλω να ελπίζω καλώς, διαφορετικά δεν με πειράζει να ακολουθήσω μοναχικό δρόμο. Αν κάποιοι σύντροφοι ονειρεύονται την... άλωση της Κουμουνδούρου εμένα δεν με αφορά...

Μάκης

SOULIS said...

Δεν παρακολούθησα καμιά σύσκεψη, δεν έχω blog..

Παρακολουθώ όμως σαν ψηφοφόρος του χώρου όλα τα blogs, όλων των τάσεων..

Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τις απόψεις σας, τις οποίες σέβομαι, αλλά με τις οποίες διαφωνώ.

Θα θεωρούσα πιο έντιμο, όχι για σας εδώ, αλλά για τα στελέχη της πτέρυγας, να είχαν αποχωρήσει εδώ και καιρό.

Καλύτερα χωριστά κι αγαπημένοι, παρά αυτό το τουρλουμπούκι..

Με βάζεται σε διαδικασία να βάλω σταυρό σε ψηφοδέλτιο..και ντρέπομαι ως αριστερός γι'αυτό.

ΣΠΙΘΑΣ said...

Το "έντιμο" έχει διαφορετικό ειδικό βάρος για τον καθένα μας, προφανώς.
Όσον αφορά την γνώμη μου το "έντιμος" είναι μια αφηρημένη έννοια και όταν την χρησιμοποιούμε ταυτόχρονα έχουμε καθορίσει και την θέση που μας ταιριάζει και η οποία "θέση" δεν είναι ποτέ,μα ποτέ "από έδρας" ή "απέξω", όπως επικαλείσαι.

Δεν υπάρχει "απέξω", θέλω να πω..
Το "απέξω" ανήκει σε "υπεράνω", σε εισαγγελείς ή σε βαθιά νυχτωμένους, με το συμπάθειο και κατά την ταπεινή μου γνώμη, αγαπητά συνομιλητά ...Ντ ή SOYLIS ή ROYLIS..
οι "κριτές" των πάντων δεν ανήκουν στην αριστερά, κατά την γνώμη μου.

SOULIS said...

Βρε συ Σπίθα..

Παραπάνω απευθυνόμενος στον Ντ., ανέφερες ..

"Αν είσαι μέλος ή απλός ψηφοφόρος ή στέλεχος γιατί δεν λες την γνώμη σου, όπως όλοι μας??"

Πήρα κι εγώ θάρος και είπα την γνώμη μου.

Δεν διεκδίκησα το αλάθητο του Πάπα..

Αποτέλεσμα .. έγινα

"..Ντ ή SOYLIS ή ROYLIS.."..

δεν λέω ..ενδιαφέρουσα η αντιμετώπιση της γνώμης μου..
αλλά δεν θα πάρω..

Συνεχίστε μόνοι σας.

Κόκκινη Πιπεριά said...

@ SOULIS μην αρπάζεσαι. Απλά ο Σπίθας έχει "καεί στο χυλό, φυσά και το γιαούρτι...".

ΣΠΙΘΑΣ said...

@ SOYLIS

Είχα την εντύπωση ό,τι είστε το ίδιο πρόσωπο. Τους προβληματισμούς που έχεις είναι βέβαιο ότι τους έχουν πολλοί.
Μαζί με όλους κι'εμείς...
Δεν τρέχει τίποτα. Ακούω εγώ...και τις άλλες φωνές. Το τσίτωμα είναι της στιγμής και είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε άποψη.
Δεν είμαι του σαματά..:)
Eπιταχύνω τον διάλογο και κάνω και τον συνήγορο του διαβόλου. Μη το βλέπεις προσωπικά.
Δεν γνωριζόμαστε, άλλωστε,έτσι δεν είναι;

Ντ. said...

Aγαπητή Κόκκινη Πιπεριά, δεν νομίζω ότι στα περί συμπόρευσης διαφωνήσαμε κάπου,άλλωστε σου είπα και εγώ ότι την άποψη σου και τη σέβομαι και τη θεωρώ θεμιτή, άσχετα αν εγώ έχω άλλη στάση στο θέμα αυτό. Σέβομαι επίσης και τη θέση σου, πολύ περισσότερο κάτω από τις παρούσες συνθήκες, τις προσωπικές σου αποφάσεις να τις ανακοινώσεις μετά τις εκλογές. Από κει και πέρα, στους κοινωνικούς αγώνες σίγουρα θα βρεθούμε μαζί (ακόμα και φιλελεύθερους – δε διαφωνώ καθόλου). Η ερώτηση "τι περιμένετε τελικά", δεδομένων των συνθηκών ήταν ρητορική, όχι προσωπική.
@ Σπίθας
1) Δεν ζήτησα να «συμμορφωθείτε προς τας υποδείξεις». Μόνο τη γνώμη μου είπα και έθεσα και κάποια ερωτήματα που προέκυψαν από το κλίμα που κυριάρχησε στη σύσκεψη της πτέρυγας και το άρθρο της κ. Επιτροπάκη. Στα οποία σημειωτέον κανένας δεν μου απάντησε.
2) Εννοώ την πόρτα του ΣΥΝ, στο βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει στρατηγική του επιλογή. Η Πιπεριά νομίζω το κατάλαβε.
3) Δεν είμαι υποχρεωμένος να έχω μπλόγκ για μπορώ να σχολιάζω στα δικά σας. Όσο για τα περί κουκούλας, τι να σου πώ; Όσο ανώνυμος είμαι για σένα, τόσο είσαι κι εσύ για μένα. Εγώ υπογράφω «Ντ.» και συ «Σπίθας». Ούτε ξέρω ποιος είσαι ούτε και έχει σημασία για μένα. Το αν κάποιοι μεταξύ σας γνωρίζεστε, δεν με αφορά, ούτε αίρει την ανωνυμία σας στα μπλόγκ που έχετε ή στα σχόλια που κάνετε.
4) Επαναλαμβάνω ότι είπα τη γνώμη μου, δεν έβρισα κανέναν και τα περί ψιθύρων δεν τα κατάλαβα.
5) Προφανώς είμαι μέλος. Με αυτήν την ιδιότητα, όπως προβλέπεται στο καταστατικό, παρακολούθησα την κλειστή σύσκεψη μιάς τάσης στην οποία δεν ανήκω (όπως και σε καμμιά άλλη).
6) Στο ποστ σου που ήρθα και σε ενόχλησα, μπορεί να ήταν ακόμα και ειρωνικός ο τρόπος που διατύπωσα αυτά που είχα να πώ, δεν είπα τίποτα όμως που να μην έχει κάποια αναφορά, είτε στο ίδιο το ποστ σου, είτε στα σχόλια που το συνόδευαν. Άλλωστε ξέρεις, δεν έχεις το μονοπώλιο στο τσίτωμα… Αφού όμως σε ενοχλεί τόσο δεν θα ξανάρθω. Μη σε συγχύζω κιόλας.
7) Τα περί γκλίτσας και κοπαδιών, σου τα επιστρέφω…
Το ύφος στις απαντήσεις σου και προς εμένα και προς τον SOULIS λέει αρκετά. Εσύ δεν είσαι αυτός που είχε πεί: «Να φέρεσαι πολύ καλύτερα από όσο αξίζει στον καθένα, αυτό είναι το πρέπον και το ωφέλιμο για εκείνον, αλλά και για μας» και ακόμα ότι «Η αλαζονεία και η απρέπεια επιστρέφει ανατοκιζόμενη και σε υπερθετικό βαθμό σ'αυτόν που τις χρησιμοποιεί.
Δικό του το πρόβλημα..»; Μαθήματα στους άλλους ξέρεις να κάνεις, εσύ όμως….