ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
«Ανοίγονται δυνατότητες για λύσεις που θα βασίζονται σε συνεργασίες». Ετσι σχολιάζει ο Μιχ. Παπαγιαννάκης το ενδεχόμενο να μην υπάρχει αυτοδυναμία στις εκλογές. Ενώ στο ερώτημα τι θα πράξει ο ΣΥΡΙΖΑ, στη διάρκεια των διερευνητικών εντολών, αν το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα, απαντά: «Δεν πρέπει να περιοριστούμε σε συζήτηση για το σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά να προηγηθεί διαπραγμάτευση για τα συνολικά ζητήματα του πολιτικού συστήματος». *Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει, πάντως, αντίφαση στο λόγο πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ. «Παρουσιάζεται σαν ένα είδος υπόσχεσης του τύπου "εγώ επιδιώκω να είμαι αυτοδύναμος, αλλά θα έλθω μετά να σας προτείνω συνεργασία"», όπως σχολιάζει.
*Είστε έτοιμοι στον ΣΥΡΙΖΑ για μια «διετή προγραμματική σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ», όπως πρότεινε ο Θ. Πάγκαλος;
- Η «σύμπραξη» είναι ιδιαίτερα ασαφής, ενώ η «διετής» διάρκεια είναι παράξενα προσδιορισμένη. Ο Θ. Πάγκαλος υποθέτω ότι εννοεί να «δοκιμάσουμε» από κοινού δράσεις, για να δούμε αν μπορεί στην πράξη να προωθηθεί η τόσο συζητούμενη «προγραμματική και πολιτική σύγκλιση» που θα μπορούσε να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό και τις πολιτικές προοπτικές. Θα μπορούσε να είναι κάτι πρωτότυπο στον δημόσιο πολιτικό διάλογο, που δεν χαρακτηρίζεται δα και από κάποια φαντασία. Ωστόσο, μια τέτοια πρόταση δεν μπορεί να βάλει στην άκρη το βασικό ζήτημα. Κι αυτό είναι ότι η όποια πρωτοβουλία και συμφωνία για ένα τέτοιο εγχείρημα δεν μπορεί παρά να είναι απόφαση θεσμική, η οποία λαμβάνεται από τα ενδιαφερόμενα κόμματα.
*Μπορεί, όμως, ο διάλογος να προχωρήσει όταν το ΠΑΣΟΚ προτάσσει το θέμα της δικής του αυτοδυναμίας;
- Εμφανίζεται, πράγματι, μια αντίφαση, η οποία στο λόγο πολλών στελεχών του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζεται σαν ένα είδος υπόσχεσης του τύπου «εγώ επιδιώκω να είμαι αυτοδύναμος, αλλά θα έρθω μετά να σας προτείνω συνεργασία». Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο. Για να είναι ισχυρότερη η συσπείρωση ευρύτερων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, της οποίας όμως η μακροημέρευση θα εξαρτάται από την ανάλυση και τις ανάγκες του ΠΑΣΟΚ; Για να είναι καλυμμένη η όποια πολιτική αποφασίζει το ΠΑΣΟΚ από την πλευρά μιας αριστερής κριτικής και αντιπολίτευσης; Για να καλλιεργείται το κλίμα και η προδιάθεση συνεργασίας, η οποία βέβαια έτσι θα ευνοεί την επίτευξη της αυτοδυναμίας που τώρα δεν είναι καθόλου μα καθόλου μέσα στις πιθανές εξελίξεις; Χρειάζεται επιστροφή στα βασικά: αλλαγές των συντεταγμένων της πολιτικής, αλλαγή του ίδιου του πολιτικού συστήματος.
*Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι «η έλλειψη αυτοδυναμίας από μια άποψη ίσως είναι η λύση». Το επόμενο βήμα στη διακυβέρνηση του τόπου;
- Μην παρεξηγούμε τις αναπόφευκτες σχηματοποιήσεις στην τρέχουσα συζήτηση. Προφανώς και δεν είναι «λύση» η έλλειψη αυτοδυναμίας. Είναι, όμως, ευκαιρία για να ξαναδεί ο καθένας τα πράγματα εις βάθος. Αν δεν υπάρχει αυτοδυναμία, αυτό σημαίνει ότι ανοίγουν δυνατότητες για «λύσεις» που θα βασίζονται σε συνεργασίες ή σε επανειλημμένες εκλογικές αναμετρήσεις, ενδεχόμενες συμφωνίες θεσμικού χαρακτήρα για αλλαγή του εκλογικού συστήματος ή και γενικότερα του πολιτικού συστήματος. Σίγουρα δεν είναι αυτονόητες τέτοιες «λύσεις», ούτε ευνοούν τη σταθερότητα, η οποία πάντως δεν είναι και το άπαν της πολιτικής ζωής και των προοπτικών του τόπου...
*Αν φτάσουμε στο σενάριο των διερευνητικών εντολών, και το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα, τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ;
- Θα έχει, όπως και όλες οι πολιτικές δυνάμεις, ισχυρή πίεση από τους πολίτες και τη συγκυρία να εκφραστεί πολιτικά και να προβάλει προτάσεις και λύσεις στα ζητήματα που θα έχουν τεθεί. Σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, όπου ο σχηματισμός κυβέρνησης θα απαιτεί συμμαχίες, είναι φανερό ότι θα υπάρξουν σημαντικές αναταράξεις σε όλους τους χώρους. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να περιοριστούμε σε συζήτηση για το σχηματισμό της κυβέρνησης, αλλά να προηγηθεί ανασκόπηση και διαπραγμάτευση για τα συνολικά ζητήματα του πολιτικού συστήματος, με προτάσεις συμφωνιών άμεσων μεταρρυθμίσεων. Να η ευκαιρία για πραγματικό διάλογο και δεσμεύσεις...
*Βλέπετε πρόωρες εκλογές;
- Συχνά τέτοιες εξελίξεις έρχονται από κει που δεν τις περιμένεις! Μεταξύ άλλων γιατί οι πρωτοβουλίες, χειρισμοί και ελιγμοί των ενδιαφερομένων δεν είναι πάντα διαφανείς. Αλλα λένε ότι επιδιώκουν και άλλα μεθοδεύουν, άλλα ελέγχουν και άλλα αγνοούν. Πρόωρες εκλογές δύσκολα θα γίνουν κατά λάθος, αλλά και δύσκολα θα μπορεί να διακρίνει κανείς στην ενδεχόμενη σχετική απόφαση του πρωθυπουργού τους πραγματικούς υπολογισμούς, τα διακυβεύματα και τα στοιχήματα, αν έχει την τάση να εγκαταλείπεται σε τέτοιους κινδύνους.
Πηγή: Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
19 comments:
Δ. ΔΡΑΚΟΝΑΡΙΟΣ:
ΕΥΚΑΙΡΙΑ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑΣ.
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Με την χθεσινή του συνέντευξη ο
Μ. Παπαγιαννάκης συνεχίζει να αποδεικνύει ότι παραμένει σταθερά αμετακίνητος σε θέσεις, οι οποίες, αν σκάψουμε βαθιά στον χρόνο, μας φτάνουν μέχρι την αλήστου μνήμης ΕΑΔΕ! Αυτός, ο σημαιοφόρος του "αντιδογματισμού", επιμένει με θρησκευτική σχεδόν προσήλωση σε μία στρατηγική που έχει διαποτίσει μέχρι μυελού οστέων ένα - φθίνον τώρα πιά - κομμάτι της αυτοπροσδιοριζόμενης ως Ανανεωτικής Αριστεράς. Είναι μία στρατηγική ήττας, όπως αποδεικνύουν οι εξελίξεις και στην Ελλάδα από την Μεταπολίτευση και μετά, αλλά και οι εξελίξεις στην Ευρώπη, με καλύτερα και πρόσφατα παραδείγματα την Ιταλία και Γαλλία.
Τι κάνει τον Μ. Παπαγιαννάκη να "ξεχνάει" τον κρίσιμο παράγοντα του συσχετισμού δυνάμεων που πάντα πρέπει να αναλύεται σε βάθος πριν από κάθε συζήτηση συνεργασίας; Δεν μπορώ φυσικά να μπω στο μυαλό του. Όμως, σκεπτόμενος "φωναχτά", λέω ότι πολύ πιθανόν αυτό να πηγάζει από την αδυναμία του - ή την άρνησή του - να αντιληφθεί επιτέλους την Αριστερά ως ένα ρεύμα πολιτικής σκέψης που μάχεται γιά την διαμόρφωση και οργάνωση μιάς κοινωνίας άλλου τύπου από την καπιταλιστική. Αυτό φυσικά από μόνο του δεν απαγορεύει τις συνεργασίες. Επιβάλλει όμως οι συνεργασίες να γίνονται μόνο επί τη βάσει της προώθησης αυτού του γενικού πολιτικού της σχεδίου. Και δεν μπορεί να υπάρξει προώθηση, πριν η Αριστρά αποκτήσει μιά κρίσιμη "μάζα ισχύος" που θα της επιτρέψει να επιβάλλει τα ελάχιστα προαπαιτούμενα γι αυτήν.
Είναι ευτύχημα που απόψεις σαν κι αυτές που εκθέτει ο Μ. Παπαγιαννάκης, βρίσκουν όλο και λιγότερους "οπαδούς" στον πιό ταλαιπωρημένο από τις συγκεκριμένες ιδέες χώρο της Αριστεράς, τον λεγόμενο "ανανεωτικό"!
Τελικά αγαπητέ Δρακονάριε δεν μπόρεσες να κρατηθείς και αποκάλυψες το πολιτικό "πρόσωπο" σου. Η εμπάθεια με την οποία αναφέρεσαι στον Μιχάλη παπαγιαννάκη δείχνει ότι απλά είσαι ένας φανατικός Αλαβανιστής, που ανακάλυψες το 2008 όψιμα τον... αριστερισμό.
Με κραυγές και αναθέματα (τύπου Αλαβάνου...) δεν πρόκειται η Αριστερά να εκφράσει ευρύτερα κοινωνικά στρώματα. Θα παραμένει έκφραση διανμαρτυράις και φυσικά δεν θα παίζει ΚΑΝΕΝΑΝ ρόλο στη καθημερινή ζωή των ελλήνων πολιτών.
Δυστυχώς για σένα και όλους τους "Αλαβανιστές" οι απόψεις του Μιχάλη και της Ανανεωτικής Αριστεράς (με τις οποίες δεν συμφωνώ απολύτως, αλλά πάντα τις ακούω με προσοχή...) ξαναβρίσκουν απήχηση στο κόσμο, στους πολίτες. Τι εντύπωση έχεις ότι όλοι αυτοί που ψηφίζουν στα γκάλοπ σύριζα θέλουν να κάνουν επανάσταση, να καταλάβουν τα 9ανύπαρκτα) χειμερινά ανάκτορα; Μήπως θέλουν να καίνε τον Αγνωστο σταρτιώτη, να κάνουν καταλήψεις και να συνεχίσει το ελληνικό δημόσιο να καταδυναστεύει τον Ελληνα πολίτη; Κάνεις λάθος. Η συντριπτική τους πλειοψηφία θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας όπου η Αριστερά (η Ανανεωτική βέβαια και όχι οι σταλινογενείς σε όλες τις εκδοχές) θα έχει καθοριστικό ρόλο έτσι ώστε οι πολιτικές που θα εφαρμόζονται θα είναι προς όφελος των πολλών, υπερ του λαού.
Φίλε Μάκη,
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί απαντάς τόσο επιπόλαια σε σχόλια - όχι μόνο σε δικά μου! Βέβαια, έχεις αρνηθεί την "κατηγορία" της επιπολαιότητας. Δεν θα είχα καμία αντίρρηση να την αποσύρω. Πώς όμως να το κάνω, όταν διαβάζω σχόλιά σου όπως αυτό το τελευταίο που απευθύνεται σε μένα; Πιό αναλυτικά:
Με κατηγορείς γιά "εμπάθεια" έναντι του Μ.Π. Στον Θεό που πιστεύεις, σε ποιά σημεία του σχολίου μου θεμελιώνεται η εμπάθεια; Κριτική στις απόψεις του κάνω εξηγώντας το γιατί και μόνο. Είναι χαρακτηριστικό άραγε ενός εμπαθούς κειμένου να μην περιέχει ούτε έναν χαρακτηρισμό, ούτε ένα επίθετο; (Αντίθετα, τα δικά σου κείμενα, είτε τα κείμενα που κρίνεις σκόπιμο να αναδημοσιεύσεις, βρίθουν χαρακτηρισμών και επιθέτων! Αναρωτήσου αν εκείνα δικαιολογούν την συγκεκριμένη κατηγορία... Το δικό μου κείμενο πάντως σε διαψεύδει πανηγυρικά!).
Ένα τέτοιο δείγμα της τάσης σου γιά χαρακτηρισμούς είναι και το γεγονός πως με βαφτίζεις "αλαβανικό" (και μάλιστα "κρυφοαλαβανικό" που "δεν κρατιέται" και άθελά του "καρφώνεται"!). Πάλι σε ξαναρωτώ: Με ποιά στοιχεία κατέληξες σε αυτό το συμπέρασμα; Από το γεγονός πως διαφωνώ με τις απόψεις του Μ.Π.; Δηλαδή, όποιος διαφωνεί με τον Μ.Π. επί του συγκεκριμένου ζητήματος είναι "αλαβανικός"; Μα τότε και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και η υπόλοιπη αριστερά, που αντιτίθεται σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ υπό τις σημερινές συνθήκες, είναι όλοι "αλαβανικοί"! Γιά να μην μνημονεύσω και την ΑΚΟΑ, το διάδοχο σχήμα του ΚΚΕεσ., την σημαία του οποίου παρουσιάζεις φαρδιά-πλατιά στο blog σου! (Αλήθεια, την "Εποχή" δεν την διαβάζεις καθόλου;).
Αγαπητέ Μάκη, μπορείς να με βαφτίζεις όπως θέλεις. Αυτό όμως δεν αλλάζει την κατάσταση! Και η κατάσταση είναι, ότι συνομιλείς με έναν αριστερό, που αναγνωρίζει τον εαυτό του ως μέλος της μεγάλης Αριστεράς Παράταξης, ανεξάρτητα αν αυτή δεν έχει συγκροτηθεί ακόμα! Με αυτήν την έννοια, θεώρησέ με και μέλος του ΚΚΕ και μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της ΑΚΟΑ και της ΚΟΕ και του ΝΑΡ και του ΚΟΚΚΙΝΟΥ και της ΚΕΔΑ και κάθε αριστερού σχηματισμού! Δεν ξέρω αν αυτό σε στενοχωρεί, αλλά αυτό είναι η αλήθεια.
Ας φύγουμε από τα "προσωπικά" ζητήματα. Δυστυχώς όμως και στα αμιγώς πολιτικά, την ίδια επιπολαιότητα δείχνεις. Δύο μόνο, τα πιό τρανταχτά:
1) Ο μόνος τρόπος να εκφράσει η Αριστερά ευρύτερα στρώματα είναι η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ; Που το βρήκες αυτό γραμμένο;
2) Όποιος αντιτίθεται στην συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, καλεί σε ...Επανάσταση; Μάλλον έχεις μεγάλη ιδέα γι' αυτούς... Και μικρή γιά την Επανάσταση!
Χαιρετώ.
Επιπόλαια απαντάς εσύ αγαπητέ δρακονάριε. Από την συνέντευξη του Μ. Π. κατάλαβες ότι η λύση είναι η συνεργασία με το πασοκ; Αν ναι, λυπάμαι κατάλαβες λάθος. Ούτε η δικιά μου άποψη είναι ότι ντε και καλά πρέπει να συνεργαστεί ο ΣΥΝ/Σύριζα με το Πασόκ.
Σου ξαναγράφω την άποψη μου: "Η συντριπτική τους πλειοψηφία θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας όπου η Αριστερά (η Ανανεωτική βέβαια και όχι οι σταλινογενείς σε όλες τις εκδοχές) θα έχει καθοριστικό ρόλο έτσι ώστε οι πολιτικές που θα εφαρμόζονται θα είναι προς όφελος των πολλών, υπερ του λαού".
Σε παρακλαλώ μην διαστρεβλώνεις τις απόψεις μου.
Σε χαιρετώ
Έτυχε και έγραψα πρόσφατα την άποψη μου για το θέμα της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ.Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει πραγματική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλα επιδιώκει την εκλογική του αφαίμαξη ώστε να ισχυροποιηθεί περισσότερο.Τώρα που είναι αντιπολίτευση πρέπει να φανεί "πιο αριστερό" για να πάει το παιχνίδι στην αντιπαράθεση αριστεράς δεξιάς και με τον γνωστό λαικισμό για να φτάσει στην εξουσία.
Μάκη(σε διαβάζω χρόνια και στην εφημερίδα οντας παναθηναικός) έχουμε τις ίδιες απόψεις στο κυπριακό και αν έχεις χρόνο κ διάθεση δες στο μπλόγκ μου την έρευνα που έκανα για ην διαχρονική στάση της αριστεράς στο κυπριακό πρόβλημα!Συμφωνούμε και στο κόμμα αλλα εγώ είμαι πιο "αλαβανίκός" που λες και εσυ!Είμαι νέος στην ηλικία αλλα και στα μπλόγκ και θα ήθελα την αποψή σου για τα κείμενα που ανεβάζω καθώς σε εκτιμώ πολυ!
@Perastikos13 Καλώς ήρθες στη παρέα. Χαίρομαι που οι απόψεις μας συμπίπτουν (εκτός από τα ποδοσφαιρικά που εγώ υποστηρίζω την πανιωνάρα...). Είδα το μπλογκ σου, καλή η προσπάθεια συνέχισε...
Φίλε Μάκη,
Βλέπω ότι όχι μόνο σπεύδεις να αποστασιοποιηθείς από το σενάριο της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, αλλά σπεύδεις να "αθωώσεις" και τον Μ.Π.! Γιά σένα δεν ξέρω. Έχω την αίσθηση ότι "ψάχνεσαι", αλλά δυστυχώς χωρίς πυξίδα! Όσο γιά τον Μ.Π. μόνο ως ανέκδοτο μπορώ να εκλάβω τον ισχυρισμό ότι είναι αντίθετος με την συγκεκριμένη σύμπραξη! Είχα όμως την εντύπωση ότι μιλάμε σοβαρά και δεν λέμε ανέκδοτα...
Φίλε Μάκη: Το χειρότερο δεν είναι ότι υποτιμάς την νοημοσύνη μου. Το χειρότερο είναι ότι υποτιμάς την νοημοσύνη των άλλων αναγνωστών σου. Και το χειροτεροχειρότερο:
Αδικείς κατάφωρα την δική σου!...
Χαιρετώ.
Υ.Γ. Με ποιές πολιτικές δυνάμεις θέλεις να σχηματισθούν αυτές οι περίφημες κυβερνήσεις συνεργασίας; Θα ήταν χρήσιμο να μας το διευκρινίσεις, ώστε να αρχίσουμε να μιλάμε γιά πιό συγκεκριμένες καταστάσεις.
Αγαπητέ Δρακονάριε δεν υποτιμώ κανενός τη νοημοσύνη. Απλά σου παραθέτω και νέα δήλωση του Μιχ. Παπ.
"Στο θέμα αναφέρθηκε (Ρ/Σ 9,84) και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Παπαγιαννάκης υποστηρίζοντας ότι υπό όρους είναι θετικός στο ενδεχόμενο συνεργασίας εκτιμώντας ότι, αν δεν υπάρξει αυτοδυναμία και το ΠΑΣΟΚ είναι πρώτο κόμμα, τότε "θα είναι μια σημαντική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού να βρεθούμε. Είναι προφανές ότι όλοι θα τα ξανασκεφτούν ό,τι και να λένε τώρα. Είναι προφανές ότι όλοι, στελέχη, μέλη, ηγεσίες, θα ξανασκεφτούν το πράγμα και είναι βέβαιο ότι σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό πάρα πολλοί θα ασκήσουν πιέσεις. Μέλη που τηλεφωνούν, οργανώσεις που συνεδριάζουν και λένε ότι "ποτέ" ή "ναι, αμάν πότε" κ.λπ. Είναι προφανές".
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ότι υπάρχει καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της διαδικασίας για την κατάρτιση του προγράμματος, λέγοντας: "Όσοι μπορούμε να μιλήσουμε,
πιέζουμε να επιταχύνουμε και να ουσιαστικοποιήσουμε τη διαδικασία". Αυγή 7/10/2008 σελ 9."
Στο θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών τώρα. Δεν είναι το θέμα με ποια κόμματα θα συνεργαστείς, αλλά αν έχεις πρόγραμμα και θεσεις που μπορούν να εφαρμοστούν, υπερ των πολλών, στπ σημερινό καπιταλιστικό σύστημα. Αν υπάρχει πρόγραμμα θα βρεθούν συμαχίες. Ναι είμαι υπερ της συμμετοχής της Αριστέρας στη κυβέρνηση, γιατί πιστεύω ακόμα ότι μπορεί να ανακουφίση το λαό. Γι' αυτό περιμένω το πρόγραμμα του Σύριζα, γι' αυτό και έβαλα το κείμενο των Τσακαλώτου, Λάσκου.
Φίλε Μάκη,
Αχ, αχ και πάλι αχ! Βρε Μάκη, το απόσπασμα από τις συμπληρωματικές δηλώσεις του Μ.Π., αν επιβεβαιώνει κάτι, είναι αυτό που ο κόσμος το 'χει τούμπανο! Ότι τόσο αυτός, όσο και σύμπασα η "ανανεωτική (ποίου πράγματος άραγε;) πτέρυγα του ΣΥΝ, επιθυμεί διακαώς την συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ υπό τις παρούσες - δυσμενείς ακόμα γιά την Αριστερά - συνθήκες και συσχετισμούς ισχύος. Τι λέει ο άνθρωπος στο απόσπασμα που παραθέτεις; Λέει τα εξής πολύ απλά:
1) Η ενδεχόμενη πρωτιά του ΠΑΣΟΚ χωρίς αυτοδυναμία θα είναι "μία σημαντική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού". Τα περί δικομματισμού που λέει και το κόμμα του και ο ΣΥΡΙΖΑ τα γράφει προφανώς στα παλαιότερα των υποδημάτων του! Και αναβαθμίζει έτσι το "επί δεξιά" μεταλλαγμένο μέχρι μυελού οστέων ΠΑΣΟΚ σε κάτι "σημαντικό". Γιά ποιούς άραγε; Γιά τους πολλούς που λες κι εσύ; Τι έχει αλλάξει στην φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ, στην πολιτική του φιλοσοφία και στρατηγική γιά να είναι μιά "σημαντική αλλαγή"; Εκτός κι αν πιστεύεις ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει εκ βάθρων, ότι και τώρα, έτσι όπως είναι το ΠΑΣΟΚ θέλει και μπορεί να στηρίξει τους πολλούς!...
Έτσι λοιπόν ο Μ.Π. "βοηθάει" την παράταξη στην οποία ανήκει να αποκτήσει μεγαλύτερα ερείσματα μέσα στην κοινωνία και να απογαλακτισθεί από τον "όμορο χώρο"! Λέγοντας ότι η πρωτιά του ΠΑΣΟΚ θα είναι μία "σημαντική αλλαγή". Όχι η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ σε τέτοιο βαθμό, ώστε να σχηματισθεί μία κοινωνική πλειοψηφία με επίκεντρο τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Δεν του κάνει αυτό του Μ.Π.! Πώς να του κάνει; Αυτά είναι "αριστερίστικες αερολογίες των γκρουπούσκουλων"!
2) "Όλοι θα το ξανασκεφτούν το πράγμα"! Εννοεί όλοι της "ανανεωτικής πτέρυγας" βέβαια, αλλά δεν το λέει. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι που τυχαίνει να είναι και η πλειοψηφία (πλειοψηφία που αγγίζει το 75%), το μόνο που θα σκεφτούν είναι πώς θα αποφύγουν τις "πιέσεις" που λέει κι ο Μ.Π. των Πρετεντέρηδων, των Καρελιάδων, των Παναγιώτου, Τσίμα και Σία, όλου αυτού του εσμού τέλος πάντων των "δημοκρατικών και προοδευτικών" διαμορφωτών της κοινής γνώμης. Από κοντά φυσικά θα είναι και οι "ανανεωτικοί" του ΣΥΝ. Με πρώτο και καλύτερο τον ίδιο τον Μ.Π.! Υποθέτω κι εσένα...
3) Πουθενά μα πουθενά ο Μ.Π. δεν βάζει κανένα ελάχιστο προαπαιτούμενο όριο στον συσχετισμό δυνάμεων, που θα επιτρέψει σε μιά τέτοια συνεργασία να σπρώξει έστω και λίγο τα πράγματα προς την κατεύθυνση της Αριστεράς. Θέλει συνεργασία, έτσι γενικά. Άνευ ορίων. Και άνευ όρων! Ως οικονομολόγος ξέρει πολύ καλά, ότι σε μία εταιρία, ακόμα και ως μειοψηφία μπορείς να επηρεάσεις την πορεία της, με την προϋπόθεση όμως ότι είσαι ισχυρή μειψηφία. Ως πολιτικός το "ξεχνάει"! Γιατί; Γιατί απλούστατα ο Μ.Π. θέλει να γίνει "σώνει και ντε" μέτοχος και μέλος του Δ.Σ. σ' αυτον τον συνεταιρισμό ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Δεν τον ενδιαφέρει αν η Αριστερά θα τρώει καρπαζιές, ή αν - στην καλύτερη περίπτωση - θα κρατάει φανάρι!
Θα μπορούσε να πει κάποιος "μα δεν τα λέει όλ' αυτά ο Μ.Π., δεν λέει ευθέως να κάνουμε όλους τους συμβιβασμούς που απαιτούνται γιά να συγκυβερνήσουμε με το ΠΑΣΟΚ". Ελπίζω να μην είσαι εσύ αυτός φίλε Μάκη. Γιατί τότε θα με αναγκάσεις να σου απαντήσω, ότι, παρά την ηλικία σου, δεν έχεις καταλάβει ακόμα αυτό που είχε πει ο Κ.Καραμανλής (ο θείος βέβαια), άσχετα αν δεν ήταν δικό του: "Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που γίνονται και δεν λέγονται και πράγματα που λέγονται και δεν γίνονται"!
Κλείνοντας, μία επισήμανση και μία άποψη, δική μου και τώρα πλέον και της πολύ μεγάλης πλειοψηφίας της Αριστεράς:
Η επισήμανση: Είναι η δεύτερη φορά που αποφεύγεις να μου απαντήσεις ευθέως με ποιές πολιτικές δυνάμεις βλέπεις κυβερνητική συνεργασία γιά την Αριστερά. Η "ντριμπλα" που κάνεις με τα περί προγράμματος εύκολα "κόβεται": Αν το πρόγραμμα είναι αριστερό, δεν θα 'ρθει μαζί σου ένα κόμμα σαν το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Εκτός κι αν νερώσεις το κρασί σου. Κάτι μου λέει, ότι ευχαρίστως θα το έκανες...
Και η άποψη: Ναι στις συνεργασίες. Με επίκεντρο την Ριζοσπαστική Αριστερά όμως. Αυτό προϋποθέτει την ενίσχυση των δυνάμεών της και την προώθησή της σε ηγεμονική θέση μέσα στην κοινωνία. Είναι δύο προσπάθειες, που συναντούν πολλά εμπόδια. Ένα από αυτά είναι κι ο Μ.Π. με την "ανανεωτική" του πτέρυγα. Έχω όμως την εντύπωση, ότι είναι και το blog σου. Αν το θέλεις, πάω πάσο, δημοκρατία έχουμε. Αν όχι, είναι στο χέρι σου να δεις τι δεν κάνεις καλά και να το διορθώσεις...
Χαιρετώ.
Πραγματικά φίλε Δρακονάριε με κάνεις και γελώ (δεν το λεω ειρωνικά...) λέγοντας ότι το μπλογκ μου είναι εμπόδιο στην ενίσχυση των δυνάμεων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πιστεύω ότι το έγραψες για χιουμοριστικούς λόγους.
Το μπλογκ μου είναι ένα διαδικτυακό καφενάδακι όπου έρχονται φίλοι και γνωστοί και ανταλλασουμε απόψεις. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο.
Υ.Γ. Γράφεις: "Ναι στις συνεργασίες. Με επίκεντρο την Ριζοσπαστική Αριστερά όμως". Απάντησε μουσ ε παρακαλώ, ποια Ριζοσπαστική Αριστερά; ΚΟΕ, ΔΕΑ, Κόκκινο είναι στον Σύριζα. Για ποια μιλάς; Το ΝΑΡ;, το ΚΚΕ μ-λ; την Ενάντια;, το ΣΕΚ; Αγαπητέ φίλε όχι άλλα συνθήματα, όχι άλλα επίθετα (αυτά έχουν μικρύνει την αριστερά στο τόπο μας). με ποιους θα συνεργαστείς;
Επίσης λες. Αν το πρόγραμμα είναι αριστερό δεν θα έρθει μαζί σου το Πασόκ. Πολύ καλά. Να μην έρθει. Κανένα πρόβλημα (αυτό ύποστηρίζει και ο Παπαγιαννάκης, αλλά φαίνεται δεν διαβάζεις προσεκτικά αυτά που λεει) Ομως αυτό θα είναι υπόλογο στους πολίτες, όχι εμείς. Κατάλαβες; Εμείς θα εχουμε δώσει αριστερή διέξοδο...
Αυτά τα λίγα
Φίλε Μάκη,
Να κλείσω κι εγώ απ' την μεριά μου τον διάλογο επί του συγκεκριμένου θέματος.
Γιατί είναι εμποόδιο το blog σου; Γιατί - κυρίως - σπέρνει την σύγχιση. Αντιφατικά άρθρα, αλληλοαναιρούμενες επιλογές δημοσιεύσεων, απλοϊκά συμπεράσματα, είναι λίγα απ' όσα θα μπορούσα να παρατηρήσω. Το γεγονός ότι το χαρακτηρίζεις "καφενεδάκι", από την μιά δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι, κι από την άλλη είναι εξόχως αποκαλυπτικό. Δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι, γιατί ο πολιτικός χαρακτήρας του - σε αντίθεση με τον πολιτικό προσανατολισμό του - είναι ξεκάθαρος. Και μόνο η σημαία του ΚΚΕεσ "μιλάει" από μόνη της. Και είναι εξόχως αποκαλυπτικό, γιατί δείχνει τον "χαλαρό" (γιά να μην πω "επιπόλαιο" και παρεξηγηθείς) τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεις τον δημόσιο λόγο ενός αριστερού, όπως αυτοπροσδιορίζεσαι. Το blog ενός αριστερού, φίλε Μάκη, την στιγμή που αγωνιζόμαστε να ξανασταθούμε στα πόδια μας δεν νομίζω ότι πρέπει να λειτουργεί με όρους "καφενεδακίου". Δεν υποτιμώ ούτε την ανάγκη γιά χαλάρωση, ούτε την ανάγκη γιά μερικές ώρες, έτσι, χωρίς πρόγραμμα που 'λεγε κι η Ρεζάν. Όχι όμως κάτω από την σημαία του ΚΚΕεσ βρε Μάκη!
Στο ερώτημα σου "ποιά Ριζοσπαστική Αριστερά" απαντώ: Κάθε οργανωμένη πολιτική ή κοινωνική δύναμη που δραστηριοποιεται πολιτικά και κοινωνικά με ορίζοντα μιά σοσιαλιστική κοινωνία. Και - κυρίως - όλα τα εκατομμύρια που άρχισαν μεν να καταλαβαίνουν τι εστί υπαρκτός καπιταλισμός, αλλά ακόμα πιστεύουν είτε σε έναν δικαιότερο καπιταλισμό, είτε σε έναν καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο! Αυτοί θα είναι το επίκεντρο φίλε Μάκη. Θέλεις να βοηθήσεις να πειστούν; Ευπρόσδεκτος, μετά βαϊων και κλάδων! Δεν το κάνεις όμως, όταν τους μπερδεύεις! Ούτε όταν δημοσιολογείς στο blog σου, σαν σε "καφενεδάκι", Κυριακή βράδυ μετά το ματς...
Τέλος, γιά τον φίλο μας τον Μ.Π. Μην έχεις την παραμικρή αμφιβολία, ότι θα πολεμήσει με νύχια και με δόντια την διαμόρφωση ενός προγράμματος που δεν θα προσυπέγραφε το ΠΑΣΟΚ, έστω και μετά από παζάρια. Φυσικά, δεν θα το πετύχει! Οι καιροί έχουν αλλάξει! Και η Αριστερά έχει αποφασίσει, μετά από παλινωδίες, περιπέτειες και απίστευτους αυτοχειριασμούς είναι αλήθεια, να σηκωθεί ξανά στα πόδια της. Αυτόνομη κι όχι ετεροκαθοριζόμενη!
Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνει ο Μ.Π. Την αλλαγή φάσης! Αλλά έτσι δεν γινόταν πάντα με τους δογματικούς;
Καληνυχτίζω.
Λυπάμαι αγαπητέ δρακονάριε αλλά επιβεβαιώνεις την άποψη μου ότι δεν ε΄χεις καταλάβει τίποτα. ποιο σου είπε ότι το μπλογκ μου είναι "γραμμητζίδικο"; Είσαι ο μοναδικός (ευτυχώς...) που με εγκαλείς για αυτό το θέμα. Και όπως καταλαβαίνεις είσαι πάντα ευπρόσδεκτος, αλλά όχι δεν πρόκειται να ακολουθ΄σηουμε τηνδογνματική σου γραμμή. Εγώ δεν πρόκειται να λεω ότι είναι όλα καλά στον Σύριζα. Οχι. Θα κάνω τη κριτική μου, θα συμφωνώ εκεί που νομίζω ότι είναι σωστό. Εχω μάθει πάνω απ' όλα τόσα χρόνια στην Ανανωετική Αριστερά να σέβομαι συντροφικά την αντίθετη άποψη, αλλά πάνω απ' όλα να υποστηρίζω τη δική μου άποψη.
Και θα κλείσω με μια φάση που ακούγεται πολύ τελευταία. Το μπλογκ μου θέλω να είναι χρήσιμο (στην αριστερή σκέψη...) και όχι ευχάριστο στους γραφειοκράτες της Κουμουνδούρου
Φίλε Μάκη,
Εν τάχει: Πού τεκμηριώνεται στα γραπτά μου ότι σε εγκαλώ επειδή δεν προωθείς την γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ; Πού τεκμηριώνεται ότι εναντιώνομαι στην επιθυμία σου να λες την δική σ ο υ άποψη; Εκείνο που σε τελική ανάλυση σου λέω είναι, ότι δεν έχεις προσανατολισμό! Οποιονδήποτε προσανατολισμό! Πράγμα που συνεπάγεται - απορώ που δεν το καταλαβαίνεις - ότι τελικά δ ε ν έχεις δική σου άποψη!
Αυτό τελικά σου λέω φίλε Μάκη. Και δεν είμαι ο μόνος, όπως ισχυρίζεσαι. Γιά ρίξε μιά ματιά στο σχόλιο του anef oriwn με αφορμή το κείμενο που δημοσιεύεις την Τρίτη, 23 Σεπτεμβρίου...
Θέλεις απόδειξη ότι πραγματικά θέλω να ακούσω την δική σ ο υ άποψη; Ορίστε να στην δώσω! Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον περιμένω να μας σχολιάσεις τις απόψεις του Slavoj Zizek που παρουσιάζονται στην σημερινή σου δημοσίευση.
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!
Χαιρετώ.
Δεν έχω προσανατολισμό; Μα τι λες τώρα; Ανήκω στην Ανανεωτική Αριστερά από τα 16 μου χρόνια. Σε όλες τις κομματικές εκφράσεις. ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, ΑΚΟΑ, Συνασπισμός. Η ένταξη μου στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο δεν σημαίνει ότι δέχομαι... αμάσητα τα όσα λεει κατά καιρούς ο κομματικός του φορέας.
Κάνεις λάθος εκτίμηση φίλε δρακονάριε. Αλλά δεν πειράζει. Εμείς της Ανανεωτική Αριστερά δεχόμαστε την αντίθετη άποψη.
Και αυτό εδώ το μπλογκ το έχει σημαία.
Με όλο το συμπάθειο θα μου επιτρέψεις μια ερώτηση; Προέρχεσαι από το ΚΚΕ;
Οσο για τις απόψεις του anef_oriwn μην μπερδεύεσαι. Στο Κυπριακό έχω τις πλέον σταθέρές απόψεις. Αν ανατρέξεις στο αρ4χείο μου θα το δεις..
Σε παρακαλώ να απαντήσεις ειλικιρινά στην ερώτηση...
Γεια χαρα
Φίλε Μάκη,
Κατ' αρχήν, να απαντήσω στην ερώτησή σου (την οποία και δεν καταλαβαίνω γιατί μου ζητάς να "σου την επιτρέψω" - είναι αυτονόητο ότι μπορείς να ρωτάς ό,τι θέλεις): Προέρχομαι από το ΕΚΚΕ, αν εννοείς από ποιόν χώρο ξεκίνησε η συμμετοχή μου στα αριστερά πράγματα. Εν συνεχεία, έκανα ένα πέρασμα και από το ΚΚΕ. Έκτοτε, ανεξάρτητος. Μετά την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ τον υποστηρίζω κριτικά.
Δεν ξέρω αυτές οι πληροφορίες σε τι θα βοηθήσουν τον διάλογό μας, αλλά αφού τις ήθελες, ορίστε, τις είχες.
Γιά τον "προσανατολισμό" σου τώρα. Ξέρεις Μάκη, κάθε ένας μας δεν κρίνεται από αυτό που δηλώνει ότι είναι, ή από αυτό που ειλικρινά θέλει να είναι. Κρίνεται από το δημόσιο "πρόσωπό" του! Στην προκειμένη περίπτωση, εσύ κρίνεσαι από το περιεχόμενο του blog σου. Και το περιεχόμενό του δείχνει έναν άνθρωπο με μεγάλη ιδεολογική σύγχιση.
Γιατί τι άλλο από σύγχιση σε ωθεί να υιοθετείς στην κριτική σου χαρακτηρισμούς τύπου "φασίστα Χριστόφια", να υποδέχεσαι με θέρμη και ενθουσιασμό τις προτάσεις Παπανδρέου, να περιμένεις με ενδιαφέρον (επιεικώς) το Συνέδριο της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, να ενημερώνεις τους αναγνώστες σου γιά το νέο κόμμα που ετοιμάζουν(;) οι Μελετόπουλος, Ράπτης και Σακιώτης, να καταφέρεσαι κατά των "βολεμένων υπερεπαναστατών" υποστηρίζοντας τον "ρεαλισμό" που πρέπει να ενστερνιστεί η Αριστερά, να προωθείς τις απόψεις του Μ. Παπαγιαννάκη, να δημοσιεύεις άρθρα των Τσακαλώτου και Λάσκου που υποστηρίζουν τα διαμετρικώς αντίθετα από τον "ρεαλισμό" που πρέπει να επιδείξει η Αριστερά και από όσα κηρύττει εδώ και δεκαετίες ο Μ. Παπαγιαννάκης, να δίνεις βήμα στον Slavoj Zizek που - αν έχεις καταλάβει - "σφάζει" με το βαμβάκι αλλά ανελέητα όλα όσα εσύ υποστηρίζεις, χωρίς ποτέ να μας εξηγήσεις πού διαφωνείς, πού συμφωνείς και γιατί σε τελική ανάλυση τα δημοσιεύεις!!!
Το μόνο που λες είναι: "Δημοσιεύω ότι νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον". Και νομίζεις ότι "καθαρίζεις"; Πες μας που έγκειται το ενδιαφέρον κατά την δική σ ο υ (όχι του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΑΚΟΑ, της ΚΟΕ, κλπ.) άποψη! Δηλαδή νομίζεις ότι είναι πλουραλισμός να δημοσιεύεις ό,τι σου κάνει "κλικ", χωρίς να μας εξηγείς γ ι α τ ί σου κάνει "κλικ"; Μα αυτό δεν είναι πλουραλισμός, είναι αχταρμάς! Εσύ ο ίδιος έχεις γράψει ότι έφτιαξες blog γιά να λες τις απόψεις σου ελεύθερα από "γραμμές" "ιδεοληψίες" και "προκαταλήψεις". Ε, πες μας τις ντέ!
Κλείνω με ένα παράδειγμα blog που εκτιμάς και που, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις απόψεις του συγγραφέα του, το τελευταίο και πιό ανυπόστατο που θα μπορούσε να ισχυριστεί γι' αυτό είναι ότι δεν έχει προσανατολισμό.
Είναι το Left Liberal Synthesis. Μελέτησέ το λίγο πιό προσεκτικά και θα καταλάβεις τι δεν κάνεις καλά...
Χαιρετώ.
Αγαπητέ δρακονάριε. Είσαι αθεράπευτικα ιδεοληπτικός. προφανώς είναι κατάλοιπα του σταλινισμού που υποστήριζες τόσα χρόνιας. Σε καταλαβαίνω. Αντε λοιπόν να ξαναγράψω τα ίδια. Σου είπα ότι το μπλογκ μου είναι ένα διαδικτυακό καφενεδάκι, όπου δημοσιεύω διάφορα πράγματα, πολιτικά, μουσικά, αθλητικά, με τα οποία δεν είναι απαραίτητο να συμφωνώ. Αυτρό λοιπόν δεν μπορείς να το καταλάβεις. Τι να κάνω; Σηκώνω τα χερια ψηλά. Π.χ. Παρουσίασα την είδηση για το νέο κόμμα γιατί με τον Γιάννη Σακιώτη είχαμε πολλά χρόνια κοινής δράσης όταν εγώ ήμουν στην ΑΚΟΑ και αυτός στο Οικολογικό Κίνημα. Προσπαθώ να εχω αυτιά και μάτια ανοιχτά. Δεν είναι κακό να ενημερώνεσαι.
Ναι δημοσιεύω κείμενα του Παπαγιαννάκη και του Τσακαλώτου. ναι έχουν διαφορές, αλλά ξεχνάς (εντέχνως...) ότι είναι και οι δυο μέλη του ΣΥΝ. Αρα; Μάλλον πρέπει να ζητήσεις τα ρέστα από αυτούς. Πως είναι στο ίδιο κόμμα ενώ έχουν διαφορετικές απόψεις; Χι, χι, χι!!! Αλλά σου είπα εμείς της Ανανεωτικής Αριστεράς είμαστε λίγο... χαλαροί. δεν είαμστε σαν εσάς σκληροί κομμουνιστές και επανστάστες.
Οπως εχεις καταλάβει (;) έχουμε διαφορά πολιτικής νοοτροπίας.
και επιτέλους το μπλογκ μου δημοσιεύει ενδιαφέροντα κείμενα δεν είναι η φωνή της αρίστεράς. ΟΚ;
Οσο για το Left Liberal Synthesis εκεί είναι που "¨κάηκες". Ο Γιάννης δημοσιεύει κείμενα υπερ του ΠΑΜΕ, εκθειάζει τον Παπαγιαννάκη και είναι "φανατικός" με τον Ζιζέκ. και αυτός εχει πρόβλημα προσανατολισμού; Το LLS είναι η κορωνίδα των μπλογκ με διαφορετικες απόψεις. Τό έχεις διαβάσει ποτέ;
Φίλτατε όταν "διαβάζεις" δογματικά τα μπλογκ μπερδευεσαι. Βγάζεις λανθασμένα συμπεράσματα...
Φίλε Μάκη,
Προφανώς, δεν έχει κανένα νόημα ο απ' ευθείας διάλογος μεταξύ μας. Γιά λόγους που θα εξηγήσω παρακάτω, τον σταματώ λοιπόν με αυτό το τελευταίο σχόλιο που απευθύνεται σε σένα.
Βρε Μάκη, δεν ξέρεις να διαβάζεις; Αυτό που σου καταλογίζω δ ε ν είναι οι αντιφατικές δημοσιεύσεις.! Ε ί ν α ι το γεγονός ότι δ ε ν καταθέτεις την άποψή σου γιά το που διαφωνείς και που συμφωνείς! Δεν έχω κανένα πρόβλημα με οποιαδήποτε δημοσίευση, ας είναι κι από το "Ο Αγών μου"! Αλλά πες μου που διαφωνείς και που συμφωνείς μ' αυτό! Μη μου το πετάς στα μούτρα με το αιτιολογικό ότι είναι ενδιαφέρον! Φυσικά και είναι ενδιαφέρον! Αλλά είναι ενδιαφέρον και γιά τον Πλεύρη και γιά έναν αριστερό! Δεν πρέπει να μου πεις ποιά είναι η δική σ ο υ οπτική;
Όχι, το θεωρείς περιττό. Εσύ εξ άλλου έχεις καταθέσει ότι "είσαι της Ανανεωτικής Αριστεράς"! Τι χρειάζονται τα υπόλοιπα; Παραλείπονται ως ευκόλως εννοούμενα!
Αντίθετα, δεν παραλείπεις να στήνεις "φαντάσματα" γιά να 'χεις κάτι να πολεμάς! Σου είπε κανείς ότι έχω πρόβλημα με την διαφορετική σκέψη του Τσακαλώτου και του Παπαγιαννάκη; Με γειά τους και χαρά τους και αυτών και του ΣΥΝ! Αλλά και μένα, με γειά μου και χαρά μου να συντάσσομαι με την μία και να αντιστρατεύομαι την άλλη! Ενώ εσύ, τα δημοσιεύεις και τα δύο και πέραν αυτού "μην τον είδατε μην τον απαντήσατε"! Αυτό είναι που έφτιαξες blog γιά να λες την δική σου άποψη; Πούν'τη ντε;
Το γούστο είναι, ότι, μην έχοντας καταλάβει (ή κάνοντας τον χαζό πάλι, δεν ξέρω) γιατί σε παραπέμπω στο blog του LLS ως παράδειγμα προς μίμηση, πιστεύεις ότι η επίκλησή του με "καίει"! (Άσε που με ρωτάς κι όλας, αν το έχω διαβάσει! Θα έφερνα παράδειγμα ένα blog που δ ε ν έχω διαβάσει; Τόσο αφελή ιδεολογικό αντίπαλο νομίζεις ότι έχεις απέναντί σου; Καλό γιά μένα!).
Σε παρέμεμψα στο LLS φίλε Μάκη, ακριβώς γιατί ο συγκεκριμένος άνθρωπος, ενώ αναφέρεται κι αυτός σε αντίθετες απόψεις, κάνει πάντα κάτι, που εσύ αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι! Καταθέτει πάντα κ α ι την δική του άποψη! Και ακριβώς γι' αυτό έχει ξεκάθαρο πολιτικό προσανατολισμό, όπως σου έλεγα στο προηγούμενο, σημερινό μου σχόλιο! Τόσο ξεκάθαρο, που φαίνεται ακόμα και στο όνομα που έχει επιλέξει γιά το blog του. Ακόμα κι εκεί, εσύ κινείσαι στους αντίποδες!...
Το επίσης γουστόζικο: Μου επαναλαμβάνεις ότι το blog σου είναι ένα "καφενεδάκι"! Καλά, δεν καταλαβαίνεις, ότι αυτό ήδη ε σ ύ το έχεις αναιρέσει; Κείμενα σαν αυτό περί "φασίστα Χριστόφια", ή περί συνεργασιών ("Με ποιούς θέλει να κυβερνήσει ο ΣΥΝ;"), σύμφωνοι ταιριάζουν μόνο σε ένα "καφενεδάκι". Αλλά και κείμενα σαν των Τσακαλώτου-Λάσκου; Και κείμενα σαν αυτό του Slavoj Zizek;;; Καλά βρε Μάκη, δεν έχεις καμία αίσθηση αυτού που λέμε "αναλογία";
Φίλε Μάκη, όπως είπα και στην αρχή, αυτή είναι η τελευταία προσωπική μας επικοινωνία γιατί δεν έχει νόημα να υπάρξει άλλη. Τό γιατί:
Όπως είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβει κανείς τον πολιτικό σου προσανατολισμό από την τακτική που ακολουθείς στο blog, άλλο τόσο είναι σχεδόν αδύνατο να σε παρακολουθήσει όταν διαλέγεσαι μαζί του. Φάσκεις και αντιφάσκεις, αλλάζεις θέμα, δεν απαντάς σε ό,τι ερωτάσαι, απαντάς σε ερωτήσεις που δεν έχουν γίνει, ή ρωτάς πράγματα που έχουν ήδη απαντηθεί. Κοντολογίς, άρτσι μπούρτσι και λουλάς! Εγώ τουλάχιστον, αδυνατώ να συνεχίσω! Θα μπορούσα να ξεπεράσω και την κακοπιστία σου, και την συνήθειά σου να αμολάς δεξιά κι αριστερά επίθετα και χαρακτηρισμούς χωρίς να τα αιτιολογείς. Θα μπορούσα ακόμα να ξεπεράσω και την "Μακαρθική" νοοτροπία που επιδεικνύεις, όταν μου καταλογίζεις "σταλινικά" κατάλοιπα από το παρελθόν. (Ωραίος "σταλινικός", που επικαλείται ως παράδειγμα πολιτικής σαφήνειας τον LLS, λες και χάθηκαν τα "κόκκινα" blogs!...). Tην οποία, ειρήσθω εν παρόδω, την φανταζόμουνα, γιατί ξέρω, ότι το άλλο πρόσωπο του Σταλινισμού είναι ο πολύς Αντισταλινισμός... Όλα θα μπορούσα να τα ξεπεράσω! Αλλά διάλογο με έναν "τυφλό" και ταυτόχρονα "κουφό", συμπάθα με, δεν μπορώ να κάνω!
Θα παραμείνω αναγνώστης και σχολιαστής του blog σου, όχι όμως και συνομιλητής σου. (Ελπίζω να το σεβαστείς, δηλαδή να πράττεις το ίδιο). Αντίθετα, μετά χαράς θα συνομιλήσω με όποιον άλλον αναγνώστη ενδιαφέρεται, ακόμα κι αν έχει διαμετρικά αντίθετες απόψεις από τις δικές μου. Όπως θα έκανε και κάθε γνήσιος "Σταλινικός" άλλωστε...
Χαιρετώ.
Post a Comment