Ο Αγγελος Ελεφάντης για το βιβλίο της ΣΤ' δημοτικού

"...Λάθη, αποσιωπήσεις, παραλείψεις, μια άνυδρη αφήγηση, μια γραφή δηλαδή εντελώς ουδέτερη, ασαφείς ερμηνείες και αφελείς πηγές (δεν θα το έλεγα βέβαια για τον "όρκο των Μεσολογγιτών", που περιέχεται στο βιβλίο, και είναι να σου σηκώνεται η τρίχα) δεν συγκροτούν βέβαια μια ιδέα ενός μαχόμενου έθνους από 1453 μέχρι σήμερα, ενός λαού με αντιστασιακή ιστορία (Σβορώνος), δεν παρέχουν την ιδέα μιας βαθιάς ένωσης εκατομμυρίων ανθρώπων του παρελθόντος που συνδέθηκαν, παρά τις συγκρούσεις τους, αν θέλετε και χάρη σ' αυτές, σε ένα συνανήκειν, σε μιαν αλληλεγγύη, σε ένα "εμείς", σε ένα ομοιογενές έθνος. Μια τέτοια ιστορία πρέπει να διδάσκονται οι παίδες που έχουν αυτιά και νου να την ακούσουν και να την κατανοήσουν. Το σχολείο, τα διδακτικά βιβλία, οι δάσκαλοι, οι επιστήμονες, οι μεγαλύτεροι έχουμε υποχρέωση να τους τη διδάξουμε. Διότι διδακτόν η αρετή...". Τάδε έφη Αγγελος Ελεφάντης στο κείμενο του "Επιλεγόμενα στο βιβλίο που συντάραξε το Ρωμέικο για 400 μέρες" που δημοσιεύθηκε στα Ενθέματα της Κυριακάτικης Αυγής. Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ.