Η οικονομική κρίση και οι πολιτικές απαντήσεις

Με αφορμή την διεθνή οικονομική κρίση η "Πιπεριά" παραθέτει τρεις διαφορετικές απόψεις (της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, του Δημ. Παπαδημούλη (ΣΥΝ) και του ΚΚΕ), που αναδεικνύουν τρεις πλευρές της πολιτικής σκέψης στην Ελλάδα. Ενδιαφέρουσες και οι τρεις (ανάλογα από τη πλευρά που την διαβάζεις...) προκαλούν για συζήτηση (έτσι θέλω να πιστεύω...)

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία σε ανακοίνωσή της επισημαίνει την παραπληροφόρηση των Ελλήνων πολιτών σχετικά με τη πραγματική φύση και τα αίτια της οικονομικής κρίσης στις ΗΠΑ. Η καταγγελία των αγορών και η θεοποίηση της κρατικής παρέμβασης αποτέλεσαν τον κοινό παρανομαστή της επιχειρηματολογίας του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Επιπλέον, πολιτικοί όλου του πολιτικού φάσματος προβλέπουν, για άλλη μια φορά, την κατάρρευση του καπιταλισμού χωρίς να εξηγούν γιατί δεν επαληθεύτηκαν παρόμοιες προηγούμενες προβλέψεις τους. Για άλλη μια φορά ο άκρατος κρατισμός χρησιμοποιήθηκε από τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων με στόχο τη συγκάλυψη της άγνοιάς τους για τη πολύπλοκη διεθνή πραγματικότητα.
Όπως είναι γνωστό η κατάρρευση της αγοράς κατοικίας στις ΗΠΑ προκλήθηκε από την κατάρρευση των δύο κολοσσών της αγοράς ενυπόθηκων δανείων, της Fannie Mae και της Freddie Mac που κατέχουν ή έχουν εγγυηθεί σχεδόν το ήμισυ από τα 12 τρισεκατομμύρια δολάρια των εκκρεμών ενυπόθηκων δανείων στις ΗΠΑ. Τα ομόλογα της Fannie Mae και της Freddie Mac έχαιραν ιδίου κύρους με εκείνα του αμερικανικού δημοσίου γιατί οι δύο αυτοί οργανισμοί είναι ημικρατικοί και τα ομόλογα που εξέδιδαν εξασφάλιζαν μεγαλύτερες αποδόσεις από αυτά των ιδιωτών ανταγωνιστών τους. Ο κρατικός παρεμβατισμός στην αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ, μέσω των δύο αυτών οργανισμών, οδήγησε σε σκάνδαλα που είδαν το φώς της δημοσιότητας το 2003 και στη κατάρρευση του συνόλου της αγοράς κατοικίας.
Για τους λόγους αυτούς η αιτούμενη ελευθερία διοχέτευσης δισεκατομμυρίων δολαρίων στα ταμεία των Fannie Mae και Freddie Mac δεν μπορεί να θεωρηθεί λύση καθώς ο μεγαλύτερος κρατικός παρεμβατισμός που εισάγει το σχέδιο Πόλσον θα επιδείνωνε μια ήδη στρεβλή κατάσταση της αγοράς. Η άρνηση, από μεγάλο αριθμό ρεπουμπλικάνων και δημοκρατικών βουλευτών, να ακολουθήσουν τις υποδείξεις των ηγεσιών τους και η καταψήφιση του σχεδίου Πόλσον μόνο θλιβερούς συνειρμούς δημιουργούν σε όσους θα κάνουν συγκρίσεις με τη λειτουργία του Ελληνικού Κοινοβουλίου και τον ρόλο των Ελλήνων βουλευτών.
Η Φιλελεύθερη Συμμαχία θεωρεί ότι οι αντιδράσεις στο σχέδιο αυτό είναι δικαιολογημένες καθώς η διάσωση των Fannie Mae και Freddie Mac με χρήματα των αμερικάνων φορολογουμένων συνιστούν μια απαράδεκτη κρατική παρέμβαση που ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και κοινωνικοποιεί τις ζημιές. Παραδόξως, κατά της πολιτικής που ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και κοινωνικοποιεί τις ζημιές συντάχθηκε, σε ένα παραλήρημα αριστερισμού, ο κ. Παπανδρέου στην εφημερίδα Επενδυτής, για να ακολουθήσει και ο Συνασπισμός, διαρρηγνύοντας τα ιμάτια τους για τις ζημιές που καλούνται να πληρώσουν οι αμερικάνοι φορολογούμενοι.
Ούτε ο κ. Παπανδρέου όμως, αλλά ούτε ο Συνασπισμός, θεώρησαν σκόπιμο να εξηγήσουν στους Έλληνες πολίτες γιατί δεν δείχνουν ανάλογη ευαισθησία και για τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων οι οποίοι πληρώνουν τις ζημιές των Ελληνικών ΔΕΚΟ επί δεκαετίες.

Παρέμβαση του ευρωβουλευτή τυο Συνασπισμού Δ. Παπαδημούλη

Το απίθανο «αλαλούμ» που υπάρχει στην ΕΕ σχετικά με τους τρόπους αντιμετώπισης της κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος περιγράφει στην ερώτηση, που κατέθεσε σήμερα στην Κομισιόν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλης. Ο ευρωβουλευτής διαπιστώνει ότι υπάρχει άγνοια στην ΕΕ για το βαθμό έκθεσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης στα «τοξικά τραπεζικά προϊόντα», σχολιάζει τις χθεσινές απίθανης θεσμικής ελαφρότητας δηλώσεις αξιωματούχων της Ευρ. Ένωσης που αποδεικνύουν το απόλυτο χάος σχετικά με τις ακολουθητέες πολιτικές σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων και ζητά από την Κομισιόν ενημέρωση για την έκταση των «τοξικών προϊόντων» στις ευρωπαϊκές τράπεζες και αν σκοπεύει να επανεξετάσει τους περιοριστικούς όρους του Συμφώνου Σταθερότητας.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης: «Είναι προφανές ότι σήμερα επικρατεί απόλυτο χάος και πανικός σχετικά με τις ακολουθητέες πολιτικές σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων της Ευρ. Ένωσης. Αφενός υπάρχει πλήρης έλλειψη διαφάνειας της πραγματικής κεφαλαιακής θέσης των τραπεζών και ασφαλιστικών ομίλων στην ΕΕ και αφετέρου εμφανίζονται αξιωματούχοι της ΕΕ διατεθειμένοι να ερμηνεύσουν τους κανόνες των κρατικών ενισχύσεων με βάση τον «πρότερο έντιμο βίο» δηλώνοντας ότι η διάσωση επιχειρήσεων με τα χρήματα των φορολογουμένων θα κριθεί με ελαστικούς όρους και ότι η μεταβίβαση μετοχών στο κράτος δεν θα επιβαρύνει το έλλειμμα αλλά το χρέος. Οι ευρωπαίοι εργαζόμενοι, που μέχρι σήμερα έβλεπαν τα εισοδήματά τους να μειώνονται συνεχώς για να αυξάνονται τα κέρδη του χρηματοπιστωτικού συστήματος, δεν ανέχονται να «πληρώσουν ξανά τα σπασμένα» των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθούνται.

Ερωτάται η Επιτροπή: Ποια η έκταση των «τοξικών προϊόντων» στις ευρωπαϊκές τράπεζες; Σκοπεύει να επανεξετάσει τους περιοριστικούς κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης ιδίως το έλλειμμα, το χρέος και τον πληθωρισμό;»

Αναφερόμενος στο ζήτημα ο Δ. Παπαδημούλης δήλωσε: «Μετά από το όργιο ενός καπιταλισμού-καζίνο ξαναέρχεται στη μόδα με πρωτοβουλία των νεοφιλελεύθερων η αξία της κρατικής παρέμβασης μόνο που πρόκειται για τον σοσιαλισμό των πλουσίων, τα παίρνουν από τους φορολογούμενους για να στηρίξουν τους μεγαλοτραπεζίτες. Ας θυμηθούμε αυτό που πάντα έλεγε η ντεμοντέ αριστερά, ότι πρέπει να υπάρξει μια δημόσια κρατική παρέμβαση με στόχο τη μείωση των ανισοτήτων και τη στήριξη των ασθενέστερων. Αυτό μας αφορά και στην Ελλάδα αφού αυτό που λείπει από την κυβερνητική πολιτική, είναι μια γενναία δημοσιονομική δράση, που απαιτεί στροφή της οικονομικής πολιτικής και εγκατάλειψη του δόγματος Αλογοσκούφη για να στηριχθούν οι ασθενέστεροι. Ώρα να αλλάξει ο «στενός κορσές» του Συμφώνου Σταθερότητας. »

Ανακοίνωση του ΚΚΕ

Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στο δίλημμα περισσότερο ή λιγότερο κράτος για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Καμιά μορφή διαχείρισης δεν μπορεί να την ματαιώσει. Και οι δυο φορτώνουν, από διαφορετικό δρόμο, τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης στο λαό.
Το οικονομικό μοντέλο της ΕΕ δεν είναι διαφορετικό από αυτό των ΗΠΑ, όπως ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός. Και στα δυο η κρατική παρέμβαση υπήρχε πάντα. Λειτουργούσε και λειτουργεί υπέρ των μονοπωλίων και σε βάρος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Μόνο η μορφή αλλάζει ανάλογα με τη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Και στις ΗΠΑ και στην ΕΕ η συγκέντρωση του κεφαλαίου είναι τόσο μεγάλη που για να εξασφαλιστεί η αναπαραγωγή του η παρέμβαση του κράτους και των κυβερνήσεων είναι ισχυρότατη και καθοριστική. Κινείται στην ίδια κατεύθυνση με την ίδια στρατηγική. Προωθεί τις ίδιες στρατηγικές επιλογές των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, διευρύνει την εκμετάλλευση περιορίζοντας και αφαιρώντας λαϊκά δικαιώματα.
Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία. Αντιμονοπωλιακή συσπείρωση και απειθαρχία στην ΕΕ, ισχυρό ΚΚΕ. Αυτή πρέπει να είναι η λαϊκή απάντηση.