Συγκλονιστική συνέντευξη της Μαρίας Λαζαρίδη

H ΜΑΡΙΑ ΛΑΖΑΡΙΔΗ μιλώντας για πρώτη φορά από την ημέρα του περιστατικού, σε μια συγκλονιστική συνέντευξή της για τα “Ρεθεμνιώτικα Νέα”, εκφράζει το παράπονό της ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα κανείς από την επίσημη πολιτεία δεν επικοινώνησε μαζί της για μια κουβέντα συμπαράστασή της ή να την ρωτήσει τι κάνει το μόλις 7 μηνών παιδί που έχει αποκτήσει με τον Στάθη. “Ούτε για τον τραυματισμό του Στάθη δεν με ενημέρωσαν, το έμαθα από δημοσιογράφο” μου αποκαλύπτει.

Ο 30ΧΡΟΝΟΣ ειδικός φρουρός, πρόκειται το επόμενο δεκαπενθήμερο να μεταφερθεί από το Ισραήλ και πάλι στην Ελλάδα, στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης, μια και όπως φαίνεται το Ειδικό-πρότυπο Κέντρο Αποκατάστασης του Ισραήλ δεν τον δέχεται. Ωστόσο, εξακολουθεί να παραμένει στην πτέρυγα Μέριμνας Ηλικιωμένων.

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ από την ημέρα του βαρύτατου τραυματισμού του συζύγου της ειδικού φρουρού Στάθη Λαζαρίδη, έξι μήνες μετά, η 29χρονη Μαρία Κουρούπη-Λαζαρίδη, νοιώθει την ανάγκη να μιλήσει δημόσια για την περιπέτεια -εφιάλτη που βιώνει μαζί με τον ίδιο. Η Μαρία, από το Ισραήλ όπου βρίσκεται, μου άνοιξε την καρδιά της μιλώντας για όλα: Για τον αγώνα του Στάθη, για τα όνειρα που έκαναν οι δυο τους, για τον καθημερινό της φόβο μην πάθει κάτι την ώρα της υπηρεσίας του, για το μόλις σαράντα τριών ημερών μωρό τους όταν συνέβη το περιστατικό με τον τραυματισμό του, την μικρούλα Ευθυμία που την μεγαλώνει με την πιο αρνητική ψυχολογία χωρίς την παρουσία του πατέρα της. Θυμάται σοκαρισμένη την μέρα του τραγικού συμβάντος, όταν την πήρε τηλέφωνο όχι κάποιος αρμόδιος από την πολιτεία να την ενημερώσει αλλά ένας δημοσιογράφος που αγνοούσε ότι η Μαρία δεν γνώριζε τι είχε συμβεί στον άντρα της. Μου αποκαλύπτει ότι ουδέποτε μέχρι σήμερα κάποιος από την ηγεσία της ΕΛΑΣ δεν την πήρε ένα τηλέφωνο να ρωτήσει τι κάνει και πως περνάει η ίδια και το μωρό της. Αντίθετα, δεν παραλείπει να πεί πόσο της έχουν σταθεί οι συνάδελφοι του Στάθη που ανα τακτά διαστήματα της προσφέρουν χρήματα από τον πενιχρό μισθό τους για να συντηρηθεί η ίδια και το παιδί της.

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΘΗΣ έκλεισαν την μέρα του Πάσχα (27 Απριλίου) ένα χρόνο πολιτικού γάμου και σχεδίαζαν να τελέσουν τον θρησκευτικό γάμο τους αλλά και να βαφτίσουν την μικρή Ευθυμία στις 29 Αυγούστου. Τα πλάνα άλλαξαν επειδή κάποιοι έτσι θέλησαν….κι η 29χρονη δεν κρύβει το θυμό της για τους ενόχους: τους άμεσα υπεύθυνους που πυροβόλησαν τον Στάθη αλλά και τους ηθικούς αυτουργούς στους οποίους επιρρίπτει την μεγαλύτερη ευθύνη. Ωστόσο, η Μαρία, ως γνήσια Κρητικοπούλα στέκεται γενναία δίπλα στον άντρα της όλο αυτό το διάστημα, γιατί ο ίδιος την ήθελε γενναία. Αντλεί δύναμη από την ψυχική δύναμη του Στάθη και από το παιδί τους, και είναι κατηγορηματική: “Ο Στάθης θα γίνει καλά,θα ξανασηκωθεί,θα ξαναπερπατήσει. Τον έχει ανάγκη το παιδί μας, έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε μαζί. Δεν με νοιάζει που οι γιατροί εδώ μου λένε ότι θα παραμείνει στο κρεβάτι. Εγώ πιστεύω ότι θα σηκωθεί όρθιος”.

-Μαρία πώς είναι ο Στάθης; Με την παραμονή σας στο Τέλ Αβίβ βελτιώθηκε η κατάσταση του;

-Είναι σταθερή η πορεία του, δεν έχει αλλάξει κάτι. Τώρα περιμένουμε να μεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη, στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο αλλά δεν ξέρουμε πότε ακριβώς. Πιθανόν μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο. Θεωρώ ότι δεν του προσφέρουνε εδώ και τίποτα σημαντικό. Δεν μπορώ να πω ότι από την ημέρα που ήρθαμε στο Ισραήλ έχει κάποια σημαντικη διαφορά. Έχει καταπολεμηθεί το μικρόβιο που είχε, κάτι περισσότερο όμως δεν του έκαναν. Οι φυσιοθεραπείες που του κάνουν δεν είναι αρκετές, κι εγώ νομίζω ότι από την ώρα που μάθανε ότι θα φύγουμε από δώ, από το Κέντρο Μέριμνας Ηλικιωμένων όπου εξακολουθούμε να βρισκόμαστε, οι φυσιοθεραπείες έχουν περιοριστεί στα 10 λεπτά καθημερινά. Του έκαναν τριάντα λεπτά πριν κι όταν ρώτησα τον φυσιοθεραπευτή γιατί συμβαίνει αυτό, μου απάντησε ότι δεν έχει περισσότερο χρόνο κι επιπλέον ότι δεν την χρειάζεται την φυσιοθεραπεία.

-Νοιώθετε ότι σας γνωρίζει;

-Ναί,αυτό το ένοιωσα από το Ηράκλειο ακόμα. Είχα πάει και την κόρη μου τρείς φορές στο ΠΑΓΝΗ και κατάλαβα ότι ο Στάθης αντιλήφθηκε.

-Μου λές για το μωράκι σας. Πόσο είναι σήμερα;

-Είναι 7 μηνών και λίγων ημερών.

-Είχες μόλις γεννήσει όταν συνέβη το περιστατικό με τον Στάθη.

-Όταν συνέβη, είχα μόλις σαραντίσει. Ήταν 43 ημερών η μικρή. Τώρα έχει αρχίσει και μεγαλώνει χωρίς την παρουσία του πατέρα της.

- Σήμερα κλείνουν ακριβώς 6 μήνες από το περιστατικό εκείνης της μέρας. Πως βιώνεις όλο αυτό το διάστημα την κατάσταση;

-Είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε ένα άνθρωπο. Αυτή την στιγμή εμένα μου έχουν κλείσει το σπίτι, κανείς δεν ενδιαφερθηκε πως περνάω εγώ και το παιδί μου, μόνο η οικογένεια μου με έχει στηρίξει πολύ και ηθικά και οικονομικά. Έχω να πατήσω στο σπίτι μου κι εγώ κι η κόρη μου πάρα πολύ καιρό γιατί δεν μπορώ να μπώ μέσα. Η κόρη μου είναι πάρα πολύ μικρή αλλά και μόνο που εγώ όταν μπαίνω μέσα μου φαίνεται ο χώρος σκούρος, καταλαβαίνεται ότι αυτό επηρρεάζει την ψυχολογία μου και δεν πρέπει να το μεταδίδω στο μωρό. Νοιώθω ότι το σπίτι θα με πλακώσει. Δεν είναι πλέον ο Στάθης μέσα και είναι τραγικό για μένα. Φανταστείτε ότι όταν έγινε το ατύχημα, δεν με πήρε κανείς να με ενημερώσει. Το έμαθα από έναν δημοσιογράφο Αθηναϊκού καναλιού που με πήρε και με ρώτησε τι συνέβη με τον σύζυγο μου. Εμένα προσωπικά ποτέ δεν με πήρε κανείς από την ΕΛΑΣ να μου πεί οτιδήποτε. Μετά που με πήρε τηλέφωνο ο δημοσιογράφος, δηλώνοντας άγνοια εγώ, άρχισα να ψάχνω μόνη μου να δώ τι συνέβη. Φανταστείτε εκείνη την στιγμή πως ένοιωσα. Η ειρωνία της τύχης είναι ότι κατά τις 10.30 , την ώρα δηλαδή που ο Στάθης δεχόταν την σφαίρα, το μωρό άρχισε να κλαίει ασταμάτητα και δεν μπορούσα να την ηρεμήσω. Σκεφτόμουνα τι συνέβη στο παιδί… Δεν ξέρω αν ήταν το ένστικτο του μωρού ότι κάτι συνέβη στον πατέρα του. Τώρα, κάθε φορά που κλαίει πολύ η μικρή, σκέφτομαι ότι κάτι έχει ο Στάθης. Μπορεί να είναι υπερβολικό αυτό που λέω αλλά εγώ έτσι έχω πλέον συνδυάσει τα πράγματα.

-Μόλις που είχες σαραντίσει, είναι το πρώτο σας παιδάκι. Είσαστε μικρό διάστημα παντρεμένοι.

-Έξι μόλις μήνες είχαμε παντρευτεί. Στις 27 Απριλίου, την μέρα του Πάσχα, κλείσαμε ένα χρόνο γάμου. Είχαμε κάνει πολιτικό και στις 29 Αυγούστου είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε και τον θρησκευτικό γάμο. Δεν προλάβαμε. Τηνκόρη μου την γέννησα την μέρα που γιόρταζε ο άντρας μου. Στις 19 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα του Αγίου Ευσταθίου. Εύχομαι να κάνει η κόρη μου τα γενέθλιά της και ο Στάθης την γιορτή του και να είναι να είναι όρθιος.

-Είχατε σίγουρα άλλα όνειρα όταν παντρευτήκατε.

-Όπως όλα τα νιόπαντρα ζευγάρια. Μόλις είχαμε φτιάξει το σπίτι μας, ξεκινούσαμε την νέα ζωή μας.

-Παντρεύτηκες εναν αστυνομικό.Φανταζόσουν ποτέ ότι μπορεί να του συμβεί κάτι τέτοιο, φοβόσουν λόγω του επαγγέλματός του;

-Ήταν κι ο πατέρας μου αστυνομικός, είχαμε πάντα την έννοια του, η μητέρα μου είχε αγωνία, ήξερα τι σημαίνει να έχεις σύζυγο αστυνομικό. Ο πατέρας μου βέβαια ήταν σε μια υπηρεσία που δεν είχε τόσο μεγάλο κίνδυνο. Υπηρετούσε στην Τροχαία. Ο Στάθης υπηρετούσε σε μια μονάδα που είχε μεγαλύτερο κίνδυνο. Πάντα του έλεγα να προσέχει πολύ, δεν υπήρχε μέρα να μην του το πώ. Μετά που μάθαμε ότι είμαι έγκυος, του έλεγα αν γίνεται να αλλάξει υπηρεσία. Του το ζητούσα γιατί φοβόμουνα γι΄ αυτόν πάρα πολύ.

-Τη συγκεκριμένη μέρα γνώριζες πού πηγαίνει;

-Όχι. Ούτε ο ίδιος δεν το ήξερε. Ο άντρας μου κείνη την μέρα ξέρω ότι είχε υπηρεσία απόγευμα, 2 με 10. Αλλάχτηκε το ωράριό του και πήγε πρωινός.

-Τον καλέσανε να πάει πρωί ή άλλαξε μόνος του την βάρδιά του;

-Δεν το θυμάμαι αυτό. Την ερώτηση μου την έκαναν και όταν ήρθαν να μου πάρουν κατάθεση, αλλά δεν μπορώ να το θυμηθώ. Ξέρω ότι είχε υπηρεσία στις 2 και κείνος έφυγε περίπου στις 6 το πρωί ενώ εγώ κοιμόμουνα και ήταν η πρώτη φορά που έφυγε από το σπίτι και δεν του είπα πρόσεχε.

-Σχετικά με τις συνθήκες του περιστατικού. Έχετε μάθει κάτι;

-Δεν γνωρίζω τίποτα. Κανείς δεν με έχει ενημερωσει για ο,τιδήποτε. Ούτε για την ΕΔΕ γνωρίζω και απορώ τόσο καιρό μετά γιατί δεν έχει γίνει γνωστό κάτι. Το μόνο που είχα ακούσει χωρίς να ξέρω αν αληθεύει, είναι ότι η ΕΔΕ έχει ολοκληρωθεί από τον Ιανουάριο. Σε λίγο διάστημα θα γίνει ένα δικαστήριο για να πάρω την επιμέλεια του Στάθη προκειμένου εγώ να κινούμαι νομικά σε ό,τι χρειαστεί και θα πάρω όλα τα έγγραφα. Τότε ελπίζω να μάθω κάποια πράγματα.

-Με τι ψυχολογία μεγαλώνεις το παιδί σας σήμερα;

-Με τη χειρότερη δυστυχώς. Δεν κάνω καλό στην μικρή στην κατάσταση που βρίσκομαι. Όσο μωρό κι αν είναι, χρειάζεται ένα χαρούμενο περιβάλλον. Όπως όλα τα παιδιά. Περνάω όσο περισσότερη ώρα γίνεται μαζί της, αλλά δεν μπορώ πολύ. Φανταστείτε ότι όταν ήταν ο άντρας μου στο Ηράκλειο, εγώ ήμουν τρεις μέρες με το μωρό και τέσσερεις με τον Στάθη. Και τώρα πηγαινοέρχομαι στο Ισραήλ και υπάρχει μεγάλη συνέχεια. Δεν το έχουμε χαρεί αυτό το μωρό καθόλου ούτε εγώ αλλά δυστυχώς περισσότερο ο Στάθης. Ας κάνει ο ο Θεός το θαύμα του να έρθει να την δει και να την χαρεί. Αυτό εύχομαι.

-Έχεις την ελπίδα ότι ο Στάθης θα γίνει καλά;

-Φυσικά. Έχω την ελπίδα ότι ο Στάθης θα σηκωθεί και θα ξαναπερπατήσει. Παρά το γεγονός ότι μόλις ήρθαμε εδώ, το πρώτο πράγμα που μου είπαν οι γιατροί ήταν ότι ο άντρας μου θα μείνει έτσι ακίνητος κι ότι έχει μεγάλη ζημιά στο κεφάλι, εγώ πιστεύω ότι θα γίνει καλά. Εκείνοι βλέπουν τις αξονικές -μαγνητικές τομογραφίες. Ο κ.Βάκης όμως του ΠΑΓΝΗ, μου είχε πεί ότι αν βλέπεις τις αξονικές ο Στάθης είναι σε κώμα. Όμως δεν είναι. Και αντιλαμβάνεται, και συγκινείται. Όταν του είχα πάει το μωρό μας στο Ηράκλειο, τρεις φορές, ο άντρας μου άρχισε και δάκρυζε. Την ακούμπησα πάνω του, τον κλωτσούσε κι εκείνος αντιδρούσε με τα δάκρυα του. Πιστεύω ότι θα ξανασηκωθεί ο Στάθης, πιστεύω πολύ στην ψυχική του δύναμη.

-Μου είπες πριν ότι κανείς από την επίσημη πολιτεία δεν έχει ενδιαφερθεί για σένα και το παιδί του Στάθη. Ούτε καν σας ενημέρωσαν όταν χτυπήθηκε.

- Όσο διάστημα έχει συμβεί αυτό το γεγονός, κανείς απολύτως δεν έχει επικοινώσει μαζί μου. Εκείνοι που με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και συνεχίζουν να με βοηθούν είναι οι συνάδελφοι του Στάθη. Αισθάνομαι άσχημα γι΄ αυτό, διότι δεν είναι υποχρεωμένα τα παιδιά να βγάζουν κάθε μήνα από την τσέπη τους χρήματα να μου τα δίνουν. Πρέπει να σταματήσει όμως αυτό γιατί και ΄κείνοι έχουν οικογένειες, υποχρεώσεις. Εκείνοι που οφείλουν να βοηθήσουν την οικογένεια του Στάθη, το παιδί του, είναι εκείνοι που δημιούργησαν αυτήν την κατάσταση. Αυτοί ευθύνονται για ό,τι συνέβη στον άντρα μου. Από την μέρα που χτύπησε ο Στάθης, ο μισθός του έπεσε στον βασικό συν το επίδομα παιδιού. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Εμείς για να φτιάξουμε το σπίτι μας, πήραμε δάνειο. Δεν είμαστε πλούσιοι, δεν είχαμε άλλα εισοδήματα. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε όμως γι΄ αυτό. Δεν είναι σωστό να μας πάρουν το σπίτι και το αυτοκίνητο του Στάθη. Εκείνο τουλάχιστον που φροντίζουν το υπουργείο και η ΕΛΑΣ, είναι τα έξοδα του Στάθη. Νοσοκομεία, γιατρούς κλπ. Αποκλειστικά για του Στάθη τα έξοδα. Είναι σημαντικό κι αυτό. Όμως την έχουν αυτήν την υποχρέωση απέναντί του διότι εκείνοι ευθύνονται. Δεν πήγε ο άντρας μου να προκαλέσει το κακό αυτό μόνος του, δεν παράκουσε κάποια εντολή, απλά υπάκουσε σε εντολές. Θα έπρεπε να τον είχαν στείλει στο καλύτερο νοσοκομείο του κόσμου. Εδώ που μας έφεραν δεν του πρόσφεραν κάτι.

-Μα υποτίθεται ότι εκεί που βρίσκεστε σήμερα,είναι το καλύτερο κέντρο αποκατάστασης.

-Ποιο κέντρο αποκατάστασης; Ουδέποτε πήγαμε στην πτέρυγα αποκατάστασης. Από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στο Κέντρο Μέριμνας Ηλικιωμένων ατόμων. Ήρθε και τον είδε ο γιατρός του κέντρου αποκατάστασης και είπε ότι ούτε είναι έτοιμος για αποκατάσταση ούτε πρόκειται να είναι ποτέ. Αυτά μας είπε και δεν δέχτηκε κανένα διάλογο, καμία διευκρίνηση να δώσει. Έχει ως δεδομένο ότι ο Στάθης έχει τελειώσει. Τον έχει καταδικασμένο. Κανείς όμως δεν είναι Θεός για να σκέφτεται έτσι. Μ΄ αυτήν την λογική δεν έχει νόημα να παραμένει εδώ, δεν του προσφέρουν τίποτα. Αν του πρόσφεραν κάτι, να μέναμε όσο χρειαστεί. Μ’αυτές τις προϋποθέσεις όμως, είναι προτιμότερο να επιστρέψουμε στην Ελλάδα.

-Πως νοιώθεις για τους ανθρώπους που τραυμάτισαν τον Στάθη; Που τον πυροβόλησαν;

-Αν είχα στα χέρια μου εκείνον που πυροβόλησε τον άντρα μου, θα τον έκανα χίλια κομμάτια. Σκέφτομαι πως αν ήμουν άντρας θα μπορούσα να τον σκοτώσω. Νοιώθω μίσος γι αυτούς που το έκαναν. Μου έκλεισαν το σπίτι. Ο άνθρωπός μου βρίσκεται καθηλωμένος σ΄ένα κρεβάτι και πονάει. Ποιός καταλαβαίνει τον πόνο του; Και μόνο που ο Στάθης έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν μπορεί να κινηθεί, διότι εγώ πιστεύω ότι τα καταλαβαίνει όλα, ξέρετε πόσο τραγικό είναι γι αυτόν και για μας; Ξέρεις πώς είναι να βλέπεις τον άνθρωπό σου να θέλει αλλά να μην μπορεί να μιλήσει; Ξέρετε πως είναι να τον μεταφέρουμε στο μπάνιο στην καρέκλα, να βλέπει το πρόσωπο του στον καθρέπτη και να κατεβάζει τα μάτια του και το κεφάλι μην αντέχοντας το θέαμα του έτσι όπως είναι; Όχι! δεν μπορώ να συγχωρέσω αυτούς που τον έφεραν σ’αυτήν την κατάσταση. Στο κεφάλι του έχουν μείνε τέσσερα θραύσματα από την σφαίρα. Δεν μπορούν να αφαιρεθούν στο σημείο που βρίσκονται. Δεν μπορεί να μιλήσει αλλά είμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνει τα πάντα. Πιστεύω όμως ότι θα γίνει καλά. Περιμένω να σηκωθεί, να είναι καλά, να παντρευτούμε, να βαφτίσουμε την κόρη μας. Έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε μαζί.

-Έχεις την ψυχραιμία και έντονη την ελπίδα ή μάλλον την σιγουριά, παρά τις επιφυλάξεις των γιατρών, ότι ο Στάθης θα γίνει καλά.

-Ναι,είναι κάτι που πιστεύω και σκέφτομαι συνέχεια. Αυτό μου δίνει δύναμη κι η μικρή. Η μικρή που χρειάζεται τον πατέρα της. Ο Στάθης πρέπει να επιστρέψει στο σπίτι μας. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι δεν θα γίνει καλά. Δεν το δέχομαι. Ας ακούγεται τρελλό στον οποιονδήποτε.

-Τι θέλεις να πεις στους πολίτες που διαπράττουν ένα αδίκημα και βρίσκεται απέναντί τους ένας αστυνομικός;

- Θέλω να πω στον κάθε πολίτη ότι οι αστυνομικοί προσπαθούν να κάνουν την δουλειά τους. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Πόσες φορές ερχόταν ο Στάθης στο σπίτι κι είχε φάει τα γόνατά του, είχε σκίσει την στολή του, είχε χτυπήσει στα χέρια. Ας αφήσουν τους αστυνομικούς, τους σωστούς, να κάνουν την δουλειά τους. Δεν φταίνε σε κάτι για να τους επιτίθενται. Όπως κάθε ένας κάνει μια δουλειά, οι αστυνομικοί κάνουν την δική τους, πολλή σημαντική όμως. Μπορεί να υπάρχουν και αστυνομικοί που δεν είναι σωστοί, όμως οι περισσότεροι είναι. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο Στάθης. Σήμερα βρίσκεται σε ένα κρεβάτι καθηλωμένος και βογγάει χωρίς να μπορούμε να κάνουμε κάτι.

-Γίνεται ένας τηλεμαραθώνιος αύριο (χθες) για τον Στάθη, για οικονομική ενίσχυση της οικογένειάς του. Ίσως τα χρήματα μπαίνουν αυτή την ώρα σε δεύτερο ρόλο, προέχει η υγεία του Στάθη. Και χωρίς αυτά όμως φαντάζομαι είναι δύσκολα.”Η Κρήτη στο πλευρό του Στάθη”, έτσι ονομάζεται ο τηλεμαραθώνιος. Θέλεις να πείς κάτι στον κόσμο της Κρήτης;

-Μου το λες και ανατριχιάζω. Για όλα όσα κάνουν, είτε όσοι είχαν την πρωτοβουλία είτε όσοι συμμετάσχουν, είτε όσοι απλά και μόνο προσεύχονται για τον Στάθη, τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Κι ο άντρας μου αν μπορούσε να μιλήσει, θα ευχαριστούσε τους πάντες για όσα προσπαθούν να κάνουν για μας. Για κείνον, για το παιδί του, για μένα. Ευχαριστώ πολύ από τα βάθη της ψυχής μου όλους όσους μας συμπαραστάθηκαν και όσο διάστημα ο Στάθης ήταν στο Ηράκλειο. Άνθρωποι απ’ όλη την Ελλάδα μας έστελναν εικόνες. Πιστεύω στην Κρήτη και στους ανθρώπους της. Ξέρω ότι μπορούν να μας βοηθήσουν, ξέρω ότι είναι δίπλα μας γιατί γνωρίζουν πως αυτό που στον Στάθη ήταν άδικο. Για όλα τα παιδιά που βρισκόταν εκείνο το πρωί εκεί ήταν άδικο. Θα μπορούσε να ήταν στην θέση του κι άλλοι συνάδελφοί του. Θέλω να δουλέψω αλλά καταλαβαίνετε οτι είναι δύσκολο. Έχω τον Στάθη, έχω το μωρό. Εύχομαι να σηκωθεί ο Στάθης και να μην χρειαστούμε τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν και να τα δώσουμε σε κάποιους άλλους που τα έχουν ανάγκη.

Ολοκληρώνοντας την συνομιλία μας με την Μαρία Λαζαρίδη, εκφράζει το παράπονο της και για κείνους που οδήγησαν την ομάδα αστυνομικών στην επιχείρηση-παγίδα που έμελλε να σταθεί για τον σύζυγο της μοιραία.”Την κύρια ευθύνη την έχουν εκείνοι που αποφάσισαν αυτή την επιχείρηση. Αυτοί όμως κάθονται ήρεμοι στα σπίτια τους, κοιμούνται ήσυχοι με την οικογένεια τους, έκαναν Χριστούγεννα και Πάσχα με τα παιδιά τους, κι ο Στάθης με την οικογένεια του βαδίζει σε έναν Γολγοθά που δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει”.

Ανεμολογίτες http://skai-anemologio.pblogs.gr