"Τσιμπίστε με" ο Πολ Γουέλερ, ο άνθρωπος που κράτησε μουσικά ζωντανό το κίνημα των Mods πάνω από 20 χρόνια έρχεται στην Αθήνα. Διαβάστε τη έγραψε η "Ελευθεροτυπία":
«Υπάρχει σόουλ και μπλουζ, υπάρχουν ψυχεδελικές ενορχηστρώσεις, υπάρχουν φολκ μελωδίες και φυσικά υπάρχει ροκ εν ρολ. Είναι ένα άλμπουμ με αρχή, μέση και τέλος, λίγο ρετρό, σε μια εποχή που ο κόσμος "κατεβάζει" ένα-δυο τραγούδια από το Ιντερνετ. Αλλά για μένα τα είκοσι ένα τραγούδια, ανάμεσά τους κάποια ορχηστρικά, ολοκληρώνουν έναν κύκλο».
Στα 50 του χρόνια ο Πολ Γουέλερ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο το άλμπουμ «22 Dreams», που έφτασε την πρώτη εβδομάδα στο Νο1 στη Βρετανία. Υστερα ξεκίνησε μια παγκόσμια περιοδεία, που θα τον φέρει και στην Αθήνα στις 14 Ιουλίου -πιθανότατα στη σκηνή του Λυκαβηττού.«Θα το περιέγραφα ως εκλεκτικό», λέει για το άλμπουμ του. «Δεν υπάρχει ούτε ένα τραγούδι που να ηχεί όμοιο με τα υπόλοιπα. Είχα μια εμμονή όταν το ηχογραφούσα να φτάσω τον ήχο μου στα όριά του, όχι να ικανοποιήσω απλά το κοινό μου, αλλά να πειραματιστώ ως μουσικός. Ενα πλεονέκτημα που αποκτάς καθώς μεγαλώνεις, είναι ότι νιώθεις πιο ελεύθερος να κάνεις αυτό που επιθυμείς». Και όλα αυτά με συμμετοχές του Νόελ Γκάλαχερ των Oasis και του Γκράχαμ Κόξον των Blur.
Στα 50 του χρόνια ο Πολ Γουέλερ κυκλοφόρησε τον Ιούνιο το άλμπουμ «22 Dreams», που έφτασε την πρώτη εβδομάδα στο Νο1 στη Βρετανία. Υστερα ξεκίνησε μια παγκόσμια περιοδεία, που θα τον φέρει και στην Αθήνα στις 14 Ιουλίου -πιθανότατα στη σκηνή του Λυκαβηττού.«Θα το περιέγραφα ως εκλεκτικό», λέει για το άλμπουμ του. «Δεν υπάρχει ούτε ένα τραγούδι που να ηχεί όμοιο με τα υπόλοιπα. Είχα μια εμμονή όταν το ηχογραφούσα να φτάσω τον ήχο μου στα όριά του, όχι να ικανοποιήσω απλά το κοινό μου, αλλά να πειραματιστώ ως μουσικός. Ενα πλεονέκτημα που αποκτάς καθώς μεγαλώνεις, είναι ότι νιώθεις πιο ελεύθερος να κάνεις αυτό που επιθυμείς». Και όλα αυτά με συμμετοχές του Νόελ Γκάλαχερ των Oasis και του Γκράχαμ Κόξον των Blur.
Ο Πολ Γουέλερ μπορεί να επαίρεται ότι έχει σημαδέψει τη μουσική σκηνή από την εποχή που με τους Jam ανατίναζε τα ηχεία των κλαμπ τούς καιρούς του πανκ. Σε αντίθεση με τον άτεχνο θόρυβο των Pistols ή των Clash, οι Jam δεν δίσταζαν να ανακατεύουν σόουλ και φανκ στοιχεία στο άγριο ροκ τους, φτιάχνοντας ύμνους της εποχής, όπως το «In The City» και το «Town Called Malice». Το '82 ενώ βρίσκονταν στο απόγειο της πορείας τους διαλύθηκαν και ο Γουέλερ την επόμενη χρονιά έφτιαξε τους Style Council, που κινούνταν στην άλλη άκρη του πανκ ήχου -έπαιζαν ένα μελωδικό μίγμα από ποπ, τζαζ και σόουλ. Πολύ πιο μπροστά από την εποχή τους οι Style Council δεν είχαν την ανάλογη επιτυχία και διαλύθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του '80. Ηταν οι καιροί που η Britpop ξανακέρδιζε το χαμένο έδαφος με μπάντες όπως οι Blur και οι Oasis, που χρωστούσαν πολλά στη μουσική των Jam. Ετσι ο Γουέλερ ξαναβρέθηκε στο προσκήνιο και ξεκίνησε μια προσωπική πορεία με άλμπουμ όπως το «Stanley road» ή το «Illumination». «Ολα προέρχονται από την ίδια πηγή», έλεγε όταν τον ρωτούσαν για το ευρύ πεδίο πειραματισμών του.
«Μπορώ να ακούω Ντεμπισί, ύστερα αβάντγκαρντ τζαζ και μετά Κέρτις Μέιφιλντ. Και όλα αυτά βρίσκονται στα τραγούδια μου».Το ένατο άλμπουμ του, το «22 dreams», γράφτηκε στα πεντηκοστά του γενέθλια. «Ηθελα να σπάσω το κλισέ, σύμφωνα με το οποίο όταν είσαι στα πενήντα σου νιώθεις ότι οι καλύτερες δουλειές σου ανήκουν στο παρελθόν», λέει. Στις συναυλίες του, πάντως, δεν ξεχνάει να παίξει τραγούδια από τους Jam και τους Style Council. «Δικά μου τραγούδια είναι και αυτά», σχολιάζει. «Ειδικά τα παλιά τραγούδια των Jam για την πολιτική κατάσταση μοιάζουν να γράφτηκαν σήμερα. Οι ίδιοι μαλάκες μάς κυβερνούν, απλώς άλλαξαν πρόσωπο».
«Μπορώ να ακούω Ντεμπισί, ύστερα αβάντγκαρντ τζαζ και μετά Κέρτις Μέιφιλντ. Και όλα αυτά βρίσκονται στα τραγούδια μου».Το ένατο άλμπουμ του, το «22 dreams», γράφτηκε στα πεντηκοστά του γενέθλια. «Ηθελα να σπάσω το κλισέ, σύμφωνα με το οποίο όταν είσαι στα πενήντα σου νιώθεις ότι οι καλύτερες δουλειές σου ανήκουν στο παρελθόν», λέει. Στις συναυλίες του, πάντως, δεν ξεχνάει να παίξει τραγούδια από τους Jam και τους Style Council. «Δικά μου τραγούδια είναι και αυτά», σχολιάζει. «Ειδικά τα παλιά τραγούδια των Jam για την πολιτική κατάσταση μοιάζουν να γράφτηκαν σήμερα. Οι ίδιοι μαλάκες μάς κυβερνούν, απλώς άλλαξαν πρόσωπο».
Tα "NEA" γραφούν: Συναυλιακή «βόμβα» έσκασε χθες. Και είναι απόλυτα επιβεβαιωμένο. Στις 14 Ιουλίου στην Αθήνα θα είναι ο Πολ Γουέλερ. Ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της μουσικής σκηνής των τελευταίων χρόνων, ο «modfather» που έχουν λατρέψει οι μουσικόφιλοι από την εποχή των Jam ώς το πιο φρέσκο άλμπουμ του, το 22 Dreams. Κάθε φορά που ετοίμαζε περιοδεία, περιμέναμε κάτι. Και αν σκεφθεί κανείς πως από το τέλος της δεκαετίας του ΄70- ξεκινούσε με τους θρυλικούς Jam, συνέχιζε με τους Style Council και μόνος του ύστερα από αυτούς- είναι πολλά χρόνια, πάνω- κάτω είχαμε πιστέψει πως τον Γ ουέλερ θα τον βλέπαμε αλλού, όχι στα μέρη μας. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τον επίσης Βρετανό Έλβις Κοστέλο, που ζει πια εκτός Μεγάλου Νησιού, ο Γουέλερ παραμένει τυπικός Βρετανός, ένας σούπερ σταρ που απολαμβάνει την μπίρα στην παμπ και τα λάιβ που παίζει. Τα τραγούδια του όμως, η κιθάρα του και η «μαύρη» σόουλ φωνή του έχουν κάνει δουλειά. Τόσο που να θεωρείται από τους πιο δημιουργικούς συνθέτες/ τραγουδοποιούς και περφόρμερ με πολλούς θαυμαστές μέσα και έξω από την Αγγλία. Και για εμάς εδώ, μεγάλο- συναυλιακό- απωθημένο.
Ιστορικά κομμάτια με τους Jam (Going Underground, Εton Rifles, Down at Τhe Tube Station, Ρretty Green, Τhats Εntertainment, Α Τown Called Μalice και άλλα πολλά) και τραγούδια- πολύ μεγάλες επιτυχίες από τη σόλο καριέρα του, σαν τα W ild Wood, Υou Do Something Τo Μe, Stanley Road που συνδυάζουν σόουλ και φανκ με ρυθμ εν μπλουζ και τον χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας, του εξασφαλίζουν μια ανεκτίμητη δεξαμενή τραγουδιών για τα σόου του. Υποψήφιος και φέτος για Βrit award, ο Γουέλερ έλεγε πρόσφατα στην «Τelegraph»: «Πιστεύω πως έχω μεγαλώσει αρκετά ώστε να μπορώ να κάνω κάτι απλά για να ευχαριστήσω τον εαυτό μου. Και από την άλλη, το πώς είναι η μουσική σήμερα, με τις πωλήσεις των δίσκων να πέφτουν, το downloading και όλα αυτά, δεν μπορείς να ξέρεις τι θα συμβεί με τον δίσκο σου. Έτσι, απλά φτιάχνεις τον καλύτερο δίσκο που μπορείς».
Προβλέπεται επίσης πως η εμφάνιση του Πολ Γουέλερ στην Αθήνα θα είναι, εκτός από μουσικό γεγονός, και εκδήλωση... μόδας. Αφού όλα αυτά τα χρόνια σαν mod «δάσκαλος» προτείνει στυλ και άποψη με 60ς αναφορές. Και δεν αστειεύεται πολύ όταν λέει πως τον ενδιαφέρουν δύο πράγματα, η μουσική και τα ρούχα. «Το κούρεμα, τα ρούχα, ο ήχος. Το πήρα όλο το πακέτο. Και συνεχίζω» λέει και πάντα βγαίνει στην τρίχα για να τραγουδήσει.
Ιστορικά κομμάτια με τους Jam (Going Underground, Εton Rifles, Down at Τhe Tube Station, Ρretty Green, Τhats Εntertainment, Α Τown Called Μalice και άλλα πολλά) και τραγούδια- πολύ μεγάλες επιτυχίες από τη σόλο καριέρα του, σαν τα W ild Wood, Υou Do Something Τo Μe, Stanley Road που συνδυάζουν σόουλ και φανκ με ρυθμ εν μπλουζ και τον χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας, του εξασφαλίζουν μια ανεκτίμητη δεξαμενή τραγουδιών για τα σόου του. Υποψήφιος και φέτος για Βrit award, ο Γουέλερ έλεγε πρόσφατα στην «Τelegraph»: «Πιστεύω πως έχω μεγαλώσει αρκετά ώστε να μπορώ να κάνω κάτι απλά για να ευχαριστήσω τον εαυτό μου. Και από την άλλη, το πώς είναι η μουσική σήμερα, με τις πωλήσεις των δίσκων να πέφτουν, το downloading και όλα αυτά, δεν μπορείς να ξέρεις τι θα συμβεί με τον δίσκο σου. Έτσι, απλά φτιάχνεις τον καλύτερο δίσκο που μπορείς».
Προβλέπεται επίσης πως η εμφάνιση του Πολ Γουέλερ στην Αθήνα θα είναι, εκτός από μουσικό γεγονός, και εκδήλωση... μόδας. Αφού όλα αυτά τα χρόνια σαν mod «δάσκαλος» προτείνει στυλ και άποψη με 60ς αναφορές. Και δεν αστειεύεται πολύ όταν λέει πως τον ενδιαφέρουν δύο πράγματα, η μουσική και τα ρούχα. «Το κούρεμα, τα ρούχα, ο ήχος. Το πήρα όλο το πακέτο. Και συνεχίζω» λέει και πάντα βγαίνει στην τρίχα για να τραγουδήσει.
2 comments:
Πάντως είναι κρίμα να γράφουν άσχετοι..
"Άτεχνος θόρυβος" οι Clash?
Καλή φάση πάντως - έχω ήδη αρχίσει να το σκέφτομαι..
Φυσικά και θα έρθεις. Είναι δυνατόν να χάσεις τέτοια συναυλία;
Post a Comment