Monday, March 23, 2009

Αχ Ελλάδα


Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά

και στο Σικάγο μέσα ζει στην Λευτεριά.

Εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά

-σάμπως φταις και συ καημένη-

και στην Αθήνα μέσα ζει στην ξενιτιά.


Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ και βαθιά σ' ευχαριστώ

γιατί μ' έμαθες και ξέρω

ν' ανασαίνω όπου βρεθώ να πεθαίνω όπου πατώ

και να μη σε υποφέρω.

Αχ Ελλάδα θα στο πω πριν λαλήσει πετεινό

δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι.

M' εκβιάζεις μου κολλάς, σαν τον ξένο με πετάς,

μα κι απάνω μου κρεμιέσαι.


Η πιο γλυκιά πατρίδα είναι η καρδιά

-Οδυσσέα γύρνα κοντά μου-

που τ' άγια χώματα της πόνος και χαρά.

Καθένας είναι ένας που σύνορο πονά

κι εγώ είμαι ένας κανένας που σας σεργιανά.

(Στίχοι Μαν. Ρασούλης)

25 Μαρτίου 1821 Χρόνια Πολλά Ελληνες...

4 comments:

Cacofonix said...

Από τους ποιο ωραίους στίχους τραγουδιού...

Anonymous said...

Ρασούλης - Παπάζογλου, αδυναμίες.
Αλλά βλέπω το πρόσωπο από κάτω και χαλάω

Anonymous said...

Σωστός ο Ρασούλης, σωστότερος ο Μάκης (για την επιλογή του).
Χρόνια πολλά Μάκη!

Αστερόεσσα said...

Άντε, Χρόνια μας Πολλά μιας και ο Παλαιών Πατρών ευλόγησε τα όπλα με το καρυοφύλλι στον κρόταφο. :)

Σωστός ο Ρασούλης και το λέω εξ' εμπειρίας, όχι λόγω απλής διανοητικής συμφωνίας.