Με αφορμή την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στη προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας η «Κόκκινη Πιπεριά» αναδημοσιεύει τη πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο εκδότης της εφημερίδας«Αφρίκα» Σενέρ Λεβέντ, ο άνθρωπος που εκφράζει αυθεντικά την αγωνία των Τουρκοκυπρίων για πραγματική επανένωση του νησιού και που έχει υποστεί διώξεις από το Τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο που ελέγχει ουσιαστικά το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Ο Σενέρ Λεβέντ μίλησε στην «Κυριακάτικη Αυγή» (24/2/2008) με αφορμή τα αποτελέσματα του Α’ γύρου των Κυπριακών Προεδρικών εκλογών.
«Τον βρήκαμε στο λιτό, γεμάτο βιβλία, γραφείο του. Κρατούσε μια νέα τουρκική εφημερίδα την "Ταράφ" και γελούσε. Τίτλος της εφημερίδας "Έφυγε και ο Ντενκτασόπουλος". Όταν τέλειωσαν τα γέλια, ο Σενέρ Λεβέντ έκανε μια ανάλυση της κατάστασης την οποία αξίζει να προσέξει κανείς, αφού αγγίζει την ουσία του προβλήματος, χωρίς τις παρορμήσεις και τους ενθουσιασμούς των άλλων Τουρκοκύπριων, πολιτικών και δημοσιογράφων. Το εμπόδιο για τη λύση του Κυπριακού παραμένει, λέγει ο Λεβέντ και είναι η Τουρκία.
Σενέρ Λεβέντ: Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους;
Ως Τουρκοκύπριος, θεωρώ θετικά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών για την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρόκειται για μια καμπή στην ιστορία του νησιού, αφού το ζητούμενο ήταν αν θα έχανε ή όχι ο Παπαδόπουλος. Στο δεύτερο γύρο, είτε εκλεγεί ο Χριστόφιας, είτε ο Κασουλίδης, για μένα δεν έχει μεγάλη διαφορά, αφού και οι δύο έχουν διαφορετικές θέσεις από εκείνες του Παπαδόπουλου, ο οποίος αποτελούσε το τελευταίο προπύργιο του ρατσισμού και ήταν περισσότερο γνωστός για την συμμετοχή του σε μυστικές οργανώσεις, παρά για την ασυμβίβαστη πολιτική του. Έδωσε την εντύπωση ότι δεν συμπαθεί κανένα από τους Τουρκοκύπριους, ούτε τους αποδέχεται ως ισότιμους με τους Ελληνοκύπριους. Ήταν φυσικό, απ' την άλλη, να μην συμπαθεί τον Παπαδόπουλου και κανένας Τουρκοκύπριους, οι οποίοι άκουσαν με χαρά την αποτυχία του στις εκλογές.
Ωστόσο, σημασία έχει τι θα γίνει από δω και πέρα.
Για μένα δεν έχει μεγάλη σημασία ποιος θα νικήσει σήμερα, διότι πιστεύω ότι όποιος κι αν είναι, θα εργαστεί για την ειρήνη και θα καταβάλει προσπάθειες για λύση. Μετά το στάδιο αυτό όμως, η μπάλα θα βρίσκεται στην τουρκική πλευρά. Οι Ελληνοκύπριοι παραμέρισαν τον Παπαδόπουλο, ενώ οι Τουρκοκύπριοι είχαν παραμερίσει νωρίτερα τον Ραούφ Ντενκτάς.
Χωρίς Ντενκτάς - χωρίς Παπαδόπουλο
Τώρα οι Ελληνοκύπριοι έμειναν χωρίς Ντενκτάς και οι Τουρκοκύπριοι χωρίς Παπαδόπουλο.
Η Άγκυρα, οι προεκτάσεις της στην Κύπρο και η διοίκηση των Τουρκοκυπρίων οικοδόμησαν την πολιτική τους πάνω στην ασυμβίβαστη και αδιάλλακτη πολιτική του Παπαδόπουλου, στον οποίο συνεχώς επέρριπταν την ευθύνη για τη μη επίτευξη λύσης.
Ακόμα και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, την περασμένη Κυριακή, στη δήλωσή του αναφέρθηκε στον Παπαδόπουλο και είπε ότι αποφεύγει τη λύση. Ήταν μια γκάφα, αφού η δήλωση έγινε την ώρα που έχανε ο Παπαδόπουλος.
Εφόσον τώρα δεν υπάρχει Παπαδόπουλος, που θα στηρίξει από δω και πέρα την πολιτική του στο Κυπριακό;
Αν και πιστεύω ότι ούτε τώρα θα είναι εύκολη η λύση, σε ποιον θα επιρρίπτουν την ευθύνη, αν συνεχιστεί η σημερινή κατάσταση;
Αν βέβαια κερδίσει ο Δημήτρης Χριστόφιας, θα έχουμε μια ενδιαφέρουσα εικόνα: στην τουρκική πλευρά θα βρίσκεται το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα με τον Μεχμέτ Αλή Ταλάτ που προέρχεται από την αριστερά και στην άλλη πλευρά ο ηγέτης της αριστεράς. Αν κι αυτοί δεν συμφωνήσουν και δεν βρουν λύση, θα δημιουργηθεί μια ακόμα πιο τραγική κατάσταση στην Κύπρο, οπότε θα αναγκαστούμε όλοι να αντιμετωπίσουμε επιτέλους την πραγματικότητα και αυτό είναι πολύ θετικό. Στην πραγματικότητα, η επίλυση του Κυπριακού δεν εξαρτάται από τους ηγέτες των δύο πλευρών. Δεν είναι δυνατόν να επιρριφθούν ευθύνες για τη μη επίλυση του προβλήματος μόνο στον Ντενκτάς ή στον Παπαδόπουλο.
Η επίσημη τουρκική πλευρά λέγει πάντα ότι στην ελληνοκυπριακή ηγεσία θέλει να βρίσκεται κάποιος που δεν έχει την πολιτική του Παπαδόπουλου, αλλά δεν ξεκαθαρίζει ποτέ τι θέλει ακριβώς.
Πιστεύω ότι όλοι οι Ελληνοκύπριοι θέλουν να επιστρέψει στην Τουρκία ο στρατός και οι έποικοι, να ανοίξει η Αμμόχωστος, να σταματήσει η λεηλασία των ελληνοκυπριακών περιουσιών και στο τέλος να οδηγηθούμε σε μια ομοσπονδιακή λύση. Πριν τη λύση δεν δίνουν τη συγκατάθεσή τους για άρση της απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων. Αυτή ήταν θέση του Παπαδόπουλου και είναι και θέση και του Κασουλίδη και του Χριστόφια.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε να βρεθεί Ελληνοκύπριος ηγέτης που να λέγει ότι τα τουρκικά στρατεύματα δεν είναι κατοχικά.
Εντούτοις, ακόμα και χθες, ο Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ δήλωσε ότι ο Παπαδόπουλος κατηγορεί συνέχεια την τουρκική πλευρά και προσπαθεί να την θέσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Αυτή η πολιτική του Σογιέρ έχει χρεοκοπήσει. Μ' αυτήν την πολιτική, ο Σογιέρ ουσιαστικά απευθύνει έκκληση στους Ελληνοκύπριους ηγέτες να μην θέσουν την Τουρκία στο εδώλιο του κατηγορουμένου και να μην τη θεωρούν ένοχη.
Η Τουρκία το μεγάλο εμπόδιο
Καλά, ο Σογιέρ περιμένει να υπάρξει Ελληνοκύπριος ηγέτης που να συμπεριφερθεί στην Τουρκία σαν να ήταν απελευθερωτής και να τη θεωρήσει όχι κατοχική δύναμη αλλά εγγυήτρια;
Νομίζω ότι σύντομα, με τη νέα ελληνοκυπριακή ηγεσία όλα αυτά θα ξεκαθαριστούν και όλοι θα καταλάβουμε καλύτερα τη νέα κατάσταση που θα δημιουργηθεί.
Η τουρκική πλευρά πρέπει να κάνει σοβαρές αλλαγές στην πολιτική της.
Κατά τη γνώμη μου, το μεγαλύτερο εμπόδιο στη λύση του Κυπριακού είναι η Τουρκία, που δεν θέλει καμία λύση στην Κύπρο, ούτε ομοσπονδιακό κράτος, ούτε χωριστό κράτος, ούτε "ΤΔΒΚ" διότι λύση σημαίνει τέλος της κυριαρχίας της στην Κύπρο.
Οποιαδήποτε λύση σημαίνει αποχώρηση της Τουρκίας από την Κύπρο, διότι σε οποιαδήποτε λύση, τα τουρκικά στρατεύματα πρέπει να απομακρυνθούν από την Κύπρο.
Αν επικρατήσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά μια ηγεσία που θα επιδιώξει την εξεύρεση λύσης, ποια στάση θα κρατήσει η τουρκική πλευρά;
Θα δημιουργήσει ένα νέο Παπαδόπουλο, για τον εαυτό της.
Αν επικρατήσει ο Κασουλίδης, η τουρκική πλευρά θα κάνει ένα νέο Παπαδόπουλο στο πρόσωπο του Κασουλίδη, και αν επικρατήσει ο Χριστόφιας ένα νέο Παπαδόπουλο, στο πρόσωπο του Χριστόφια. Αυτό μοιάζει με το ποίημα του Κωνσταντίνου Καβάφη: "τι θα γίνουμε χωρίς βαρβάρους; Ήταν μια κάποια λύση…".
Κυριακάτικη Αυγή, Λευκωσία, του Δημήτρη ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ
No comments:
Post a Comment